Ik ben Fre Ameel
Ik ben een vrouw en woon in Napier (Nieuw-Zeeland) en mijn beroep is backpacker ;-).
Ik ben geboren op 27/02/1982 en ben nu dus 43 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: reizen, film, muziek, lezen.
Dinsdagavond terug toegekomen in Perth en ondertussen veranderd van hostel op aanvraag van Wes en Dougie, twee vrienden van vorig jaar in (jaja) Mildura. Zit nu bij hen in hetzelfde hostel en is gewoon de max! Woensdag had ik al een interview in een interimkantoor, om zo snel mogelijk werk te vinden, zeker met kerst en nieuw die eraan komen. Had geluk en mocht de donderdag al beginnen werken in David Jones (de plaatselijke Inno, waar ze echt alles verkopen). Die eerste dag werkte ik op de kinderafdeling, babykleertjes uitpakken en ophangen, speelgoed uitstallen, al bij al geen al te slechte job. Ze vroegen of we de dag erna ook konden komen, en natuurlijk zei ik geen nee. Die volgende dag mochten we vanalles inpakken, zodat de klanten een aantal dingen reeds verpakt konden kopen voor kerstmis (jaja, nu al, de versieringen hangen hier zelfs al zo'n 3 weken op ) De volgende dagen heb ik niks anders gedaan dan cadeautjes in gepakt, tot en met donderdag, met de zondag vrij en kan zeggen wil in de volgende maanden geen cadeautje meer zien!!! Ik heb er volgens mij zeker zo'n 1000 ingepakt, als het niet meer is, en dan vooral van die kleine doosjes met parfumflesjes in, maar niet vooraleer ik eerst de barcode van al die producten en hun beschrijving had opgeschreven... Maar ja, het is een job en geld, maar was toch niet triestig dat de job vorige donderdag ten einde was, een week inpakken was meer dan genoeg!
Ok, ben hier nu al een goeie maand, dus wordt dringend eens tijd dat ik jullie een beetje op de hoogte breng van wat ik al allemaal meegemaakt heb. De eerste week was eigenlijk zeer rustig ten gevolge van een serieuze jetlag en beperkte zich tot bioscoopje, dagje strand, wandelen in de stad, lezen in Kings Park, enz.
De eerstvolgende vrijdag ben ik dan vertrokken op een vijfdaagse tour naar Esperance, wat in het zuiswesten ligt, een beetje koud, maar heb er enorm van genoten!! De eerste dag bestond vooral uit een groot aantal uren in de bus richting Esperance, met toch een zeer belangrijke stop in Hyden, waar we de Wave Rock bezocht hebben. Heb een poging ondernomen om een beetje te surfen, maar is niet echt gelukt Tegen de avond kwamen we dan uiteindelijk toe in Esperance, maar na een ijdele poging in het vinden van Sammie de zeeleeuw die regelmatig onder de plaatselijke pier huist, was het richting hostel. Eten, wat tv zien en dan moe maar tevreden bedje in.
Zaterdag was een fantastische dag vol verrassingen. In de vroege ochtend vertrokken we naar Cape Le Grand National Park om daar eerst en vooral de Frenchman Peak te beklimmen, een toch wel enorm steile berg, maar eens boven en kunnen genieten van het prachtige uitzicht was het zeker de moeite waard! Eigenlijk was het naar boven gaan niet zo erg, maar voor iemand met hoogtevrees was het naar beneden komen een hele beproeving... Al chance dat Fin, onze gids/chauffeur zo symathiek was onm voor mij te blijven lopen zodat ik de afgrond niet zag Na deze zware inspanning was het tijd om te relaxen, wat we zeker konden doen op een van de mooiste stranden die ik ooit heb gezien, nl Lucky Bay. Echt, heb nog nooit zo'n wit en fijn zand en zo'n blauwe zee gezien, tijd om te genieten van wat pootje baden Daarna een leuke wandeling tussen de bossen en over de rotsen om uit te komen op een ander strand Thistle Cove, ook al zo mooi. Dan terug de bus in om te stoppen in Hellfire Beach voor lunch, echt, deze stranden doen hun best om nog mooier te zijn dan de ander, is echt niet normaal! Alleen spijtig dat het wat te koud was om te gaan zwemmen In de middag een kleine tour gedaan rond Esperance, een wandelingetje naar de pier waar we dan toch eindelijk Sammie gezien hebben en dan terug naar de hostel om te eten. Aangezien het zaterdagavond de plaatselijke karaokeavond is, moesten we toch zeker naar de pub gaan. Na een kleine weddenschap met Fin heb ik dan toch ook maar mijn podiumvrees overwonnen en een liedje gaan zingen
Toen we zondagochtend opstonden was het aan het gieten dat het niet normaal was, al chance dat we weer redelijk wat uren in de bus zaten, want vandaag gaan we richting Albany. Eigenlijk waren de weersgoden ons redelijk gunstig gezind, want elke keer we uit de bus stapten om iets te gaan bezichtigen stopte het eventjes met regenen, om dan daarna terug verder te gieten ... 's Avonds toegekomen, beslisten we om de pub te gaan bezoeken, waar we konden genieten van een zelfgebrouwen bier en live muziek. Aangezien zondag alles in Australie sluit tegen 21u, was het daarna een rustige avond in onze hostel waar we konden genieten van Ocean's Thirteen op het grote scherm en gratis popcorn. Geef toe, wat wil een backpacker nog meer...
Nadat de alarmklok om 6u weeral eens afging, zaten we tegen 7u al in de bus, want een grote dag voor de boeg! Eerst en vooral een bezoekje brengen aan de Gap, Natural Bridge en de Blow Holes om daarna het Whale Museum te gaan bezoeken. Was eigenlijk nogal luguber, want alle apparaten waarmee ze de walvissen vingen en opensneden en zo waren daar nog aanwezig... Daarna terug in de bus en richting Pemberton. In de middag eerst nog gestopt om de Tree Top Walk te gaan doen. Dat is een brug die op zo'n 70 meter boven de grond tussen de bomen hangt en, om het idee te geven dat je je in een boom bevindt, lekker mee heen en weer wiegt met de wind. Kortom weer niet echt iets voor iemand met hoogtevrees, maar viel al bij al goed mee. Een tijdje later zijn we ook nog gestopt bij de Bicentennial Tree, wat vroeger een uitkijkpost was die je enkel kan betreden door de spaken de beklimmen die ze in de boom hebben geplant en zo een soort ladder vormen. Om deze boom te mogen beklimmen moest je eerst een papier tekenen dat moest er iets gebeuren, je zelf aansprakelijk bent, zo gevaarlijk is het. Natuurlijk, ik wilde het toch eens proberen, maar ben niet veel verder geraakt dan zo'n 10 meter boven de grond, fotootje getrokken en dan terug naar beneden Die avond hadden we een chaletje voor onszelf, echt in the middle of nowhere, waar we konden genieten van een fantastische BBQ. Daarna zijn we de tamme kangoeroe's gaan voederen, echt super! En zacht dat die beestjes zijn, je zou het niet denken, maar is echt niet normaal...
Weeral eens vroeg uit ons bed voor jammer genoeg de laatste dag van de trip. Mits een kleine toelage konden we vandaag in Dumborough aan 'whale watching' doen. Zoiets moeten ze mij geen twee keer vragen!! Dus, wij op de boot in de hoop een paar walvissen te zien. Het waren er echter niet slechts een paar, maar zo'n 13 a 15 die naast onze boot zwommen, was echt super. Eentje ervan ging zelfs op een gegeven moment op zijn zij zwemmen om eens mooi te zwaaien naar ons Amai, dit was een dag die ik absoluut nooit zal vergeten, zo'n mooie beesten en wij konden gewoon zo'n 2 a 3 uur naast hen dobberen zonder dat zij er last van hebben. Super, super, super, heb er echt geen ander woord voor!!!! Nadien nog een chocoladefabriek, kaasfabriek bezocht waar we een paar proeverdjes hadden en ook nog aan wijnproeven gaan doen, kortom een dag die niet meer stuk kon. Jammer genoeg reden we daarna terug richting Perth en kwam er een einde aan deze fantastische trip...
)
