Vandaag is het de vijfde dag mooi weer. Wat doet dit deugd! Behalve in het naar huis keren van mijn stage kreeg ik vandaag een Surinaamse stortbui over me heen, waardoor ik als een verzopen waterkieken thuiskwam.
Het lesgeven verloopt steeds vlotter. Alhoewel er echte lastpakken in sommige klassen zitten. Maar binnen 2,5 weken zit mijn stage er op! Ik heb vandaag een foto getrokken met enkele jongens van mijn TOklas. Ik probeer deze straks op mijn blog te plaatsen.
Weetjes: - We gaan dit weekend fietsen. - De muggen zijn massaal tevoorschijn gekomen met het mooie weer. Gevolg => overal muggenbeten (armen, handen, benen, voeten, hoofd, rug...) - De muggenbeten jeuken ontzettend! - Ik zie volgens mijn leerkrachten al veel bruiner dan toen ik hier toekwam. - Een maand geleden kwam Toni Braxton optreden in Suriname => het bleek een valse Toni te zijn. Gevolg => het publiek was zo kwaad dat ze alle bars van die zaal hebben leeggeplunderd. De bijnaam die de media gegeven heeft aan die persoon is 'Foni Braxton'. - Eergisteren zagen we een leguaan in onze tuin (foto volgt). - Ik mis mijn lekkere cornflakes van thuis. - Lieselotte en ik gaan volgende week paella maken (of toch een poging tot). - We mogen geen foto's trekken van de kinderen in het weeshuis. Maar de schattigheid kan je toch niet vastleggen op een foto. - Ik zou alle kindjes willen meenemen naar België. - Ik blijf de afwas haten! - Ik word er nog steeds niet goed van als ik zie dat een leerkracht een leerling slaat. - De leerkrachten (vooral deze van muziek) begrijpen niet dat er ook degelijk onderwijs kan gegeven worden zonder leerlingen lijfelijk te straffen. - Ik zit over de helft van mijn verblijf in Suriname. - We gaan van 20 tot en met 27 april naar het binnenland. We gaan daar watervallen bezoeken, in het oerwoud wandelen... En we keren met een klein sportvliegtuigje terug naar Paramaribo. - ...
Vrijdagavond zijn we frietjes gaan eten in friepunt.nl. De hoop op stoofvleessaus of andalouse was tevergeefs, want zoveel speciale dingen hadden ze er niet. De echte frietjes zullen dus nog 6 weken moeten wachten
Zaterdagochtend rond 8u zijn we vertrokken met een busje richting de Saramaccarivier. Voor het eerst in de week stond er een helderblauwe hemel boven ons hoofd, wat ons allemaal heel blij maakte. Onderweg pikten we nog 4 Hollandse mensen op die ook meegingen op de trip. Toen we toekwamen aan de Saramaccarivier moesten we alles overladen in een boot waar we het weekend op zouden doorbrengen. Op die boot stonden ons een tiental Surinamers op te wachten die ons zouden vergezellen. Deze boot bracht ons op een brede rivier met aan weerszijden een prachtig uitzicht: ongerept oerwoud. Om de vijf kilometer zagen we een minidorpje tussen het oerwoud verscholen. Onderweg werden we geëntertaind door de Surinamers die muziek maakten op enkele djembés. Na 2 uur varen kwamen we op onze bestemming aan: een kleine open plekje in het oerwoud met enkele houten hutjes en één groot houten afdak. Onder dit afdak werden onze hangmatten opgehangen, waar we de nacht in konden doorbrengen. Toen Seppe, Jonas, Annelies en Delphine gaan jagen waren, zaten we met de andere meisjes te vissen. Dit bleek niet onze specialiteit te zijn, want we hebben niets gevangen, alhoewel we enkele keren beet hadden. Daarom besloten we om een duik te wagen in de Saramaccarivier. We sprongen van op het dak van de boot in de verfrissende rivier. Het was een heerlijke namiddag. Omstreeks 4uur vertrokken Delphine en ik met Dave, Orlando en Vincent (3 van de Surinamers) naar een dorpje om vlug even naar de winkel te gaan. Deze winkel bleek eerst 3 kwartier varen te zijn op een minibootje. Dit bootje lag heel diep in het water, waardoor ik heel de tijd bang was dat we gingen omkantelen. Wat voor heel wat hilariteit zorgde bij de Surinamers. Aangekomen in het dorpje vonden Delphine en ik het heel erg jammer dat we ons fototoestel niet meehadden. Het was een authentiek dorpje met prachtige hutjes, de wegen waren zand, de mensen zaten allemaal buiten, alle kinderen voetbalden De vrouwen liepen er schaars gekleed rond, maar dit bleek de gewoonte te zijn. Aangezien we olie nodig hadden, hebben we daar een kleine 2 uur moeten wachten tot een jongen van uit de stad met een bus olie kwam. In die 2 uur maakten we kennis met een plaatselijke oude vrouw die heel erg grappig was. We hadden veel bekijks en men wou Delphine en mij zelfs uithuwelijken. Het was een heel leuke namiddag! In het terugkeren met ons minibootje werd het stilletjesaan donker en konden we echt genieten van de overweldigende natuur. Eénmaal aangekomen aan onze slaapplaats vertrokken we onmiddellijk op kaaimannenjacht. We zaten met elf in dat kleine bootje met een reddingsvest aan. We vaarden een stuk op de Saramaccarivier en sloegen dan een kleine kreek in dat helemaal omgeven was door oerwoud. We vaarden letterlijk tussen de natuur. Maar ik zat op de bodem van het bootje en voelde het water steeds maar stijgen, waardoor ik helemaal niet op mijn gemak zat. Op een gegeven moment stond het water zo hoog dat we 10 minuten zijn gestopt om al het water uit het bootje te scheppen. Daarna heb ik met volle teugen genoten van de prachtige natuur, de natuurgeluiden, de spanning om een kaaiman te vinden We hebben jammergenoeg geen kaaiman gezien maar het was wel een geweldige ervaring! s Avonds wouden Lieselotte, Annelies, Delphine en ik slapen op het dak van de boot. Daar hadden we een mooi uitzicht op een heldere sterrenhemel. Deze heldere hemel was s nachts jammergenoeg beginnen overtrekken waardoor we opeens een stortbui over ons heen kregen. Daarna zijn we allen rustig gaan slapen in onze hangmat. Zondag zijn er enkelen gaan jagen, sommigen visten, anderen zwommen.. Het was opnieuw een dagje genieten. s Avonds kwamen we vol modder, helemaal verbrand, maar ontzettend blij van het heerlijke weekend thuis! Fotos volgen
Iedereen is het er over eens: het heeft nog nooit zoveel geregend op vijf dagen in Suriname de laatste jaren. Gelukkig is het de laatste 2 dagen al enkele uren droog gebleven, tussen de regenbuien door.. Laten we hopen dat het dit weekend mooi weer wordt voor onze kaaimannentocht!
Deze week heb ik maar 4 uur muziek moeten geven. Het andere uur van muziek was mijn klas er niet, ze waren al naar huis gegaan, aangezien ze 's morgens al muziekles gekregen hadden. En de woensdag viel weg door phagwa waardoor ik de 7 uur TO niet moest geven. Maar toch was het een drukke week. We zijn elke namiddag in het lotjeshuis gaan helpen van 16u-19u. De kinderen zijn heel schattig maar wel ontzettend vermoeiend. Als we thuiskomen zijn we allemaal uitgehongerd en doodop. Maar het geeft wel echt voldoening om hun glunderende gezichtjes te zien telkens we toekomen.
Hier nog enkele weetjes: - Mijn leraar van muziek wordt steeds zotter en zotter - Volgende week trek ik foto's van mijn klassen en probeer deze up te loaden - De straat heeft 3 of 4 keer onder water gestaan deze week - We gaan vanavond frietjes eten in friet.nl - We hebben allemaal een zelfgemaakte sleutelhanger gekregen van onze buurman - We zitten aan de helft van ons verblijf hier - We moeten nog 3 weken didactische stage doen en hebben al 5 weken achter de rug - Gisteren was er een gevecht in onze straat (onze buurvrouw liep met een mes achter een man die de accu uit haar auto gestolen had, jaja, je komt hier soms wat tegen in Suriname...) - Ik moest deze week naar de winkel en moest poetsen (niet ideaal om door de stortregen te fietsen en om de moddervoeten elke dag weg te vegen) - Mijn haar voelde de laatste week heel erg raar aan (blijkt dat ik conditioner gekocht heb ipv shampoo) - Onze buurman zijn vader heeft zijn hartoperatie goed doorstaan - Fietsen in Suriname is levensgevaarlijk - Ik heb het nog steeds moeilijk met het verkeer dat links rijdt - Dingen die ik tot nu toe gebroken heb: 2 glazen en 2 borden - Er zat net een REUZElibelle in ons huis (gelukkig heeft Marcel ze weggejaagd) - ...
En ook enkele flaters: - Op de luchthaven heeft Annelies 3 keer door de metaaldetector gemoeten (ze had haar gsm uit haar zak vergeten halen) - Seppe wou komkommer in de spaghetti doen ipv courgette - Else was overtuigd dat een torpedo (fiets dat je achteruit moet trappen om te remmen) een pedalo noemde - Ellen wou testen of dat rare kastje aan de muur dat eruit zag als een stroomkastje wel degelijk werkte => gevolg: Ellen werd geëlektrocuteerd en liet daardoor haar vol glas cola op de grond vallen - Ellen zette haar bord met frieten in de Mc Donalds iets teveel op de rand van de tafel met als gevolg dat alle frieten op de grond vielen - Seppe had pas na 5 dagen door dat onze buurman die we vader noemen, wel degelijk de vader is van onze huisbaas Marcel - ...
Let's go swimming in the water, let's go swimming in our street..
Deze ochtend werd ik wakker om 7u35. Toen ik naar de andere kant van de kamer keek, zag ik Annelies liggen. Ik riep Annelies in paniek wakkeer, aangezien zij moest lesgeven om 7u30. Zij vertelde me dat het zodanig geregend had vannacht dat de straat blank stond en er niemand naar zijn stage kon gaan vandaag. Iedereen heeft er dus een stageloze dag opzitten.. Maar aangezien het toiletpapier op was, moest er wel naar de winkel gegaan worden. Ik stond tot boven mijn knieën in het water.. Gelukkig zijn alle huizen hoger gebouwd dan de straat, want het water stond echt hoog! Vannamiddag hebben we proberen zwemmen in onze straat, maar het water was al teveel gedaald waardoor het niet lukte.. De jongens zijn naar hun 1 meter diep gegraven putten gaan kijken (voor hun scriptie) en zagen dat deze helemaal vol zaten. Dus je kan je wel voorstellen hoe hard het hier geregend heeft... Enkele foto's volgen (waaronder ook een foto met 2 reuzeslakken).
We hebben gehoord dat het morgen opnieuw veel gaat regenen, maar we gaan vanavond een zonnedansje doen en hopen op het beste!
Groetjes aan het zonnige België (maar toch ben ik niet jaloers) vanuit het stortregenende Suriname (waar het nog steeds 28 graden is).
