 |
|
| 13-11-2018 |
 Aanbidding(3) |
|
Heilige Geest, kom
en laat me Je aanbidden.
Je bent zo onzichtbaar,
maar zo actief.
Je bent wervelend enthousiast,
maar ook zo bescheiden verborgen.
Ontsteek het vuur van Je Liefde in mij.
Laat mijn kaarsje volop branden dankzij Jou.
Wakker het verlangen naar gebed en dialoog
met Jezus en de Vader aan in mijn hart.
Dat ik leren mag:
stil en volgzaam te wachten bij de Haard
tot de gensters van je Verlangen
op mij overspringen
en Je Gloed mij helemaal doordringt.
Met Maria,
maak ik me tot de bedding van Je Woord.
Al mijn voelhorentjes strekken zich uit
als een antenne om op de juiste golflengte
te komen. Wat verlang Je van mij?
Ik doe mijn sandalen uit, deze grond is Heilig!
Wie ben ik, dat Jij mij tegemoet komt?
Heilig, Heilig, Heilig, zijt Gij, Heer!
13-11-2018 om 08:54
geschreven door mariejeanne 
|
|
|
|
| 12-11-2018 |
| aanbidding(2) |
|
Abba, Vader,
ik aanbid Je
samen met Jezus, je geliefde Zoon,
in eenheid met de Heilige Geest,
stroom van Liefde
die van Jou uitgaat naar Jezus en
van Hem naar Jou.
Ik wil meezwemmen in die stroom
van wederkerige Liefde en eenheid.
Abba, Vader,
klinkt het diep in mij.
Bij Jou kan ik echt thuiskomen.
Als de jongste zoon, die veel
te lang is afgedwaald en
op eigen wegen zonder Jou heeft
rondgezworven.
Je trekt me hier nu aan
als ijzervijlsel naar een magneet.
Ik wil me helemaal door Jou laten omhelzen,
want Je kijkt al zolang naar mij uit.
Je liefdevol wachten op mij
geeft mijn bonzend hart hoop.
Hier ben ik, dan Abba.
Ik voel me niet waardig, Je weet alles.
Ik hoef het zelfs amper te zeggen,
en toch, ik moet Je vanalles bekennen.
Ik heb het nodig te knielen,
Je om vergeving te vragen.
Abba, Vader,
je Liefde overstroomt me,
draagt me, wast mij.
Je overdaad aan attenties
wil me overtuigen, alles wordt nieuw!
Abba, Vader,
het Licht is nog wat fel, de feestmuziek
mag nog intiemer en rustiger,
want ik moet nog wat bekomen dicht bij Jou
voor ik de anderen terug ontmoeten kan.
Het vraagt tijd om mezelf ook te vergeven en
bij Jou de nodige moed en liefde bij te tanken.
Vader, wat doet het deugd hier bij Jou te zitten
Eindelijk weer thuis.
12-11-2018 om 08:48
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 11-11-2018 |
| aanbidding(1) |
|
Jezus,
Uw Naam klinkt in mij,
herhaalt zich als vanzelf.
Uw Naam, zo innig en teder
als antwoord op
alles wat ik meemaak.
Hier ben ik, dicht bij U, Jezus.
Jezus,
ik aanbid U.
Diep in mij weet ik U aanwezig.
Als ik U zie daar in de eenvoud
van deze kleine hostie,
ben ik zo dankbaar.
U geeft U helemaal aan mij,
aan ieder van ons en
maakt ons één.
Jezus,
laat niets Uw Liefde
tegenhouden.
Maak het mogelijk
me helemaal open te stellen
voor U!
Jezus,
U bent het levend Brood.
Ik heb honger naar U.
U kent al mijn verborgen noden.
Ik ben hier voor U,
maar besef, dat U me hebt
aangetokken tot U te komen.
Ik ben hier misschien meer voor mezelf,
opdat U me zou kunnen vullen
en genezen van die levenshonger.
Ik geef me aan U over, Jezus.
Wil het stil maken, dat ik alles
wat me overspoelt gewoon vertrouwvol
in Uw Handen kan leggen.
Jezus,
ik wil er zijn voor U,
want U bent er altijd voor mij.
Hier ben ik, Jezus,
U hebt me toch geroepen?
Bij U te zijn,
U bij mij,
en ik bij U.
Zo is het goed,
heel goed zelfs.
11-11-2018 om 00:00
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 10-11-2018 |
| 32 ste zondag (B) |
|
Mc 12,41-44
In die tijd ging Jezus in de tempel
tegenover de offerkist zitten
en keek toe hoe het volk koperstukken
daarin wierp, terwijl heel wat rijken
er veel in lieten vallen.
Er kwam ook een arme weduwe
die er twee penningen ter waarde van een cent in wierp.
Jezus riep nu zijn leerlingen bij zich en sprak:
"Voorwaar Ik zeg jullie: die arme weduwe
heeft het meest geofferd van allen,
want allen wierpen ze er iets in van hun overvloed,
maar zij offerde van haar armoe al wat ze bezat,
alles waar ze van leven moest."
Jezus,
ik hoor je enthousiasme klinken doorheen deze woorden.
We worden vaak aangeklampt om iets te geven
aan een goed doel, of op straat voor allerlei acties,
maar ook zelfs bij de ingang van de kerk door vaste bedelaars.
Wat we meestal geven is wat klein geld.
Een bedelaar in het Centraal Station vertelde me
dat één man elke dag een euro gaf.
Elke werkdag zonder uitzondering!
De bedelaar bleef trouw op post en de man gaf!
Jezus, kleine gaven worden groot in Jouw ogen,
want Jij kijkt naar het hart en hoe we
vanuit onze heel persoonlijke situatie
ons best proberen te doen om met anderen te delen.
Een glimlach/een dank je wel/ een zoentje/
Ik vergeef je/ Jij mag kiezen/
Voor Jou heb ik altijd tijd/ Ja, ik zal het doen/
Vergeten? ik geef je de mijne wel/...
Er is delen en delen en Jij weet me te inspireren ,Jezus.
Ik wil vandaag extra attent zijn om mijn bijdrage te geven,
niet afgemeten, maar gul en volledig vanuit mijn hart.
Kom, Heilige Geest, toon mij wat ik kan offeren vandaag.
10-11-2018 om 09:23
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 09-11-2018 |
| Barmhartigheid:14 (gebed) |
|
Jezus,
het is een grote oproep van Jou
om voor iedereen te bidden
zowel voor de levenden als voor de doden.
Wanneer Je ons zegt:
"Blijf in Mij, dan blijf Ik in u."
Dan houdt dat zoveel in.
Hoe zouden we kunnen liefhebben
als we niet eerst Jouw Liefde
door ons heen laten stromen?
Hoe zouden we kunnen vergeven
en mensen terug bijeenbrengen,
als Jij er niet de Liefde toe gaf
om de juiste stappen te blijven zetten?
Hoe de noden leren zien en in ons
diepste diep bewogen worden
als niet Jouw medelijdende en
barmhartige Liefde dit in ons bewerkte?
Via de media ben ik op de hoogte van
zoveel leed, maar ook vreugde en opbouw.
Enkel via het gebed kan ik die
Liefde laten doorstromen naar al die mensen,
die wereldwijd mijn broers en zussen zijn.
Ik wil 'geen klinkend cimbaal' zijn en
daden stellen zonder liefde.
Jij vraagt, dat ik alles zeg en doe
verbonden met Jou.
Ik bid dus voor alle mensen veraf en dichtbij.
Ik wil via Jouw Hart met hen meeleven
en hen het beste wensen.
Al hun vragen hoe bescheiden ook,
wil ik Je toevertrouwen.
Niets is te klein of te gek voor Jou.
Elk kind kan in zijn eenvoud Jou iets toevertrouwen.
Dank Je, Jezus, voor je eindeloos geduldge Liefde.
Je Liefde is sterker dan de dood.
Je bent 'de Verrijzenis en het Leven'.
Je laat ons nooit alleen,
ook niet op de drempel van de grote overgang.
Je beloofde ons eeuwig leven.
En wat met allen die Jou onvoldoende
hebben geloofd, of je niet gevolgd zijn
in een evanglisch leven?
Krijgen ze ook nog een kans?
Ik wil Je barmhartigheid niet onderschatten,
maar eveneens weet ik, dat liefde steeds vrij laat kiezen.
Ik wil toch blijven bidden voor hen,
die misschien te weinig echte getuigen hebben ontmoet.
Voor hen die nog nooit echt met Jou hebben gepraat
en dan ineens staan voor je schitterend Gelaat.
Hoe kan het anders,
dan dat ze aangetrokken worden door je LIefde?
Wie kan eraan weerstaan, denk ik dan?
Ik wil alle doden met Jou verwelkomen
en met een gebed van zuivering
en tedere liefde omgeven.
Misschien zeggen ze dan volmondig JA op je uitnodiging?
Tot vreugde van de Vader!
09-11-2018 om 09:03
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 07-11-2018 |
| Barmhartigheid: 13(beledigd) |
|
Jezus,
Je vraagt ons voortdurend
en van harte te vergeven
aan hen, die ons kwetsten en beledigden.
Ik blijf het er moeilijk mee hebben.
Misschien omdat ik zo gevoelig ben?
Misschien omdat mensen zo grof
en agressief uit de hoek komen?
Als het systematisch dezelfde dingen zijn,
die me aangewreven worden,
dan is het wel duidelijk hé!
Jezus,
mensen hun vertrouwen regelmatig
ondermijnen is een beetje als
de ander vermoorden en zelfs folteren.
Niemand gaat vooruit bij deze vernederingen.
Kom ons helpen mekaar anders te benaderen;
met respect en geloof in de mogelijkheden
van elke mens, die Jij bemint op een unieke wijze.
Jij hebt je leven gegeven voor ieder van ons,
zelfs voor hen, die zich heel grote zondaars wisten.
Jezus,
waarom doen we dat toch steeds
opnieuw iemand aanvallen?
Is de ander zo'n bedreiging voor ons eigen ego?
Ik wil echt ophouden mee te doen in dat
'hoger lager' spelletje onder mensen.
Jij hebt ons gezegd,
dat we mekaar moesten dienen
en ons niet boven de andere plaatsen.
Je gaf ons het goede voorbeeld!
Ik ben zelf niet steeds degene, die ik zou willen zijn.
Ik ga ook soms heel geïrriteerd over de schreef.
Dan ben ik toch zo blij als de ander
het begrijpt en het mij niet blijft aanrekenen.
of begrip toont voor mijn zwak moment.
Help me, Jezus,
ook zware ruzies en pijnlijke relatieproblemen
te vergeven, al heb ik er wel meer tijd voor nodig.
Ik bid Je,
mijn hart niet hard te laten worden
en de woede, die heel normaal in me opkomt
steeds weer aan Jou toe te vertrouwen
en voor de ander te bidden.
Help me, Jezus, mezelf ook te vergeven,
dat er niet direct of misschien nooit
nog verzoening van zal komen.
Jij kent mijn hart en
Je weet dat ik het wel verlang!
Geef me Jouw geduld en mildheid, Jezus,
want vergeven is al moeilijk, maar de
evolutie naar 'graag' vergeven,
is wel nog een trapje te hoog voor mij.
Kom, Jezus, maak mijn hart zacht en nederig,
vergevingsgezind en geduldig als dat van Jou.
07-11-2018 om 09:08
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 04-11-2018 |
| Barmhartigheid: 12 ( lastig) |
|
Jezus,
hoe heb Je het toch gedaan
om al die lastige mensen te verdragen,
die Je onrecht aandeden,
Je niet wilden begrijpen of
gewoon vervelend discussieerden?
De schriftgeleerden en Farizeeën
waren ervoor gekend, maar Je ging
toch met hen eten en probeerde hen
Jouw liefde te betonen, steeds hopend
hun hart te kunnen openen voor
de nieuwe leer van het Evangelie.
Echt, Jezus, ik bewonder Je geduld.
Help me om ook geduldiger te worden
ten opzichte van mensen, die mijn woorden
in twijfel trekken of steeds gelijk willen hebben.
Leer me voldoende naar hen te luisteren en
een open geest te behouden, waardoor
ik voor hen niet op de vlucht ga
of hen begin uit te sluiten.
Jij ging om met iedereen en vooral
met hen, die men als te vermijden vond
omwille van hun zondige stijl van leven.
Het is wel zo, dat mensen, die constant
het proces van anderen maken,
hen oordelen en veroordelen,
moeilijk zijn in de omgang.
Hoe kan je dat omkeren of duidelijk maken
dat je liever een positief gesprek hebt en
geen kwaad wil spreken?
Jezus, vergeef me,
maar ik ga er te vaak in mee
vooral als ze het op hun beurt hebben
over die 'lastige mensen'
terwijl we dan juist zélf
tot die 'lastige mensen' behoren.
'De splinter in het oog van de ander zien we,
maar niet de balk in ons eigen oog!'
Jezus,
'onrecht verdragen' is ook moeilijk en
het doet ons allemaal uit ons vel springen.
Ik besef dat je daar heilig voor moet zijn.
Kan je heiligheid leren?
Is het niet eerder een genade
afsmeken en ontvangen?
Wanneer Je zegt, dat we
onze andere wang moeten aanbieden,
dat we twee mijl mee moeten gaan,
als iemand vraagt één mijl mee te gaan.
Dan zal er ook wel een stukje oefening
en wilskracht bij te pas komen.
Wil ik wel echt zo verdraagzaam en geduldig zijn???
Jezus, kom me bekeren.
Er zijn nog veel prullen,
die ik niet goed aanvaarden kan,
niet bij mezelf,
niet bij anderen,
laat staan onrecht verdragen.
Ga met mij op weg, Jezus.
Maak mijn hart zachter
in de omgang met anderen,
die net als ik ,soms lastig
en héél lastig kunnen zijn.
04-11-2018 om 09:42
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 03-11-2018 |
| Barmhartigheid:11 (droevig) |
|
Jezus, Je kon zo goed troosten.
Er zijn zoveel redenen om droevig te zijn,
maar Jij kan iedereen er terug bovenop helpen.
Je medeleven is ontzettend groot.
Soms is het gewoon door
zonder woorden aanwezig te zijn,
dat Je ons iets uitstraalt van troost
en liefdevolle nabijheid.
Dat kan ik soms ervaren in de Eucharistie,
in een aanbiddingsmoment
als ik naar de Hostie kijk op het altaar.
Ik zou Jou op die manier
willen uitstralen, Jezus.
Je leeft toch diep in mij.
Soms is het gewoon even luisteren,
een interessevraag:"
Wat wil je dat ik voor je doe?"
Wanneer mensen teveel werk hebben ,
zijn ze blij met een helpende hand.
Ik geloof niet in toeval.
Jij zendt me vaak als een reddende engel
ergens heen en dan zeggen ze:
"Je komt net op het goede moment!"
De timing van de Heilige Geest!
Soms is troost als een lichtpuntje,
dat net voldoende moed geeft
om terug recht te krabbelen.
Een woord:"Sta op!"
of zoals Je zei tegen Lazarus in zijn graf:
"Kom naar buiten."
Een sterk, gebiedendWoord van Jou.
Het brengt troost, want Jij zag
de mogelijkheid en gaf de kracht.
"Op Jouw woord, zal ik de netten uitgooien",
zei Petrus na een troosteloze nacht
van grote inzet, zonder resultaat.
Jezus, ik geloof dat Jouw woord
ook in mij krachtig kan overkomen
en troost kan bieden in wat deprimerend is.
Mensen bevestigen in hun verborgen
of bedolven mogelijkheden,
dat is ook troost hé?
Jezus, Jij beloofde de Trooster voor deze tijd.
Daar geloof ik echt in en wil er met velen
voor bidden net als de apostelen met Maria.
Schenk ons, Heer, de Trooster, Uw Heilige Geest!
03-11-2018 om 10:08
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 02-11-2018 |
| Barmhartigheid:10 (twijfel) |
|
Jezus,
de twijfelaars goede raad geven,
is een mooi werk van barmhartigheid,
het wordt erg gewaardeerd,
maar spijtig genoeg is het
zeldzaam de 'juiste' goede raad.
Je woorden waren allemaal
eigenlijk een soort goede raad.
Maar Je sprak vanuit Je relatie met de Vader
en Je ervaring met mensen die Je goed kende.
Maar toch is het delen van ervaringen
en woorden die gerijpt zijn in stilte en gebed
nog geen pasklaar antwoord voor de ander.
We zijn allemaal zo verschillend en
we maken andere dingen mee.
Wat moet dan die goede raad zijn, Jezus?
Ik heb er veel aan als mensen inderdaad
iets vertellen uit hun eigen leven, maar
dan denk ik vaak:
mijn leven,
mijn aanvoelen is verschillend.
Wat kan ik eruit leren?
Maar wanneer de ander naar me luistert
en iets in vraag stelt, dan voel ik
me uitgedaagd om dieper na te denken,
soms eerlijker te zijn ook.
Als die persoon goed kan luisteren dan
haalt hij er soms een zin uit waar ik
zelf niet meer aan dacht. Die zin
krijg ik dan ineens terug als goede raad.
Raar, maar het werkt echt!
Het voordeel is dat het mijn eigen woorden zijn,
vanuit iets wat ik zelf heb meegemaakt en
waar ik een band mee heb,
iets van een verlangen in herken.
Meestal is dat dan een realistische
en passende goede raad voor de praktijk.
Wie de ander echt ten diepste leert beluisteren
en op zoek gaat naar de sterke kanten van de ander
volgt de beweging en stroming van de Heilige Geest.
Jezus, er zijn veel mensen die vastlopen in hun leven
en dit om allerlei redenen. Maar Jij geeft ons een medemens
om mee op weg te gaan, die een klankbord kan zijn.
Ik ben niet zeker dat ik een goed klankbord ben voor anderen,
maar er zijn wel tal van mensen, die voor mij die rol vervullen.
Dank je, Jezus, voor hun geduldig vertrouwen tijdens mijn zoektocht.
02-11-2018 om 09:09
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 01-11-2018 |
| Barmhartigheid:9 (onwetend) |
|
Jezus,
wat ben ik dankbaar voor allen, die me
hebben onderwezen. Ja, dat is en blijft
een echt werk van barmhartigheid.
De leraars, die me het meeste deugd
deden,waren zij die me het wonder
toonden. Die me prikkelden
om zelf op zoek te gaan.
Meestal konden ze goed vertellen,
boeiden ze mijn aandacht en brachten me
in een voor mij nog onbekende wereld.
Maar ze leerden me zien
waar ik die wereld zelf kon binnengaan.
Waar ik iets kon gaan lezen en opzoeken
om mijn honger naar weten te stillen.
Maar weten was niet het enige natuurlijk.
Ik wou er dingen van ervaren en meemaken.
Ik wou zien met eigen ogen en voelen, betasten.
Jezus,
Ergens heb je iedereen een soort innerlijk
kompas meegegeven om aan te voelen
wat echt bij ons past en wat we
nodig hebben om gelukkig te worden
en ons ten volle te kunnen inzetten.
Je hebt ons een soort droom meegegeven.
Een roeping, een zending ook.
Het is de kunst die te ontdekken
en dan de leermiddelen te vinden
om erin te groeien en klaar te zien.
Jezus,
Jij was een leraar vanuit je woorden
en heel je manier van zijn.
Wie bij Jou was, leerde door gewoon
te luisteren en te kijken.
Je dwong niemand, maar Je trok aan
omdat Liefde altijd onbaatzuchtig is.
Je dacht alleen aan geven en doorgeven
wat je zelf ontvangen had.
Alles wat de Vader je toevertrouwd had,
heb je ons doorgeven.
Je gaf je helemaal weg
tot en met Je Geest,
die onze nieuwe inerlijke Leraar is geworden.
"Hij zal jullie alles in herinnering brengen ,
wat Ik u heb gezegd."
Maar Hij doet veel meer dan herinneren.
Hij helpt bij elke stap in het ontdekkingsproces
van de Liefde, die je ons voorleefde.
Jezus,
Je liet elke mens vrij en dat is zo verschillend
t.o.v. veel andere leraars, die beslag leggen
op hun volgelingen en hen manipuleren.
Jij stimuleerde tot grote edelmoedigheid
Maar velen zijn weggegaan
omdat ze het kruis niet zagen zitten.
Omdat ze die vergeving van onze vijanden
niet voor mogelijk hielden.
Omdat ze niet konden geloven,
dat God zo ver zou gaan in het liefhebben,
dat Hij mens kon en wou worden,
dat Hij zijn eigen Zoon op een kruis
zou laten sterven uit liefde
om ons te redden.
Zo'n Leraar volgen vraagt
de dienstbaarheid als van een slaaf,
nederig en klein,in plaats van
de macht en de eer te willen opstrijken.
Jezus,
Je onderwijst inderdaad,
maar het is een wonder wijzen
dat diep in ons kan gebeuren.
Alleen als we Je goede raad en voorbeeld volgen.
Ik ben het nog altijd aan het ontdekken, aan het leren.
Het blijft heel moeilijk, geef ik toe.
Maar de Heilige Geest kan het me leren.
Ik wil zo graag Jouw Liefdekompas
in mij vinden en volop léven, Jezus!
01-11-2018 om 09:40
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 31-10-2018 |
| Barmhartigheid:8 (dwalen) |
|
Jezus,
de 'zondaars vermanen' is
een werk van barmhartigheid,
maar ik vind het wel moeilijk.
Als men dan zondaars door 'dwalenden'
verandert, dan klinkt dat zachter,
maar ik vind het niet juist,
want een zondaar is niet
zomaar toevallig afgedwaald meestal.
Als ik naar mezelf kijk,
dan voel ik me meestal wel zondig
en heb ik bewust neen gezegd tegen
de goede raad van de naastenliefde,
tegen de influistering in van de H. Geest.
Maar ik begin soms wel echt te dwalen
als ik mijn geweten heb afgezwakt
en ik in mijn slechte gewoonten
blijf volharden. Dan hoor ik veel minder
de innerlijke vermaning, die me
op het rechte pad wil houden of terugbrengen.
Jezus,
wie ben ik zondaar, of dwalende
om anderen te gaan vermanen of de weg te wijzen?
Ik ben een tochtgenoot van velen,
maar niet noodzakelijk een goede gids.
Toch waag ik me wél aan kwaadsprekerij
achter de rug van mensen, die misschien wel
in hetzelfde bedje ziek zijn dan ik.
Het is zoveel gemakkelijker
dan naar de persoon toe te gaan, en
heel nederig bekennen: ik heb hetzelfde probleem
als jij, misschien kunnen we mekaar helpen?
Misschien kunnen we samen ons probleem
eens bekijken en de Geest via een Woord
over ons tot licht en genezing aanroepen.
Wat zou dat fijn zijn.
Er zijn al zoveel zelfhulpgroepen,
waarom niet eentje, waar we mekaar helpen
minder in te gaan op zondige neigingen.
Een gebedsgroep, waar men tot
een oprechte uitwisseling komt en ook
de eigen kwetsbaarheid in vertrouwen
aan bod kan laten komen is een grote steun.
Jezus,
geef me de eerlijkheid en nederigheid,
om, als mensen me echt ongezouten vermanen,
niet direct in een soort tegenaanval te gaan.
Jij zegt dat het een dienst is aan je broeder,
en het vraagt ook veel moed om iemand
te confronteren. Met liefde liefst,
maar zelfs als het uit ergernis is,
of omdat de emmer van het geduld overgelopen is,
dan nog blijft het belangrijk, dat ik leer
luisteren naar de waarheid over mijn gedrag.
Jezus,
leer me de liefde en de waarheid altijd samen te zien.
Bij Jou is er waarheid tenvolle, maar je Liefde blijft trouw.
Dank Je, Jezus,
om de Geest van Waarheid en Liefde
waarin Je ons begeleidt.
31-10-2018 om 09:02
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 30-10-2018 |
| Barmhartigheid:7 (dood) |
|
Jezus,
ook al kende Je een gewelddadige dood,
Je hebt een overhaaste, maar wel mooie begrafenis
gekend dankzij Jozef van Arimatea, die alles regelde
opdat Je niet in een massagraf van boosdoeners
zou terechtkomen. Je kreeg het graf van Jozef zelf,
prachtig gelegen in een tuin en uitgehouwen uit de rots;
Je dode lichaam werd gekoesterd
door Maria, je moeder, door de andere vrouwen,
o.a. Maria Magdalena, en Johannes, Jozef van Arimatea.
De vrouwen hadden thuis welriekende kruiden
klaargemaakt voor Je lichaam, maar dan wel
na de sabbat...Je zou er niet meer te vinden zijn...
Je lichaam was weg. Je was verrezen!
Wat een paniek bij Maria Magdalena...
zelfs je lichaam kon ze nu niet meer terugvinden.
Jezus,
het is wel heel belangrijk voldoende
tijd en zorg te kunnen besteden aan
het afscheidsritueel bij onze geliefde doden.
Ook al geloven we in de Verrijzenis,
ik weet, dat ik toch telkens speur naar
een teken of de levensgeest wel echt
verdwenen is. Het voor en na
is zo verschillend en overrompelend
dat je het moeilijk kan geloven.
Jezus,
ik lees nergens, dat er kinderen
bij je begrafenis waren, maar ik kan me
voostellen hoe ze eronder geleden hebben
Je niet meer te zien en te horen vertellen.
Je handen niet meer op hun hoofd te voelen.
Niet meer op je knieën te mogen kruipen.
Geef Jij aandacht aan de kinderen, Jezus,
want meestal is hun rouwproces van lange duur
en wie houdt zich bezig met hen?
De volwassenen krijgen alle aandacht
en hebben het druk met regelen.
Jezus,
ik vind het begraven van de doden een mooi
en zinvol gebeuren, dat veel liefde uitdrukt,
maar soms ook een schrijnend tekort
aan eerbied en liefde duidelijk maakt.
De naamloze die sterft in onze straten,
in een verlaten huis met niemand
achter de kist dan de begrafenisondernemer.
Alleen Jij bent dan zijn Welkom en Omarming.
Alleen Jij wast hem dan van alle kwaad
en geeft hem nieuwe kleren voor een
hemels feest na alle duisternis en lijden.
Jezus, help me mensen te omgeven,
die weinig of niemand meer kennen .
Jezus,
op het kerkhof loop ik eigenlijk
wel graag rond om naar de gezichten te kijken.
Me te herinneren wie ze waren en
welke fijne dingen we samen hebben beleefd.
Ik voel me dan dankbaar en kan tot hen bidden
om hulp en spontaan iets toevertrouwen.
Ik ga dan getroost weer naar huis.
Een mooie foto, een bloempje,
het helpt echt wel om verbonden te blijven.
Ik bid Je voor de mensen, die geen geloof hebben
het moet voor hen verschrikkelijk zijn,
dat hun geliefde zo weggerukt is uit dit leven.
Laat hen op één of ander manier toch
ervaren hoe echte liefde nooit vergaat!
Jij, Jezus, Je bent het Leven en de Verrijzenis!
Ik ben er zo dankbaar voor.
30-10-2018 om 09:39
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 29-10-2018 |
| Barmhartigheid:6(ziek) |
|
Jezus, Je zegt:
"Ik was ziek en je bent me komen bezoeken."
Ik herinner me geen enkel geval in je leven
waar Je zelf ziek was.
Wel ziek van angst en verdriet
in de Hof van Olijven.
Toen vroeg je aan je vrienden
om samen met Jou te waken.
Maar ze waren er niet toe in staat
en vielen telkens weer in 't slaap.
Hoe menselijk hé.
Bij zieken waken, het is niet zo gemakkelijk.
ook al krijg je in het ziekenhuis nu een bed,
om bij je familie te blijven ook 's nachts.
Waken en aandachtig blijven en bij elk signaal
iets proberen om het lijden te verzachten,
of om gewoon je hand op de arm te leggen,
het voorhoofd te strelen, een beetje water te geven.
Iets geruststellends te fluisteren...
Jezus,
Jij bent daar en Je wil ons ook nodig hebben
om je Liefde concreet uit te drukken.
Je hebt zoveel zieken, zelfs besmettelijke zieken
aangeraakt, de handen opgelegd .
Je aanwezigheid, je woorden
waren helend en brachten hoop.
Sommige zieken genezen, anderen niet.
Het is een mysterie, soms moeilijk te aanvaarden
als je echt van die persoon houdt en die moet loslaten.
Ik geef toe dat ik er ook mee vecht
als het gaat om jonge moeders of vaders,
om een klein kind ...
Je vraagt ons de Liefde tot het uiterste te beleven.
Mensen dan naar de overkant te loodsen
in geloof en vertrouwen, dat Jij op hen wacht
met open armen, met een kans
om op een andere manier
de familie nabij te zijn en te helpen.
Hen de handen op te leggen
en over hen te bidden
net zoals Jij dat deed.
Jezus,
er zijn zieken die zichzelf pijnigen en soms
angstaanjagend op ons overkomen.
Maar Jij wist met iedereen om te gaan
en niemand in zijn eenzaamheid
of radeloosheid alleen te laten.
Vergeef me, als ik op bepaalde dagen
de moed niet heb om op bezoek te gaan.
Help me, mij in te leven in wat mensen
doormaken en hoeveel verschil het maakt
te ontdekken:
dat iemand om je geeft,
je niet vergeet, tijd voor je maakt,
een telefoontje doet en een kaartje verzendt
speciaal voor jou,
niet omdat het zo hoort,
niet met een koude voorgedrukte fomulering,
maar met een hartelijk zinnetje.
Wat een vreugde veroorzaakt een kindertekening!
Die krijgt een ereplaats!
Een foto met alle gezichten
van de familie, van vrienden...
Jezus,
hoe dikwijls laat ik Je alleen in de Hof van Olijven?
Hoe dikwijls ben Je aan het vechten tegen doodsgedachten?
En ik, ik slaap, ik dommel rustig in...onbewust en bijna
onschuldig als een kind. Je weet wat het is.
Je wil me bewuster maken:
"Ik heb je nodig!
Ik ben ziek! Waak met mij. Ik ben bang.
Geef me een teken van nabijheid."
Hier ben ik, Jezus,
een beetje te laat, maar, ik ben er.
29-10-2018 om 09:12
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 28-10-2018 |
| Barmhartigheid:5 (gevangen) |
|
Jezus, Je zegt:
" Ik was gevangen en je kwam mij bezoeken."
Jij zat in een diepe kerker,
werd uiteindelijk gedood
maar Je was ONSCHULDIG.
Ik heb bewondering voor de naamloze
vrouw van Pilatus, die een poging deed
om je vrij te krijgen.
Zo vind ik acties zoals Acat en Amnesty
International zo fantastisch.
Ze zijn heel actief tegen folteringen.
Ze proberen er alles aan te doen om
onschuldigen, politieke gevangenen vrij te krijgen.
Of het nu vanuit het geloof is
of uit medemenselijkheid,
al die mensen zetten zich in
voor de gevangenen,
de mensenrechten...
Maar wat met de gevangenen,
die de vreselijkste dingen op hun geweten hebben?
Ook zij worden door Jou bemind
en Je wil dat we Jou
erin herkennen en goed doen.
Geef toe, dat is toch minder evident.
We denken dan eerder aan de slachtoffers
en wat die geleden hebben.
We vinden het soms wel een beetje
goedkoop te zeggen, dat het komt door
'hun ongelukkige jeugd, de vele trauma's.'
Jezus,
ik weet dat er in elke mens
een potentiële moordenaar schuilt.
Wie eerlijk is met zichzelf kan best wel
iets bedenken, waar hij of zij gloeiend kwaad
om zou worden en ja, een moord zou plegen.
Wie heeft er nooit iets gestolen of iemand belogen
of iemand in groep uitgelachen of zelfs bedreigd.
Je liet je meeslepen...je stond er gewoon bij...
Geld is zo verschrikkelijk verleidelijk,
Mensen zijn soms heel zwak.
Het is een soort spiegel,
die de gevangenen ons voorhouden
en het maakt ons bang.
We gaan er liever niet bij op bezoek,
we hebben er niets mee te maken!
Jezus,
vergeef me, maar ik praat nog te gemakkelijk mee
met wat de goegemeente zegt of beweert.
Misschien kan ik wel in een bezinningsgroep gaan
met gevangenen. Dat bestaat heb ik gehoord.
Misschien zijn er wel dingen in te zamelen voor hen.
Misschien een match gaan spelen met hen,
een Mis gaan zingen op een hoogdag?
Mogelijkheden, die me een wereld doen
induiken, die me totaal onbekend is.
Jezus, Jij gaf een moordenaar gehoor op het kruis.
Je zag in hem meer dan zijn moord, Je zag geloof.
Je gaf hem een ticket voor de hemel!
Wie ben ik om over mensen te oordelen
zonder hen in de ogen te zien,
zonder hen te leren kennen?
Jezus,
wie zit er allemaal gevangen in angst?
In situaties van depressie en verwerping?
In situaties van misbruik en vernedering?
In uitzichtloze eenzaamheid door ziekte
of een handicap die je opgesloten houdt?
Al heeft men meer 'hart' voor zo'n vorm
van onmacht en gevangen zitten,
toch blijft het moeilijk om vol te houden
en op bezoek te blijven gaan,
te luisteren naar steeds hetzelfde verhaal...
Jezus,
ik voel me zelf soms zo in de put
bij dingen, die veel minder erg zijn.
Hoe goed doet het me dan
als iemand een luisterend oor schenkt,
Iemand die laat voelen: 'ik ben er voor jou'.
Iemand die net als Jij bereikbaar blijft
in tijden van nood.
Iemand die me komt opzoeken
en me uit de put trekt.
Jezus,
help me
meer oog te hebben
voor wie op één of andere manier
gevangen zit.
Want Jij wacht op mijn bezoek.
28-10-2018 om 10:18
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 27-10-2018 |
| Barmhartigheid 4: (vreemdeling) |
|
Jezus,
'de vreemdeling herbergen',
is heel actueel geworden
met al die volksverhuizingen,
een echte exodus.
Er is wel een groot verschil tussen
leven op karton op straat en
leven in een vluchtelingenkamp gedurende jaren,
of ondergedoken rondtrekken
van het ene land naar het andere
en overal weggestuurd worden,
op grenzen en muren en prikkeldraad
stoten, met een nieuw gevaar
van terug gestuurd te worden of letterlijk opgesloten.
Dan hebben we het nog niet over
de gevaren van kleine overvolle bootjes.,
het bedrog en het verlies van dierbaren
en al je spaargeld dat blijkbaar in rook opgaat.
Jezus,
ik voel me erg onmachtig en doe mijn best
om het onrecht aan te klagen en ik zie ook
veel vrijwilligers en organisaties, die eerste hulp
schenken. Maar Je zou wel iets meer mogen inspireren
opdat politiekers met een hart resultaten boeken
aan de onderhandelingstafels tussen alle westerse landen,
die zich in hun welvaart aan het beveiligen zijn.
Jouw Geest is aan het werk daar twijfel ik niet aan.
Maar het duurt allemaal heel lang voor er iets
grondig veranderen kan.
Toch wil ik de tekens leren zien.
Ik wil het van de daken schreeuwen, dat er jongeren
hun studio delen met asielzoekers, hen laten douchen
en samen ontbijten.
Toch zijn er mensen die er 's avonds opuit trekken
als tolk en hen bij te grote kou of regen
meenemen, waar wel plaats is voor hen,
waar men ook papieren en aanvragen invult.
Toch zijn er kerken en parochies die de deuren hebben
opengezet en gastvrij blijven contact houden
door vriendschap te sluiten en
voor een reële integratie zorgen van het hele gezin.
Toch is het ook de moeite als mensen op de trein,
op een bank ergens in het park,
gewoon hun hart openstellen en een praatje houden.
De vreemdeling wordt welkom geheten en
de wereld wordt ineens je dorp dankzij hen.
Toch is angst geen goede raadgever en is de liefde
de enige Gids die mensen nodig hebben,
de enige Thuis waar ze zich kunnen ontspannen en
ontplooien tot wie ze werkelijk zijn.
Toch voel ik me zelf soms vreemd
als van een andere planeet.
Jij, Jezus, wist wat het was als vreemdeling te leven
in een ander land en je bleef erop hameren:
"Ik was vreemdeling en jullie hebben me opgenomen."
Hier ben ik, Jezus, je bent welkom bij mij.
Ik kijk naar je uit.
27-10-2018 om 10:07
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 26-10-2018 |
| Barmhartigheid: 3 (naakt) |
|
Jezus,
Je vraagt ons de naakten te kleden.
Er gebeurt al enorm veel in kringloopwinkels
en ophaalbeurten van tweedehandskledij.
Maar het is meestal een delen
van onze overvloed en wat we zelf al
niet meer willen dragen.
Wanneer de Heilige Martinus de helft
van zijn mantel gaf aan een arme bedelaar
die het koud had, dan was de liefde
en de empathie sterk voelbaar bij hem.
Hij keek die man recht in de ogen
en gaf het rechtstreeks en van hetgeen
hij zelf nodig had. Het was heel edelmoedig
en later ontdekte hij dat hij met Jou gedeeld had!
Ik heb bewondering voor de vele vrijwilligers
die de kleren ophalen, terug wassen en ophangen.
In Caïro zijn de voddenrapers nu eindelijk
een beetje uit hun armoede aan het geraken
door een goede professionele reyclage.
Jezus,
ik wil graag weten hoe ik de arme kan kleden
zonder dat het als neerbuigend ervaren wordt.
Ik wil het liefst mooie en nieuwe dingen geven.
Help me de gelegenheden te herkennen.
Help me vriendschap te sluiten en
dan samen op weg te gaan om iets te kopen
dat hij of zij mag kiezen als geschenk.
Leer me de fijngevoelige liefde van jouw Hart.
Soms voel ik me wel eens 'naakt' als mensen
me geïrriteerd en in publiek opmerkingen geven.
Hoevelen springen dan bij ter verdediging?
Soms is het gewoon één of andere onhandigheid
waar ik een rode kop van krijg. Dan hangt
de reactie van de ander in de lucht:
zal hij of zij me daar alleen mee laten of
me bekleden met begrip en herstellende hulp?
Soms word ik wakker van schuldgevoelens
en kan ik me alleen tot Jou richten in gebed.
Dan kom Je mij troosten en vergeven.
Een goede biecht, een meelevend gesprek,
een verzoening,het is alsof
ik helemaal nieuw ben geworden
en ik ook zoals de 'verloren zoon', (Lc 15)
bekleed ben met een prachtige mantel.
Jezus,
met Jou wil ik anderen bekleden met tedere liefde
en hen niet uitkleden hen niet blootstellen
aan genadeloze kritiek of zelfs spot.
Ik wil ook leren hoe ik kan geven en delen
zonder te kwetsen of als rijke over te komen.
Help me vooral steeds te vergeven en mensen
die mantel te schenken, die hen zelfs na grote fouten
hun waardigheid laat terugvinden.
Jezus, dat kon Jij zo goed .
Wat een vreugde om dat te doen vanuit Jouw Hart.
26-10-2018 om 09:15
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 25-10-2018 |
| Barmhartigheid2 (dorst) |
|
Jezus,
hoe dikwijls spreek Je over water, levend water,
een glas water schenken, een bron ...
en tot op het kruis zeg Je zelf:
"Ik heb dorst!" Joh 19, 28
Water wordt wereldwijd
als een 'rijkdom' en een 'nood' beschouwd.
Het is leven zowel als dood geworden.
Dood door droogte, overstromingen,
een tsunami...vervuiling ...
Leven door stuwdammen en irrigatie,
drinkwater doorheen leidingen, vanuit bronnen ...
water met helende krachten... vruchtbaarheid...
Je hebt het in de Schepping allemaal zo mooi geordend
en ons toevertrouwd, opdat we ervan zouden genieten
overal op aarde.
Toch is het aan het mislopen. Het is het 5 voor 12!
Jezus,
geef ons van dat water.
het water dat we bij de bron gaan halen,
om te drinken, te koken, onszelf te wassen,
maar ook het water van de Bron diep in onszelf,
waar Jij ons liefhebt en altijd opnieuw vergeving schenkt.
De Bron waaruit we eindeloos mogen putten
om met nieuwe moed en energie
aan een betere wereld te werken,
om zorg te dragen voor de Schepping,
voor elke mens op deze planeet,
elk schepsel, hoe klein en onbenullig ook,
want Jij hebt het ons cadeau gegeven!
Jezus,
geef ons van dat water:
Je Heilige Geest van delen en ontvangen:
al is het slechts een beker water
in Jouw Naam.
Geef ons van dat water.
Genezing voor de uitgedroogde grond
van ons hart, zodat we weer
in ieder ander een broer of zus kunnen zien.
Geef ons van dat water.
Water dat ons niet verslindt,
maar waarop we met Jou kunnen rondlopen
Sterker dan de stormen van angst en dood.
Geef ons van dat water.
Inspiratie die opwelt uit de Bron van
Je levengevende Woorden.
Woorden die zoete drank zijn voor
plannen van wereldwijde vriendschap
en hulp in nood.
Geef ons van dat water.
Enthousiasme, jeugdig en fris
om samen te werken en ons
niet te laten opsluiten in grafieken en statestieken
die ons gijzelen in een waterhoos van doemdenkerij.
Geef ons van dat water, Jezus,
wij zullen er samen van drinken
en het samen vrolijk doorgeven,
tot een vruchtbare liefde voor de gemeenschap
waar Jij ons toe roept.
25-10-2018 om 09:39
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 23-10-2018 |
| Barmhartigheid:1 (honger) |
|
Jezus,
in de hongerige kan men Jou herkennen,
heb Je ons geleerd. ( Mt 25)
Er is honger en honger natuurlijk.
'Een mens leeft niet van brood alleen'
heb Je zelf gezegd toen je bekoord
werd in de woestijn ( Mt 4,4)
Ik heb honger naar het Woord van God
om klaar te leren zien in mijn leven
als christen. Om me duidelijk te maken
wat Jij zou doen en wat Je van mij verwacht
hier en nu, in deze wereld vol noden.
Er is echte honger in de wereld, zelfs
dichtbij soms heel verborgen
achter mooie gevels.
Mensen kunnen ineens hun werk verliezen,
Ze kunnen hun partner verliezen en
hun kinderen alleen moeten opvoeden en voeden.
Iemand kan ziek worden en ineens met veel minder
geld alles moeten afbetalen.
Wie loopt daar allemaal mee te koop?
De honger kan heel concreet aan je deur kloppen
en dan is alles ineens te duur voor je geldbeugel.
Maar in vele landen is het puur overleven
en soms al je kinderen één voor één zien sterven.
Oorlog, droogte, aardbevingen, een tsunami...
het kan allemaal lang duren, langer dan de interesse
van de westerse wereld met zijn eenmalige grote acties.
Jezus, ik word er soms wel wat depressief van
en voel me onmachtig. Jij zei ook:
' Geef jij hen maar te eten.' Mt 14, 16
Ik kan je mijn 5 broodjes en 2 visjes aanreiken:
mijn goede wil, mijn deelname aan een grote actie
door op straat mee te verkopen,
of door te geven van mijn eigen geld.
Ik trakteer mezelf zo dikwijls op iets lekkers,
niet omdat ik honger heb,
maar gewoon uit verveling
of frustratie...of omdat ik
aan de verleiding niet kan weerstaan.
Ik wil ook wel mee stemmen voor mensen
die de armoede proberen te bestrijden,
die opkomen voor vluchtelingen
die hier aanspoelen en weggejaagd worden,
Ik wil wel gaan helpen in een poverello
of andere groep die maaltijden serveert aan
daklozen, of mensen die oud zijn en alleen
niet meer verder kunnen en gezelschap zoeken.
Jezus, die honger naar Jou, die is er ook,
al weten mensen vaak heel weinig
over Je Blijde Boodschap en de verbondenheid
die ze vanuit Jou kunnen beleven met elke mens.
Hoevelen voelen zich eenzaam en
hongeren naar een paar woorden van troost.
Toon mij waar ik kan helpen, Jezus.
Toon mij hoe ik mijn eigen honger
bij Jou kan stillen.
Ik wil meehelpen aan een mooie liturgie,
aan een delen over Je Woorden van Leven.
Ik wil die band met mijn medemensen
vanuit Jou versterken.
Kom mijn honger naar eenheid en vrede
tegemoet, Jezus. Jij bent het Brood,
gegeven tot Redding van de wereld.
23-10-2018 om 09:14
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 20-10-2018 |
| Allerheiligen voorbereiden(10) |
|
Aan alle onbekende en anonieme heiligen
heiligen die niet op de kalender staan,
niet tot de Katholieke Kerk behoorden.
Heiligen, die verborgen liggen
in een massagraf.Wie weet waar?
Heiligen, die in het verborgene goed werk
deden en gaven, 'waar ze zelf van leefden'.
Heiligen uit onze familie,uit onze buurt,
vrienden...
'Verborgen in God' Kol 3,3
Ik wil jullie danken, en samen met jullie
God loven en aanbidden.
Ik wil me door jullie laten optillen
tot in de zevende hemel,
tot bij het Hart van God.
Hemelse muziek weerklinkt in mijn hart.
Wegen vol licht nodigen me uit
om verder te kijken dan al het aardse.
Alles wat lelijk, gruwelijk en uitzichtloos lijkt,
kan door jullie: 'de sterren van hoop'
voor ons lichtend omvormd worden,
op jullie voorspraak, met jullie leven als inspiratie,
voor de heiligen, die nu midden onder ons wonen.
de engelen in actie hier en nu!
Voor de profeten wereldwijd dapper aan het oproepen
en onderhandelen tot vrede en verzoening.
Heiligheid :een job voor jou en mij!
In het pakket je toegezonden vanuit de hemel
zitten vele oplosstrategiën voor problemen.
Voor wie houdt van puzzelen, knutselen,
die kan de gebruiksaanwijzingen doornemen
van geloof, hoop en liefde
naar Jezus'Woord en Voorbeeld.
God, maak me bereid
de Weg van de heiligheid te bewandelen
in de Geest van Jezus: Liefde tot het uiterste.
Gegeven om alles in allen te worden!
20-10-2018 om 13:19
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
| 19-10-2018 |
| Allerheiligen voorbereiden(9) |
|
de Heilige Johanna van Frankrijk
Jeanne de Valois
'Jehanne'
uit respect schrijf ik je naam
zoals je die zelf schreef
in die tijd( 1464-1505)
Het treft me altijd, dat je zo weinig gekend bent.
Je was nochtans de dochter van Louis XI,
de zus van Charles VIII,
de echtgenote van Louis XII
door uithuwelijking. Een verplicht huwelijk!!!
Niet verwonderlijk dat Louis later zijn huwelijk
nietig liet verklaren.
Zoveel invalshoeken om
diep ongelukkig te worden!
Je was een meisje, een ramp voor je vader,
die een opvolger wou.
Je had een handicap, een beetje misvormd.
Geen princesje om mee te pronken aan het hof .
Je werd er weggehouden en toevertrouwd
aan een vriendelijk koppel zonder kinderen.
Waar hebben we dat nog gehoord?
Nu zou men van trauma's spreken en zwaar
psychisch lijden op jeugdige leeftijd.
Wat ik zo mooi vind is hoe Maria je op 5 jarige (7?)
leeftijd onder Haar hoede nam;
je wegwijs maakte in het 'plezier doen aan Jezus'.
Ze leerde je hoe je met Hem innig verbonden
kon leven en je dag biddend doorbrengen..
Ze gaf je zelfs een opdracht,
die je amper begreep en
heel lang verzwegen hebt.
Je werd een vrouw vol attenties voor anderen.
Je bleef je man trouw, die niet van je wou.
Je onderhandelde bij je broer zijn vrijlating en
bekwam verzoening,na een mislukte staatsgreep van je man.
Maar je bleef toch verstoten!
De grootste vernedering werd
een open deur naar een nieuwe toekomst.
Geen koningin meer maar, je werd : 'de Goede Hertogin '
voor Bourges, de stad, die hongersnood,
pest en verschillende branden meemaakte.
Ik las over jou als de bewogen vrouw,
die geen enkele nood onbeantwoord liet;
Werkmannen kregen loon en werk,
jongeren studiebeurzen,
kloosters werden hervormd...
De raadsmannen, die tegen jou getuigden
op het proces van nietigverklaring
werden door jou aangenomen en werden
je betrouwbare vrienden in het stadsbestuur.
Je waste de voeten van de armen,
Je liet de armsten opsporen
om hen in 't geheim goederen te sturen.
Jehanne, je gaf je hart weg aan Jezus en
het was moeilijk zelfs voor je geestelijke leider,
om iets van je geheime omgang met Jezus
te weten te komen.
Er kwam dan toch de stichting
van een nieuw klooster zoals Maria je gevraagd had
met de hulp van de Franciscaan Gabriël-Maria.
L'Annonciade werd geboren.
De spiritualitieit van de 10 vreugden van Maria
werd uitvoerig uitgeschreven,
zoals Maria je persoonlijk doorgegeven had.
Helemaal op het Evangelie gebaseerd,
enkel wat er over Maria
in het Evangelie geschreven staat als basis.
Wat een vernieuwing!
Jehanne, kom me helpen een andere Maria te zijn
tot vreugde van God en van allen die ik ontmoet.
19-10-2018 om 00:00
geschreven door mariejeanne
|
|
|
|
|
|
 |
|
|
|
|
>
|
|
