waarschijnlijk kun je me vanaf morgen zien ( met mn boekje) op you tube!! ik laat jullie morgen zeker iets weten! Als er één persoon is die hierdoor geholpen is , dan is mn opdracht geslaagd!!
Alsof er een belleman was rondgegaan, leek heel onze kustgemeente al op de hoogte van mn ziekte. Ik werd regionaal nieuws. " de vrouw van de huisarts heeft kanker" Vooraleer ik het zelf een beetje kon verwerken, werd ik bij mn eerste uitstap al geconfronteerd met mn ontreddering!"Wat heb ik gehoord, heb je kanker???"Zoiets is als een zweepslag in je gezicht. regelmatig werd ik er op attent gemaakt hoe slecht ik ervoor stond. Ik kan een lange lijst met kwetsende opmerkingen neer schrijven.Soms dacht ik " hoor ik daar een onvertoon van leedvermaak??"Maar je bent zo verschrikkelijk kwetsbaar dat elk gebaar, elk woord in je hoofd gaat uitvergroten!
De ziekte nam me in mn greep.Ik die van het leven houd, die graag baantjes zwem, die vrolijk rondfiets en geniet van alle mooie dingen in het leven!Van een vrolijk mens werd ik in een korte tijd een hoopje ellende. Vooral de onzekerheid maakte me miserabel.Ik moest dus de donkere kant van het leven induiken, op plaatsen gaan waar ik verdorie nog nooit geweest was!( stralen)Wat was ik kwaad! Zo'n ziekte geeft je zelfvertrouwen natuurlijk een enorme deuk!En telkens als je rechtkrabbelt , slaan de vragen je weer neer.Waarom?Wanneer? Voor hoe lang nog???
Goed, ik stond dus voor de berg. En moest maar klimmen.Stapje voor stapje.Eerst bracht ik een bezoek aan de darmspecialiste. Een heel vriendelijke en meelevende vrouw.Ze deelde mn mening " step by step" Eerste stap: de bestraling....
einde citaat
morgen een vervolg(je)
hopelijk help ik hier iemand mee, want wees gerust: alles betert!!
