Hier ben ik al terug met een nieuw bericht! Als dat niet snel is!
Ik ben sinds vannacht terug van drie dagen binnenland. Gielle, Delphine, Ellen en ik zijn naar de Blanche Marie watervallen geweest. Vrijdagochtend om 5 uur zouden we vertrekken, dus wij klaar met pak en zak om kwart voor vijf. Jammergenoeg geraakte Marcel onze buurman niet uit zijn bed, waardoor we uiteindelijk maar om halfzeven konden vertrekken. Maarja, we zijn in Suriname, dus we zijn zon toestanden eigenlijk al meer dan gewoon!
De weg naar Blanche Marie was vreselijk slecht, de rit duurde 12 uur! De weg was eigenlijk meer put dan weg, en het had dan ook nog eens veel geregend waardoor al de putten onder water stonden. Heel gevaarlijk om te rijden, maar we gelukkig reden we in een jeep en was de sfeer optimaal!
We kwamen aan in Apura in een soort jeugdherbergje, die de uitbater Boudewijn nog zelf getimmerd had. Met een dak van palmboombladeren! Supermooi en gezellig. We maakten ook kennis met Eta en Toni, een koppel die in Apura woonde. Eta zou voor ons koken de komende dagen. Ze was echt zalig! Een dikke gezellige vrouw die voortdurend lachte! We hebben ze samen uitgeroepen tot de liefste vrouw ter wereld. En terecht!
Zaterdag reden we dus naar de watervallen. Maar echt, ik heb in mijn leven nog zo geen mooie watervallen gezien. Echt prachtig! De kracht van het water, die natuur, de geluiden die je hoorde echt niet normaal! We waren er allemaal stil van.
Savonds gingen Gielle, Delphine en ik nog uit in het dorpje Apura. We zouden naar dé discotheek van Apura gaan. Haha, een houten schuur met wat lampjes. Maar wat een sfeer! Iedereen was aan het dansen, van jong tot oud! Echt de max!
Gisteren reden we terug. En ik heb met de jeep mogen rijden!!!! Ik heb zon 2 uur terug gereden, echt de max! Dat ik geen rijbewijs had, was blijkbaar totaal geen probleem J Wel 3 keer stilgevallen op die slechte weg, maar wel goed gereden. Hehe.
Weeral veel te lang geleden dat ik hier iets gepost heb, ik weet het! Het is hier heel erg druk geweest, waardoor ik mijn blog een beetje vergeten was.
Maar nu ben ik dus terug om jullie een beetje op de hoogte te houden van mijn avonturen! Hieronder kort wat hier de voorbije weken gebeurd is. - mijn stage is hier al 2 weken afgelopen. Ik heb uitgebreid afscheid moeten nemen van mijn leerlingen. Ik had een beetje een dubbel gevoel. Aan de ene kant natuurlijk blij omdat mijn stage afgelopen is en ik dus geen voorbereidingswerk/verbeterwerk meer heb. Aan de andere kant ook een beetje triestig, want ik weet dat die leerlingen nu weer op de 'gewone manier' les zullen krijgen: heel weinig leerstof, veel straf, weinig motivatie ... Ik hoop dat ze toch iets bijgeleerd hebben van hun 'bakra'juf. Tijdens mijn laatste les wilden ze allemaal met mij op de foto, wat wel heel leuk was!
- ik heb héél speciaal bezoek gekregen: Klaas en mijn ouders. Het weerzien was fantastisch!
- We zijn op schildpaddenweekend geweest in Galibi. De boottocht naar het schildpaddeneiland duurde erg lang, want het was ijskoud op de boot, maar toen we de schildpadden zagen, waren we die kou al lang vergeten. Op onze nachtwandeling hebben we 2 reuzenschildpadden gezien. We hebben zelfs een schildpad gezien terwijl ze eitjes aan het leggen was. Heel mooi om te zien. We moesten allemaal muisstil zijn om de schildpad niet uit haar 'trance' te brengen. Zo groot dat zo'n schildpad is, zeker meer dan een meter lang!! Overdag hebben we het eiland nog wat verkend, een strandwandeling gemaakt, gevolleybald, en ... genoten van het mooie weer! Het is hier eindelijk gestopt met regenen!
- De dag erna zijn we naar de 'Galibi Zoo' geweest. Haha, een zoo zoals ik er nog nooit een gezien heb. De apen liepen gewoon los en kropen gewoon op onze schouders, steelden (stalen?) het gerief uit onze handtassen, broekzakken... Iedereen vond die apen geweldig, maar ik was er doodsbang voor! En iedereen lachen natuurlijk, toen er een aap op mijn schouders kwam zitten! Voor de rest bestond de dierentuin uit een papegaai, een everzwijn en een kaaiman (die wel net onsnapt was).Grappig!
- Klaas en ik zijn op driedaagse geweest in het binnenland. We hebben meer dan de helft van de rechtergrens van Suriname (de Marowijnerivier) afgevaren. De doortocht in de koriaal duurde meer dan 6 uur! We waren gebroken toen we uit het kleine bootje stapten. Maar het was wel leuk. We hadden ons aangesloten bij een groep Hollanders: allemaal mannen in Midlifecrisis, die op avonturenreis waren. Zij zouden de volgende dag doorvaren op stroomversnellingen en zo. Ze waren hier heel stoer over, maar toen ze hoorden dat ze misschien wel uit de boot zouden moesten springen omdat die stroomversnellingen te gevaarlijk waren, werden ze toch wel allemaal stil. Haha, hilarisch! Klaas en ik trokken de dag erna, samen met een Hollands koppel, Albert en Suzanne, terug naar Albina, waar we vertrokken waren. OP onze terugweg stopten we bij heel wat binnenlandse dorpen. Erg om te zien dat die vrouwen daar van smorgens vroeg tot 's avonds laat hetzelfde werk moeten doen, en dat hun hele leven lang: Cassave (zoete aardappelen) bewerken. Terwijl de mannen in hun hangmatten liggen! Tsssssss
- Samen met ma en pa hebben we de Brownsberg beklommen. Eerst 4 uur op een verschrikkelijk weg moeten rijden, een weg van aluimaarde. We konden geen 5 meter rijden, of we moesten stoppen voor een put in de weg. Gelukkig reden we in een 4x4, maar toch duurde de rit héél erg lang en was iedereen blij dat we er waren. Maar op de Brownsberg hebben we wel een prachtige maar lastige wandeling gemaakt naar de Irene en Leovallen. Supermooie watervallen! Echt zoals in de sprookjes. We hebben ook het Brokopondomeer vanop de berg gezien, een meer dat zo groot is als West-Vlaanderen!
Zo, dat was het belangrijkste denk ik. Vanaf morgen ga ik weer 4 dagen het binnenland in met een Jeep! Ik voel dat de dagen hier aan het korten zijn, dus ik wil er nog volop van profiteren nu ik hier ben!
Hier weer een berichtje uit Suriname!!! Er is hier weeral heel veel gebeurd.
Eerst en vooral hebben we momenteel te maken met... jawel, regen!!! Echt met bakken uit de hemel. Naar het schijnt is het de ergste regenval sinds járen en dat moet natuurlijk weer gebeuren als wij hier zijn!!Vorige week maandag kon ik zelfs niet naar school omdat onze straat tot kniehoogte onder water stond. Dinsdag ben ik wel geweest, maar natuurlijk had ik bijna geen leerlingen. Maar we trekken natuurlijk wel onze plan!
Vorige week woensdag hebben we Pagwa gevierd. Pagwa is hetzelfde al Hindoestaans nieuwjaar. Als de mensen pagwa vieren, gooien ze een soort gekleurd poeder op elkaar. Echt de max! Normaal gezien wordt dat hier in Paramaribo uitbundig gevierd, maar omdat het zo regende was er niet veel volk op de baan. Wij trokken ons daar natuurlijk niet veel van aan, kochten 10 bussen pagwapoeder en het kleurengevecht kon beginnen!!!!! We werden hartelijk ontvangen bij een hindoestaanse familie die onze buurman kent. Zalig dat mensen die je totaal niet kennen direct voor je beginnen koken, drank bijhalen, enz. Daar kunnen we nog iets van leren!
Dit weekend hebben we een zalig uitstap gemaakt. We vaarden met Andy (de gast van de truck uit mijn vorige blog) en nog 10 andere jagers op zijn boot op de Saramaccarivier. Weer tussen de prachtige natuur!!! Gelukkig scheen de zon en konden we op het dak van de boot zitten! We stopten bij een soort slaapplaatsachtige hut, vlak naast de rivier. Twas echt de max! Die 10 jagers waren echt zalige mannen waaronder Siwo, die ik sinds dit weekend 'mijn Surinaamse beste vriend' moet noemen. Ze hadden ook djembés mee en ze hebben de hele tijd gezongen. In de namiddag vertrokken onze twee jongens Seppe en Jonas samen met 2 van die jagers naar de jungle. Delphine en ik wilden natuurlijk mee en sprongen nog op het laatste nippertje in het kleine bootje. Samen met die man hebben we 2 uur in de onvervalste natuur gelopen, geen paadjes of wegwijzers of zo! En echt, de geluiden die je daar hoort, ik heb dat nog nooit meegemaakt!!!!! .
'S Avonds toen het helemaal donker was (denk een uur of 8), gingen de jagers vertrekken op kaaimannentocht, maar ze hadden er precies niet op gerekend dat wij (met 9) allemaal meewilden. We zijn dus met 12 in een heel klein (veel te klein) bootje vertrokken. In het begin lekte het bootje een beetje, maartoen we eenmaal tussen de mangroven aan het varen waren (PRACHTIG!!), zat iedereen al met zijn achterwerk in het water!!!We begonnen natuurlijk wat de pannikeren en zijn toen met kleine bekertjes dat water uit de boot beginnen scheppen, waardoor we uiteindelijk weer veilig aan wal zijn geraakt. Jammer genoeg stond het water veel te hoog (door de vele regen) en konden we daardoor geen kaaimannen vangen. Maar die tocht op zich was echt een ervaring om nooit te vergeten! .
'S Nachts moesten we normaal gezien in onze hangmat slapen, maar omdat de sterrenhemel zo mooi was, wilden wij (4 meisjes) op het dak van de boot slapen. We hadden er wel niet op gerekend dat die jagers precies totaal geen slaap nodig hebben, dus we hebben nog heel de avond gezongen met een drankje. Uiteindelijk zijn we dan toch maar in onze hangmatten gaan liggen. Ik heb nog goed geslapen, alleen waren er daar 100000 muggen en ze hebben met precies allemaal gebeten. Ik heb zelfs muggenbeten op mijn hoofd! Echt geen zicht :) De zondag hebben we nog de hele dag in het wate gespeeld, gezongen, gezond en lekker gegeten (konijnen die de jagers hadden geschoten).
Zo dat was het weekend. Deze week is het ook heel erg druk. Elke voormiddag gaan lesgeven en in de namiddag werken in het Lotjeshuis. Vermoeiend, maar wel leuk!
Ik ga dus nu nog wat in mijn hangmat gaan liggen en wat rusten!
Amai, de dagen vliegen hier echt voorbij. Ik zie dat het alweer een tijdje geleden is dat ik hier iets heb gepost. Het is hier al de hele tijd erg druk én mijn computer is gecrasht, waardoor ik altijd moet wachten tot een van mijn huisgenoten zijn pc even aan mij afstaat.
Hier is het nog altijd zalig!! Ik amuseer me hier echt te pletter! Vorig weekend zijn we met de groep naar White Beach geweest. Dat is een aangelegd strand niet ver van Paramaribo. Het zag er echt uit als in de films: palmbomen, cocktails, wit strand, mooi water, enz. De zon was ook nog nooit zo fel geweest, dus ik was wel een beetje verbrand als we terug thuis waren, maar nu is da al redelijk bruin geworden!
Deze week was redelijk op het gemak, een paar keertjes in de namiddag naart stad geweest. Vrijdag was wel nog een drukke dag. Vrijdagvoormiddag zijn Gielle, Else en ik met onze stagecoordinator naar het Lotjeshuis geweest. Dat is het weeshuis waar we onze overige stage zullen moeten doen. Vanaf morgen moet ik dus in de voormiddag gaan lesgeven, zoals altijd, en dan in de namiddag in de weeshuis gaan werken. Maar oh ik was er eigenlijk wel niet goed van. Er liggen daar kindjes van nog geen 3 maanden oud die nu al verstoten zijn uit hun familie!!!!! Zo erg!! Een babytje lag daar met superhoge koorts heel de tijd te wenen. Dan nog een ander kindje van 3 jaar was vorige week ook opgenomen met ondervoeding en een oorontsteking. Kindjes tussen 0 en 5 jaar, zo'n schattige kindjes, die nu al bijna geen kansen krijgen in hun leven..Echt schrijnend om te zien. We zullen dus proberen om die kindjes een goede tijd te geven!
Toen ik thuiskwam ben ik nog eerst gaan kickboksen, al de derde keer deze week! Jaja, ik ben hier zo sportief bezig!! En daarna gingen we iets drinken in la Caff, een leuk cafeetje, voor de verjaardag van Laetizia, een meisje van lager onderwijs dat hier ook haar stage doet. Dusja, we zitten daar, al goed en wel en we drinken wat en we dansen wat, en twas eigenlijk wel leuk. Maar plots zien we Andy staan. Andy is een Surinamer waar we volgende week een weekend mee weggaan. (Slapen in de natuur én jagen op kaaimannen!!!) We vroegen hem of hij geen ander feestje wist zijn in de buurt. Maar jong, we hebben wat meegemaakt!!!! Hij wist dus ergens in een andere afgelegen wijk een Braziliaans feest zijn. Wij dus in zijn truck in de laadbak daar naar toe. Twas echt zoals in Peking Express ! Wel een beetje gevaarlijk want hij reed supersnel en wij vlogen bijna uit de laadbak!! En hij heel de tijd roepen uit zijn raam: Hou vaaast!!!! Haha, twas echt zalig!!! Nuja, dat feestje zelf was ook de max!!! Met een live band die Braziliaanse muziek speelde. Echt fantastisch!
Toen we rond 7uur naar huis reden (weer in de laadbak), hebben we nog een lekke band gehad, dat was wel wat minder, maar iedereen had zich zodanig geamuseerd dat het ons eigenlijk niet veel kon schelen.
Gisteren moesten we al heel vroeg op, allez, tis te zeggen om 13u vertrokken we naar de Cola Kreek, maar omdat we dus maar om 8uur in ons bed zaten, was iedereen nog heel erg moe. Twas ook wel een leuke dag. Twas samen met onze buurman Marcel en zijn maat Reagin en zijn broer Djefirie. Alleen jammer dat iedereen zo moe was en dat het de hele tijd regende. We hebben in de regen gevolleybald in het water. Het water zelf zag er vree vuil uit, echt zoals je in cola zwemt (vandaar ook de naam), maar naar het schijnt is het heel proper water. Savonds hebben daar dan nog gegeten in een hutje en daarna ben ik in een van de hangmatten gaan liggen.Omdat ik zo moe was, ben ik daar natuurlijk in slaap gevallen (4 andere ook). Kheb wel heel veel muggenbeten bij, want er waren geen muskiettennetten en omdat we bij stilstaand water sliepen, waren er heel wat muggen!! Maar twas wel heel leuk en zo'n prachtige natuur daar!!! Vannacht om 4 uur waren we terug thuis. Jullie kunnen geloven dat ik vandaag een beetje moe ben! Ik ga dus nog even in mijn hangmat wat rusten!
Even een kort bericht vanuit Suriname. Zondag hebben we een zalige uitstap gemaakt. We zijn 's morgens heel vroeg met een bootje vertrokken op de Surinamerivier en verschillende stops gemaakt. Zo'n natuur heb ik echt nog nooit gezien! We vaarden eerst een hele tijd tussen mangroven en daarna zijn we gestopt bij een eiland waar vissers een verblijven om te werken en er wonen in een soort zelf gemaakte barakken, daarna hebben we nog een paar explantages gezien waar nu dorpjes gevestigd zijn en ook een openluchtmuseum én... we hebben ook superveel dolfijnen gezien die voor onze boot zwommen! Dat was echt de max!
Het weer was ook supergoed. Veel wind en superveel zon= ik ben voor het eerst in mijn leven BRUIN!!! We hebben heel wat foto's genomen, maar mijn computer kan nog steeds geen foto's opladen. Misschien lukt het later!
Shame on me, het is weeral zo lang geleden dat ik iets heb geschreven op mijn blog. Die blogtoestanden zijn duidelijk niet aan mij besteed! Toch wil ik jullie zeker op de hoogte houden van mijn avonturen hier in Suriname!
Op dit moment is het weer niet zo fantastisch, vanmorgen ben ik op school toegekomen en ik was echt uit te wringen als een handdoekje. En de leerlingen maar lachen! De regen valt hier op bepaalde momenten echt met bakken uit de hemel en 5 minuten later is het weer stralende zon! Nu ja, dat nemen we er natuurlijk bij, want voor de rest blijft het hier fantastisch.
Enkel van het onderwijsniveau hier ben ik wel erg geschrokken. In mijn klassen waar ik Nederlands moet geven kunnen heel veel kinderen NIET schrijven. En dan te bedenken dat ze 16 tot 20 jaar zijn en al het basisonderwijs hebben doorlopen. Het is dus niet gemakkelijk om deftig Nederlandse les te geven. Vorige week kregen ze les over de tegenstellingen. Zelfs de tegenstellingen arm-rijk, oud-jong, ... waren te moeilijk! De leerlingen zijn wel heel vriendelijk en ze stellen heel vaak vragen over België. Toen ze me vandaag vragen of het in België ook wel eens regent, moest ik natuurlijk wel een beetje lachen...
Voor de rest gaat alles hier goed. We hebben al een paar uitstapjes gemaakt. Een park met alleen maar palmbomen die 30 keer zo groot zijn als een mens, echt sjiek! Ook al een oud fort bezocht en gisterenavond hebben we een hindoestaanse dienst bijgewoond. Heel mooi om te zien! Vanavond volgen we met de meisjes onze eerste salsa les!!
Dit weekend gaan we met een bootje op de Surinamerivier plantages bezoeken, dolfijnen gaan bezichtigen en in de rivier zwemmen!
Mijn benen zijn uitverkozen tot de ergst toegetakelde benen door de muggenbeten ooit. Onze buurman zei zelfs dat ik met zon benen naar de dokter zou moeten gaan, maar ik ga nog even wachten en de jeuk tegengaan met ijsblokjes!
Het is alweer een tijdje geleden dat ik hier iets gepost heb. Ik zie net dat ik op dag drie ben blijven steken en we zijn nu toch al dag 10! Dus hier alweer heel wat gebeurd!
Vooral in verband met mijn stage is er de afgelopen dagen veel gebeurd.
Vorige week woensdag zijn Else en ik naar onze stageschool geweest. Toen we eindelijk de directrice gevonden hadden, bleek dat ze ons helemaal vergeten was. Maar in Suriname is dat blijkbaar allemaal normaal. Dus we werden gewoon weer naar huis gestuurd met de boodschap dat we maandag maar eens moesten terugkomen.
Alle andere studenten in ons huis kwamen thuis met supergoed nieuws over hun stage, iedereen had al hun uurroosters, sommigen moesten al beginnen lesgeven, en wij... wisten van NIETS.
Dat vonden we natuurlijk niet zo erg, want dat betekende extra dagen vakantie J. Maar toen we gisteren terug gingen naar onze school, bleek dat er weer niets in orde was. De onderdirecteur ( echt nen duts) wilde niets zelf beslissen zonder de directrice. Maar die was er niet... Else en ik zijn toen dus maar in de leraarskamer gaan zitten (allez... leraarskamer... meer een hok) en wat tegen de leraars beginnen praten. Uiteindelijk hadden we een leerkracht Nederlands-Geschiedenis gevonden. Dat zou dus waarschijnlijk Else haar leerkracht worden, want zij geeft beide vakken. Die mevrouw was (als enigste!!) wel heel vriendelijk tegen ons. We mochten meegaan observeren in haar les. Maar dat was dus een les geschiedenis, totaal niets voor mij dus!!!!
Die les was toch ook wel een aparte ervaring. De leerlingen lopen binnen en buiten in de klas als ze daar zin in hebben, de leerlingen liggen te slapen in de klas, de leerkracht doceert voortdurend verkeerde dingen, er zijn bijna geen handboeken, af en toe loopt er eens een vuile zwerfhond in de klas enz. Daarbij komt ook nog eens dat alle leerlingen allemaal jongens zijn. Of moet ik zeggen mannen, want ze waren bijna allemaal ouder dan ik!!!
Ik voelde me echt niet op mijn gemak, want die jongens waren ons de hele tijd aan het uitdagen: van waar woon je? , wat is je nummer? tot Ik wil met je trouwen.
Gisterenmiddag kwam ik dus echt in een dipje toe in ons huis. We wisten dus weer van niets!!! Ik heb toen contact opgenomen met Nardi, onze stagecoördinator en ik mocht vandaag mijn situatie komen uitleggen op zijn bureau. Ik ben dus vanmorgen met een klein hartje naar hem gegaan en alles uitgelegd. Gelukkig begreep hij mij!!!! Hij heeft direct die school voor me afgebeld en een oplossing voor mijn stage gezocht: ik mocht vandaag al een les observeren op zijn eigen school. Een soort school voor drop-outs (leerlingen die met moeite hun lagere school hebbenafgemaakt, maar toch iets willen verder studeren) Daar heerste véél meer discipline dan op mijn vorige school!! Mijn leerkracht Nederlands moest wel plots weg dus ik moest vandaag al (onvoorbereid!!) zijn les overnemen. Maar ik ben heel tevreden. De leerlingen (weer allemaal jongens, deze keer wel jonger) waren heel erg beleefd en rustig.
Na de les ben ik nog eens naar Nardi geweest en hij zei dat ik een flinke dame was en dat hij me graag op zijn school zou opnemen. Hij had achter het hoekje naar mijn les staan luisteren!!!!Maar hij was dus heel tevreden en ik natuurlijk supercontent naar huis!!!!
Maar nu genoeg over mijn stage!! Voor de rest is het hier in Suri nog altijd zalig. Vorige week nog een paar keer de stad bezocht met een gammel busje waar je bijna uitvalt!! Dit weekend heeft het wel serieus geregend, echt met bakken uit de hemel! Het zalige is wel dat het heel warm blijft. Gielle en ik hebben dus gisteren fotoshoot in de gietende regen gehouden. Ik hoop dat het deze keer lukt om de fotos er op te zetten! Anders kunnen jullie al wat fotos bekijken op gielle haar blog (www.bloggen.be/gielle).
Zaterdag zijn we met heel de groep plus buurman Marcel naar een discotheek geweest. Twas echt zalig!!! We hadden ons allemaal supersjiek gemaakt. Natuurlijk na een paar uur in de discotheek te staan shaken vond ik het wel nodig om uit te glijden over de vloer, PLAT op mijn buik, waardoor mijn wit kleedje nu verdacht veel bruine vlekken vertoond. Echt schaamtelijk, maarja... Fotos volgen!!
Ook mijn muggenbeten zijn er niet op verbeterd, ik tel er nu ongeveer 60 en ze zijn verschrikkelijk groot!!!
Dag drie.... verbrande Gielle, zieke Delphine en miljoenen muggenbeten
Vandaag is de derde dag dat we in ons Surinaams huisje verblijven. Iedereen begint een beetje te acclimatiseren. We worden de hitte al een heel klein beetje gewoon. Maar wat is hier WARM!! Rond de middag is het hier rond de 37 graden (gevoelstemperatuur 42 graden) en snachts koelt het af tot 27 graden. Smorgens kan ik niet langer dan 7 uur in mijn bed blijven liggen, het is echt te warm!
De zon brandt heel erg, Ik moet me echt om het uur insmeren of ik zie eruit als Gielle, die het niet nodig vond om haar in te smeren maar er nu wel als een kreeftje uitziet J!
Gisteren is Nardi Dompig, onze stagecoördinator nog eens langsgeweest. Ik weet nu al een heel klein beetje wat ik hier zal moeten doen. Normaal gezien ga ik 8 weken Nederlands geven in het middelbaar. Als die school mij geen 12 Nederlands geeft, kan ik nog terecht op een andere school waar ik muziek zal geven. Ik vond 8 weken wel een beetje lang en ik heb gevraagd of ik niet in een bibliotheek mag gaan werken hier. Hij gaat dit voor mij proberen regelen. Na die 8 weken zal ik normaal gezien in een weeshuis werken en misschien nog iets met een koor doen, maar het is allemaal nog hééééél vaag.
We hebben hier ook nog de buurt nog wat verkend, maar we zijn nog allemaal een beetje lui! Ons voornemen om dagelijks te gaan lopen hebben we al aangepast tot tweedagelijks, haha. We hebben gisteren wel aerobicsles gekregen van Delphine dus we hebben wel weer aan de conditie gewerkt! Vandaag is Delphine wel ziek, ze ligt al heel de dag in bed.
Het enige wat ik hier echt vervelend vind, zijn de muggen. Ik denk dat ik heel lekker bloed heb, want ze komen precies allemaal naar mij. Ik heb er zeker al 20 en zijn abnormaal groot. Ik probeer er zo snel mogelijk fotos van te nemen en up te loaden, maar internet gaat weer traag.
Morgen gaan we allemaal naar onze stageschool dus dan scheiden onze wegen hier een beetje, want bijna iedereen staat op een andere school. Vandaag gaan we dus nog allemaal eens gezellig gaan zwemmen!
Ohja, ik heb ook een Surinaams nr. Voor de mensen die mij willen bereiken: +597/ 87 81347
Olé olé, Ik ben aangekomen in Suriname! De vliegreis is heel goed meegevallen en ging supersnel voorbij! Twas wel echt vroeg opstaan, rond 4u15! Om 5u30 vertrok ik samen met Gielle naar Schiphol. Daar waren we natuurlijk véél te vroeg!!! Ons vliegtuig steeg pas op rond 12u30.
Op het vliegtuig zaten we naast Azman, een Nederlander die geboren is in Suriname en daar 25 jaar gewoond heeft. Hij was echt vol van zijn geboorteland en vertelde superveel over de plaats waar wij naar toe zouden gaan. We vlogen over de oceaan en kwamen aan in Suriname!! Het laatste halfuur zagen we enkel en alleen natuur onder ons, echt zalig!
Toen we uit het vliegtuig kwamen viel de warmte echt als een blok op ons! Onze dikke Belgische wintertruien werden snel uitgetrokken en de broekspijpen opgerold. Het is hier ongeveer 35 graden, een groot verschil met de min 3 graden van in Belgie javascript:emoticon(' ') Tis wel echt plakkerig weer, maar tis wel zalig dat we hier in onze short en topjes kunnen rondlopen!
We moesten wel nog heel lang wachten op onze valiezen (alles gaat hier precies véééél trager), maar ondertussen leerden we weer een Surinamer kennen, Hugo. Die werkte als security op de luchthaven en hielp ons met onze valiezen. Ik kreeg ook nog zijn telefoonnummer en 'ik moest zeker eens bellen'. Ze zijn wel héél erg sociaal hier ...
We werden opgehaald door Marcel, onze vriendelijke buurman, die ons in een klein busje naar ons huis bracht. Hij was daar samen met Lieselotte, een meisje dat al een week in ons huis logeerde. Ze doet hier haar stage journalistiek.
Het verkeer is hier echt raar, mensen steken zomaar de straat over, de auto's rijden links, bijna geen verkeersborden.... Veilig en wel kwamen we aan in ons huis.
Ons huis is echt mooi. We moesten direct de muskiettennetten ophangen!Die zullen we hier nog kunnen gebruiken, want het krioelt echt van de beestjes. Achter onze slaapkamerdeur vonden Gielle en ik een kever van ongeveer 8 cm!!!
Gisteren maakten we ook kennis met Nardi, onze stagecoordinator. Hij zal alles regelen. Maar we hebben wel al gemerkt dat het hier erg opt gemak zal zijn. Ik zal normaal gezien in 2 scholen moeten lesgeven, maar meer weet ik ook nog niet. Woensdag komt hij nog eens langs en weet ik normaal gezien meer. sAvonds aten we ook nog Roti, een plaatselijk gerecht. Het lijkt op een pitta, maar je moet de inhoud van het deeg met je handen eten en het is echt megapikant! Marcel was ons aan het uitlachen omdat iedereens mond in brand stond!
Vandaag was het een dagje opt gemak. We hebben ons huis een beetje geinstalleerd en gekuist Deze namiddag zijn Gielle, Ellen en ik gaan lopen. Niet zo'n goed idee om in zo'n warm weer te gaan lopen, maar we hebben dapper volgehouden! Daarna gingen we samen met Marcel in een busje onze stagescholen gaan bekijken. Ik ga waarschijnlijk elke dag meer dan een halfuur moeten fietsen om p mijn school te geraken. Mijn conditie zal in orde zijn!
Het internet werkt hier wel héél erg traag. Skypen zal moeilijk worden, msn normaal wel. Voorlopig werkt internet wel maar op 1 computer.
Ik ga jullie nu wel laten, we gaan pannenkoeken eten javascript:emoticon(' ')
Foto's komen later! (uploaden gaaat hier - zoals alles- traag)
Binnen een paar uur is het zover... Dan vertrek ik, samen met 7 andere studenten naar Suriname, waar ik verblijf in de hoofdstad Paramaribo! De zenuwen beginnen al een beetje te komen en ook mijn boterhammetje deze middag bleef onaangeroerd op mijn bord liggen wegens 'knoop in mijn maag'. Straks leg ik de laatste hand aan mijn valies die nu eigenlijk al 4 kilo te veel weegt ...
Via deze blog ga ik jullie proberen op de hoogte te houden van wat ik daar allemaal uitsteek in dat zonnige land!
! Wel een beetje gevaarlijk want hij reed supersnel en wij vlogen bijna uit de laadbak!! En hij heel de tijd roepen uit zijn raam: Hou vaaast!!!! Haha, twas echt zalig!!! Nuja, dat feestje zelf was ook de max!!! Met een live band die Braziliaanse muziek speelde. Echt fantastisch! 
') Tis wel echt plakkerig weer, maar tis wel zalig dat we hier in onze short en topjes kunnen rondlopen! 
