Jezus, Je zegt:
" Ik was gevangen en je kwam mij bezoeken."
Jij zat in een diepe kerker,
werd uiteindelijk gedood
maar Je was ONSCHULDIG.
Ik heb bewondering voor de naamloze
vrouw van Pilatus, die een poging deed
om je vrij te krijgen.
Zo vind ik acties zoals Acat en Amnesty
International zo fantastisch.
Ze zijn heel actief tegen folteringen.
Ze proberen er alles aan te doen om
onschuldigen, politieke gevangenen vrij te krijgen.
Of het nu vanuit het geloof is
of uit medemenselijkheid,
al die mensen zetten zich in
voor de gevangenen,
de mensenrechten...
Maar wat met de gevangenen,
die de vreselijkste dingen op hun geweten hebben?
Ook zij worden door Jou bemind
en Je wil dat we Jou
erin herkennen en goed doen.
Geef toe, dat is toch minder evident.
We denken dan eerder aan de slachtoffers
en wat die geleden hebben.
We vinden het soms wel een beetje
goedkoop te zeggen, dat het komt door
'hun ongelukkige jeugd, de vele trauma's.'
Jezus,
ik weet dat er in elke mens
een potentiële moordenaar schuilt.
Wie eerlijk is met zichzelf kan best wel
iets bedenken, waar hij of zij gloeiend kwaad
om zou worden en ja, een moord zou plegen.
Wie heeft er nooit iets gestolen of iemand belogen
of iemand in groep uitgelachen of zelfs bedreigd.
Je liet je meeslepen...je stond er gewoon bij...
Geld is zo verschrikkelijk verleidelijk,
Mensen zijn soms heel zwak.
Het is een soort spiegel,
die de gevangenen ons voorhouden
en het maakt ons bang.
We gaan er liever niet bij op bezoek,
we hebben er niets mee te maken!
Jezus,
vergeef me, maar ik praat nog te gemakkelijk mee
met wat de goegemeente zegt of beweert.
Misschien kan ik wel in een bezinningsgroep gaan
met gevangenen. Dat bestaat heb ik gehoord.
Misschien zijn er wel dingen in te zamelen voor hen.
Misschien een match gaan spelen met hen,
een Mis gaan zingen op een hoogdag?
Mogelijkheden, die me een wereld doen
induiken, die me totaal onbekend is.
Jezus, Jij gaf een moordenaar gehoor op het kruis.
Je zag in hem meer dan zijn moord, Je zag geloof.
Je gaf hem een ticket voor de hemel!
Wie ben ik om over mensen te oordelen
zonder hen in de ogen te zien,
zonder hen te leren kennen?
Jezus,
wie zit er allemaal gevangen in angst?
In situaties van depressie en verwerping?
In situaties van misbruik en vernedering?
In uitzichtloze eenzaamheid door ziekte
of een handicap die je opgesloten houdt?
Al heeft men meer 'hart' voor zo'n vorm
van onmacht en gevangen zitten,
toch blijft het moeilijk om vol te houden
en op bezoek te blijven gaan,
te luisteren naar steeds hetzelfde verhaal...
Jezus,
ik voel me zelf soms zo in de put
bij dingen, die veel minder erg zijn.
Hoe goed doet het me dan
als iemand een luisterend oor schenkt,
Iemand die laat voelen: 'ik ben er voor jou'.
Iemand die net als Jij bereikbaar blijft
in tijden van nood.
Iemand die me komt opzoeken
en me uit de put trekt.
Jezus,
help me
meer oog te hebben
voor wie op één of andere manier
gevangen zit.
Want Jij wacht op mijn bezoek.
|