Om 7 uur zijn wij wakker en beslissen wij om alles klaar te maken voor onze ultieme rit naar het verhuurbedrijf in Montreal. Afwas gedaan, lakens afgetrokken, kledij al "klaar om in de valies te steken" gelegd op het bed, grey water en black water geleegd etc. etc. Wij mochten onze camper terug inleveren tussen 8 en 10 uur. Om kwart voor tien slagen wij erin om weg te rijden voor onze laatste tocht die nadien toch een ietsje langer bleek te zijn dan wij gedacht hadden. Om kwart na tien - het academisch kwartiertje indachtig - leveren wij onze camper volledig gaaf en ongeschonden terug af. Na het invullen van de laatste paperassen worden wij gevoerd naar de luchthaven te Montréal, zowat een 35 kilometer verder. Daar hadden wij alle tijd want onze vlucht vertrok pas om 17.30 uur (plaatselijke tijd uiteraard) Eénmaal ingecheckt en plaatsgenomen in het vliegtuig stelden wij vast dat onze vrije been en armruimte "beter" kon. Ook onze Indische compagnon die naast ons zat was eenzelfde idee toegedaan. Ikzelf heb dan mijn charmes bovengehaald om de hostess te verleiden en ons drie rijen naar voor te verschuiven, zodat wij pal aan de ingang (of uitgang) zaten, met alle vrije ruimte vandien... Na de opmerking van onze Indiër dat wij nog enkel een glas champagne te kort hadden om ons in bussinessklasse te voelen, werd in een tijdspanne van minder van één minuut ook hieraan verholpen door nog steeds dezelfde vriendelijke blonde hostess met de lange benen en de vriendelijke glimlach. Zowaar drie glazen champagne werden ons overhandigd. De rest van de vlucht verliep ook heel vlot, evenzeer als de reis per TGV van Parijs naar Brussel. Het pijnpunt lag (opnieuw) bij de NMBS die efkens té laat had ingeschat dat het mooi weer was en dus véél volk van het binnenland naar de kust zou verhuizen. Gevolg: een overvolle trein waarbij wij als sardienen verpakt in een blik al rechtstaand de laatste 100 km van onze reis hebben moeten overbruggen. Wij blikken echter zeer voldaan terug op een mooie vakantie die voor herhaling vatbaar is, enkel een volgende keer wellicht naar West Canada (of Amerika)
Greetz. AnneLeen en Geert
P.S. het formaat van onze foto's was te groot om te kunnen publiceren. Wij zoeken nog naar een alternatief om ze toch tentoon te kunnen spreiden.
