Ik ben Chris
Ik ben een vrouw en woon in Mechelen (België) en mijn beroep is Bediende.
Ik ben geboren op 26/11/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Praten, lachen, lezen, dansen, film en cultuur.
Met ons tweetjes (ik en mijn dochter) is het heel leuk en gezellig. Met Danna erbij wordt het zeker en vast nog leuker.
29-09-2013
Toch een gemis!
Het is nu zondagavond, de tweede dag dat ik leef in kompleet isolement hahahahahaha. Zo erg is het nu ook weer niet. Ik heb van de rust genoten en alles op z'n gemakske gedaan.
Gisteren ben ik rond 9.30u opgestaan en na een lekkere tas koffie richting markt gewandeld. Na zoveel jaren heb ik een paar vaste kraampjes waar ik groenten, fruit en charcuterie koop. Met een zak vol lekkers nog even langs standaard boekenhandel gegaan voor een krantje (ochtend lectuur op zondag)en een woordenboek voor Danna. Ze zoekt een miniwoordenboek Nederlands/Spaans-Spaans/Nederlands. Ze hadden het niet in verkoop dus heb ik het besteld.
Onderweg naar huis is er altijd wel iemand die ik ken en ook vandaag was dat zo: Joke was de godsdientlerares van Gita in de basisschool. Het klikte van dag één tussen ons, niet omdat ik gelovig ben maar het is een even zotte als ik en we zaten direct op dezelfde golflengte ook al verschillen we enorm in leeftijd. We zien mekaar veel minder dus af en toe is bijpraten is een 'must'.
Oooh ja, ik ben heel impulsief op sommige momenten, ben naar de kapper geweest..niets gepland, geen afspraak, gewoon opstaan en denken: "het is een mooie dag om naar de kapper te gaan, lol ". Het moet dan ook direct gebeuren, als ik op dat moment geen knipbeurt krijg daar het te druk is bij de kapper, zoek ik tot ik een kapper vind die me kan verderhelpen of ik ben pissed. Thank god dat mijn huidige kapper me er kon tussen nemen en een uurtje later stond ik op straat met een nieuwe coupe.
Na een lekkere boterham ben ik de zetel ingedoken en een uurtje televisie gekeken, lekker lui en ontspannend.
Om 17u snel mijn jurkje gestreken...was even de tijd uit oog verloren...ik moest om 18 u klaarstaan om naar een trouwfeest te gaan. Snel nog een gilletje zoeken dat bij de schoenen past , roefel roefel door mijn nieuwe haardos en weg richting trouwfeest. Wat een prachtige bruid, geweldig lekker eten en drank à volonté...de avond kan niet meer stuk. Met het liedjes 'blurred lines' springen we op de dansvloer en komen er niet meer af tot we naar huis gaan. Mensen die mij goed kennen weten dat ik na een tijdje dansen mijn schoenen uitgooi omdat die mij belemmeren in het dansen en dat was gisteren niet anders..mijn schoenen waren ook niet geschikt om te dansen (zie foto die op zijn kop staat ook al staat hij niet op zijn kop op mijn iPad). In bed gedoken tegen 01.00u en bloed nuchter !!
Terug naar zondag, vandaag...na de rustdag van gisteren er in gevlogen, badkamer en living gekuist en ondertussen een wasje gedaan die al droog is door het lekker warme zonnetje. Nu juist gedoucht en klaar voor het avondmaal. Met de meiden gaat het allemaal supergoed. Ze vullen hun dagen met heel veel zwemmen, lachen, praten, etc...typische meisjestoestanden dus :).
Ik ben er klaar voor..voor So you think you can dance !
Het is nu 18.30u en het is hier de laatste maand nog nooit zo stil geweest. Ik hoor het pruttelen van het water waarin mijn pasta aan het koken is.
Ik ben een heel weekend alleen thuis. The girls en hun vriendinnen zijn vertrokken naar Lommel voor een weekendje Centerparcs. Dat gaat daar toffe leut zijn. Twee wagens volgestouwd met drank, eten, kleren, spelletjes, etc....ik wou dat ik een vlieg was hahahahha.
Wat ga ik doen met die zee van tijd: eerst en vooral rusten en genieten van mijne zetel, die is nu helemaal van mij....dekentje, afstandsbediening televisie, thee met honing voor mijn zere keel en verder niets.......
Ik ga mijn twee meiden missen maar niet de stilte voor een paar dagen!
Na mijn loket om 12.15 u snel een broodje gaan eten in de lunchroom, altijd lekkere en verse broodjes aan een schappelijke prijs :). Kathleen, één van mijn beste vriendinnen is ook altijd aangenaam gezelschap en het uurtje dat we maar hadden is dan ook omgevlogen.
Van Danna had ik ondertussen bericht gekregen dat ze fris gedoucht klaarstond om naar de dokter te gaan. Ze had nog veel pijn en had moeite om naar toilet te gaan. Vermits ze niet kon zitten was met de fiets gaan uitgesloten dus de wagen genomen en maar hopen dat we parkeerplaats zouden vinden. Op zo een moment kan het me eigenlijk niet bommen waar of hoe ik sta, de gezondheid van mijn dochter en/of gastdochter gaat voor. Het lot speelde in mijn voordeel want 50 meter van de dokterspraktijk was er een plaatsje vrij, oef !
Diagnose gesteld: ipv van diarree nu harde stoelgang met als gevolg kloven aan de ........ge weet wel he . Oplossing : poeder (mengen met water) om de stoelgang zachter te maken, een zalfje voor het p***eke en veel drinken en fruit eten.
Ik ben blij dat het niets te ernstig is en binnen een paar dagen zijn we het weer vergeten en kunnen we verder.
We maken ons nu klaar om te vertrekken, Danna naar de avondschol Nederlands waar ze een grote toets heeft en ik naar de aquarel les waar ik een poging ga doen om iets op papier te zetten dat op aquarel lijkt.
Eindelijk dacht ik dat we doorheen de zure appel waren inzake de integratie van Danna in ons Belgenland. Zondag en maandag waren superdagen en hebben we ons samen goed geamuseerd en na mijn skypegesprek met de mama van Danna zag ik alles rooskleurig in.
Gisteren zijn we dan weer twee stappen achteruit gegaan. Danna is terug heel weemoedig, triestig en afwezig. Woensdagmorgen zei ze me dat ze terug pijn had maar anders dan de vorige week. Van zodra er iets misloopt hangt ze uren aan de lijn met ouders of liefje omdat ze dan in haar taal kan ventileren. Een beetje meer dan ambetant voor mij natuurlijk want ik weet dan niet zo goed wat te doen. Ze is wel naar school gegaan maar met veel moeite. In de namiddag is ze samen met Gita naar haar grootouders geweest om daar te gaan lunchen. Eten doet ze als de beste dus daar scheelt niets mee.
's Avonds zou ze mee zijn gegaan met Gita naar de mama van haar vriendje maar ze zei dat ze zoveel pijn had dat ze ging thuisblijven. Ik was toch wat ongerust daar ik die avond zelf ook een afspraak had. Bij het thuiskomen heb ik haar dan een davalgan gegeven en heeft ze toch rustig geslapen.
Vandaag werk ik een halve dag en ga ik met haar naar de dokter en hopelijk valt het allemaal nog mee.
Wordt vervolgd.........................................
Sinds een week is de opmaak van mijn blog ineens helemaal veranderd. Gisteren heb ik geprobeerd om de opmaak te veranderen en dat is even gelukt maar toen ik 's avonds terug een post toevoegde is het weer helemaal fout gelopen. Ik heb mij even verdiept in het forum van de bloggers en ik hoop dat het nu beter zal gaan.
Voor de rest heb ik een goede nachtrust gehad maar blijkt dat ik de enigste ben in ons gezin. Gita sukkelt al een paar weken zoals ik met een verkoudheid en Danna is opgestaan met buikkrampen.
En nu ga ik verderwerken.
Toedeloe x
Shit, f**ck, ik krijg dit hier niet meer goed...als het zo blijkt stop ik met deze blog en maak ik een nieuwe ;(
Ik heb ondertussen met de webmaster van bloggen.be gesproken en het feit dat de tekst doorloopt heeft niets te maken met hun website. Als u mijn blog opent in firefox, google chrome en internet explorer 10 is de opmaak volledig in orde. Bij Internet explorer 7 en 8 loopt het fout en daar kan spijtig genoeg niets aan gedaan worden.
Mijn excuses, misschien de volgende keer open via google chrome of firefox als jullie dat op jullie pc hebben geïnstalleerd.
Ja, ik heb mijn alinea ingesteld, hopelijk vergemakkelijkt dit het lezen voor jullie.
Vandaag was eigenlijk een hele fijne dag. Deze morgen was het nog frisjes op de fiets maar toen ik rond 13 u op mijn fiets stapte richting café friends voelde het zomers buiten. Het is fijn om midden in de week eens een vrije namiddag te nemen. Het is ongelooflijk hoe een mens opklaart als het zonnetje schijnt. De terrasjes zaten vol met glimlachende en schaars geklede mensen. Ik had ook beter mijn zomerkleding aangetrokken want ik en Nadia smolten bijna weg, zo warm was het.
Tegen 16.30u kwam Danna thuis en ben ik aan het avondeten begonnen daar ze om 18.30 u naar de Nederlandse les moet. Het eten is in ons gezin altijd een gezellige bedoening: iedereen vertelt over zijn dag en alles wat we eten wordt vertaald naar Engels, Nederlands en Spaans, hilarisch op sommige momenten. Als Danna vlees ziet begint ze spontaan te glimlachen, Colombia heeft dan ook een grote vleescultuur. Vandaag vond ze het heel lekker: gebakken krielpatatjes met look, gebakken kipfilet en salade.....jammie...
Met de buikjes vol zijn we op de fiets gesprongen richting avondles, jaja jullie lezen goed. Een primeur deze avond. Danna voor de eerste keer op de fiets in onze stad. Het ging moeizaam en traag maar we zijn er heelhuids geraakt. Voor ons klinkt dit heel raar, wij rijden fiets vanaf twee, drie jaar maar in Colombia is dit een rariteit. De armen rijden er fiets en diegenen die het echt graag doen. Bij ons is de fiets het meest gemakkelijke voertuig in de binnenstad en mits een beetje oefening vliegt Danna binnenkort ook door onze straten ;)
Beetje bij beetje begint ze zich aan te passen aan onze gewoontes.......
Ik voeg mijn teksten normaal in via mijn ipad en kan daarna mijn blog gemakkelijk lezen. Blijkbaar is het voor gewone pc gebruikers moeilijker daar er geen alinea's zijn ingesteld.
Vandaar even een probeersel. Ik heb ze nu ingesteld en hoop dat het nu aangenamer lezen wordt.
Even testen.......
Het lijkt precies te lukken. Als jullie nog problemen moesten ondervinden had ik het graag gehoord daar het toch leuker lezen is als je de volledige tekst in zijn gehele ziet.
Toch nog even een klein testje ;-)
Het lijkt precies toch niet echt te lukken ....ik doe straks nog is een poging als ik iets nieuws post !
Ik ga nu mijn werk pc afsluiten, uitbadgen, mijn fiets nemen en naar de 'friends' fietsen voor een frisse pint, een goede babbel met een vriendin in het najaarszonneke.....
Vandaag zondag en ondertussen weten jullie dat dat bij mij nooit een rustdag is. Na een goede nachtrust rond 9 u opgestaan en de morgen begonnen met een lekkere tas koffie. Na een goed half uurtje begon de cafeïne te werken en ben ik aan mijn wekelijkse taken begonnen: opruimen, wassen, afwassen en middageten klaarmaken. Het kuisen wordt verschoven naar een andere dag daar we vandaag op pad gaan.
Als kleuter ben ik met mijn broers, ouders en grootouders vaak naar air shows gaan zien . Veel kan ik er me niet van herinneren, ik weet dit daar er foto's gemaakt zijn en mijn ouders er me later over verteld hebben. Een vriend van me werkt bij de luchtmacht te Melsbroek en die hadden dit weekend hun vijfjaarlijkse opendeurdag. The 15th Wing open door !
Alle soorten vliegtuigen die de luchtmacht voor militaire als humanitaire missies gebruikt worden stonden mooi naast mekaar tentoongesteld. Ik vind de c-130's de spectaculairste onder hen en was heel blij dat we eens een kijkje binnenin mochten nemen. Door het mooie weer was er een massa volk en het aanschuiven duurde heel lang wegens de lange rijen wachtenden. Danna vond het een geweldige namiddag en heeft weer een hoop foto's om haar album aan te vullen.
Moe maar voldaan zijn we rond 18 u richting Mechelen gereden, heb ik een laat avondmaal (croque monsieur met slaatje)in mekaar gestoken en heeft het ons lekker gesmaakt.
Het is nu bijna 23u en het is stil rond en boven mij. Geen vliegers boven ons hoofd alleen het rustig ademen van Gita en Danna die na een spectaculaire en gezellige namiddag in slaap gedommeld zijn. Ik ga stilletjesaan ook hun voorbeeld volgen....slaaplekker x
Na bijna drie dagen thuis is Danna vrijdag terug naar school getrokken. Het zal pijn gedaan hebben. Terug vroeg opstaan en een hele dag op de schoolbanken. De laatste dagen leefde ze weer even op Colombiaans ritme: nachtelijk skypen en tijdens de dag slapen. Ik had al een paar keer gezegd dat ze het niet te laat laat moest maken, hoe laat het telkens werd weet ik niet want ik lag natuurlijk al lang in dromenland.
Toen ik vrijdagavond thuis kwam van mijn dagtaak lag ze in de zetel televisie te kijken, ik vroeg haar hoe haar dagje geweest was en ze zei:"good but boring". Ik vroeg haar of ze iets van de lessen had verstaan want de leerstof van wiskunde moet ze zeker al gezien hebben maar ik kreeg te horen dat ze er niets van had verstaan.
Meisje, doe dan toch een beetje moeite, vraag iets aan de medestudenten, schrijf iets over van het bord en probeer het te lezen. Alle begin is moeilijk, dat geef ik als eerste volmondig toe maar waar een wil is is een weg om het even lyrisch te zeggen. Bij Danna merk ik weinig wil waardoor ze het moeilijk in school zal krijgen. De leerlingen coach was heel strikt in haar voorwaarden ze daar school te laten gaan. Ik hoop dan ook dat de volgende weken er wat meer initiatief van Danna zal komen.
Voor de rest maken we wel leute en plezier hoor. Over eten wordt er heel veel gesproken, meestal tijdens het eten. Haar maag is van staal want ze eet alles door mekaar: soep (jaja, mijn lekkere, oerbelgische groentesoep), cornflakes, fruit, pasta,......ik had al lang over de pot gehangen. Deze avond maak ik iets dat ze nog niet heeft gegeten, kip met groenten, sojascheuten in kokoscurry met noedels. Ben is benieuwd of ze het lust ;).
Strakjes gaat ze met Gita en haar vrienden iets drinken in de prof, hun stamcafé .. Gita en haar vrienden vinden Danna een toffe, iedereen eigenlijk, het is ook gewoon een toffe griet en ik vind het geweldig om haar in huis te hebben maar volgens de regels van de rotary club is ze hier wel als uitwisselingsstudent met de bedoeling de taal te leren en naar school te gaan. Laat dat nu juist de twee dingen zijn die zij niet zo ziet zitten.
Mijn avond ziet er toch ietsepietsie anders uit dan die van de jeugd: na het avondeten ga ik lekker de zetel induiken en ga ik kijken naar een goeie film om daarna te genieten van een welverdiende nachtrust.
Morgen gaan we iets plezant doen, allez ik denk het toch, we gaan ergens naartoe en een vriend van me gaat ons verrassen! Zijn jullie nu curieus,,, IK WEL HOOR ....asta mañana x
De laatste twee dagen kan Ik kort omschrijven : twee lange en vermoeiende dagen!
Het is koud, nat, donker....heeft dit misschien vat op mijn lichaam, voel ik me daarom zo moe of zijn het gewoon de lange werkdagen. Het kan ook zijn dat ik te weinig slaap, heb ook keelpijn en een droge hoest. Het zullen de herfstblues zijn, laten we het daar op houden :)
Met Danna gaat het ondertussen veel beter. Ze neemt braafjes alle medicatie in waardoor er minder krampen en toiletbezoeken zijn. Het bacterietje wordt verslagen hahahaha.
Deze avond is ze naar de Nederlandse les en waarschijnlijk morgen terug naar school. Het zal pijn doen morgenvroeg daar ze de laatste tijd weer meer 's nachts leeft. Haar familie woont aan de andere kant van onze wereldbol en als het bij ons avond is is het in Colombia morgen dus wordt er naar believen geskyped vanaf 18 u tot een groot deel van de nacht. Haar bioritme staat nog niet gelijk met onze Belgische tijd maar eens ze terug naar school gaat komt dat normale ritme wel terug.
Vandaag weinig schrijfinspiratie. Heb er juist een werkdag van 10 uur opzitten. Het avondloket was een hel...enorm maar dan ook enorm veel klanten over de vloer gehad en nu na een kom soep en een lekkere boterham kruip ik in mijn bed.....
morgen start er weer een dag.......................................................
En ik ben iets vies dat in je lichaam verzeilt geraakt en je hevige buikkrampen en diarree geeft. Ik kan alleen maar uitgedreven worden door antibiotica en van enterol hou ik helemaal niet want dat verbeterd de flora van je darmen zodat ik daar niet meer kan blijven wonen.
Kunnen jullie nog volgen.....denken jullie nu: " wat voor een wartaal schrijft ze nu"....
Danna heeft al sinds verleden vrijdag diarree en krampen. Ik dacht dat het de omschakeling van eten was, wij hebben dat soms ook als we naar een ver land reizen en ijs drinken gemaakt van leidingwater of groenten die ermee gewassen zijn. Ik heb haar imodium en buscopan gegeven en even leek het te beteren. Sinds gisteren is het weer in alle hevigheid toegeslaan zodat ik toch maar een afspraak bij de dokter heb gemaakt. Ze zag er nu ook maar plattekes uit en had al 5 maal het toilet bezocht.
Volgens de dokter heeft ze een bacterie opgedaan bij het eten van ons voedsel, kan kip, vis, vlees of zoiets zijn, niets abnormaals en met de juiste aanpak binnen enkele dagen voorbij.
Deze namiddag is ze niet meer naar school gegaan en ze heeft voor de volgende dagen ook rust voorgeschreven gekregen. Morgen zal het al wel beter gaan nu ze de juiste medicatie krijgt.
Heel mijn planning is door dit voorval weer de mist ingegaan. Een groot deel strijk blijft me maar aankijken en denkt: "wanneer ga ik er terug plat en gladjes uitzien" . Gita had mijn hulp ook nodig bij het maken van haar moodboard. Ze moesten een logo van radio of televisiezender ontwerpen en daarover een moodboard maken. Haar ontwerp noemt: tree tv en staat voor, televisie maken voor de actieve 50plusser. Is dat nu omdat haar mama 50 (bijna 51) is dat dat in haar opkwam.....ik vind het alvast een prachtig logo ;), of ben ik bevooroordeeld omdat ik haar moeder ben...waarschijnlijk wel maar ik trek er mij niets van aan. Ze heeft er keihard aan gewerkt (ik wat geknipt en geplakt). Ik ben curieus wat de commentaren gaan zijn....
Plots is het 23u, denk ik er ineens aan dat ik de was nog uit de machine moet halen...zeg ik foert , het is witte was en dat kan morgenvroeg ook waarna ik lekker mijn bed inkruip en tegen iedereen fluister: slaapwel x
Vandaag, maandag is voor ons weer de zoveelste eerste werkdag van de week maar voor onze Danna was het weer een nieuw begin van iets.
Eerste dag op de nieuwe school. Ik denk dat we beiden een even groot ei in onze broek hadden ( een groter bij mij natuurlijk want mijn broek is groter of mijn poep) toen we deze morgen te voet richting Ursulinen stapten. Na de administratieve papierwinkel werd mij de boekenlijst overhandigd die nodig is om de lessen te kunnen volgen. Momenteel klinkt dat een beetje grappig daar Danna amper Nederlands kent maar zoals de coach al zei vrijdag: "als je er voor openstaat leer je het snel".
Na een hele dikke knuffel heb ik haar bij een leerkracht achtergelaten en ben ik (nog steeds met dat groot ei in mijn broek) naar mijn werk gereden. Op de middag toch effe een smske gedaan om te vragen hoe het ging en na haar positieve antwoord en de grote smiley erachter verdween mijn ei ook plotsklaps, oef ;)
Ik wil bij deze ook een collegaatje bedanken die nog een paar leerboeken heeft die Danna kan gebruiken zodat we die niet hoeven te betalen en voor de rest is het een rekenmachientje lenen hier en een grafische machientje lenen daar en zo komen we aan een volledig pakket en kan Danna er tegenaan. De mentaliteit in de klas is helemaal anders dan in coloma en alle leerkrachten die ze al heeft gehad waren heel bereidwillig en vriendelijk.
Voor LO ligt het een beetje moeilijk. Ik had ten stelligste gevraagd haar niet te laten meedoen daar ze met de fiets naar de nekker rijden en Danna nog te weinig feeling heeft met het verkeer hier. Uiteindelijk heeft ze wel mee gesport, gewoon in het park zonder fiets, thank god!
We gaan wat proberen meer te fietsen ( we krijgen mijn moeder haar fiets in bruikleen) zodat ze binnenkort zonder problemen en op een veilige manier mee met de klas de baan op kan.
En kijk, het was nog een voorzichtige poging maar ze kan nog met de fiets rijden. Volgens haar was het zeker minstens 6 of 7 jaar geleden dat ze nog op de fiets zat.
Ik denk dat ze al serieus wat grenzen verlegd heeft en er zullen nog vele volgen.......
Welke paljas heeft gezegd dat zondag een rustdag is !!
Ik zal het hier kort houden. Voor mij is zondag nooit een rustdag en ik denk dat velen dit zullen beamen. Als je fulltime werkt en je eigen huishouden doet zijn er weinig of geen rustdagen tijdens de week.
Mijn zondag bestaat ALTIJD uit: wassen, kuisen, strijken,...
Danna bekijkt me af en toe raar....je ziet ze denken: " amai zij doet hier alles alleen", ja meisje, in België is dat zo. Misschien moet ik naar Colombia verhuizen dan kan ik ook een meid nemen want dat is daar de gewoonste zaak van de wereld als je een beetje bemiddeld bent. Euhhmm, nee, toch liever mijn eigen landje hoor !
Goed, mijn soep staat te pruttelen en de strijk lacht me toe....asta luego x
's Morgens word ik wakker met een houten kop.....dit was een radioprogramma op zondagmorgen, vele jaren geleden. Deze morgen deed mijn hoofd ook boem boem ....dat heb je als je niet kan drinken. Ik drink raar of zelden en als je dan een paar pintjes drinkt heb je al snel een houten kop achteraf.
Vandaar deze twee Posts op één dag want gisterenavond was ik niet in staat om nog iets neer te pannen en deze morgen ook niet, lol. Oei, mag ik dit wel schrijven....krijg ik nu slechte punten....moet ik naar een AA meeting.... Ik heb een dafalganneke genomen en ben er in gevlogen: afwassen, wassen, opruimen, eten maken........ In de namiddag met Danna naar de fun gereden om wat schoolspullen te kopen. Blijkbaar is roze haar lievelingskleur: roze slijper, roze lat, roze pennenzak, ......
Vermits we maar met twee thuis zijn voor het avondeten, heb ik iets gemaakt dat zij bij haar thuis zelf ook klaarmaakt namelijk pasta met tonijn. Heel simpel: je kookt pasta af, om het even welke, doet een blik tonijn open en mengt dat eronder. Zij doet er nog ketchup over maar dat was er voor mij over ;). Het was best lekker. Het wordt een gewoonte dat we tijdens het eten een paar Colombiaanse gerechten bespreken...met de iPad naast ons om te vertalend en afbeeldingen te zoeken. Binnenkort gaat ze is een typisch gerecht van daar maken, iets zonder bonen want die lust ik niet !
Het is nu twaalf uur, tijd om mijn bedje in te duiken......sweat dreams x
Wat zeggen ze van vrijdag de 13de ook al weer: ongeluksdag....een horrorfilm ;) Voor mij is het altijd meer een geluksdag geweest, een speciale dag, een uitzonderlijke dag....
Gisteren was een dag die ik niet snel zal vergeten. Na mijn 4 uurtjes loket in het huis van de Mechelaar en nog wat backoffice wenste ik iedereen een goed weekend, haalde Danna op en stapten we in de regen naar Ursulinen om haar in te schrijven. Danna stelde zichzelf voor in het Nederlands, toppie van haar, we trokken naar het kantoor van de leerlingencoach om het leerplan voor Danna te bespreken.
Ik zet het even op een rij: - alle lessen volgen - notities nemen in de mate van het mogelijke en vertalen naar Spaans - er mag in het begin Engels worden gepraat tussen de studenten maar na een week wordt er verwacht dat iedereen Nederlands praat, hetgeen nog steeds de beste leerschool is. - na nieuwjaar moet ze Nederlands praten en vanaf dan moet ze alle taken, groepswerken, presentaties, toetsen en enkele examens meedoen. - nog een leuk detail: ze sporten buiten de school en worden verwacht met de fiets naar de nekker te rijden hetgeen voor Danna een zwaar dilemma is daar het al jaren geleden is dat ze nog heeft gefietst en ze niet weet of ze het nog kan.
Danna hoorde het even in Keulen (ik denk niet dat ze weet waar dat ligt) donderen. Voor haar lijkt dit een onmogelijke taak maar het is gebleken dat het kan en dat is iets wat zij nu ook moet geloven. Ze denkt dat het niet mogelijk is maar ze gaat er voor gaan en daar ben ik heel blij mee. Het zal stapje per stapje worden maar het gaat lukken. Ik voel het in mijnen kleinen teen hahahaha.
Na onze schoolbespreking zijn we richting bruul gelopen, deze keer in de gietende regen, waar we een afspraak hadden bij de bank voor het openen van een rekening voor een jaar. We zijn nog even de braderij afgegaan, allez ja, van braderij kan je moeilijk spreken hoor, hier en daar een kraampje...het is natuurlijk een rotweer. De geur van de hamburgerkramen deed onze magen grollen, we hadden honger ;).
Half uurtje later stond het eten op tafel, kip pita à la Chris en Danna vond het heel lekker want ze heeft er twee gegeten. We hebben ook even mee geskyped met haar vriendje: ikke, Gita en Tom maar hola roepen naar het scherm, die jongen zal ook denken " in wat voor een familie is zijn lief terechtgekomen."
Misschien denkt Danna dat nu ook want daarna zijn we naar een feestje geweest. Een 15jarige opening van een café waar ik regelmatig iets ga drinken met vriendinnen. Alle dranken, ja je leest goed, alle dranken aan 1 euro! Binnen vonden we nog een tafeltje waar we met z'n allen konden zitten. Converseren was onmogelijk daar de muziek veel te luid stond. Na een paar printjes werd er meegezongen uit volle borst, niet alleen door ons hoor....Danna vond het geweldig om te zien en amuseerde zich blijkbaar. Onze groep werd groter en groter en de tafel te klein... De pinten kwamen à volonté en de gratis hapjes vielen ook mee ( hey, dat rijmt wel he). Tegen half een waren onze batterijtjes leeg en ben ik met de fiets naar huis gezwalpt en de rest van de groep is mooi thuis afgezet door een BOB.
En zo kwamen we aan het einde van een uitzonderlijke dag: een nieuwe school, een heel gezellige avond met z'n allen en Danna die zich meer en meer op haar gemak voelt in ons gezin.
Ik heb echt niet zoveel gedronken hoor......tipsy....
Had ik gisteren gezegd dat ik stijf zou zijn na mijn eerste les Zumba. Wat denken jullie:......natuurlijk. De meeste rare delen van mijn lichaam doen pijn, namelijk mijn enkels, mijn nek en mijn poep..dat heb je ervan als je een uur met je achterste staat te schudden he. Pijn is fijn en de les was ook fijn dus je hoort me niet echt klagen.
Vandaag is Dominique haar zoektocht begonnen naar een nieuwe school voor Danna. Blijkt toch niet zo gemakkelijk te zijn. Vele scholen houden het voor bekeken als het over het aannemen van buitenlandse studenten gaat. "Wij hebben slechte ervaringen gehad met een buitenlandse student, hij of zij lag heel de dag met zijn hoofd op tafel te slapen of deed geen moeite om maar één letter Nederlands te leren!"
Ik heb het gevoel dat onze Belgische studenten veel gemotiveerder zijn om naar het buitenland te trekken en passen zich veel gemakkelijker aan aan taal, cultuur, etc.... Buitenlandse studenten daarentegen lijken me veel meer gepusht door ouders of familie om voor een jaar te emigreren vooral omdat ze dan wat zelfstandiger zouden worden. Ze zullen niet allemaal met die instelling ons land binnenkomen maar toch als ik alle horrorverhalen van Dominique hoor en de ervaringen die sommige scholen met hen gehad hebben lijkt het me toch duidelijk dat er veel zijn die niet met de juiste reden of instelling naar Europa komen.
Maryline, de jongedame die nu in Ecuador zit en trouwens een fantastische blog heeft (zie mijn profielpagona Facebook) is op eigen initiatief naar een andere school aan het zoeken of een universiteit waar ze een degelijke cursus kan volgen ipv haar tijd te verdoen op de schoolbank waar ze lessen krijgt die ze niet leuk vindt. Dat noem ik nu is de handen uit de mouwen steken !! Ik hoop dat ze snel een positief antwoord krijgt.
Ondertussen hebben we een school gevonden voor Danna, halleluja, praise the lord...... Morgenmiddag moet ze zich gaan voorstellen samen met mij en worden de regels van het spel besproken. Inderdaad, ze zal worden aangenomen onder strikte voorwaarden: proberen actief mee te werken in de klas, integreren, Nederlands leren. Als dat de regels zijn, zullen we morgen met zekerheid vernemen, kan ik daar mee leven en hopelijk Danna ook. De bal ligt nu in haar kamp.
We hebben zojuist nog een paar zinnen en woorden geoefend. Sommige woorden blijven al goed hangen....er is een beetje licht aan het eind van de tunnel.
Mijn licht gaat nu uit....het was een lange dag...slaaplekker x
Ik had echt geen puf meer om hier iets neer te pennen gisteren...mijn pijp was uit zoals ze zeggen. Is het het weer of is het het gerush van hier naar daar. De laatste dagen raak ik nog maar mijn kussen en ik ben in dromenland of zal ik zeggen Dannaland want ik sta er mee op en ga er blijkbaar ook mee slapen. Tijdens mijn slaap droom ik van haar: " doe ik goed als gastmama, wat kan ik verbeteren, heeft ze ons wel graag, vindt ze het hier leuk, verstaat ze ons eigenlijk !" 's Morgens wordt ik wakker met een droge mond , praat ik in mijn slaap of is het van het snurken,,,,,jaja ik geef het toe of, er is me op gewezen dat ik snurk...enfin...euh ik wijk hier af van het onderwerp!
Ik had een dagje verlof genomen omdat mijn nichtje me had gevraagd mee naar Ikea te gaan. Na een uurtje of twee daar rond te hangen, een lekkere maaltijd en een koffer vol leuke spulletjes stond ik braafjes klaar aan het station om Danna op te pikken na haar schooldag. In de gietende regen zag ik ze afkomen mee onder de paraplu van een ander meisje, ze bleek een medestudente te zijn. Eindelijk toch iemand van de klas die haar onder haar vleugels neemt. Het gaat dan toch beter op school. Het was wel een saaie dag zei Danna want ze had alleen maar theorie gekregen en als je de taal niet spreekt lijkt het me moeilijk om te focussen.
Toch kon mijn dag niet meer stuk en samen zijn we naar de Aldi gereden voor boodschappen. Alle rijen hebben we gedaan en elk product dat ze niet kende nam ze vast en ik probeerde uit te leggen wat het was en hoe het smaakt. Een uurtje later stond het avondeten op tafel en daarna was het lopen naar de avondles Nederlands.
Nog een grappige anekdote: Danna had een bepaalde groente gekozen want ze wist wat het was maar toen ik het op haar bord schepte keek ze me raar aan: "this is no corn (maïs), no, zei ik lachend, het is witloof, toch wel iets helemaal anders dan maïs ;)
Ik schrok me bijna een bult toen ze na de les binnenkwam en zich spontaan voorstelde in het Nederlands. En zo ben ik de tweede maal die dag met een big smile mijn bed ingekropen en zalig geslapen, gedroomd en ......gesnurkt, lol.
Na dinsdag komt woensdag en al was hij even nat, de dreigende wolken voorspelde weinig goeds. Op de middag ben ik samen met Gita, Danna en Ellen een broodje gaan eten. Een stuk komkommer bleef even in mijn keel steken toen Danna zei dat ze niet meer naar Coloma wilde gaan. Hoe, eh, WTF, ik dacht, OMG.......ze wordt blijkbaar volledig genegeerd door haar medestudenten en dit op een hele kinderachtige manier. Ze is niet de meest sociale momenteel maar als je maar met 9 in de klas zit lijkt het me toch niet moeilijk om ze meee in de groep te trekken.
Toen ik 13 was hebben we ook een student in school gehad en wij vonden dat fantastisch..het was een Amerikaanse en wij namen haar overal mee naar toe en ons Engels/Amerikaans werd beter met de dag. Is het een andere tijd nu, minder respect voor mekaar, te veel met hunzelf bezig......
Nu is het op zoek gaan naar een andere school: welke afdeling, welk jaar?
We blijven dus nog even verder ploeteren in de hoop dat we binnenkort toch ergens vastegrond vinden en we eindelijk kunnen genieten van mekaar!
We hebben wel even onze gedachten verzet tijdens onze eerste les Zumba. Iedereen enthousiast en ikke morgen stijf.
Gisterenavond veel te laat in bed gekropen. Ik moest en zou mijne Sudoku, moeilijkheidsgraad 4 volledig invullen maar om 00.15u werkt de hersenpan niet meer op volle toeren. Ondertussen dwaalden mijn gedachten toch af naar dat vrouwelijk wezentje dat juist boven mijn hoofd, een verdiep hoger, lag te slapen. Kon ik toch maar in haar hoofd kijken, wat ze echt denkt ipv wat ze zegt. Ik denk dat ze zich struiser (ge ziet ze amper staan) voordoet dan dat ze is. Ik hoop dan ook met gans mijn hart dat ze zich snel een deel van ons gezin zal voelen.
Tuut, tuut, tuut, den eerste wekker gaat af en ik word uit mijne mooien droom gehaald, over wat het ging ben ik al vergeten. Het is 6.15u, donker en frisjes voor de tijd van het jaar. Danna wast haar haar om de twee dagen 's morgens en vandaag is 'die dag'. Ze heeft hiervoor een klein uurtje nodig vandaar het vroege uur van opstaan. Na een korte uitleg over de gebruiksaanwijzing van de douche begin ik maar bookes te smeren en zet de ontbijttafel klaar voor haar en Gita. ik weet nu waarom Gita bijna dubbel zo groot is dan Danna: Gita eet 6 boterhammen, Danna 2 ;), ze neemt wel evenveel koekjes mee want dat eet ze heel graag!
Ik vertrek rond 7.15u naar mijn werk en hoor niks meer van hen dus weet ik dat ze beiden veilig op school zitten. De laatste 4 jaar komt Gita alleen van school naar huis en omgekeerd maar deze avond moet ik Danna afhalen daar Gita 2 extra uren heeft (theorielessen auto) en ze de weg naar ons huis nog niet kent. Als verantwoordelijke gastmama sta ik haar op te wachten met mijn fiets aan de hand. Ze geeft een vermoeide indruk maar lijkt toch een leuke dag achter de rug te hebben. "Pedicure en make-up les gehad", zegt ze en we stappen richting huis waarna ik iets minder verantwoordelijk ben en ze achter op de fiets neem daar ik weet dat ze niet graag ver stapt. Jaja, pamper ze nog wat meer.....sorry hoor...het gaat voor mij ook rapper.
Na een lekker bord spaghetti komt Danna ineens met een hoop papieren naar beneden en een leuk kadootje van Pasto, de stad waar ze woont. Een keicool houten doosje met mini dominoblokjes in, keischattig en super lief van haar. De vragenlijst is blijkbaar een verplicht gegeven, opgelegd door de Rotary Club: wat wordt er verwacht van haar en van ons, een beetje de 'ground rules'. Vragen zoals, moet ik mijn eigen was en strijk doen. Naast het opdekken van mijn bed moet ik nog iets doen in het huishouden. Euhh, wacht even, ik maak een lijstje hahahahha. Als ze hun kamer proper houden, rommel opruimen en af en toe is de afwas doen ben ik al lang blij.
Terwijl ik mijn laatste zinnen neerpen liggen mijn twee dochters onder de wol en gaat dat bij mij ook niet lang meer duren...misschien nog een sudokuke of een paar bladen lezen.......zzzzzzzzzzzzz.....slaapwekker x
Het is nu half acht in de avond en na 2 uur schuifelen en schuiven is onze nieuwe huisgenoot uitgepakt. Ik had een kast voorzien en een rek om haar kledij op te hangen maar 'she doesn't travel light', zoals ze zeggen. Het is natuurlijk wel voor bijna een jaartje maar ik heb zoveel schoenen niet in mijn kast staan als zij bij heeft ;).
Qua school afdeling hebben we een goede keuze gemaakt met bio-esthetiek want ze heeft niet minder dan 15 kleurtjes nagellak bij. Gita is al in de wolken want ook zij heeft een kleine 20 kleurtjes en leeft zich momenteel uit in het zetten van gel nagels. Nu kunnen ze mekaar als proefkonijn gebruiken.....of mij !
Voor mij en Gita voelt het vreemd.....een extra vrouwtje in ons gezin wat het totaal nu op 3 brengt. We zijn al zolang met z'n tweetjes, wij kennen mekaar door en door, we lopen hier ook rond bloot-bloter-blootst. We zullen ons nu even moeten aanpassen aan mekaar maar ik ben er zeker van dat iedereen in onze nieuwe gezinssamenstelling zich snel zal op z'n gemak voelen.
Danna is de kleinste en de fijnste maar heeft wel de meeste tijd nodig om zich klaar te maken. Volgens Martine heeft ze 's morgens een uurtje nodig........whooeeeaaaa......ik hoor jullie al denken: hoe gaat dat goed komen met drie vrouwen in een badkamer van 3,80 op 4 m. Er zullen regels moeten worden afgesproken. Ik daarentegen heb zo goed als geen tijd nodig 's morgens, ik ben in verval en daar is nog weinig aan te doen of ik moest is met Danna haar papa afspreken die plastische chirurg is met als hoofdzaak het uitvoeren van liposucties en face lifts ;). Hahahaha....grapje !
En zo gaan we dus onze eerste avond in met onze nieuwe gastdochter, samen op de bank met een slice pizza op ons bord en kijkend naar 'so you think you can dance'!
Een half jaar geleden kreeg ik telefoon van Martine, mama van Maryline die in de klas zat bij Gita in de basischool. Maryline had besloten om een jaar te gaan studeren in het buitenland via de Rotary Club. In haar plaats zou er een student van het buitenland een jaartje naar hier komen en daarvoor moest ze gastgezinnen zoeken in België. Of ik zin had om gastmama te zijn voor enkele maanden, euh ja, NATUURLIJK ! Heel graag zelfs! Ik had er met mijn 17 jarige dochter, Gita al een paar keer over gesproken in het verleden maar het altijd al uitgesteld. Nu werd het ons op een presenteerblaadje voorgeschoteld...dus nemen we deze sprong samen in het duister, lol.
Positief ingesteld als ik ben vind ik het avontuurlijk, intrigerend, uitdagend en een ervaring. Enkele familieleden zeiden :"Wat heeft ze nu weer over haar hoofd getrokken." Vrienden zeiden dan weer: "Ja, van jou hadden we zoiets kunnen verwachten!"
Ondertussen is Danna in België toegekomen waar ze de eerste weken bij Martine en Frank verbleef, haar eerste gastgezin en tevens de ouders van Maryline die voor een jaar in Ecuador zit. De eerste weken zijn een ware hel voor zowel gashouder als student en loop je de benen vanonder het lijf om alle administratie in orde te krijgen. De keuze voor Danna's school was eerst Pitzemburg maar dat bleek al gauw veel te hoog gegrepen. Als je nog geen letter Nederlands kent lijkt het moeilijk om een zesde jaar aso te volgen zonder in slaap te vallen. Danna is een rustig, ingetogen, stil en redelijk verlegen jongedame en zou het moeilijk hebben om in die school te aarden. In samenspraak met de counselor van de Rotary club is ze nu ingeschreven in coloma als vierdejaars studente bio-esthetiek. Ze is geïnteresseerd in make-up, pedicure, etc...en heeft er al haar eerste praktijkles massage opzitten. Momenteel volgt ze nu ook twee avonden per week Nederlandse les zodat ze tegen Kerst toch een goede basis onder de knie heeft.
Vanaf morgen pakt Danna haar valiezen bij Martine en zal ze hier voor een aantal maanden lief en leed met ons delen.
Ik ga toch niet zo goed slapen deze nacht, dat weet ik nu al ;). Morgen vroeg uit de veren om aan de schoonmaak te beginnen (niet dat dat al maanden geleden is, want zo komt het nu precies over) zodat als blinkt als een spiegel tegen dat ze aankomt in de late namiddag....precies toch wat zenuwkes ......
