Nog goed drie dagen tot aan de verkiezingen. De stellingen worden nog éénmaal betrokken. De debatten worden wat scherper. Logisch, want alle partijen willen nog een keer goed laten zien voor welke idealen ze staan. Want dat zijn het: idealen. Dat is wat partijen uitdragen. Die idealen worden tot daden omgezet in verkiezingsprogramma's. Dat is ten minste de bedoeling. Maar ja, direct na de verkiezingen begint het onderhandelen. Dan moeten er compromissen gesloten worden. Dat is noodzakelijk, want er zal geen enkele partij een absolute meerderheid krijgen. Om te kunnen regeren, zal er dus samengewerkt moeten worden met andere partijen. Zoals de peilingen nu laten zien, zal het vormen van een regering een coalitie van minimaal 4 of 5 partijen vragen. Om mee te kunnen doen, zullen partijen compromissen moeten sluiten....water bij de wijn moeten doen.
Wanneer je grote beloften hebt gedaan, moet je je realiseren dat je de zeker niet kunt waarmaken. Dan heb je het meeste te verliezen, dan zul je van het verste moeten komen om een compromis te sluiten. Kiezers die op zo'n partij hebben gestemd, zullen zich teleurgesteld of zelfs bedrogen voelen. Ze hebben gestemd op een partij die grote dingen beloofde, maar die ze bij lange na niet kan waarmaken. Er zijn met partijen die met miljarden strooien....voor defensie, voor ouderenzorg. Deze partijen zullen straks merken dat ze te hoog hebben ingezet. Begrijp me goed: het is prima om je idealen duidelijk te maken, maar blijf wel reeel. Dat is ook één van de redenen dat ik zo blij ben met de titel van het programma van de ChristenUnie: Hoopvol realisme. In het programma staan onze idealen, maar die idealen worden omgezet in hoopvolle realistische daden. Realisme...daar gaat het om. Hoop....daar gaat het om. Hoopvol realisme.
Naast de comprissen zullen er ook breekpunten zijn. Dat zijn idealen die je onder geen enkele voorwaarde wilt loslaten. Dat zijn idealen die je niet wilt inleveren om vervolgens mee te kunnen regeren. Die heeft de ChristenUnie ook. Onze (Bijbelse) principes en idealen over leven en dood zijn niet inwisselbaar. Die blijven staan. Wat dat betreft doen we geen water bij de wijn. Dat deed Jezus ook niet. Hij maakte juist wijn van water.....
