Eindelijk Election Day dus, waarmee goddank een einde komt aan de soap die deze campagne geweest is. Beiden hebben hun laatste speeches gegeven in de fameuze swing states, met het laatste beetje energie en stem dat hen nog rest. Beiden hebben ook al gestemd. Hillary deze morgen vroeg in het dorpje Chappaqua, waar nooit iemand zou hebben van gehoord, ware het niet dat het hoofdkwartier van Reader's Digest er gevestigd is, en natuurlijk dat de Clintons er wonen. Zo'n 150 dorpsbewoners waren getuige. Donald stemde in New York City, in Al Capone stijl, omringd door zo'n 150 body guards.

Beiden hebben zich nu teruggetrokken in hun respectievelijke feestzalen waar ze nog ettelijke uren nagelbijtend moeten afwachten wie daadwerkelijk feest zal mogen vieren : Mevrouw de President of Meneer de President ...

Hopelijk zal de verliezer bij het vernemen van dit nieuws de waardigheid tonen om de tegenstrever geluk te wensen zonder scheldpartijen en het opstarten van beroepsprocedures.

Het valt nog meer te hopen dat de winnaar, met andere woorden de minst zwakke kandidaat, er toch zal in slagen een goede President te worden. Eén heeft al heel wat politieke ervaring, dus die maakt wel kans. De andere heeft helemaal geen ervaring, maar als meer dan de helft van de Amerikaanse bevolking in hem gelooft, dat moet hij toch enige kwaliteiten hebben.

De winnaar zal vooral de moeilijke opdracht krijgen om het volk te herenigen, want op dit ogenblik is Amerika een verdeeld land. Heel veel mensen zijn misnoegd en hebben genoeg van de traditionele politiek. Dit is ook de reden waarom iemand als Donald Trump zo ver is geraakt. Veel Trump-stemmers zijn protest stemmers. Je zou Trump kunnen beschouwen als een Amerikaanse Filip Dewinter, Jean-Marie Dedecker of Jean-Pierre Van Rossem. Geen van die drie heeft in België de macht kunnen grijpen. Ik denk ook niet dat Trump dit in Amerika zal doen, maar zeker is dit niet. Eén ding is wel zeker : de kiezer heeft altijd gelijk !