|
Bpost voert in de meeste postkantoren een grondige, maar noodzakelijke reorganisatie door. Het bedrijf wil zo anticiperen op de dalende brievenaantallen en het stijgende pakkenvolume. Het basisidee is dat per brievenbus slechts één postbode nog langskomt per dag. Nu is het nog zo dat er op het grondgebied van de klassieke postbode vaak nog een chauffeur in dezelfde omstreken rondtuft met de (grote) pakketten in de straten van de klassieke postbode. In de reorganisatie verdwijnt die klassieke chauffeursfunctie: de postbode moet alles zelf doen. De nieuwe organisatie gaat in voege in ons kantoor begin mei en in april kan ter gepunt worden. Ofwel: wie wil welke postronde uitvoeren?
Het was een stresserende week op de werkvloer. Heel vaak gaat het in onderlinge gesprekken over de nieuwe organisatie en wie er welke ronde gaat punten. Sommige collega's geven duidelijk aan te willen veranderen, anderen doen geheimzinnig, nog anderen (onder wie mezelf) zijn er nog niet uit. Een tiental weet nu al dat ze vervanger blijven en geen kans maken op een vaste dienst...tenzij NIEMAND een bepaalde ronde WIL uitvoeren. Dat zou met deze omvorming van de diensten zo maar eens kunnen gebeuren.
Een buitenstander begrijpt misschien niet waarom er zoveel nervositeit is over het 1) al dan niet bekomen van een vaste postronde en 2) wie welke ronde kan doen en hoe hoog de kans is dat iemand een 'mooie' ronde krijgt. Daarom deze situatieschets zoals deze is in ons kantoor.
Er zijn 45 personeelsleden die in het nieuwe systeem 29 rondes zullen verzekeren. Dat overschot is nodig om ziektes, verloven en andere afwezigheden op te vangen zodat elke ronde dagelijks wordt verzekerd. Maar het betekent ook dat als iedereen ALLE rondes noteert op zijn puntingsformulier, 16 mensen 'ontgoocheld' achterblijven. Ik gebruik bewust aanhalingstekens omdat een kleine minderheid bewust kan kiezen om vervanger te blijven om de dagelijkse routine van een en dezelfde ronde te vermijden. Dit is echter een zeer sterke minderheid. De voordelen van een vaste ronde zijn legio: de planning niet meer dagelijks moeten checken, niet meer uit je bed worden gebeld om ergens een afwezigheid op te vangen, meer gestructureerde want constante dagplanning en dus een betere privé-werkbalans. Last but not least: een optimale kennis van de ronde, met zijn eigenheden en (normaal gezien) een goed contact met de klanten of mensen die op je ronde wonen.
Om een inschatting te kunnen maken of je mag hopen op een vaste dienst is je plaats in de ranglijst qua anciënniteit. Ik sta daar op plaats 26/45. De eerste 13 personen zijn nog statutaire postbodes, de rest (zoals mij) allemaal contractueel in dienst. Als ik in 2015 niet was gestopt bij de post had ik op plaats 19 gestaan. Dan had ik de luxe om een aantal diensten NIET aan te duiden om te doen. Dat zijn dan vaak de rondes die als het zwaarst, ongemakkelijkst of onaantrekkelijkst worden aanzien door iedereen. De luxe heb ik nu niet; ik sta voor de keuze: alles punten en een grote kans op het bekomen van een onaantrekkelijke ronde te moeten doen die ik eigenlijk niet wil en misschien zelfs nog niet ken. Ofwel nog langer vervanger blijven: elke dag de planning bekijken; de ene dag om 5 uur, de ander dag om 8 uur beginnen. Totaal niet weten op welk uur je gedaan zal hebben enzovoort.
De laatste maanden was ik actief op een door velen 'onaantrekkelijk' geachte ronde. Het is een LS-dienst, wat inhoudt dat er op zaterdag moet worden gewerkt en bovendien is het een krantendienst (vroeg opstaan en stresserender). Ik kreeg de gunst om mijn vrije dag als compensatie voor de zaterdag op maandag te hebben, zodat mijn 'weekend' dus gewoon wat later valt. In de nieuwe organisatie is het zo dat deze ronde een 30 huizen verliest, maar alle pakjes zelf moet zien uit te reiken. Geen elektrische fiets meer, maar een auto. Op dit moment hoef ik enkel de kleinere pakjes uit te reiken, de grotere werden gedaan door een chauffeurdienst. Concreet schat ik dit extra werk als een 20 tot 30 aanbiedingen extra. Als je weet dat je ongeveer 20 pakjes per uur kan doen is dit ten minste anderhalf uur extra. Klein lichtpuntje: de krantendienst op zaterdag wordt een stuk (een halfuurtje schat ik) minder zwaar, maar dat was ook broodnodig.
Conclusie: deze dienst blijft dus onaantrekkelijk. Hoewel ik twijfel of ik deze dienst wel wil blijven doen, zal ik hem wellicht toch ook mee aanduiden op het puntingsformulier. Gewoon wel niet als eerste keuze.
Nog anderhalve maand om over na te tobben. Waar is de tijd dat ik gewoon kon zetten 'AD uitreiker' en het blad gewoon blanco indienen omdat je wist dat je geen dienst ging hebben? Maar ik vrees dat als het dit keer niet lukt om een vaste ronde beet te krijgen het einde in zicht is voor mij bij Bpost. Ik kan het mentaal niet zo lang meer opbrengen om constant flexibel te moeten zijn. Maar bon, even afwachten. Nog niet panikeren en op de zaken vooruit lopen. En straks een pintje met een lekkere schuimkraag om van te genieten.
Take care you all!
|
