Bij dag en dauw het ritme van het Afrikaanse leven. De trommel vertelt wat deze dag gaat geven. Langzaam ontwaakt de natuur en verwarmt de zon het land. In uniform lopen groepjes kinderen naar school, hand in hand. De geiten maken hun eerste wandeling. Een vrouw draagt sierlijk op haar rug een zuigeling. De aarde vuur rood, de bomen fel groen. De straten lopen vol, want er is zoveel te doen. Geuren van vuur, riool, eten en dieren. In rood en zwart een begrafenisstoet om de dood te vieren. Midden op de dag het heetste moment, wanneer het leven even geen schaduw kent. De schemer breekt aan een slechte tijd om stil te staan. Vliegensvlug valt de rode bal neer. De muggen kennen nu geen grenzen meer. Op straat eten, praten, dansen en zingen. Iedereen voor de beste prijs door af te dingen. Vrouwen vlechten onder luid gejoel hun haar. Hun kinderen rennen rond zonder gevaar. De koelte van de nacht trekt door de kleren. Tijd om langzaam naar huis terug te keren. Rustgevende geluiden waardoor je als nooit te voren de slaap vond. Heerlijk ontspannen ontwaken bij een wederom prachtige morgenstond.
Vroedvrouwen in gambia 2008
12-12-2007
Even ons zelf voorstellen
Jessica Smets Stéphanie Peeters Kathleen de Paepe De 3 hoofdrolspeelsters op deze blog!!
inderdaad nog een maand en 5dagen en dan vertrekken we naar gambia voor onvergetelijke stages! we vertrekken 17 januari en ons vliegtuig stijgt op om 11h30 dus wie ons wil komen uitzwaaien mag gerust afkomen!! en als alles goed verloopt komen we 29februari terug met sn brussels om 5h30, kom ons maar verwelkomen
hopelijk kunnen we veel op onze blog zetten zodat jullie hier in belgië kunnen meevolgen met wat we allemaal meemaken, dat is allesinds toch de bedoeling ervan.
Jessica, Stéphanie en ikke vertrekken dus in januari naar Gunjur (Gambia, Afrika) op stage. Wij zijn derdejaar studenten vroedkunde en we hebben dus beslist dit avontuur aan te gaan. We gaan naar daar om de cultuur, de manier van werken te leren kennen van hun. In het begin zullen we een cultuurschok krijgen, maar we zullen ons vlug proberen aan te passen en meedraaien in hun systeem. We kijken er echt al naar uit om daar te zijn en deel uit te maken van het dorp/familie waar we logeren. Het zal niet enkel het vroedkundige zijn dat we daar leren kennen, maar ook de manier van leven, godsdienst, ... . En dat is waar we ook naar uitkijken. We gaan het land in zijn totaliteit ontdekken. We kunnen het een humanitaire missie noemen, zoals onze docent het zegt. En gelijk heeft ze. Het komt dus alsmaar dichterbij, ons vertrek. Als ik eraan denk begin ik al zenuwen te krijgen.
Voila zi, ons internationaal paspoort hebben we al. De afspraak voor onze vaccinaties is ook al inorde, enkel Jessica en ik moeten die nog krijgen. Stéphanie heeft geluk en heeft deze al gekregen, zij moet enkel haar pillekes nog hebben. En maandag kunnen we jullie al wat meer vertellen want dan krijgen we nog meer info, spannend he. Het komt allemaal zo dichtbij he. Maar alles komt stilaan in orde.
We gaan onze maatjes (Tamara, Priscilla, Maud, Karoline, Jessica, Sary, ..........) van de klas missen hoor.
P.S. Voor mijn bende: Troubleskes ik ga jullie verdorie heel hard missen ze. En natuurlijk men beste maatjes en die weten dat ik het op hun heb. Saryken meisje ik ga onze gesprekjes misse ze, als ik terug kom zullen we veel in te halen hebben he. Maar we zullen via mail ook wel wat babbelen he.
Voila zi, vandaag zijn Jessica en ik onze vaccinaties gaan halen. Stéphanie had deze al en had dus geluk dat ze vandaag niet zoveel prikjes moest krijgen. We hebben er vijf gekregen , zodat we toch maar niet ernstig ziek zouden worden. Een geluk dat we onze tetanus al hadden want anders was het er nog eentje bij. Dus we komen toe in het ziekenhuis, melden ons aan en we mogen samen naar binnen. Gemakkelijk voor de dokter, zo moet hij maar één keer de uitleg doen. Dokter Rembert Mertens ontvangt ons en geeft ons de nodige uitleg over de vaccinaties, de malariapillen, ... . Na uitleg en beantwoorden van vragen, moesten we nog even in de wachtkamer zitten tot ze onze naam afriepen. Dus even wachten geblazen en opeens horen we onze naam, dus tijd voor de vaccinaties. Even toelichten welke we gekregen hebben: Eerst kregen we een spuitje voor Gele koorts, daar zouden we binnen een paar dagen een beetje ziek moeten van worden. Dit nemen we er natuurlijk heel graag bij. De tweede voor Polio. Hup naar de volgende arm. De derde voor Hepatitis A, maar hier zijn er twee voor nodig, de andere hiervan moeten we binnen een half jaar krijgen. Dus zullen we het moeten onthouden en dan zijn we daar ook levenslang veilig voor. Hepatitis B hebben we in school al gekregen he, dit heeft ons vandaag dus ook een prikje gespaard. De vierde vaccinatie was voor de Buiktyphus, niet verplicht om te gaan maar aangeraden. Dus waarom zouden we dit dan weigeren. Op één prik zal het niet aankomen he. Voor de vijfde vaccinatie gaan we terug naar de andere arm, af en toe eens verwisselen he . Deze is voor Meningitis. We nemen het zekere voor het onzekere maar he. Je ziet vijf prikjes voor je eigen te beschermen is niet zo erg he. Het is voor onze eigen gezondheid, dit wil nu wel niet zeggen dat we niet voorzichtig moeten zijn he, maar het helpt ons al in ieder geval. Nu komt het zeker meer en meer dichterbij en alles geraakt inorde. Alle papieren (paspoort, vliegticket,..), vaccinaties zijn nu voor ons drieën inorde. Nu is het aftellen en genieten van de feestdagen met de familie, vrienden, liefjes, ... , want deze gaan we natuurlijk heel hard missen.
Voor het geval dat ik er niets meer opzet:
PRETTIG KERSTFEEST en een GELUKKIG NIEUWJAAR mag ik jullie alles wensen wat jullie willen.
P.S. als we er aan denken missen we jullie allemaal al heel erg
Ik kom er nog eens iets opzetten he. Het komt alsmaar dichterbij en we genieten volop van de feestdagen bij de familie, vrienden, ... , want we gaan die "dutskes" zes weken moeten achterlaten.
Ik wens iedereen goede feesten en het allerbeste in 2008. En maak er morgenavond het beste van. Aan men medestudenten: GENIET ER NOG VAN, want het is bijna zover he.
Heykes, Welkom op ons gastenboek,
eens je hier bent kun je ook een krabbeltje achterlaten he.
Dus op onderstaande knop duwen om op ons gastenboek terecht te komen en een berichtje achter te laten.
, zodat we toch maar niet ernstig ziek zouden worden. Een geluk dat we onze tetanus al hadden want anders was het er nog eentje bij. 
. Deze is voor Meningitis. We nemen het zekere voor het onzekere maar he. 
Hallokes,
