Dag 23 20/07 Cornellana-La Espina 27.571st alle weersomstandigheden 20gr
Hallo, Wij vinden het verschrikkelijk ambetant dat de volgorde van de dagverslagen door elkaar gezwierd worden ... maar kunnen daar momenteel niets aan veranderen ... we werken hier op soms o zo kadukkelijke toestellen ¡¡¡ Zoals gewoonlijk deze morgen als eersten de albergue verlaten ... het was nog halfdonker 6u45 ... via een wegeltje werden we op de hoogte getrokken rond het dorp Cornellana ... en blikten we naar de oude abdij ( was ooit in beheer van de monniken van Cluny Fr ) terug. Even een stop voor een slokje water ... en we hoorden een steeds herhalende zin uit een keukentje ... We zagen geen gezicht enkel een wuivend handje tussen de weelderige geraniums ... een oud vrouwtje meldde ons dat we een afslag gemist hadden ... inderdaad een heel smal weggetje naast haar huis ¡¡¡ Terug ons vertrouwde tempo op en neer de bergflanken ... een uurtje later werden we ingehaald door de Italiaan, we vermoeden dat het een missionaris is ... gezien zijn lektuur en bijbelstudie ¡ We bleven maar stappen ... en wachtten op een open bar ... helaas ¡ Ondertussen scheel van de honger zouden we onze knapzak aanspreken ... maar nergens een zitbank te vinden ... dan maar op een hoop stenen ... oh, er zaten er te veel slakken en hagedisjes op ¡ Een Spaanse mevrouw was juist haar stoep aan het vegen ... ik vroeg als we op haar buitentrap mochten zitten ... Ze begreep ons niet ... dus we toonden wat we wilden ... ¡¡¡ Nee, nee zei ze ... en ze haalde onmiddellijk haar tuinzetels buiten ... en we moesten bij haar in huis ¡¡¡ Ze zette lekkere koffie en maakte de tafel voor ons klaar ¡¡¡ Haar man en zij praatten volop in het Spaans en wij in een gebarentaal ¡¡¡ De max ¡¡¡ Welbedankt, mevrouwtje ...tot ooit ¡ De wekelijkse sms van de buurvrouw kwam binnen ... en we onderhielden onze Vlaamse sms-contacten ¡ We stapten richting Salas toen we plots langs de graskant een bruine slang zagen ( 60 cm ) ... ik reageerde met de nodige decibels ... en het beestje was zeker zo hard geschrokken als ik ¡¡¡ In Salas leek het op een reünie van de pelgrims ... iedereen kwam er "terrassen". In de kerk werd er door een 10-tal vrouwen de rozenkrans hardop gebeden. In een plaatselijke bar mochten we de pc gebruiken om de verslagen van de voorbije dagen door te geven. Ondertussen kwam de oudere bazin aan elke pelgrim een banaan uitdelen. We wisten dat er een sterke klim ( 8 km ) op het programma stond voor vandaag ... maar die viel geweldig mee ...Via de bospaden kwamen we tot de hoogte van de windmolens ... en ondertussen zon en regen en weer zon ...en dan weer een fikse bui ( zo n snelle weersverandering zagen wij nog nooit ¡¡¡). Drie jonge Amerikaanse pelgrims die we voor twee weken ontmoetten, passeerden ons heel vriendelijk ... waren verrast ons te zien ... en vroegen hoe het met onze benen en onze voeten ..."heel goed, dank" antwoordden we met veel binnenpretjes ¡ Ze hadden duidelijk die 2 oude tantekes niet meer op dit pad verwacht ¡¡¡ Hela. hela, hela .... ¡ Wij zijn met de regencape aan ... in La Espina geland ¡ Ondertussen zitten we op een 600m hoogte ...Alles gaat vlot ... wat zijn we er dankbaar om ¡ Een "sober-pelgrim-principe" hebben we moeten opgeven : altijd met de hand onze was doen en laten drogen in de wind ¡ Als je lange stapdagen hebt tot na 17u, kan je hier onmogelijk de was nog droog krijgen ... en we hebben een heel beperkte voorraad kledij mee dus ... ¡¡¡ De inhoud : 3 slippen, 2 bh s, 3 shorten, 2 t-shirts, 1 bloes, 2 paar dunne wandelkousen, 1 pulletje, 1 goretex regenjas, regencape, zonnepet, event. pyjama, dunne slaapzak, 1 peluw, onze wandelschoenen, 1 paar sandalen ... en dat is het ¡ Wij vinden deze rugzakinhoud ideaal ... Voor onze lichaamsonderhoud leven wij van de monstertjes ( proevertjes ) ... dikke mercie aan de milde schenkers voor : mini-tandpasta, douchegel, shampoo, zonnecreme, parfumkes .... Reeds een geruime tijd stappen wij door het "prinsdom Asturië", een onafhankelijke regio in Spanje. Dit is het enige Spaanse gebied die christelijk gebleven is en niet bezet werd door de Moren .... en daar zijn ze erg fier op ¡ Het "Asturische kruis" zien we hier dagelijks ... zelfs als stickers op de wagen ¡ De groenten voor deze regio zijn : bonen ... alle soorten worden hier in grote hoeveelheden verkocht ¡¡¡ De hoeveelheid sperziebonen in de groententuinen tart elke verbeelding ¡ De "Madreña" is de typische klomp die hier in de landelijke gebieden nog steeds gedragen wordt, het is een houten schoeisel met drie of vier dikke houten "pootjes" (= blokjes) onder de voetzool. Weet je nog dat we vorige camino over de "Gallicische horreo" vertelden ... de houten hokjes, mooi versierd, die dienden om de maïskolven en de hammen te laten drogen ... die vond je meestal op de boerderijen ¡ Hier heeft men "Asturische horreo of panera" ... honderden zagen we reeds op ons pad ¡ In elk gehucht, in elke straat, op elke boerderij vind je ze gewoon tussen de huizen ... ze worden gebouwd met hout op 4 of 6/8 stenen steunberen ... het lijken mini-huisjes met een pannen dak erop. Hun functie is een opslagplaats voor voedsel : aardappelen, granen, fruit, ... en soms werden ze ook als slaapplaatsen gebruikt ¡ Wat zouden wij dolgraag daarin eens slapen ¡¡¡ Ook typisch voor dit gebied is de zo snel wisselende weersomstandigheden ... zo zot ¡¡¡ Binnenkort trekken we over "het dak van deze regio" ... over een verlaten hoogvlakte, een onherbergzaam gebied .... schijnt het ¡ We zijn er echt heel nieuwsgierig naar .... ¡ Tot dan ¡
Dag 21 18/07 Oviedo-Venta del Escamlpero 23.063 st zon 26 gr
Een luie morgen ... We mochten lang slapen want het zou een korte stapdag worden ¡¡¡ Vanuit onze slaapzak naar de drukke bijenkorf gekeken, want dat is een albergue zeker ... heel vroeg in de morgen ¡ Eerst een rustige douche genomen en ... als LAATSTE de albergue verlaten.
Eerst even naar de bib ... internet raadplegen : onze blog ... ( is er reactie ? ), een Vlaamse krant, het weerbericht, .....
Ontbeten in een hypermoderne bar ... en dan kuierend genieten van deze statige stad ... met zijn magnifieke stijlgebouwen, verrassende pleinen, grote overdekte mercado en de kathedraal ¡ Een mini-trip door deze reuzekerk gemaakt ... het bladgoud hangt er bij elk tabernakel te glinsteren ...
Bij het buitenkomen merkten we een drukke politiebewaking, zelfs vanuit de mini-kijkgleuven uit de zwaar beveiligde combi ... Nieuwsgierig als we zijn ... vroegen we aan een vriendelijk uitziende agent ... als er moeilijkheden verwacht werden misschien ... ¡¡¡ Nee, nee ...de kersverse Spaanse koningin kwam de kathedraal bezoeken .... ¡¡¡
Via een zigzagwandelpad bereikten we na 1,5u de uitlopers van deze grote stad .. . en ruilden we met veel plezier de drukte voor de landelijke stijgende St.Jacobswegen ¡¡ Onmiddellijk voelden we het : dit is de primitivo ... alles een beetje ( ? ) pittiger ¡¡¡
Er staken echte kuitenbijters bij ... we zagen de fuente ( bron , komen we heel regelmatig tegen met heel lekker wáter ), de wasplaatsen in een bijna uitgestorven dorp ... de 12-eeuwse kerk was letterlijk ingevallen aan 1 zijde ¡ Op en neer ...en ... op en neer ... in totale stilte en rust ¡ Een lunch onder de platanen ... een Ierse pelgrim en een Spaans koppel begroet ¡ Over de middeleeuwse brug ... een stukje langs de autoweg ... en terug het groene verwilderde pad in ... tot aan het bergriviertje ... nog een flinke klimmer ...tot aan de eindstreep voor vandaag : Venta ...
In het restaurant/sideria eerst ons vochtgehalte herstellen ( t was nodig )... normaalgezien altijd met 1 pintje ... maar vandaag wilde ik eens de cider proeven ¡ Je moet wel een hele fles vragen ... en proeven maar ... ¡¡¡ Oh sorry ... dat vind ik echt niet lekker ...¡ De cider gaven we door aan een Ierse en Litouwse pelgrim ... die waren er niet boos om ¡
We kregen de sleutel van de albergue boven de landelijke school ... pas gerenoveerd ¡
Voor de eerste keer zelf gekookt ... want het enige restaurant serveerde pas vanaf 20u30 .... dat wordt te laat voor ons ¡¡¡
Samen eten met ...Spanjaarden, een Litouwse, Ieren , 1 Italiaan en 2 Vlaamse vrouwen ... super interessant ¡¡¡
Dag 22 19/07 Venta del Escamplero-Cornellana 32.788 st zon/regen/dondervlaag 23 gr
Als eerste pelgrims deze morgen vertrokken uit de albergue .... vanuit een plattelandschool deze keer ¡ Het was nog pikdonker ... om 6u15 ... en maar zoeken naar de gele pijlen en schelpen ... niet eenvoudig ¡
Wij deden onze ochtendkms over de superrustige veld- en boswegen, de waakhonden deden hun werk en ... tuurden naar de prachtige lagen bergtoppen ... denkend ...rarara ... over welke moeten we vandaag heen ??? De St-Jacobswegen steken elke dag opnieuw vol verrassingen ... en zijn echt niet te voorspellen ¡¡¡ Als je denkt ... het zal deze kant uitgaan ... gegarandeerd neemt de weg een andere bocht ... en ga je de andere kant uit ¡¡¡
We passeerden een met bloemen versierde kapel van Santa Ana, wat is die heilige hier populair ¡
De eerste open bar vonden we na 3u stappen, de señora was aan de wekelijkse schoonmaak bezig ¡ "Café Americano" was onbekend voor haar ... een beetje uitleg met handen en voeten ... en ja alles was duidelijk ¡ De lieve mevrouw trok een bedenkelijk gezicht bij het aanhoren van ons volgende traject ... ze blaasde en toonde dat het zweetwerk zou worden ¡¡¡ Ja, mevrouw, dat weten we ¡¡¡
Bij Grado verzamelden de zwaluwen massaal op de hoge bedradingen.
Deze voormiddag zagen we slechts 2 pelgrims o.a. een Frans student ... hij had tijd tot in september om te stappen ... misschien ging hij door tot aan de Portugese kust ¡ "Wat stappen jullie hard", zei hij .... en wij, zo fier als een gieter, verder ...
In Grado plots problemen met mijn fototoestel .... oh nee ...en we willen echt niets missen ... de lens beweegt niet meer ¡¡¡
Na het nodige zweetwerk arriveerden we op het hoogste punt van de regio ... een grandioos 360gr berglandschap als resultaat ¡¡¡ Nog steeds denken we ergens een zicht op zee te krijgen, een gewoonte van vorige weken ... maar daar zijn we nog ver van weg ¡¡¡
De lange afdaling kon starten ... rustig ... want grindondergrond is geen lachertje ¡¡¡ Een regelmatige stop werd ingelast om de volledige landelijke omgeving te bewonderen ¡¡¡ We kwamen in een heel bloemrijk mini-dorpje terecht, hier zie je ook rozen in de tuinen .... de vorige dagen en weken was de hortensia, zeker de lievelingsbloem van de inwoners ( in alle kleuren en formaten )¡
In de rivier de Nonara wriemelden de grote zalmen zich door het heel heldere ( hopelijk zuivere ) wáter heen ¡ Een kiwi-plantage ... een kweekveld andijvie ... enkel maïsvelden bij de boerderijen ... en veel bergweiden, waarin de stier ( van het heel zware kaliber ) met heel zijn familie graast ... terwijl de afsluiting enkel weidepalen zijn met 2 simpele draden dmv krammen erin geklopt ( geen elektrische draad, zelfs geen prikkeldraad ¡ ).
Onze eindbestemming was : het oude klooster van San Salvador de Cornillana, een prachtig oud complex in vervallen toestand, waarvan 1 vleugel als albergue werd gerestaureerd ¡¡¡ Een absolute aanrader voor elke toekomstige Primitivostapper ¡¡¡ Heel ruim, alle voorzieningen, 4 stapelbedden in elke zeer grote, koele ruimte ¡ Pure luxe voor een pelgrim ¡¡¡ Wat doen de vrijwilligers hun werk hier met zoveel begeestering ¡¡¡
Het is weekend ... dus tijd voor ons feestmenu ¡¡¡ We bezochten het plaatselijk fijn restaurant en .... genoten ¡ ( pulpo = inktvis is de specialiteit van de regio )
Een rustige onweersavond ... en de fototoestelproblemen raken niet opgelost ¡¡¡
Dag 18 15/07 Ribadesella-La Isla 26.252 st stralend zonnig/bewolkt en fris
s Morgensvroeg verlieten we via de lange brug en de slapende woonwijken deze havenstad. Heuvel op, heuvel af ... en af en toe een glimp van de zee ¡ Afgelopen dagen zagen we tientallen keren cylindervormige betonnen of stenen constructies met op verschillende hoogten vensteropeningen en een open deur, soms met schuin dak soms zonder ... het is zeker een erfenis uit vroegere tijden ¡ Het blijkt dat er hierin vroeger hooi werd geconserveerd ... maar nu wordt dit hooi gebaald tot zwarte plastieken bollen die als designparels het groene landschap versieren. We maakten een felle afdaling ... en boven de hoge varens en tussen de naakte eucalyptusstammen ... piepten de blauwe golven in volle kracht ¡ Een beetje verder ... een zitbank aan de mosgroene rotsen, constant overspoeld door de zee, uit-stekende zwarte stenen en in de verte kleine vissersdorpjes tegen de flanken ... "Moeder, moet er nog zand zijn ... ???" ... en wij maar rusten ... en genieten ... ¡ Een Zwitser vertelde dat hij reeds 2 maanden onderweg was ... van thuis uit ... hij had tijd ¡¡¡ Toen kwamen we in La Isla aan ... een prachtig dorp met veel villaatjes met hoge palmbomen, een idyllisch strand, blauwe zee .... en een schitterend stralende zon ¡¡¡ Hier zouden we blijven .... een beetje zonnen, ons vervolg plannen en .... rustig genieten ¡ Eerst ons bed vastgelegd en daarna een etentje met Ans en Wolfgang .... en daarna was die Spaanse zon weer weg .... de wolken blokten toe ... en we gingen zelfs wandelen met een lichte pull op de schouders ¡¡¡ Eigenlijk hebben we er nooit aan getwijfeld ... we zouden zeer graag de camino primitivo stappen ¡¡¡ Dwz afscheid nemen van de zee, maar ook van de asfaltwegen en het "drukkere toeristisch" gebied ... Dit viel wel enorm mee ... gezien het mindere weer voor de toerist ??? De primitivo is synoniem van eenzame dagen gevuld met de schoonheid van de meest onbekende uithoeken van de Cordillera Cantabrica, waar je over karrensporen en door bossen met loofbomen trekt, een onbewoonde wereld, berggebied ... over passen die hoger dan 1.000m liggen ... zwaar, dat weten we ¡¡¡ Ervaren pelgrims zijn zo lovend over dit gebied ... wij moeten dit echt meemaken .... en mogen dit echt niet meer uitstellen ... gezien onze leeftijd ( hum, hum ) ¡¡¡ We hebben onze planning herschikt ¡¡¡ Wij zijn 2 dagen voorop en willen echt niet te vroeg in Santiago aankomen ¡¡¡ Als je in SdC aankomt ben je nog 2 dagen pelgrim omdat je nog de aankomende pelgrims kent van onderweg ... maar achteraf word je een toerist ... en dat willen wij absoluut niet worden ¡¡¡ We probeerden de etappes aan te passen aan onze tijdspanne. Mijmeren over de camino del norte : - 1 grote aaneenschakeling van schitterende, heel afwisselende vergezichten, magnifieke steden en dorpen, een grillige kustlijn, het charmante Baskenland .... Het is moeilijk om de natuur met elkaar te vergelijken ... maar totaal anders en nog mooier dan de camino frances ... - de caminosfeer tussen de pelgrims is heel warm en positief ... maar die maak je vooral zelf ¡¡¡ Er is een meer wisselend pelgrimsgezelschap omdat de overgrote meerderheid slechts perioden van 1 of 2 weken stapt ¡ Wij zijn hier, met de Australische familie, een grote uitzondering ¡ - de gemiddelde leeftijd is veel lager dan langs de camino frances ... ( toen periode eind april-mei-begin juni ) ... nu de grote vakantie ¡ Hier kom je geen oudere pelgrims tegen ... wij zijn altijd bij de oudsten ¡ - Een groot minpunt is een veel minder spirituele tocht ... we misten de pelgrimsvieringen, de gezamenlijke bezinningsmomenten ... de meeste kerken en kapelletjes waren zoals op de camino frances gesloten ... jammer ¡¡¡ Zelfs bij pastor Ernesto was er geen spiritueel moment ¡¡¡ - Langs de camino frances moet je regelmatig de autoloze autowegen dwarsen maar hier doe je toch regelmatig stroken langs de drukkere autobanen ... echt niet leuk en gevaarlijk ( ... maar het moet ¡ ). - bij de pelgrims zagen we : 1 Vlaming, 1 Nederlandse dame, veel jonge Duitsers en Polen, 2 Zuid-Koreanen, veel Spanjaarden ( die stappen meestal 2 dagen in het weekend ) en de Australische familie ¡ - Info "Te voet naar Santiago de Compostela de kustroute " is de meest recente in het Nederlandstalig gebied /Paco Nadal/ uitg. Elmar ( tweede herziene druk 2012 ) ... is qua info ivm albergues NIET meer actueel ¡ Er zijn veel verblijfsmogelijkheden bijgekomen ¡ - Het is ook niet nodig om veel water/voedsel mee te sleuren ... je krijgt constant kansen om winkel-terras-eethuis ... te bezoeken. - De aanduiding van de camino is heel goed ... (uitgez. bij Deba) - Alle verblijven : albergues, pensions waren keurig en goed, enkel de albergue in San Vicente de la Barquera zouden we voor de prijs van 10 niemand aanraden ... leg er een paar bij en ga op pension ¡ - Heel positief is de lekkere heerlijke viskeuken ¡¡¡ - Wat wij ons nog afvragen ... bestaat er 1 Spanjaard zonder hond ??? Het aantal honden en katten in deze regio breekt alle rekords ... zowel als waak- als gezelschapsdier ¡¡¡
Heb je nog vragen ... je mag ze steeds doorgeven ¡¡¡
Het einde kan nooit zo interessant zijn als de weg er naar toe Zen
Dag 19 16/07 La Isla-La Vega de Sariego 59.864 st ( ¡¡¡ ) uitvallende mist/motregen/bewolkt
Eergisterenavond kreeg Gerda de klop van de hamer ... supermoe ... en gisteren was het mijn beurt ¡ Dus geslapen aan 1 stuk door van 20u10 ( je leest goed ) tot 5u45 ... en klaar voor de langste trip van deze camino. We sliepen in oude klaslokalen op enkele meters van de branding van de zee ... de zeelucht vulde onze slaapzaal ... en het was er zoooo rustig ondanks de 20 slapers ¡ De hospitalero, een kranige oude dame met een Fabiolakapsel, was waarschijnlijk nog generaal geweest in het leger van Franco ... ¡¡¡ s Morgens vertrokken we als eersten door de verse spinnenwebben van het smalle caminopad richting Colunga ... Joepie een open bar ... Ans en Wolfgang kwamen er ook bij ... zodat we nu echt afscheid konden nemen : Wolfgang gaat terug richting Brussel en Ans stapt de camino de la Costa verde verder ... Dag fijne mensen met zoveel stapervaring en evenveel tips .... dank voor jullie gezelschap ¡ Via brede valleien, onder het uitvallen van de mist, trokken we de smalle bospaden in, een rood-bruine aarde + vochtigheid ... schitterende modderplassen ¡¡ Aan de zalmkleurige preromaanse kerk van San Salvador in Priesca zat Erik uit te blazen ... "He meisjes (¡) ... neem niet het smalle pad naar beneden ... het is spiegelglad ... en gisteren brak er iemand haar arm ..." ¡ Samen trokken we naar Sebrayo, een mini-gehucht, en de mooie stad Villa Viciosa ... het centrum van de ciderbars ¡¡¡ De plaatselijke bevolking zagen we niets anders drinken ... de kelner giet van heel hoog een boog cider in een breed glas ... en vult slechts een 3 cm ... hij kijkt noch naar de fles noch naar het glas ... en telkens wordt er gemorst ¡¡?? Vanop het terras zagen we terug David, het broekventje, met papa en opa komen ¡¡¡ Ze waren echt moe ... en gingen rusten ¡ Vlug nog eventjes gezwaaid naar Ans en Wolfgang ... en wij were weg ¡ Bij de splitsing van de camino naar primitivo en costa verde in Grases ... vind je enkel een paaltje met twee schelpen : 1 richting Oviedo, 1 richting Gijon ... en dat is het ¡ Ondertussen hadden we ook al een wandelende geit ontmoet ... Bij een rustplaats in San Pedro de Ambas babbelden we met een Bretoense mama en haar 2 pubers ... ze waren per boot van St-Nazaire naar Gijon gekomen ... Weg omhoog, weg omlaag, weg omhoog .... tot we ontdekten dat we geen druppel water meer bij ons hadden ... veel zweten is ook veel drinken, he ¡¡¡ Lichtjes paniek ... want er kwam nog een heel zware klim ... Een honderd meter verder kwam een bar te voorschijn bij de abdij van de Cisterciënzers van San Salvador de Valdedios ¡ Oef ¡¡¡ Er volgde een klim van 3,5 km langs de oude muren het groene landschap in .... gelukkig hadden we een verse watervoorraad ¡¡¡ Alweer werd deze zware inspanning beloond met een uitstekende ansichtkaart op de diepe vallei ... Om 18u hadden we ons einddoel bereikt ... bijna 12 u stappen ( met korte rustpauzes ) ... 39 km ¡ Vlug douchen, onze honger stillen en .... platte rust ¡ Tot morgen ¡
Dag 20 17/07 La Vega de Sariego-Oviedo 45.075 st heel zonnig / 34 gr / bewolkt
Gisteren het avondmaal genoten met Sigrid, een pelgrim uit Kontich, met Duits accent. Ze vertelde dat haar mama in het voormalige Duitsland woonde, dat na WO II werd ingelijfd bij Polen ... In de albergue, gelegen boven een dokterspraktijk, waren er 2 kamers van 8 bedden ... bij ons waren er maar 3 bezet. Om 6u15 zijn we vertrokken via de gewone weg richting Pola de Siero. Na een 4-tal km werden we terug richting veld- en boswegels gestuurd, waar we niet rouwig om waren ... rust, groen, frisheid van de morgen ... We kwamen op een open plek in het bos bij een oude kapel en een bank ... dus pre-ontbijt : verse donkere kersen en een slok water ... ¡ Verderop volgden we de schaapherder met zijn kudde ... hij probeerde een gesprek aan te gaan vanuit zijn Spaanse taal ... de klassieke vragen : waar komen jullie vandaan, waar ben je de camino gestart, wanneer hoop je aan te komen ... enz ¡ Dit lukte ... met veel plezier erbij ¡ Ondertussen had Sigrid zich bij ons aangesloten ¡ In Pola de Siero ( een relatief grote ... maar zielloze stad ) trokken we samen naar de eerste bar voor het echte ontbijt ... en we werden die getrakteerd door een klant ... omdat wij pelgrims waren ¡¡¡ Alle, sante, he, señor ... graÇias ¡ Toen zei Sigrid heel sereen naar mij toe .... je hebt waarschijnlijk een ongelukje gehad ... ??? In volle vaart richting "serverios" ... tijdens het eerste ontbijt had ik plaatsgenomen in een "vogelkadeetje" op de rustbank .... ¡ Gerda ontstak kaarsjes bij het eerst volgende kerkbezoek ... en ik verwisselde van short in het donkerste hoekje van dat gebouw ¡ We waren wel verrast hoe groot de "stadjes" El Berron en Pola de Siero waren ¡¡ Vandaag naderden we de hoofdstad van de regio Asturië : Oviedo ... een grote stad naderen is nooit echt interessant : vele kruisingen van autosnelwegen, drukker treinverkeer, industrieterreinen ... via de achterbuurten komt de camino deze stad binnen ... er is nogal wat te zien ... van creatieve armoede ¡ Eventjes ervoor bewonderden we nog "het Paleis van Meres" tussen het groen, vroeger bezit van de Markies, nu een feestzaal voor bruiloften en ... De Australische familie overstak ons bij de middeleeuwse brug ... zij waren in het klooster van de monniken blijven rusten. Eerst op zoek naar de kathedraal ... dan een fris pintje ... en tenslotte naar een bed ¡ Alles prima gelukt ¡¡¡ Waarschijnlijk zullen we vanaf nu grotere problemen hebben om internet te vinden ... maak jullie geen zorgen ... we halen die info wel in ¡¡¡ Totnutoe verloopt alles prima ... wij zijn in form en ruim op tijd volgens onze planning ¡ Tot ... ?¡
Dag 17 14/07 Llanes-Ribadesella 36.932 st motregen/zonnig 25 gr
Gisteren heerste een gezellige drukte in Llanes, een tof havenstadje, ... vooral de Duitse pelgrims liepen op de toppen van hun tenen ¡¡¡ Wij genoten, voor 1 keer op een week, van een gastronomisch maal samen met nonkel J en tante M, eventjes onze pelgrimsschelp afleggen ¡ Het was echt fijn maar ook echt te veel ... en ondertussen waren de Duitsers en Argentijnen aan het voetbal-zweten ¡ En maar bijpraten en maar smullen ... tot het heel laat werd ( t is de schuld van nonkel natuurlijk ... niet waar, hoor ¡ )¡ We zagen ons bed om 24u ... "Wie kan uitgaan, kan opstaan ook ¡¡" ( he, meme ) ... dus deze morgen verlieten we het stadje om 6u15 onder het luid gekrijs van de meeuwen en ... we hoorden tante en nonkel slapen ¡¡¡ Via de ommetjes ( het kustpad GR E-9 ) wandelden we in een hemelse rust van de ene baai tot de andere, van het ene mini-strandje tot het andere, van de ene enorme rotsformatie tot de andere .... Wij waren nu echt heel dicht bij de Picos die omsluierd werden door een wolkenmassa. En ja, ....zoals elke morgen ... een beetje motregen ... regencape aan ... en enkele minuten later weer uit ¡ Veel hotels en bars gezien ... die nog gesloten waren ... ¡ In Niembro bewonderden we de schitterend gelegen kerk aan een wijdse zwaaikom met mini-boten. Tussendoor telkens weer de eeuwenoude paden op, omgeven door heel weelderige struiken en bomen. Terwijl we afdaalden naar de ruïnes van het klooster van San Antolin, kwam een Amerikaans jong meisje ons vragen naar water ... geen probleem dat hebben we altijd in voorraad ¡ Ze was zo opgelucht ¡ In Naves, ondertussen 3,5 u aan het stappen, zwaaiden de Franse dames ... "kom deze bar is pas geopend" ....oef, eindelijk ontbijt ¡ We knabbelden tussendoor wel aan ons noodrantsoen ... maar geef ons maar een cafe americano met ontbijtkoek ¡ Verder op de weg zagen we de Australische familie ( jong koppel en ouderpaar ), de papa stapte op zijn teenpantoffels ... alle tenen ingetaped en dan nog eens grote delen van zijn voet ingepakt ....¡¡¡ Het is een harde ... hij komt er wel ¡¡¡ Ondertussen hadden we nog geen enkele Duitse pelgrim gezien .... hun overwinningsroes aan het uitslapen ???? We ontmoetten ook de jongelui terug die we in Bilboa zagen ... nemen wij hetzelfde tempo als zij ??? De laatste 6,5 km waren echt uniek, de langste veldwegel die wij ooit stapten ....een stofferig bleek wandelpad met links de Picos in de mist, rechts een lappendeken in-alle-tinten-groen afgeboord door rotsblokmuurtjes, een schitterende blauwe lucht en enkel het gekraak onder je wandelschoenen en het getik van je afgekraakte tak vielen te beluisteren ... dat is pelgrimeren ¡ t Was weer "een vree schoontje" vandaag ¡¡¡ In Ribadesella is er geen albergue aanwezig ....geen probleem ... we slapen weer in een mooi pension ¡ Vandaag was wel een bijzondere dag : we zijn over de helft van ons totaal aantal kms voor deze dubbele camino. Het exact aantal km is heel moeilijk weer te geven, verschilt van bron tot bron .... en wij doen zo graag ommetjes voor een extra mooi uitzicht. Wij stapten afgelopen weken meer dan 400 km ¡ Hop naar de volgende ... ¡ En nog steeds geen Duitse pelgrims te bespeuren, he .....
In elke mens zit zon, je hoeft die alleen maar te laten schijnen. Socrates
