Dag 9 06/07 Bilbao-Pobeña 33.130 st zwaar bewolkt/1.5u regen
We zijn na de schrijfbeurt op zoek gegaan naar onze albergue, heel hoog (¡) gelegen in de wijk Altamira. Het was een oude school. De meeste pelgrims zijn hun tocht na 1 week gestaakt, dat was hun planning. Wij blijven nog met een 8-tal over ... vooral Poolse jonge mensen ... en 2 Vlaamse vrouwen ¡ We trokken 's namiddags de stad in ... het allereerste viel het prestige-volle voetbalstadium in aanbouw op ¡¡¡ Vervolgens via het rustige park naar het wijze Guggenheimmuseum ... eerst goedendag aan de reuze "plantenhond" bij de ingang ... en dan vol bewondering voor de statige, originele constructie het museum in ... Er was o.a. een tentoonstelling van Yoko Ono ... we zijn echt niet onder de indruk ¡ Wat er ons enorm raakte was een concertvoorstelling in 9 filmsessies van een Finse kunstenaar ... schitterend op alle terreinen. Na het spijtige rode duivelnieuws, hebben we ons eens anti-pelgrimachtig opgesteld .... chique gaan uit eten ... moet kunnen voor 1 keer ¡ Toen we in de oude binnenstad op een terrasje zaten ... hoorden we ... oh oef jullie zijn er toch nog .... de 2 Poolse meisjes ... ¡ Met een glaasje wijn moesten we dit vieren .... en dan haastig naar onze albergue ... want die sluiten altijd om 22u ... en dan kan er niemand meer binnen. Via een pas ontdekte trappenstraat ( 386 stappen ¡¡¡ ) waren we nog netjes op tijd ... oef ¡ s Morgens om 6u30 vertrokken richting Portugalete ... we passeerden de oude verloederde havenbuurt, de zielige woonflats, de oude hoogovensite ... deprimerend ... en hoe verder we stapten hoe beter ons gevoel werd .... De nieuwere industrie kreeg er een plaats, de kaaien werden verzorgder, nieuwe laad- en lossystemen stonden te blinken, .... Portugalete is een mooie woonstad geworden ¡¡¡ Onderweg stapten 2 pelgrims in tegenovergestelde richting naar ons toe ... we vroegen als we konden helpen ... nee we hebben iets vergeten zeiden ze in het Engels en in het Frans ... uiteindelijk ontdekten we dat het Deinzenaars waren ¡ Via de wandeltunnels verlieten we dit stedelijk gebied ... op weg naar de rustige zalige boerenbuiten ¡¡¡ De laatste 7 km druipten we weer verder ... tot in Pobeña een klein kustgehucht. Om 17u kregen we bezoek van nonkel Joris en tante Marleen, die in deze regio aan het rondtoeren zijn ¡ Samen aperitieven ... en kletsen ... supergezellig ¡ Nog een vlugge "vishap" ... en naar bed ¡ Tot morgen ¡
Dag 10 07/07 Pobeña-Liendo 52.791st fris en bewolkt in voormiddag/zonnig 28 gr
Deze morgen werden we heel vroeg gewekt door het gewirwar van de startende pelgrims ... de Spanjaarden zijn wel heel vroege ochtendmensen, vanaf 4u30 ¡¡¡ Na ons verzorgingsritueel en de smeerpartij voor onze vriendjes ( = onze voeten ) zijn we eerst de innerlijke mens gaan geruststellen in de bar. Om 6u45 gestart ... aan een lange rit ¡ Heel bewust kiezen we ervoor om tijdens deze "rustige, echt ontspannende" week op sportief terrein om 1 dag voor te zijn op ons schema ¡ Onze staptijd tot Santiago is nauw berekend ... en wij weten dat er over 2 weken ... terug een zwaardere periode begint ( primitivo is een zwaar kaliber ) ... dus dan hebben we meer speling ¡ We klommen via een lange trappenklim tot aan de hoogste rotsrand ... met een panoramisch uitzicht over de zee-inham en de rivier de Barbadum in Playa de la Arena als resultaat ¡ In de rotsachtige klif zijn de restanten bewaard gebleven van de enige losplaats voor erts langs de kust van Vizcaya. Die behoorde bij een Engels mijnbouwbedrijf. De lucht was nog fris en ochtendlijk. Genietend stapten we verder tussen de groene heuvels en de wijdse zee ¡ Grote lange boten blijven evenwijdig op dezelfde plaatsen liggen in zee ... waarom ??? In de verste verte zien de "El raton" ( het schiereiland in de vorm van een muis ) ... dat is alweer 1 week geleden dat we daar voorbij kwamen ... Deze voormiddag verbonden we de ene ria ( zee-inham ) met de andere ... met er tussenin de hoger gelegen rotsen ... telkens spectuculair om de witschuimende golven geweldig tegen de kliffen te zien ploffen ... De 2 Poolse meisjes Ursula en Violetta haalden ons in ... fotosessie en veel gegiechel ¡ We naderden Castro-Urdiales, een mooie kuststad ... met de imposante kerk en een kleine haven ¡ Eventjes een hapje en een drankje en ... een beetje rusten ... we hebben tijd ¡¡¡ We zijn 7 juli vandaag ... en het was aanvankelijk heel fris aan zee : niemand in badpak op het strand ( 1 uitzondering ), 3/4 van de flatgebouwen staan opgesloten, geen volk bij de horeca .... geen goed seizoen voor de middenstanders ... maar ssst ... een prima stapweertje ¡ Aan een vlot tempo weer de weg ... pittoreske dorpen, kleine boerderijen, leuke huisjes met rendabele moestuinen ( ze lusten hier vooral bonen en paprika's ), weinig velden ( enkel maïsvelden met per stok sperziebonen erlangs, kwestie van dubbele plant dubbele winst ??? )... tot we weer het Petegems pelgrimskoppel ontmoeten ... ze waren erg laat gestart. Via heel smalle paden gingen we letterlijk het hoekje om bij het oude kerkhof en kwamen in een wilde weide met laagstammige bomen, vele grijze rotsstenen, ongeschoren schapen terecht ... en dan plots ... een grandioze blauwe zee met een witte zeilboot in de verte ¡¡¡ Zo fijn, zo poëtisch ... De meeste pelgrims staakten hun route voor vandaag maar wij wilden nog enkele kms verder ... ondertussen toonde de Spaanse zon zich en wij moesten een "isabelleke" ( = ons insmeren met zonnecreme faktor 50, cfr. dokter isabel, onze huidarts ) ... Aan de ria van Oriñon gekomen moesten de Middeleeuwse pelgrims de veerman betalen of een enorme omweg maken om de rivier over te steken ... de veerman is duidelijk met pensioen ... er bleef maar 1 oplossing : 12 km langs een saaie, gevaarlijke autoweg stappen tot onze volgende bestemming ... ¡ Niet leuk maar het kon niet anders .... ¡ Liendo is een tof dorpje met een gezellige albergue ... waarvan we nu nog een beetje gaan van genieten na een tocht van 35 km ¡¡¡ Morgen ... een nieuwe dag ... met een lange tocht ¡¡¡
Gisteren namen we afscheid van de Spaanse en Engelse mannenbende ... hun pelgrimsweek zat erop ... ze trokken huiswaarts ...om eerst te rusten zeiden ze ¡¡¡ Deze morgen zouden we om 6u opstaan ... we waren wakker ... maar durfden echt geen lawaai maken in die zo rustige slaapzaal ... dus nog een dutje extra ¡ Om 6u30 werden we door de romantische Enya wakker gezongen ( dacht aan L.D. )... en de bijenkorf kwam in volle actie ¡ Vandaag werd het een korte (13,3 km op 4u tijd ¡¡¡) maar uitputtende trip, volgens onze gids ... We startten langs de autobaan en zagen de luchthaven met veel verse vliegladingen ... in de verte. Een bar ... sorry nog niet in actie ... dus ontbeten we uit onze voorraad langs de graskant. We stapten door het belangrijkste technologisch industriepark van Spanje : Zamudio. Toen begon het ... de klim ... inderdaad uitputtend ... maar met alweer een prachtig breed panoramisch uitzicht over ... Bilbao deze keer ¡ Na een felle afdaling maakten we kennis met deze stad .... maar eerst een lekker ontbijt natuurlijk ¡¡¡ Langs de vele trappen daalden we verder en op enkele honderden meters van elkaar bezochten we de rijkelijk versierde kerken ... heel mooi ¡ Via de smalle gezelllige winkelstraten kwamen we in deze cyberkaffee terecht ... Gisteren was er geen internet beschikbaar. Deze week kon ik mijn hotmail niet openen, dan vervolgens via een extra code ( door mijn man doorgegeven ) wel ... en nu terug niet meer ¡¡¡??? Zoals we beloofden de gebruiksaanwijzing van ons "multigebruik-nood-doekje" ( letterlijke tekst ¡) Dit doekje werd speciaal ontworpen voor "echte" pelgrims, die heel beperkt zijn in hun bagage en zo met 1 doekje 1000-en-een-dingen kunnen doen als ze in nood zijn. Hieronder een kleine opsomming van enkele voorbeelden. - zakdoek - EHBO pleister - om etensresten in te bewaren - stofdoekje - brilpoetsdoekje - witte vlag - water- of koffiefilter - schoenpoetsdoekje - maandverband - slaapmuts ( in elke hoek een knoopje leggen ) - knuffeldoekje - WC papier - snelverband - ... of gewoon ... om eens ter hand te nemen en te mijmeren ... en eventjes te denken aan de mensen die aan jullie denken ... en jullie tocht op afstand meevolgen ... "
Terwijl de Machelaars aan de Gulde (= meerdere kermisdagen) beginnen, de feestvierders in Arras en Deinze zich uitleven, de jarige (L¡¡¡) aperitieft ... gaan wij verder op ontdekkingstocht in onze "verse" stad ¡¡¡ Aan Sabine en Cedric : een fijn huwelijk ¡¡¡
Onze eerste pelgrimsweek van "de camino del norte" zit erop ... eventjes mijmeren ... Op de eerste avond ontmoetten we de Duitse pelgrim ... hij waarschuwde ... dat deze camino 1 dag regen 1 dag zon ... was ...en dat je alle weersomstandigheden op 1 dag kon ervaren ¡¡¡ Deze man had gelijk ¡¡¡ Het is een prachtige, heel pittige route ... je leert er prima klimmen en dalen ¡¡¡ De modderomstandigheden verzwaarden deze week in ruime mate ¡ De gemiddelde leeftijd van de pelgrims ligt veel lager dan op de camino frances, wij behoren hier echt bij de oudste exemplaren. Het pelgrimspubliek is vooral van het mannelijk geslacht ¡ Het aantal pelgrims ligt ook veel lager dan langs onze vorige camino ¡ De caminosfeer is er wel ... Enkele jaren geleden bezocht ik met mijn man deze regio ... ik vond het fanatiek zijn van de Basken toen veel meer opviel ¡ Nu zagen we regelmatig hun vlaggen en hun eigen taal ... maar op een rustiger wijze ¡ Het prachtig rustig Baskenland is een ekonomisch welvarende streek, de inwoners zijn er ook veel vinniger, aktiever dan de Spanjaarden langs de camino frances ¡ Het verschil in mentaliteit is groot ¡ Het totaal aantal gestapte km van deze week is volgens onze gids : 145 km. Hop naar de volgende ... ¡ Een zalig weekend aan iedereen ... wij gaan er ook een lapje op geven ¡¡¡ Gerda Martine
Dag 7 04/07 Gernika-Lezama 32.480 st droog licht zonnig weer
Gisteren toen we in Markina-Xemein aankwamen, stonden enkele pelgrims ons te wenken naar een kerkportaal. Zo n kerkinterieur zagen we nog nooit ... geen kerkstoelen geen altaarfront ... maar twee reuzegrote stenen ( in menhirstijl ) van zeker hoger dan 10 m tegen elkaar steunend met enkel een tabernakellichtje en een mini-altaar eronder ... en dat was het ¡ Heel vreemd ¡ We vroegen aan een Spaans meisje naar de historie van dit fenomeen ... ze zei dat er in het dorp de meest wilde verhalen over deze stenen verteld worden ... meteorieten ??? Maar niemand kan de correctheid hiervan bevestigen ... in de albergue onze zelfde vraag aan een oudere dame ... heel koeltjes antwoordde ze ... dat die kerk niet tot haar parochie behoorde ¡¡¡? Wij denken dat men die kerk letterlijk rond deze stenen gebouwd heeft ... dat kan niet anders ¡¡¡ Naar bed om 20u30( je leest goed ¡ ), uitgeteld en uitgemodderd ¡¡¡ We vertrokken om 6u15 door het donkere Gernika op een nat wegdek en onder dreigende grijze wolken. Met het schilderij van Picasso "Guernica" en de beelden van een verwoeste stad op ons netvlies stapten we verder ... We passeerden de 300 jaar beroemde oude eik waaromheen de leden van de "junta" vergaderden ( soort Baskisch parlement, heel symbolisch voor deze regio )..... en dan eventjes 1u20min stevig klimmen naar de hoogste flanken boven de stad ¡ Elke morgen hebben we een vast ritueel : welke dag, datum ( zonder GSM te raadplegen ) en opsommen van onze slaapplaatsen in juiste volgorde, dan een vers veldbloempje plukken om ons buidelzakje te garnieren ( oude kapelletjes ..... ) ¡ We vallen in herhaling ... maar wij "gleden" verder ..... Een motregentje kwam ons bezwete lichaam zalig verfrissen .... En de pelgrim ze stapte door .... in deze zo stille, erg groene bosomgeving. Soms kregen we de indruk een "junglewandeling" te maken : zoveel variatie van varensoorten op alle hoogten en een massa aan slingerplanten ¡ Een ontbijtbar hadden we nog niet tegen gekomen, dus : noten, perzik, graankoekje, druivensuiker ... en veel water ... en af en toe een "Annemietje" ( = een zwarte, lekkere snoep). In de hogergelegen weidepaden wordt elk "compartiment" afgebakend door heel creatieve hekjes, zelfs oude bedonderdelen bewijzen er hun dienst ¡¡¡ Onderweg ontmoetten we regelmatig loslopende koeien, ezels, veel paarden met hun "koe-bellen" aan, een groep jonge vaarzen spetteren angstig weg bij het zien van een pelgrim met een stok. Wat voelen we ons goed en dankbaar om nogmaals langs St.Jacobswegen te kunnen en mogen stappen ... ze zijn zo uniek ... met de pelgrimszegen van onze uitwuivende vrouwelijke Santiagogroep uit de Leiestreek in ons gedachten :
Buen Camino - Buen Animo ¡
Dat gezegend is deze tijd van groei en bloei. Dat gezegend is deze periode van minderen en loslaten.
Dat uw rennen wandelen en uw prestatiezucht genieten wordt.
Dat juist nu uw huis meer een thuis wordt en vriendschapsbanden sterker worden.
Neem de tijd om stil te staan bij hetgeen u draagt.
Leef in verbondenheid met uw ziel en met respect voor uw lichaam.
Geniet van wat mensen u bieden en van wat de natuur u schenkt.
Heb een goede tijd en ga met de kracht van de hemel, het licht van de zon, de jacht van de wind, de vastheid van de aarde. ( Peter Denneman )
Hieronder stonden er dan 12 schelpen met 12 namen van vriendinnen ¡¡¡ Fijn, he ¡ Dank, dames ¡¡¡ Dit alles stond geprint op een witte grote zakdoek waarvan we morgen de gebruiksaanwijzing doorgeven ¡
Toen wij het bos bijna verlieten, we hadden tot dan nog niemand tegen gekomen, zagen we een jonge Spaanse pelgrim uitgeblust op een boomstam zitten ... ¡ Hij kon niet meer, zei hij, en wilde een verse kop koffie en ontbijt .... wij verlangden daar ook naar ¡¡¡ We hielden hem aan de praat en samen stapten we verder .... ¡ Hij was afkomstig van Barcelona en Erasmusstudent geweest in Nederland ... zijn drie zussen hadden ook al een camino gestapt ... dus nu was het zijn beurt ¡ Deze jongen was heel goed geïnformeerd over de huidige Belgische politiek ... kende de verkiezingsuitslagen heel goed ... als Catalaan ¡ Ondertussen slonken de stapmeters verder ... en aangekomen aan de middeleeuwse kerk van Goikolexea ... dook er een bar op ... na 4u30min stapwerk ¡¡¡ Vijf km verder ... zat onze dagtrip er alweer op ... na veel klimmen en dalen ¡ De eindstreep was de nieuwe albergue in Lezama letterlijk gelegen onder de dalende vliegtuigen voor Bilbao. Zo n warm onthaal kregen we nog nooit in een albergue, die altijd door vrijwilligers van een plaatselijk Santiago Amigos gerund worden ¡ Deze man opende zijn herberg voor de openingstijd ... en nam letterlijk onze grote hoop vochtige, met modder bevuilde was uit onze handen ¡¡¡ Enkele uren later ... lag alles droogkastfris op de tafel op ons te wachten .... en wij ... wij MOESTEN rusten van hem ¡¡¡ Zo n luxe ¡¡ Ondertussen straalde de Spaanse zon in felle mate, zodat onze rugzak, onze schoenen ..... een extra droogbeurt kregen ¡¡¡ Het was echt nodig om alles eens te kunnen schoonmaken na zo n weekje ¡¡¡ Zelfs onze verse aankopen (oa sportdrank) haalde deze albergueverantwoordelijke uit de winkelzak om dit onmiddellijk in de frigo te deponeren ... zodat we morgen een frisse dorstlesser zouden hebben ¡¡ Ons hoedje af voor de vele lieve vrijwilligers die zo n werk doen ¡¡¡ Na ons wandelingetje door het dorp en de pelgrimsmenu, nog een praatje gemaakt met een Nederlandse pelgrim .... ze stapte reeds heel wat St Jacobswegen, te voet van Nederland naar Rome en dan naar Jeruzalem (¡), ook nog maanden door Turkije, Maleisië .... Daar konden we nog veel van leren ¡¡¡ Slaapwel ¡¡¡ Tot in Bilbao ¡
Dag 6 03/07 Markina-Xemein - Gernika 39.882st bewolkt 21 gr
Tijdens onze ploeterdag gisteren zijn we de eerste provinciegrens overgewandeld : van "Guipuzcoa" naar "Vizcaya". Door de massa regen was er ook vochtigheid binnengedrongen in Gerda s rugzak ... laat je fantasie werken, zowel qua geur als uitzicht ¡ Mijn gerief werd gespaard door de witte vuilzak van gemeente Zulte .... Deze morgen konden we ontbijten van onze eigen knapzak in het klooster, allerlei drankjes stonden tot onze beschikking ....welk een luxe ¡ Via een smal wandelpad langs een riviertje trokken we richting Monasterio de Zenarruza .... maar eerst moesten we heel wat partijtjes "evenwicht in de modder" doorworstelen .... elk bospad lag er spiegelglad bij ¡¡¡ Het eerste heel charmant dorpje was "Bolivar", geboortegrond van de familie van Simon Bolivar, bevrijder van Zuid-Amerika ¡ Daar eventjes gerust ... want wij hadden al heel wat klimpartijen in de kuiten ¡ En dan kwam het prachtige "Monasterio de Zennarruza" in het zicht .... indrukwekkend, nog steeds bewoond door de paters trappisten. We zagen er eentje rondlopen in habijt met nieuwe wandelschoenen aan ¡¡¡ Ondertussen een praatje gemaakt met een Pools pelgrimskoppel ... We dachten ons eenvoudig wandelingetje ( met 1 ster of schelp ) start hier .... amai alweer ... een grote moddermassa .... we zagen nog nooit zoveel modder als vandaag ¡ En ja, Gerda en ik spelen ook onze WK ... modderslippen ... de stand is : 2-0 voor G.. Het moest ervan komen .... we ploeterden door de smeurie en moesten een gleuf overbruggen ... toen plots floep ... Gerda een landing maakte met rugzak en al ¡ Ze lag daar te lachen tussen de varens en in de modder .... en had zopas verteld dat ze die kniebroek vanavond nog eens kon dragen om uit eten te gaan ¡¡¡¡ Het moddereendje grabbelde overeind ... Ik heb fotografisch bewijsmateriaal verzameld van dit gebeuren .... ¡ En wij twee ... wij ploeterden verder ¡ Ons middagmaal gebruikten we op een stenen brug, waarop de hagedisjes aan het spelen waren ... Na een stappartij door het idyllisch berglandschap met her en der mooi ingeplante boerderijen in de Baskische bouwstijl, moesten we weer de hoger gelegen bossen induiken ¡ Ondanks de modder toch zo zalig rustig, lekker geurend naar dennen en eucalyptus .... dat is echt genieten, zeker in dit ideaal droog wandelweertje ¡ De bossen zijn hier een kakafonie van vele soorten bomen : alle soorten zoals bij ons, uitgezonderd de beuk, vooral de naaldbomen zijn hier talrijk ¡ Het Baskenland is voor ons synoniem van charme en rust. De groep Engelse pelgrimmannen kwamen ons onderweg bloedernstig vragen als we hun maat niet gezien hadden onderweg ....??? Aanvankelijk dachten we dat ze aan het grappen waren ... maar nee ... ze waren 1 lid van de bende kwijt ... en in paniek ¡¡¡ We stapten geschrokken verder ... totdat we het panoramisch zicht van Gernika in ons vizier kregen ..... In de stad gekomen ... zien we de "vermiste" Engelsman op het eerste terrasje zitten .... ¡¡¡ Wat er gebeurd was ... daar hebben we het raden naar ¡ Gernika is een grotere stad, bekend om zijn zwaar oorlogsverleden. In april 1937 heeft Hitler deze stad laten bombarderen, met toelating van generaal Franco, als test ¡¡¡ Wij zijn zopas op bezoek geweest in het museum van de vrede. Maar Gernika heeft weinig slaapplaatsen voor pelgrims ..... dus alle goedkope hotels en pensions worden ingepalmd ¡ Wij slapen deze nacht ook in een pension ¡ Vele stapgroeten ¡
Dag 5 02/07 Deba-Markina-Xemein 46.160st echte regendag
Gisterenavond op weg naar onze eerste pelgrimsmenu .... in het frisse Noord-Spanje. De Spanjaarden zelf zaten met jas aan op het terras, veel spelende kinderen in de straten en de mannen op cafe, heel rustig kijkend naar de match : Zwitserland-Argentinië, zij zijn al een beetje uitgeblust, denken we ¡ Deze morgen : in een klein stationnetje s morgens in de vroegte .... kropen we rond 6u15 uit onze slaapzak, op dit moment is het hier nog echt donker ¡ Met pak en zak vertrokken we rond 6u45 .... oeie onze "steunpilaartjes" vergeten ... dat kan echt niet zijn ¡ We stapten over de spoorwegrails ( dat mag hier ¡¡¡) toen Gerda een geopende bar zag achter ons .... stop ..in achteruit en gaan ontbijten ¡ Men had ons gisteren bij infobalie doorgegeven dat we op de tocht van vandaag de eerste 20 km geen enkele bar of restaurant of winkel zouden tegenkomen ... dus wij sloegen onze voorraden op ¡ We sleurden dus een 3 kg ( 2 liter water ) meer mee in onze rugzak ... wat goed voelbaar was ...¡ Onmiddellijk was het weer klimmen geblazen ... en een felle ... na een 20 min stonden we, kletsnat bezweet, het prachtig panoramisch uitzicht over Deba te bewonderen ¡¡¡ De weg zou de eerste 6 km niet goed aangeduid staan, vertelde men ons, .... misschien was hun gele verfpot uit ... we weten het niet ¡ Via een gekregen plan volgden we de stijgende weg naar de "Ermita del calvario", een plaatselijk bedevaartsoord ... het werd een echte "Kalvarieberg"... het plan klopte niet .... en samen met 2 Duitse meisjes en een Engelse jongen trokken we op zoektocht .... Amai veel voetstappen en veel tijd verloren .... een hotelhouder toonde ons een heel smal paadje in het bos .... en toen kwamen we in de gietende regen bij deze kapel terecht. Eventjes blikten we nog eens naar het "zeetje" ... want vandaag verlieten we tijdelijk de kust voor het binnenland van de Basken. Langs de landelijke wegen in een "Sound of music"-stijl belandden we op de bospaden voor de volgende 20 km ¡¡¡ Er wachtte ons een klim naar de top van de Arnoberg .... en die regen bleef maar komen ¡¡¡De oudere Spanjaarden bestelden hier hun taxi ¡¡? Ik loerde naar ons dagtripschema .... Gerda vroeg ..."En ....?", " Wil je het echt weten ???", "jaok" ...."we moeten 5 km klimmen ¡". Ze wierp me een schuinige blik, lachte even en zei "Bedankt voor de info ¡¡¡". Daar we echt moeten voorkomen dat onze voeten weken in het regenwater ... trokken we onze "getten" ( = soort onderbeen- en schoenbescherming ) aan. Ondertussen passeerden een groep van 8 stappende Spanjaarden en wensten een hartelijk welkom in het ZONNIGE Spanje ¡¡¡ En wij maar klimmen ... het ging vlot ... langs een geribbelde betonbaantje ... terwijl het rollende verse regenwater onze schoenen schoonmaakten ... Aan de top zouden we een grandioos uitzicht moeten krijgen ... maar alles zat in een dikke mistlaag.... zo konden we de heel lange afdaling beginnen : over de boomwortels, uitstekende gladde stenen en een moddermassa ... heel glibberig ... maar we worden ervaren ¡¡? Ondertussen had ik een technisch probleempje : mijn splinternieuwe leki-stok begaf het .... dus werd deze vervangen door een afgekraakte tak ... en dat lukte ook. Onderweg ontmoetten we een hele reeks pelgrims ... veel Spanjaarden en Fransen, een veel jonger publiek dan op de camino frances, ... de meesten komen hier voor 1 of 2 weken stappen en vervolgen dan volgend jaar hun route. We zagen hier een groep Engelse mannen van rond de 50, die elk jaar 1 weekje samen komen pelgrimeren. Toen we het dorp binnenkwamen waren er maar 3 meer over .... de andere waren gestopt ... het lukte niet meer ¡ Vandaag zagen we meerdere mankende stappers ... en in onze albergue lijkt het nu eerder een half hospitaal qua verzorging ... ¡ Ja we geven het toe ... wij zijn van de oudste vrouwen op deze camino ... maar TOTNUTOE ....sssst ....moeten we niet onderdoen, denken we ¡¡ Vandaag gaan we voor 1 nachtje inwonen bij de Karmelietessen in Markina-Xemein ¡ We hopen op een droger weertje voor morgen ... alleen al voor de veiligheid ¡ Tot morgen ¡
Dag 4 01/07 Zarautz-Deba 37.072 st zon regen bewolking ong 20gr
Als je naar bed gaat om 21u ... lig je zo fris als een vis ...als een stramme vis ( ja ja we hadden echt stramme spieren ... na onze klimdagen ... dit hadden we nooit op de camino frances ¡¡¡ ) wakker van s morgens heel vroeg ... eventjes gezwaaid ... en Gerda was natuurlijk ook al wakker ¡¡¡ We verlieten onze statige albergue om 6u40 ... en langs onze camino geen enkele bar open voor een ontbijt ¡ Dus via de boulevard langs de Golf van Biskaye ( 3,5 km ) naar onze volgende bestemming ... een schitterend uitzicht : de opkomende zonnestralen glinsterden, enkele mini-sloepen dobberden op de zeer rustige zee, in de verte was ook nog de vuurtoren van San Sebastian te bespeuren .... zo n rust ... een zaligheid ¡ In Getaria op zoek naar ontbijt en kruidenierswinkel ... en dan weer verder ¡ Een flinke klim langs de wijnstokken richting Zumaia, deze hobbel-de-bobbelwegen stammen uit de Middeleeuwen, waarschijnlijk vroegere kerkwegels die ook door de pelgrims werden gebruikt ¡ We passeerden enkele kleinere wijnhuizen. De wijnstokken groeien hier letterlijk in een ondergrond van gras, alsof ze in een weide geplant zijn ¡ Onderweg ontmoetten we terug een vriendelijk pelgrimskoppel, waarmee we vorige dagen in het Engels eventjes converseerden ....wat blijkt ... het zijn Vlamingen ¡¡¡ Eventjes uitgeblazen bij een oude kerk, de selder en kervel groeiden er in een buitennis van het gebouw ¡ Eigenlijk verplaatsten we ons van de ene kust- en vissersstad naar de andere ....met tussendoor een rustig, groen, landelijk kader met boerderijen en regelmatig een breed kijkgat naar de zee toe ¡¡¡ Alles is hier zo puur, zo natuurlijk ... We blijven het herhalen ... magnifiek ¡¡¡ Verderop ( na veel klimmen en dalen ) kozen we om de camino tijdelijk te verlaten om via de GR121onze dagbestemming te bereiken, dit op aanraden van heel ervaren pelgrims ¡ We kregen twee jonge Italianen, twee jonge Françaises en een Groningse freule in ons kielzog ... Via een weide met twee grazende stieren ( met lange gekromde hoornen ) kwamen we in een prachtig bos terecht, om vervolgens in een schitterend natuurpark te belanden ... We deden 3u over 6,5 km ZONDER te luieren ¡¡¡ Zo n gevaarlijk pad zowel in het klimmen als het dalen, zagen we nog nooit ... maar o zo mooi ¡¡¡ Ik heb meerdere keren tegen Gerda bekend dat ik zo blij was dat ons moeder ons niet bezig zag ... meme-tje we hebben het overleefd, hoor ¡ Door de regen waren die paden spiegelglad, halleluja onze wandelstokken ¡ Deze tocht was echt spectaculair ... we liepen langs de smalle paden op de bergen grenzend aan de zee ... het allermooiste was de rotsformatie van enkele honderden meters breed en diep tot ver in zee. Die rotsen waren prachtig vertikaal gelaagd en schilferden af .... een uniek fenomeen ¡ Wil je beelden zien : zie "geoparkea.com" ... Ben je in de buurt ... zeker dit gebied bezoeken liefst met wandelstokken erbij ¡ In Deba aangekomen zijn we ons volgend bed gaan zoeken ....Je gelooft het nooit ...we slapen letterlijk in een treinstation, die nog steeds funktioneert ¡¡¡ Het is een gerestaureerd gebouw, waarbij de eerste en tweede verdieping omgetoverd is tot een heel praktische en mooie albergue ¡¡¡ Vanaf vandaag proberen we weer "kloek" te eten ... gedaan met de tapas ... we zullen het kunnen gebruiken, denken we ¡ Nu nog gaan happen en supporteren voor de Belgen vanuit onze slaapzak ¡ Er wacht ons morgen een zware tocht ¡
Dag 2 29/06/14 Hondarribia-San Sebastian 28km 40.845st regen zon 21 gr
Deze morgen als eerste uit de veren .... het ontbijt werd om 8u opgediend maar dit is te laat volgens "onze pelgrimsnormen"en normaalgezien kom je regelmatig een pientere barhouder tegen die ontbijt serveert ...
Dus wij op stap in de zalige friste van de morgen ..... je hoorde niets ... enkel de vogeltjes ... het geurde zo fijn na de regenval van gisteren .... ¡ We klimden op de Jaizkibel ( wielerliefhebbers deze berg wordt beklommen tijdens de Ronde van het Baskenland ) ... een kuitenbijter ¡ Een eenvoudige kerk kwam in ons vizier : het santuario de Guadalupe ... ons pepe zou zo blij geweest zijn .... een Maria-oord.
We stapten ...en stapten ...en stapten met prachtige vergezichten op de Golf van Biskaye, Hendaye, Irün en de Pyreneeën .... maar natuurlijk geen bar te bespeuren. Om onze ochtendhonger te stillen schakelden we over op ons noodrantsoen : rijstwafels, plakje peperkoek, VDB-chocolade en water ¡ Heel droogjes zei Gerda ..."Maar wij zijn toch tsjollaars ... we zouden nu zalig thuis kunnen ontbijten met verse koffie en croissants ..." ....en toen begon het te regenen ( zwoele regen ¡ ).
Het wandelgebied liep door de hogere gedeelten : prachtige bossen, veel bloemen, de sporen van herten .... Dat was puur genieten ¡ Na drie stapuren begonnen we aan de gladde, gevaarlijke afdaling ... dankzij onze wandelstokken ( ons derde en vierde been ) hebben dit parcours foutloos afgelegd ¡ We werden onthaald door een fanfare, een stoet kinderen .... dit was echt niet nodig, hoor, ... of was dat niet voor ons bestemd ¡ Het schitterende vissers- en havendorpje "Pasajes de San Juan" straalt nog steeds een middeleeuwse sfeer uit .... en daar .... konden we ontbijten om 11 uur in de zon ¡¡¡ Een jonge man uit Rennes (Fr) kwam een praatje slaan ... op zijn eerste caminodag had hij reeds blaren en pijnlijke schouders door zijn rugzak ¡ Hij had het allernoodzakelijkste mee : 16 kg ¡¡¡ Wij knipoogden eventjes naar elkaar. Met moederlijke zorgen hebben we deze jongen proberen te helpen ...
Toen namen we de kleine veerboot naar Pasajes de San Pedro, aan de overkant van de ria ( een zee-inham ). Daar startten we de mooiste wandeling die wij ooit deden .... een absolute pittige aanrader : 7 km over de Ulia-berg tot San Sebastian ¡¡¡ Aanvankelijk enkele ( ???? ) trappen omhoog ... en dan verder tussen de vele hoge varens met constant wisselende vergezichten : zowel aan de kust- als aan de bergzijde ¡¡¡ Grandioos ¡¡¡
Om 14u arriveerden we in San Sebastian, de mooiste kuststad van Noord-Spanje ... heel charmant, groots, gezellig ¡
Natuurlijk proefden we hier de pinxtos ( Baskisch voor tapas ) ....en kropen we vroeg in bed na zo n zware tocht ¡¡¡
( Wij kunnen totnutoe onze hotmail niet openen ... sorry ¡ ) Groetjes
Hier starten we onze tweede camino ... dit wordt zeker een heel mooie maar ook een zware ¡¡¡
We kwamen ons huisje uit met een rugzak van 9 en 10 kg ¡¡¡ Doel gelukt ¡¡¡ Er stond een guitig fris uitgeslapen ontvangstcomite met grote spandoeken "Buen camino" "Buen animo" ons op de oprit te verwelkomen ¡¡¡ We wisten niet dat deze toffe dames zo vroeg uit de veren konden op zaterdagmorgen ¡¡¡¡ Een heel dikke mercie voor jullie aanstekelijk enthousiasme en warme vriendschap ... we krijgen er hier nog tranen van in de ogen ¡¡¡ Dank B, V, A, L, K, M, M, A ¡
We kregen een mooi versierd pakje in de handen gestopt met als opdracht : "Lees dit op de trein ... en gooi het weg ?¡" .... want elke gram telt ¡¡¡
We lazen de fijne tekstjes ... en openden het pakje : een witte zakdoek met toffe caminotekst erop en gebruiksaanwijzing .... heel wijs ¡¡¡ ( teksten volgen nog )
Wat zijn jullie praktische huisvrouwtjes ¡¡¡¡
Onze treinreis verliep vlot ... enkel op metrolijn in Parijs zouden we zeker een rode kaart gekregen hebben van de scheidsrechter .... in een overvolle metro je voortbewegen met een rugzak met wandelstokken ... probeer het maar eens ¡
Om 16u11 zagen we het station van Hendaye ... en een km verder stapten we Spanje binnen ... bij het station van Irün. Dreigende onweerswolken verwelkomden ons.... en we stapten nog 8 km op onze camino richting Hondarribia.
Onze eerste albergue was aan een oud waterrad gelegen ... schitterende ligging ... maar het interieur kon een klusjesman gebruiken. Een grote familie sliep er in een buitentent ... en wij bleven met 6 personen over : een Canadees koppel, een Spaanse dame, een Duitse heel ervaren pelgrim en wij ¡¡¡ De Duitse heer was de tel kwijt geraakt over zijn hoeveelheid camino's ... deze keer stapte hij van Santiago via de camino primitivo en del norte naar Irün ... dus ons doel maar omgekeerd ¡¡¡ Het was zo wijs om met deze heer te babbelen .... ZO ervaren ¡¡¡
Met een gerust caminogevoel gleden we vroeg in de slaapzak .... op weg naar een heel rustige nacht ¡ Tot morgen ¡
Dag 3 San Sebastian-Zarauth 34.290 st zonnig winderig 23gr
Hallo iedereen,
We hebben eindelijk een cyberkaffee gevonden ....want geen PC te bespeuren in de albergues ....
Deze morgen werden we gewekt om 6u20 in "Ikastola Jakintza" ( een school die gedurende de grote vakantie dienst doet als albergue .... een nadeel : ijskoude douche ¡ ). In de onmiddellijke omgeving waren er reeds 3 bars open om de ontbijten te verzorgen ¡ We vroegen naar de voetbalresultaten van Nederland-Mexico ... 3-1 ¡¡¡ Bij het verlaten van de tapasbar gisteren was het in de 65e minuut nog 0-1 ¡¡¡ We vertelden er wel bij dat wij geen Nederlanders waren .... ( goed, he, J ?¡ ) Vandaag was het een wandeling van 21 km met 1 schelp of ster, als moeilijkheidsgraad ¡ Wij dachten een "zondagnamiddagwandeling" ..... maar amai mijne frak ¡
Het begon met een fikse stijging op de Igueldo berg .... een zwetertje ¡ Even blaasden we uit met een hapje en een drankje met als uitzicht de magnifieke Cantabrische kust in de diepte ¡ We liepen een hele dag met uitzicht op zee over de Mendizorrotz, een bergketen die parallel loopt met de zee ¡¡ Soms liepen we over open vlakten met weiden, boerderijen dennenbomen en cipressen ... en steeds uitzicht over de eindeloze zee ¡
Bij een woonwijk passeerden we een altaar met flessen water, een stempel en info over de camino ... daar woonde een fervente pelgrim die elke pelgrim wil verwennen ¡ En wij maar stijgen ....en blazen ... Zowel bij op als neer moesten we heel aandachtig zijn ... een lomp parcours met grote uitstekende stenen, boomwortels, modder, zand en vooral glipperige groenbemoste stukken rots ....¡ De afdalingen waren echt steil .... dus oppassen geblazen ¡¡¡ De grote beloning was telkens de fantastische vergezichten : zowel aan de zeezijde als aan de immer-groen-getinte bergen ¡
Onderweg ontmoetten we een Italiaans koppel, de heer was gisteren uitgegleden over deze stenen : ontwrichte schouder ... dus stappen met "gehandicapte" arm ¡
Vervolgens bewonderden we de ermita ( kapel ) van San Martin in romaanse stijl ... en gesloten natuurlijk ¡ We daalden af naar Orio, een gezellig havenstadje ... vlug iets gedronken ... en weer verder langs de wijnvelden richting Zarautz, een kuststad met heel breed strand en het "El Raton"schiereiland ( vorm van een muis ) in de verte ¡
We slapen deze nacht in de Ebro Etxea-albergue, een groot oud huis dicht bij zee ¡ Nu nog ... een terrasje ... en bedje binnen ¡¡¡¡ Tot morgen ( misschien ? ) ¡¡¡¡
Op onze vorige camino werden we door ervaren trekkers gewaarschuwd ... "Meiskes ( ?! ), de tochten naar Compostela zijn verslavend ... het is een echte microbe !!" ....Wij geloven dat dit de waarheid is ...
In 2012 hebben we ( Gerda en Martine ) onze eerste camino gestapt : de meest bekende 'camino francès'. Het is een prachtervaring geworden ! ( blog : www.bloggen.be/germa12pelgrim )
Dit jaar willen we de zwaarste van de "camino de Santiago de Compostela" stappen : camino del norte en de camino primitivo, totaal meer dan 800 km in Baskenland, Noord-Spaanse kustlijn volgend tot Oviedo en dan via de Asturische bergen naar Santiago de Compostela....op hoop van zegen !
We vertrekken op zaterdag 28 juni ( TGV via Lille-Paris-Hendaye ) en wandelen de Spaanse grens over tot in Irün en hopen op zaterdag 2 augustus het vliegtuig te halen vanuit SdC richting Zaventem !
Onze eerste camino vergeleken we met een eerste zwangerschap .... een tweede camino is te vergelijken met een tweede zwangerschap !!!! We zijn er nonchalanter mee omgesprongen ... weten nu niet echt hoeveel kms we getraind hebben ( het zijn er veel ) ... en hebben nu een veel rustiger houding ( misschien te rustig ???? ). Gerda 'spinde' wekelijks en ik stapte zeer regelmatig te voet naar mijn school via de Leie naar Deinze. Elke zaterdag maakten we een lange wandeling, meestal in de Vlaamse Ardennen.
We proberen onze bagage ( rugzak ) beneden de 10 kg te houden ... wat je thuis laat is meegenomen !!! Het resultaat ... daar lees je nog wel over !?
Graag willen wij onze thuisgenoten een dikke "dankjewel" sturen omdat ze ons deze tocht gunnen, ons steunen .... echt deugddoend !
Wij proberen dagelijks een verslag(je) door te sturen, maar we weten dat dit niet evident zal zijn om elke dag een "ouderwetse" computer te vinden ... want wij willen als echte pelgrims op stap gaan ... zo sober en authentiek mogelijk ( dus geen laptop, ... ).
Onderweg slapen we meestal in albergues ( slaapplaatsen voor enkel pelgrims ) of desnoods gaan we in een pension ( bij inwoners die slaapkamers verhuren ) ... We koken niet zelf, dat doen we thuis !!! Onderweg vinden we wel ons ontbijt, een tussendoortje, de dranken en ons avondmaal ! Enkel voor onze eerste avond hebben we een albergue 'gereserveerd' ... voor de volgende dagen zien we wel !!!
Aan iedereen die ons volgt : veel leesplezier !
Vele pelgrimsgroeten van Gerda en Martine ( twee 55-plussers, moeders, fietsvriendinnen ... pelgrims uit Machelen a/d Leie )
