Onze rustdag start van s morgens 7u45 ... want we moeten de albergue verlaten om 8u .... bijna iedereen is al lang weg ... en wij .... wij gaan een lekker ontbijt nemen op de Plaza Major ..... ¡¡¡ We schrijven op ons gemakske de kaartjes ... we kozen er de adressen uit die we niet via internet konden bereiken ... want anders is de lijst lang ... heel lang ¡ Hopelijk hebben jullie begrip voor onze keuze ¡ Nu gaan we nog een tochtje maken op de Romeinse muur .....kathedraal bezoeken ... een hapje en een drankje tussendoor ... een vers bedje zoeken ......en GENIETEN .......¡¡¡
Dag 29 26/07 Cadavo Baleira-Lugo 48.452 st zonnig warm
Vroeg uit de veren ... want er was een lange stapdag voorzien ¡ Natuurlijk zoals bijna elke dag ...in het donker en al stijgend vertrokken ... op weg naar onze laatste klim van betekenis ... de "Alto de A Baqueriza" ( 900 m ) ... gerust te doen ¡¡¡ De camino was vandaag 1 lange rustige wandeling die zich wentelde van het ene rustige dorpje naar het andere .... De grote kerk en het prachtige herenhuis in Vilabade vielen echt in het oog, een prima plaats om eventjes uit te blazen ¡ Op weg naar Castroverde zie je de kleine, soms heel verwaarloosde woningen plaats maken voor grote rijzige woonhuizen met verzorgde, grote tuinen. Ook het landschap veranderde voortdurend ... de bergen worden heuvels ... tot heuveltjes ¡ Het stappen door de luchtige Gallicische bossen doe je bijna al zwevend ... een zachte ondergrond, hoge bomen met toch veel lichtinval, ook veel robuuste heel oude boomstammen, omwonden met klimop, vele boomstammen zien als fel behaard uit met lichtgroene mos en hoge varens ... en vooral ... je hoort er totaal niets ....geluidloos ¡ Toen riep er een Spaanse pelgrim ons ... we moesten mee in de moestuin van een oudere dame ... eerst werd de volledige groententuin gedemonstreerd ... en daarna MOESTEN we de gele pruimen uit de bomen plukken ¡¡¡ We waren er niet kwaad om .... mmmm ... zo lekker ¡ Zoals de Asturiërs hun bonen kweken en eten, lusten de Galiciërs koolrabi ... hun moestuinen puilen ervan uit ¡¡¡ Het is niet te geloven hoe de bewoners aan de rand van de camino bezorgd zijn om de pelgrims ... dit valt ons reeds alle dagen op ¡ vb. enkele weken geleden wenste een mevrouwtje vanop haar balkon ons "een buen camino" toe ... en ze riep dat we onze sombreiro moesten opzetten ... ze had gelijk ¡¡¡ Gerda smste terwijl ze langs de schaduwzijde dicht bij een stal stond ... een bezorgde vrouw kwam langs om haar weg te trekken ... want er lagen vele losse, gevaarlijke dakpannen boven haar hoofd ¡¡¡ Ik heb de gewoonte mijn rugzak met een zwaaike op te pakken ... een oudere heer op het terras stond onmiddellijk recht met "no no señora" ... hij kwam mijn rugzak aangeven ¡ Wij vinden de Spaanse bevolking langs deze camino veel vriendelijker dan langs de camino frances, waar men wel zoveel meer pelgrims ziet passeren en de bewoners ook een veel hogere leeftijd hebben ¡ We lunchten samen met andere pelgrims in de schaduw van een grote eik op de grond ... alles werd verdeeld ... chorizo, nootjes, kaas, ... Nog enkele warme kilometers en we zagen "Lugo" liggen ... een grote stad blijkbaar ... Met zicht op de hoge middeleeuwse brug en door de onfrisgeurende ( ¡ ) achterbuurten kwamen we de stad binnen .... de buitenranden maakten eerder een negatieve indruk op ons .... totdat we in het "oude Lugo" belandden .... Het oude stadsgedeelte ( de stadskern ) is omringd door een Romeinse muur van 2 km lang, bijna 7 m dik en tussen de 8 en 12 m hoog ¡ Deze muren van Lugo staan op de UNESCO-Werelderfgoedlijst ¡ Binnenin is de stad heel sfeervol, prachtige kathedraal, veel statige gebouwen, kleine pittoreske straatjes ... er zijn 10 doorgangen naar de buitenstad ¡ We zijn hier heel goed geland in een ruime albergue, veel bars en restaurantjes .... we gaan hier een beetje blijven ¡¡¡ Met onze luxetijd ( sedert onze zware bergtocht van deze week hebben we er alweer een extra dag erbij ) nemen we hier morgen een LUIE GENOTSDAG ... in een zalige omgeving en een schitterend weertje ¡¡¡ Meer moet dat echt niet zijn, hoor ¡¡¡ Nog een zalige zaterdagavond aan iedereen ... wij gaan terrassen ¡
"Ik zeg tot de dag ... je bent mooi ¡¡¡" ( we zeggen dat hier elke dag opnieuw ¡ )
Dag 28 25/07 A Fonsagrada-Cadavo Baleira 37.121st mistig/zonnig warm
Met de gelukspoppetjes op de juiste plaats startten we om 6u20 met pull aan door de bossen. Het begon al goed te stijgen ... dus pull uit ¡ Via Montouto beklommen we de Ruinas de Montouto, een flinke klimmer in de koude killige mistwolken ... Op de plaatselijke boerderijen zie je niks van aktie tot 8u30 ... zo n ruig en onherbergzaam gebied ... wij zouden hier ook niet vroeg opstaan denken we ¡ Hoe voelt dit hier dan aan in de herfst en in de winter ???? Op de top ligt een gerestaureerde kapel, de ruïnes van een hospitaal en een dolmen ... veel tijd om ernaar te kijken hadden we niet ... het was veel te koud ¡¡¡ De daling werd ingezet ... echt tof ... afdalen totdat je weer op een aangename temperatuur komt ¡ Na deze lange activiteit kwamen we vanuit het bos letterlijk op de ontbijttafel van de eerste bar aan ¡ Een 10-tal pelgrims zaten er te smullen ... en je kent ondertussen iedereen ¡ In onze "shift" zijn er een 18-tal trekkers : 1 Italiaan, 1 Berlijnse, 1 Ier en wij .... dat zijn de 50+ ... waarvan wij de enigen zijn die vanuit Irün vertrokken. Het jonge geweld zijn Amerikaans, Engels, Spaans en Russisch ... hun leeftijdsgemiddelde ligt rond de 28j....een heel toffe groep ¡ In "A Degolada" liepen we langs een klein oud kerkje .. en hoorden lawaai ... de pastoor was er aan de preek bezig voor 4 gelovigen ... hij stond voor een totaal uitgedroogde grote kamerplant ¡ Het was 25 juli, dat is het naamfeest van H. Santiago ( = H. Jacobus )....enkel de bars en restaurants waren geopend ... en al de rest gesloten ¡¡¡ We wisten dat er een heel felle helling zou aankomen ... en vonden , volgens de geschatte kms, ... dat die stijging nog wel ging ....totdat we de volgende paden zagen .... amai mijne frak ... zo fel ¡¡¡ Zo lastig hebben we het nog nooit meegemaakt ¡ Ik zou zeer graag het stijgingspercentage willen weten ( wandelpad tussen Paradavella en A.Degolada ) ... Toen we eindelijk boven kwamen ... volgde een jonge man ons ... het zweet leekte van zijn gezicht ( bij ons ook, hoor ) " Dit is veel te zwaar ¡¡¡" zei hij puffend en blazend ¡ We kwamen in een mini-dorp, op de straatbank probeerden we onze honger en dorst te stillen ... Lieve mobielhomers, we zoeken hier al enkele dagen naar de wegwijzer "Naar het Hof van Cleve".... maar nergens te vinden, he, ... wij missen jullie gezelschap, jullie enthousiasme, jullie lekkere bbq ... en het praktisch vervoer van onze soldenaankopen richting Machelen/Leie ...¡ Daarna ... nee, nee ... we waren nog niet op de "Alto de Fontaneira" ... nog eens steil omhoog ... en eenmaal over de bergpas door de zalige Galicische dennenbossen .... veel lommer met een stralende zon erboven ¡ Tijdens een barbezoek een praatje gemaakt met een jong Engels koppel uit Stonehenge ... de jongen razend enthousiast over de prachtcamino ... maar het meisje is doodop ... en ziet een nieuwe camino niet meer zitten ...." So hard ¡" In Fontaneiro passeerden we een heel speciale horreo ¡ En .... verder genieten van het prachtig landschap met zijn veel kleine vogeltjes, de kleine kleurrijke vlinders ... en de vele vliegen ¡ Na op en af ... in Cadavo Baleira aangekomen in een prima nieuwgebouwde albergue ... heel ruim en mooi ¡ Enkel "vriendelijk zijn" stond niet in het woordenboek van de verantwoordelijke ... jammer ¡ Reeds meerdere dagen stappen we synchroom met een Spaans jong koppel ... telkens als het meisje aankomt, haalt ze haar schilderdoos en penseel te voorschijn en begint ze een heel fijn werkje te maken ... we zagen reeds een bron, een hazelnoot met blad, een typisch huis ... heel mooi ¡¡¡ G.M. ze doet me zo aan jou denken ¡¡¡¡
"Wanneer jij op n vriend se skouers staan, is meer dinge vir jou sigbaar. Wanneer jullie rug aan rug staan, is daar minder om te vrees. Wanneer jullie skouer aan skouer staan, is die las ligter. En wanneer jullie saam opkijk, is die prag en grootsheid van die hemelruim ASEMROVEND" Ton Houtepen ( Zuid-Afrika )
Dag 27 24/07 Grandas de Salime-A Fonsagrada 37.653st bewolkt / lichte zon
Gisteravond was het onze laatste avond in Asturië ... moesten we zeker het streekgerecht bij uitstek nog eens proeven : "Fabada Asturiana" ( dank voor info A.V. ), dat is een dikke bonensoep met stukjes chorizo, bloedworst en spek ... echte kloeke kost en heel lekker ¡¡¡ Aan de tafel naast ons zaten twee pelgrims : een Ier en een Fransman die elkaars taal niet spraken en/of verstonden ... en converseren dat ze deden ¡ In Asturië is de patrones O.L. Vrouw van Covadonga, er is een heel populair bedevaartsoord aan haar gewijd in de Picos d Europe. We dwarsten zelfs een camino naar die richting. Daar we weer vreesden voor een bloedhete dag ... vertrokken we om 5u45 in het donker, onmiddellijk werd de mijnwerkerslamp op het hoofd gezet om elk wegeltje te herkennen ... Het werd een heel landelijke stapdag, langs holle wegen, smalle paden tussen hoge grassen en varens ... en zelfs door de achtertuin van prive-mensen ... Af en toe was er een kapelletje ( sommige ... heel oud 12e eeuw ...en toch een fijn wit gesteven altaarkleed erbij ). Het landschap is aan het veranderen ... de bergen zijn meer afgeplat, er komt meer geel en lichtgroen in het panorama voor ... de eerste korenvelden melden zich aan ¡ We waren op weg naar de Alto del Acebo (1020m), eerst even langs het allerlaatste Asturische dorpje ... en dan ...maar stijgen ... in de zeer frisse wolken ¡ Onze pull werd erbij aangetrokken ¡ Alto del Acebo, onderschat hem niet, toekomstige stappers ¡¡¡ We hoorden windverplaatsing, een hevig lawaai in een muisstille zone, ... we dachten eerst aan een vliegtuig ... het waren de onzichtbare windmolens ¡ Daar stapten we de nieuwe provincie "Lugo" en de regio "Galicië"in ... Een kleine, heel speciale bar zat proppensvol pelgrims ... slurpend aan een warm drankje ... We zagen er een Franse vrouw terug, ze startte op 12/05 vanuit haar woonplaats BrianÇon ( ten zuiden van Alpen, dicht bij Italiaanse grens ), via Arles ( heel bekende St-Jacobsroute ) naar de camino Del Norte en Primitivo ... ze moest haar vliegtuig vanuit Porto halen op 31/07 ....Ze had veel minder luxetijd dan wij ¡ Wij stapten ons pad verder ... en namen zoals gewoonlijk ons aperitiefje ( L soms volgen we wel je raad, he ) ... als pre-aperitief : enkele slokken water, als echte aperitief : agua en tenslotte apres-aperitief : de l eau ¡¡¡ Normaalgezien wordt onze weg aangeduid met een schelp : van Irün tot hier ... duidt het smalst gedeelte van de schelp de juiste richting aan ... maar in Galicië is het juist andersom ¡¡¡¡ Spaanse logica ??? In de verte op een bergrug zagen we onze eindstreep liggen : A Fonsagrada ... bij zo n mooie naam verwachtten we wel een prachtig stadje ?? Na alweer een flinke klim wandelden we door deze zielloze stad, met veel leegstaand en schrille winden die vanuit de hoogvlakten hierheen geblazen worden ... We kozen voor een pension. In onze gids werd aangegeven dat deze stad bekend stond voor zijn pulperia ( inktvisrestaurants ). De beste pelgrimsmenu die wij ooit aten was ginds in Caldeira ... een absolute aanrader ... zo n lekkere inktvismenu ... en de echte aperitief vino tinto kregen we opgediend in een kruik en "spoelkommen" ....
NB. Voor de toekomstige stappers : er is hier een nieuwe albergue geopend waar iedereen vol lof over is .... Vorige week stapten wij naar La Espina door ( etappe Salas-Tineo ) ... een klein dorp ervoor is er een fantastische albergue "Bodenaya", die wordt uitgebaat door een Madrileen die de pelgrims enorm goed verzorgd ... dat is zijn levensdoel geworden ¡¡¡
Onderweg zijn is ... langzaam maar zeker pelgrim worden en blij en dankbaar "op weg gaan om te ontdekken ... wie je bent ¡" J.Hendrickx
Dag 25 22/07 Campiello-Berducedo 44.257st heel zonnig
Als gouden raad van een geroutineerde pelgrim ( Ans ) hadden we de tip gekregen ... neem zeker voor de "zwaarste tocht" de variant over "los hospitales" ... je zal er geen spijt over hebben ¡¡¡ Dus heel vroeg in de morgen in het piekdonker ... wij op weg naar Borres, het startdorp ¡ We hoorden in de verte "Buen camino" roepen ... het Spaanse jonge koppel was ook al op weg ¡ De bar in Borres was al open ... slimme mevrouw, want de volgende 22 km kom je geen enkel huis of bar of bevoorradingsplaats tegen ... Wij hadden onze voorraad reeds gisteren opgeslagen bij Herminia ¡ Onze gids voorzag 6 uur staptijd voor de eerste 16 km en voorzag een stijging van meer dan 600 m ... dat is duidelijk voor ons ...¡¡¡??? Dus we begonnen aan de klim ... en stegen ...en zweten ... en klimmen ... dit bleef zo maar doorgaan ... met natuurlijk een prachtig uitzicht over de regio ¡¡¡ We zagen de flora evolueren van loofbomen naar naaldbomen tot gele brem en paarse erica ... het deed ons denken aan de begroeiing bij de Cruz de ferro ( cfr. camino frances ) ... En stappen maar in volledige stilte en rust ... je hoorde er echt niets ... en kwam ook niemand tegen ... ¡¡¡ We wandelden, met zeer regelmatig straffe stijgers, letterlijk in de wolken ... oe oe zo vochtig zo koud ¡ De druppels parelden aan elk grassprietje ... onze druppels parelden ook ¡¡¡ We hoorden de koebellen boven ons ... maar het zicht was maar een 10-tal meter ... toen plots het silhouette van een mankend paard ons pad kruiste ... Bij de eerste hoogvlakte liepen we echt over de mossen en heel laag struikgewas ... een bende koeien probeerden zich hieraan te bevoorraden ... en nu en dan probeerde de Spaanse laura zich flauwtjes door deze mistlaag heen te wringen . "Zie gij wat ik zie ?" vroeg Gerda ... dat is codetaal voor "amai ... er komt heel felle beklimming aan ¡" ... Zo n sterke ... hadden we nog niet geproefd ... en hebben de laatste weken wel wat ervaring opgelopen op dat terrein ¡¡¡ Toen kwam de grote openbaring ... we stegen boven de wolken uit ¡¡¡ Grandioos ¡¡¡ Het allermooiste wat we ooit zagen ...¡ Een dikke wijdse wolkenlaag ( in voortdurende beweging ) met de vele bergtoppen in rijen achter elkaar als achtergrond ... aan de andere kant een bende loslopende paarden en koeien tussen enkele naaldbomen op het felgroene gras in een zee van zonlicht ... en dat allemaal onder een zalig blauwe hemel ¡¡¡ We hebben er ons "geplaÇeerd" ... en genoten ... en rondgekeken ... en genoten ...¡ We hadden geen zin om nog verder te gaan ¡¡¡ Zo mooi ¡ Als je in een vliegtuig zit word je vanuit je luie zetel door de wolken en erboven gekatapulteerd ... maar wij zaten hier nu echt ... op eigen kracht en lichaamsvocht ¡ Ik probeerde dit allemaal vast te leggen en te filmen ... hopelijk is dat gelukt ¡ We stapten verder over de bergruggen in dit zo ruig onherbergzaam schitterend gebied ... we hadden geen ogen genoeg om steeds alle windrichtingen in de gaten te houden. We lazen dat tijdens de winter je hier zeker niet mag komen ... je wordt er letterlijk weggeblazen door de gure sterke winden ... ¡ Tijdens deze tocht kwamen we 4 ruïnes tegen van hospitalen uit 13e tot 15e eeuw, als die sukkelaars toen hun pelgrimstocht deden met armtierige lederen lappen rond hun voeten ... kan ik me zeer goed de funktie van deze klinieken voorstellen ¡¡¡ Na 13u werd het heel branderig heet ... en lommer is er in dit gebied niet te vinden .... De warmte uit de vallei slaat echt op je neer ... en wij maar stappen ... en transpireren ¡¡¡ Totdat we weer in de bewoonde wereld kwamen ... met een bar en een belommerd prieeltje ... een godsgeschenk ¡ We kwamen in onze eindbestemming in een privado albergue terecht ... in een dorp waarin het bevolkingsaantal van 300 tot 60 inwoners evolueerde op 50 jaar tijd ¡ Gisteren wandelden we ook langs een gehucht met nog 1 inwoner, een boer met zijn koeien ¡ In het plaatselijk eethuis werden we in het Nederlands aangesproken .... een studente, met Nederlandse mama en Duitse papa, werkte er ... om haar inschrijvingsgeld voor het volgende academiejaar te kunnen betalen. Ze was in Spanje geboren ... en vertelde over de huidige toestand voor de jeugd ¡¡¡ Een gewoon verdiener ( ALS hij/zij al werk heeft) verdient 600 euro/maand ... een goed verdiener 700 euro/maand ... het inschrijvingsgeld voor dit meisje bedroeg 1500 euro ¡¡¡ Wij waren echt murw ... doodop ... maar echt sprakeloos ( gebeurt heel zelden ¡ ) over de mooiste wandeling die we ooit maakten .... ZOVEEL SCHOONHEID ...wie is daar verantwoordelijk voor ??? Slaapwel en droom lekker ¡
Dag 24 21/07 La Espina-Campiello 31.233 st zon / s avonds fris
Gisteren vertelden we de albergue-verantwoordelijke dat we een slang gezien hadden ... zijn ogen gingen open ... en ik woon hier al vele jaren ... en zag er nooit 1 ¡¡¡ Hij vertelde dat de glimmende slangen niet gevaarlijk waren ... de andere wel ?¡ s Morgens schandalig laat vertrokken ... naar ons pelgrimsnormen...7u10 ... we mochten niet te vroeg in Tineo aankomen ... de winkels zijn er maar rond 9u30 / 10u open ¡¡¡ Het was 9 gr ... we zijn wel al op 650m hoogte ¡ De eerste bar was open ... een druk gedoe ... de hele toog stond vol mannen, het is duidelijk de gewoonte om elke morgen voor de aanvang van het werk een koffietje te komen drinken in de bar, enkele minuutjes en hop, ze zijn weer weg ¡ In de schitterende ochtendzon startten we een 11 km-durende wandeling waarbij je geen enkel huis of ... tegenkomt ¡ Je bewandelt de landelijke wegen langs de glooiende weilanden ... Natuurlijk af en toe een kuitenbijterke ... we zitten per slot van rekening op de "primitivo" ... En telkens een formidabel uitzicht op het panoramisch spektakel aan onze linkerzijde ... We hervielen telkensweer in volle be- en verwondering ... ik probeer het te beschrijven ¡ Een landschap in niveaulagen met onderaan de rustige weilanden met de grazende koeien en kalveren, eventjes hogerop een tweede laag weilanden afgeboord met kastanje- en eikbomen, netjes op een rij en nog eens hogerop de schitterende berglijnen in drie niveaus, de allerhoogste was afgeboord met een beweegloze rij windmolens ... de mistlaag verspreidde zich over elk laag apart .... en dan probeerde de zon zich een weg te priemen door deze lagen ... ¡¡¡ En wij hadden geen fototoestel bij die werkte ... ¡¡¡ Daar kwam een jong Spaans paartje voorbij ... we kenden elkaar reeds enkele dagen ... ¡ Ze waren evenzeer in vervoering ... en die lieve meid zal haar foto s doorsturen ¡¡¡ Oef ¡¡¡ We wandelden samen met hen verder ... de werkende bevolking in Spanje heeft het echt niet van de poes hoor ... ze was een onderzoeker aan de universiteit ... maar wegens besparingen ... werkloos ... Ze vertelden daar enkele staaltjes over ... amai in welk luilekkerlandje wonen wij ¡¡¡ Hebben jullie al eens geploeterd door een dikke brij van malse modder gemengd met kersverse koetaarten ??? Wij wel ¡ Ik was dringend op zoek naar "vers" bergwater ...Gerda begreep mijn schoonmaakmicrobe niet ( niet normaal voor mij, zegt ze ¡¡?? ) ... ik wilde mijn schoenzolen zo vlug mogelijk zuiveren van de str .... In de diepte zagen we de witgrijze mist veranderen in een vuil grijs-roze kleur ... boven een industrieterrein ???¡¡¡ De geur van een koffiebranderij sloeg in de neus ... Via de ermita de San Roque kwamen we Tineo binnen, een lange geplaveide laan met een rij lantaarnpalen, in Parijse stijl ... en daartussen een prachtig "pelgrimmonument" ... In de eerste bar keek een Duitse pelgrim naar mijn rugzak ... en zag kapotte sticks ... ze bood haar stokken aan ... hier neem ze maar mee ... je zal ze nog goed kunnen gebruiken ¡¡¡ In een krantenwinkel vroegen we naar een winkel voor fototoestellen ... een lieve klant die een klein beetje Frans sprak ... stapte met ons mee naar een "allerleiwinkel" ... en begeleidde ons totdat we een toestel gevonden hadden ... veel keuze hadden we niet : 2 toestellen Sony of Canon ¡ Ik voelde mij zo blij als een kind die juist een Sinterklaasgeschenk gekregen had ... met mijn nieuw speelgoedje ¡¡¡ Ik kon alle prachtige visuele beelden weer vastleggen ... joepie ¡¡¡ Vanuit Tineo kregen we weer een geniepige klim naar de hoogste bergranden ... en dan de zalige belommerde bossen in, zo deugddoend bij dit warme weer ¡ We stapten tot bij Campiello, bij de super-zakenvrouw Herminia ... Een heel lieve dame die met heel haar gezin : een restaurant, een hotel, een winkel, een albergue en een strohandel runt ¡¡¡ Alles is er piccobello in orde, hoor ¡¡¡ Een absolute aanrader ¡ Morgen wacht ons de zwaarste tocht van de hele camino ... dus op tijd ons nestje in ¡ Groeten,
Dag 26 23/07 Berducedo-Grandas de Salime 32.377 st heel zonnig 32 gr
Deze morgen ... weer lekker fris en uitgeslapen ... om 7u15 gaan ontbijten in de bar ... en dan richting La Mesa , door het bos en in de verte een zicht op het wolkendonsdeken tussen de hoge bergpieken ... een zalige ochtend¡ We zagen dat er 4 pelgrims aan het volgen waren, dat is een "volksmassa" in dit gebied ¡ De beweegloze windmolens glimlachten in onze richting ... zij wisten dat we nog heel fel en lang moesten stijgen totdat we bij hen waren ¡¡¡ Vlug een smsje naar een kersverse 60-jarige ... en een mini-verslag van de Engelse manieren van kleine zus ... Toen begon de lange afdaling ... eerst alweer een grenzeloze vertedering voor de wolkenlaag en dan erdoor ... 6,5 km dalen ... heel rustig ... het was heel goed te doen ¡¡¡ We zagen in de diepte het stuwmeer van Salime schitteren ... het Russische meisje en de Ier haalden ons in. We bleven dalen totdat we bij de stuwdam zelf aankwamen ... Dit groots bouwproject nam 10 jaar in beslag en liet 685 ha land onder water staan, vele woonkernen verdwenen erdoor ... Aan de bergflanken bleef er een groot spookdorp achter ... heel zielig ¡ Ondertussen was het heel warm geworden ... en na een beetje stapwerk bereikten we het zalige terras met uitzicht op het meer ... om de inwendige mens tevreden te stellen ¡ De laatste kms naar onze eindstreep waren lastig ... in die Spaanse hitte ¡¡¡ Jacobus had geen medelijden met ons vandaag ¡¡¡ In de albergue hebben we nog eens een wasje op ouderwetse Spaanse wijze gedaan, op de ribbeltjes wrotten ... geestig ¡¡¡ Nu nog eventjes genieten ... en dan ... ssst ¡
Aan M en M : wij vergaten jullie iets heel belangrijks door te geven ... ¡¡¡ Vorige week zagen wij het echte huis van Sinterklaas ... het is een groot herenhuis met veel vensters, zijn afbeelding hangt in het groot aan de voorgevel ¡ We belden er aan ... maar helaas er was niemand thuis ¡¡¡ Jammer, he ¡¡¡ Wij namen wel een foto van zijn verblijf, hoor ¡
