|
Dag lieve lezers,
Dank jullie voor alle lieve berichtjes in het gastenboek, het is echt hartverwarmend!
Dit is ons weekoverzicht
Zondag 8/3: Na ons internetbezoek zijn we naar de lagere school, waar Fatou les geeft, gegaan. Het is een roze gekleurd gebouw en de kinderen hebben hetzelfde wit met blauwe uniform aan. Aangezien we tijdens een speeltijd aankwamen, werd het een hels avontuur met tubab-geschreeuw langs alle kanten (tubab = blanke).
Normaal gingen we daarna naar een live band op het strand gaan luisteren, maar het gebeuren werd de dag zelf nog afgeschaft (is hier blijkbaar normaal dat de artiesten niet willen opdagen). We zijn dan maar naar een besnijdenisfeest en een trouwfeest gegaan. Hier zijn uitnodigingen blijkbaar niet nodig (want jan en alleman kwam er op af). Het was wel leuk om naar de afrikaanse ritmes van de djembe-spelers, rasta-men, te
luisteren.
Nadien zijn we naar huis gegaan en hebben we een uur op de koer buiten moeten wachten want iemand was met de sleutel vertrokken. slechte communicatie noemen ze dit hier dan.
Zo zat ons weekend erop. Vanaf maandag 10-uren shiften werken in het health center (van 8 tot 18uur) en oproepbaar zijn s nachts als er een bevalling is.
Maandag 9/3: Dorien heeft haar eerste bevalling gedaan. Jongen 2,750 kg. Deze keer
was het met Lamin, onze mannelijke vroedvrouw. Fijn om wat orde en structuur te krijgen in ons werk. Nooit hadden we gedacht dat en man hier orde op zaken zou stellen. Hij spuit zelfs met luchtverfrisser wanneer de verloskamer niet voldoende goed ruikt naar zijn zin. De echte nieuwe afrikaanse man! Hij kreeg al snel de bijnaam player van ons.
Daarna heeft Cassy een bevalling gedaan. Jongen 3,4 kg. Onze eerste weekdag telde zo al snel 13 werkuren.
Dinsdag 10/3: Bij aankomst in het health center s morgends, stond een grote multipara
op ons te wachten. 11de kind. We hebben dan maar wijslijk besloten om ze naar Brikama te transfereren aangezien de kans op een postpartumbloeding redelijk groot was. Daar begon onze tocht met de jeep-ambulance. Hobbel de bobbel door het dorp met onze vier pinkers op als vervanging van een niet bestaande sirene. Onderweg een tamme ezel
en twee geiten bijna overreden. Cat al bijna in shock. Even later was Cassy aan de beurt wanneer we een beenhouwerij voorbijreden. De in de warmte hangende karkassen vol vliegen deden haar zin in vlees hier verdwijnen. Na het afzetten van onze patient en een korte briefing werd het tijd voor shopping. De dure benzine om naar Brikama te rijden werd zo optimal benut. Cement, lampen, brandstof, water, eten enzo
werden in de jeep geladen. Van Lamin mochten ze iets uit de minimarket kiezen, we gingen dan maar voor een sort chocoladecake. Achteraf gezien gezien een foute keuze! Deze smaakte maar flauw en zat vol mieren toen we de verpakking opendeden (hier worden bedrijven precies niet gecontroleerd op hygiene). Volgende keer kiezen we iets bekends zoals een mars,
snikkers of bounty.
De terugweg naar Gunjur verliep moeizamer voor cat. Een toeristil had niet misstaan op dat moment. Dorien en Cassy vonden dit uiteraard grappig.
In de namiddag geen werk meer. We hebben een cadeautje voor Fatou ingepakt en een kaartje gemaakt. s avonds hebben we dit aan haar afgegeven voor haar verjaardag. Ze leek er wel tevreden mee, maar we wisten niet goed wat de gewoontes hier zijn voor een verjaardag. Ze had lekkere beignets gemaakt maar deze vielen al een baksteen op onze maag. We werden ook verrast door lekkere baobajuice!
Nog maar net in ons bed en we werden eruit gehaald voor een bevalling om 10u30. Deze keer voor cat. Meisje 3 kg. Alles ging super volt en om 12u waren we al terug. Zo mogen ze hier allemaal bevallen!
Woensdag 11/3:s mogends choco geproefd van hier. Dikke teleurstelling want de smaak
ervan is niet bepaald goed. We zullen dus toch moeten randsoeneren met onze 2 overblijvende potten.
Dorien heeft een bevalling gedaan. Jongen 2,8 kg. Tegen de middag hadden we niets meer te doen. We begonnen dan maar te dromen van lekker eten. Voor Cassy steak met champignonsaus en frietjes, voor dorien lasagne verde en voor cat tagliatelli met scampis. Toen ons als middagmaal geit werd voorgeschoteld, belandden we gauw terug in de realiteit. Het zou nog een paar weken duren voordat we onze smaakpapillen zouden kunnen bekoren.
Na het naar huis sturen van de zagende patiente van dorien (want die wou al na haar bevalling direct naar huis, maar ze moeten hier toch 6u blijven ter observatie), zijn we om 18uur naar huis gegaan. Na een grondige wasbeurt vroeg Fatou ons wat we wooden eten.Toen grepen we onze kans!We zullen vanavond zelf wel iets maken". Met een ajuin, 6 eieren en een teveel aan olie flanste cassy een omelet in elkaar. Dit alles tussen een broodje met wat ketchup. Moesten we dit in Belgie maken zou het nooit zo goed smaken als toen! We krijgen het gevoel dat we steeds meer door voedsel geobsedeerd geraken. Maar zoals jullie zien, zijn we inventief genoeg om ons te behelpen.
Donderdag 12/3: In de voormiddag zijn de kinderen van schooltje langsgeweest in het
health center. Ze stonden daar met een papier waarop stond geschreven dat ze voor hun feestdag het dorp rondgingen achter geld of material. We hebben hen dan vanalles gegeven. Geduld hebben ze hier precies toch niet
ze wooden allemaal de eerste zijn om hun ballon te ontvangen.
In de namiddag wat videoclipjes bekeken op de laptop van Lamin in zijn huisje in de zetel. Toen vonden we onzelf echt westerse trutten.
Vrijdag 13/3: Deze ochtend paniek. Cat zegt juist: 'kben blij dak nog wa kan blijve liggen in ons bed' en cassy antwoordt daarop heel kalm: 'cat daar zit een beest naast u'. Bij deze kroop ik nog voor ik het beest had gezien uit bed en dorien begon met haar commentaar: 'het zal wel weer zo'n prutbeest zijn zeker'. Ondertussen was het beest onder cat haar fanti-knuffel gekropen en cassy tilde deze weg om het aan dorien te tonen. Reactie dorien was grandioos: 'wooo, precies toch een groot beest'. Cat rende gillend weg met hartritmestoornissen en fatou kwam ons redden. ''HET BEEST'' kan niet genaamd worden maar het was allessinds geen kakkerlak, iets gelijkaardigs.
Planning weekend: Zaterdag gaan we eerst naar het strand. Deze keer zonder wandeltocht van 2 uur (hopen we toch, ze kunnen ons hier natuurlijk vanalles wijsmaken). s avonds gaan we bij Moustafa kip en frietjes eten (op zn Afrikaans!), eens benieuwd of de mannen hier wel kunnen koken. En daarna gaan we naar de lokale disco (heum wat moeten we ons daarbij voorstellen?). Voor de nieuwsgierigen onder jullie volgt een uitgebreid verslag later!
Zondag misschien eens naar de markt gaan. Hangt af van onze gemoedstoestestand. Misschien gewoon tammen.
BTW:
* Deze week hebben we een beduitbreiding gedaan. Met 3 slapen verschafte ons toch net iets te weinig nachtrust (vooral voor cassy). Nu hebben we een extra matras in onze kamer op de grond. Daarboven een muggennet gefixeerd en klaar is kees. Hemelbedje voor dorien nu.
* Abrupte overschakeling van costipatie naar diarree (leve de bacterien!!)
* Tijdens avondplasje ontdekte cat de eerste kakkerlak sinds onze aankomst. Daar liep hij vriendelijk te kruipen tegen de muur in de lichtstraal van de zaklamp. Ze snelde om hulp om het beest buiten te krijgen. Het was ZEKER 6 cm lang, 4 cm breed en 2 cm hoog.
* Aangezien de lokale chocopasta niet echt goed smaakt, hebben we besloten om 1 dag op 2 de goeie belgische boven te halen.
* We blijven nu s middags in het health center eten. Ons gastgezin komt ons middagmaal brengen. Zeer handig want als we het niet lusten, loop er altijd wel iemand rond die het voor ons zal opeten! Kwestie van een goede indruk te maken.
* De eerste spulletjes zijn uitgedeeld (turnpantoffels, kleertjes, potloden, kleurboekjes, balonnen, lekstokken, snoepjes, balpennen en sleutelhangers). We zijn zelfs overgeschakeld tot de creatie van dingen: zelfgemaakte armbandjes en opgeblazen handschoenen met gezichtjes op worden ook gedonneerd.
Vele groetjes uit het zonnige Afrika, waar de geiten ook eieren kunnen leggen
Dorien (alias Fatou Barrow)
Cassy (alias Mariama Barrow)
Cat (alias Isatou Barrow)
PS:
Dorien: Rudy bedankt voor de doptone, het komt hier zeker goed van pas.
Cat: Maman, ne donne pas trop de lait a titi, sinon elle va grossir! Grietje toch, Volley opwijk is zo voorspelbaar. Twas te denken he.
Cassy: Gelukkige verjaardag Michael
|
