Het is bijna zover: nog 2 dagen en ik ben ribbedebie.... Anne Leen is reeds eerder aangekomen in Montreal en laat weten dat ze het daar prima naar haar zin heeft. Ik leid daaruit af dat het mooi weer is, blauwe lucht en aangename zomertemperaturen. In elk geval beter dan hier. De voorbije dagen heb ik mij verdiept in de route die wij zouden kunnen volgen in Canada. Het traject dat ik aanvankelijk voor ogen had, moet ik laten schieten want te weinig tijd. Ik was van plan eerst westwaarts te trekken, richting Ottawa, Algonquinpark, Niagara Falls, Toronto en terug via Kingston naar Montreal om daarna richting Quebec te trekken. Als ik dit schema zou aanhouden zijn de 13 dagen reeds voorbij op het ogenblik dat ik pas in Montreal arriveer. Aangezien ik enkele weken terug tussen pot en pint een rendez vous gemaakt heb met een koppel uit Quebec, ben ik het mijzelf verplicht om minstens Quebec te bezoeken. Dus heb ik mijn schema overhoop gegooid. Ik geef mijzelf 5 dagen om de streek ten oosten van Montreal te bezoeken: Quebec, de kust van Charlevoix tot in Tadoussac. Daarna draai ik linksaf naar Chicoutimi langsheen de Saguenay om dan over de Laurentiens en door het park Jacques Cartier terug te rijden richting Montreal.
Ik plan dan een dag te verblijven in Montréal om daarna koers te zetten richting Niagara Falls en van daaruit in étappes terug te komen richting Montréal, via Toronto, Kingston, Rideau kanaal en Ottawa.
Mijn RV ga ik straks afhalen. Nu zit ik nog in de lounge van ons hotel te wachten op Canadream die ons komt ophalen. Ik belde vanmorgen stipt op 8 uur naar Canadream om een afspraak te maken. Eerst moets ik enkele minuten wachten zodat de receptioniste kon nagaan hoe het met "mijn" wagen gesteld was. Daarna vroeg ze: "is het goed om 13 uur?" "No problem" antwoordde ik. Je moet weten dat ik mij beter verstaanbaar kan maken in het Engels dan in het Frans, en dat ligt veeleer aan het feit dat, als je frans praat, zij ook antwoorden in het frans en dat ik een heleboel minder... "Wait" vervolgde ze.... "11 AM, is dat ook ok?" ik bevestigde uiteraard, doch uiteindelijk zouden ze om 10 uur reeds afkomen. En inderdaad, stipt om 10 uur kreeg ik een telefoon dat het wellicht 10.45 uur zou zijn. Dus zitten we nu nog steeds te wachten op de afhaaldienst.
AnneLeen is ondertussen ook hier aangekomen in het Travelodge Airport Hotel. Per taxi. Zij alleen in een taxi, raar om haar te zien toekomen. Straks toon ik het op foto.
Mijn reis is zeer vlot verlopen. Weinig toeristen onderweg en in het vliegtuig was niet veel te beleven, behalve een zuigeling van een maand of 8 die aan de lijve heeft ondervonden hoe het voelt als een vliegtuig zou crashen. Die zuigeling zat bij zijn ouders, naast mij in het vliegtuig. Een boeing 747 400, op de eerste rij op het upperdek. Op een bepaald moment kregen de ouders een bedje om aan de muur vast te haken, zodat hun zoon daarin zijn dutje kon doen. De vader was echter zodanig veel bezig met zijn kind dat het kind op een bepaald moment met bed en al op de grond donderde... De ouders hadden méér verschoten dan het kind.
Voor de statistieken: temperatuur in Montréal is 26° C om 10.32 uur. Ziet er goed uit.
