07-02-2010 om 18:05 geschreven door Gerty  

Vandaag zijn het presidentsverkiezingen in Costa Rica, het nieuws staat hier de hele dag op met allerlei verslagen over de verkiezingen.  Er zijn twee grote kandidaten, een vrouw en een man.  Rosberlyn vertelde me dat de man het volk een beetje heeft omgekocht door vanalles te geven en heel veel op tv is geweest om slecht over Laura (de vrouwelijke kandidate) te praten.  Maar ze denkt dat de vrouw gaat winnen, ik ben eens benieuwd, het zou de eerste vrouwelijke president zijn voor Costa Rica!

07-02-2010 om 17:56 geschreven door Gerty  

Deze morgen werd ik weer vroeg wakker en ik ben maar meteen mijn lot ondergaan en heb een koude douche genomen.  Daarna ben ik naar de taalschool vertrokken om mijn examen te gaan maken.  Lisette heeft me meteen een rondleiding gegeven door de mooie taalschool.  Wat me vooral heel erg aanspreekt is het gigantische balkon met een fantastisch uitzicht over heel Turrialba en op de vulkaan.  Na mijn examen wou ik net terug vertrekken toen Lisette me een route terug door de natuur voorstelde.  Ze gaf me een kaartje en ik was op weg.  Ik vertrok vol goede moed, ook al stond er op het kaartje “watch out for snakes”.  Na een tijdje werd het echt wel heel jungle-achtig en liep ik met mijn slippers steil bergaf door de steeds dichter wordende begroeiing.  Ik had het er al niet meer echt op, vreesde al dat ik verkeerd was gelopen en dat werd bevestigd toen ik uitkwam bij een kabbelend riviertje dat het einde van het pad betekende.  Een hagedis glipte snel weg, een gigantische blauwe vlinder vloog over mijn hoofd en ik hoopte dat de rest van de beesten weg zouden blijven.  Ik maakte rechtsomkeer, met lood in de schoenen want het was enorm steil bergop en de zon stak enorm!  Ik belde Lisette even voor te vragen waar ik fout was gegaan (goddank dat proximus hier werkt!) en was weer op weg.  Uiteindelijk geraakte ik toch terug in het dorp en na wat omzwervingen ook in het centrum.  Wat was ik blij toen ik een flesje water kon kopen!  Rood en totaal uitgeput kwam ik in het internetcafé binnen waar ik tot genoegen van vele mensen eindelijk een update kon geven over mijn leven hier.  Toen ik later thuiskwam, kreeg ik natuurlijk de deur niet open met mijn sleutels en heb ik 45min gewacht tot Anna Maria thuiskwam.  Het zal je niet verbazen als ik zeg dat ze de deur in 2 seconden open kreeg (idioot).  Geen moment te vroeg want ik moest zo dringend naar de wc!  In de late namiddag kwam Rosberlyn ineens met een pintje af, we hebben samen met Marco (haar vriend) en Anna Maria zitten discussiëren over het leven in Europa.  Hier gelooft iedereen in God en Rosberlyn vindt het gek dat ik dat niet doe.  Om 7u ’s avonds ben ik op mijn bed in slaap gevallen, helemaal uitgeput van mijn tocht door de broes.  Ik werd de volgende dag pas weer wakker!

07-02-2010 om 17:54 geschreven door Gerty  

Om 5u deze morgen werd ik wakker, in België zou ik dus tot de middag in mijn bed hebben gelegen.  Vandaar dat ik waarschijnlijk klaarwakker was.  Stilaan werd het lichter en ik heb van de tijd gebruik gemaakt om me een beetje te installeren.  Daarna heb ik mijn eerste douche genomen, die gemakkelijk in één woord te beschrijven valt: FRIO!  In de voormiddag is mijn gastmama met me meegelopen naar het centrum zodat ik de weg wist, het was ongeveer 15 min lopen en het was al snikheet!  Ze is met me naar de bank gegaan en toen mocht ik in mijn eentje de rest gaan verkennen.  Ik heb een paar uur rondgedoold en al een mooi kleurtje opgedaan (lees: ROOD).  Het centrum is chaotisch, luidruchtig maar toch gezellig, niet té groot en heel druk.  In de late namiddag belde Lisette, die voor de taalschool werkt, of ik ’s avonds wou afspreken om iets te gaan drinken in het centrum.  Ze had gehoord dat ik al een aardig mondje spaans spreek en vertelde me dat ik morgen mijn in-take examen in de taalschool mocht gaan maken.  Rosberlyn heeft me tegen half 8 naar het centrum gebracht en met een groepje van 4 Nederlanders en mezelf zijn we naar de Nazca bar geweest.  Het was best gezellig, vooral fijn om me nog eens te kunnen uitdrukken in het Nederlands en de pintjes smaakten me best goed.  Nadien zijn we nog naar de Olé Olé bar geweest, waar precies het hele dorp uitgaat.  Ik was zo moe dat ik na een laatste pintje een taxi naar huis heb genomen.  Intussen was het half één en kwam ik toevallig net samen met Rosberlyn thuis aan, de hele avond had me misschien 6 euro gekost.

07-02-2010 om 17:54 geschreven door Gerty  

Fransen, Duitsers, oude mensen en boze Britten, dat somt mijn reisgenoten tijdens de lange vlucht van Madrid naar San Jose zowat op.  Niet dat ik het erg vond want ik was al lang blij dat ik in het vliegtuig zat!  In Brussel werd me namelijk al snel duidelijk gemaakt dat ik toch wel een visum had moeten kopen voor Costa Rica.  Ik mocht mijn bagage niet inchecken en werd terug naar de balie van Iberia gestuurd.  Daar heeft een onvriendelijk ogende man me uiteindelijk een enorme dienst gedaan door me een (nep?)ticket terug te geven op een eerdere datum.  Resultaat: geen visum nodig.  Vreemd dat ze er in Brussel zo moeilijk over deden want verder heeft er geen mens naar gevraagd.  In San Jose had ik mijn visum in een mum van tijd.  Eindelijk die drukke luchthaven buiten vond ik al snel de man van de taalschool die me stond op te wachten.  Hij bleek een hele vriendelijke tico (benaming voor de inwoners van Costa Rica) en een geweldige chauffeur te zijn.  Tijdens de rit heeft hij me in recordtempo een rondleiding gegeven door San Jose en Cartago terwijl hij zich behendig tussen het vreselijk chaotisch verkeer manoeuvreerde.  Verkeersregels bestaan hier namelijk niet en tegen de avond valt er een enorm dikke mist over de bergwegen waardoor je geen hand voor ogen ziet.  Na 3u rijden kwam ik eindelijk aan in mijn gastgezin, geradbraakt en stikkapot na mijn 24u lange reis.  Mijn gezin bestaat uit 4 personen.  De mama: Rosberlyn, de dochter: Anna Maria, de zoon: Bernardo en de dochter van Anna Maria: Sara.  Na een maaltijd die tien keer beter was dan het taaie vliegtuigeten, ben ik meteen mijn bed ingekropen.

07-02-2010 om 17:53 geschreven door Gerty