In drie en een half uur van Brugge naar Antwerpen

Rijden zonder rijbewijs met brommobiel
 
 

De brommobiel is klein, handig en bijna iedereen mag ermee rijden.
Helaas vaak tot groot ongenoegen van de andere weggebruikers. Maar de
lilliputters laten niet langer met zich sollen.
 

Er broeit wat in het immer groeiende gild der brommobielgebruikers dat
dagelijks voor slak, kabouterkar, rugzak op wielen en meer van dat
fraais wordt uitgescholden. De merken Aixam, Ligier en Microcar
verkopen in België brommobielen of droogbrommers die er op het eerste
gezicht niet kleiner of minder hip uitzien dan een Smart, maar die hun
slechte reputatie te danken hebben aan hun beperkte snelheid en het
feit dat je er zonder autorijbewijs of rijlessen mee op de baan mag.

De kans is groot dat je onder de brommobilisten niet de allerbeste
bestuurders aantreft, maar ook die hebben recht op mobiliteit. Net als
voetgangers en fietsers horen brommobielgebrukers in meer dan één
opzicht tot de categorie van zwakke weggebruikers. Ze zijn trager,
onzekerder en kwetsbaarder dan de andere bestuurders.

Eigenlijk zouden alle gewone autogebruikers meer begrip en aandacht
moeten hebben voor de mobiele verkeersvertragers die de brommobielen
zijn.

Bewust zonder rijbewijs

Jurgen De Bundel (42) uit Wachtebeke, al anderhalve maand de trotse
bezitter van een hemelsblauwe Aixam, vindt het hoog tijd om de Vlaamse
weggebruikers te sensibiliseren. Hij zette een website op poten,
Free4wheels, en roept alle brommobilisten te lande op voor een
demonstratie op 2mei in Brugge. Jurgen, die werkloos is en al zijn
tijd in de actiegroep steekt, heeft geen groots eisenpakket: hij wil
eenvoudigweg meer begrip en respect van de medeweggebruikers.

Is het dan zo erg? Jurgen vindt van wel. 'Vrachtwagenchauffeurs tonen
nog het meeste begrip. Voor hen ga weleens aan de kant staan, ik word
niet graag gesandwicht tussen twee trucks. Met andere automobilisten
maak ik bijna elke dag wel een incident mee. Mensen die me inhalen
over de witte lijn, gebaren maken of me uitschelden.'

Soms begeeft Jurgen zich wel eens tegen 45 per uur op wegen waar
anderen negentig doen, maar alleen als het echt niet anders kan.
Verder dan een uitstapje naar Blankenberge heeft hij zich met zijn
brommobiel nog niet gewaagd.

Om boodschappen te doen vindt Jurgen De Bundel, een vader van vier
jonge kinderen, zijn Aixam onontbeerlijk. De vierwieler is veel
handiger dan zijn brommer, waarvan hij echter maar moeilijk kan
scheiden. Maar hoe vervoert hij zijn vier koters? 'Mocht het wettelijk
toegelaten zijn, ik nam ze mee in de koffer. Maar dat mag nu eenmaal
niet. Omdat alles inzake brommobielen op het bromfietsrijbewijs
gebaseerd is, mag je maar met één passagier in de brommobiel zitten.
Als mijn vrouw en ik er met de Aixam opuit trekken, zoeken we opvang
voor de kinderen. Als we allemaal samen ergens naartoe moeten, vragen
we aan iemand om ons te vervoeren. De bus? Nee, daar zit ik niet graag
in. Op vakantie gaan we niet: we hebben een tuin.'

Er is één constante bij de brommobielgebruikers. Ze kunnen of willen
geen autorijbewijs halen, of ze hebben er niet langer recht op. Jurgen
ziet dat anders. 'Een rijbewijs halen interesseert me van geen kanten.
Je moet er heel veel geld insteken, van de honderd mensen zakken er
negentig. En ik heb geen zin om het examen tien keer opnieuw te doen.
Mochten ze me een miljoen geven, ik zou nog geen autorijbewijs
willen.' De vrouw van Jurgen is er vooralsnog ook nog niet in geslaagd
om een rijbewijs te behalen.

Jurgen rijdt met een 'L' op zijn Aixam en is verplicht om een
A3-motorrijbewijs te behalen. Wie na 14februari 1961 geboren is, moet,
in het bezit zijn van een rijbewijs A3 om met een brommobiel te mogen
rijden. Wie ouder is, heeft geen enkel rijbewijs nodig. Je mag
overigens al vanaf je zestiende met een brommobiel de weg op, maar in
de praktijk blijkt het voertuig daarvoor niet hip genoeg.

Ten gevolge van een Europese richtlijn zullen vanaf 2010 ook
brommobielen een nummerplaat moeten dragen.

Conflicten vermijden

Willy Nauts (69) rijdt met zijn zesde Ligier, zijn eerste brommobiel
kocht hij in 1988. De ruime koffer van de X-TOO is ideaal om de
rolstoel van zijn vrouw, Annie Borny (56), te vervoeren. Willy heeft
vroeger altijd met een motor gereden en jaren geleden was hij
vrachtwagenchauffeur. Maar aan een rijbewijsB waagt hij zich liever
niet. 'Hij ziet niet goed uit één oog en hij is nogal nerveus', zegt
Annie. 'Ik denk niet dat hij erdoor zou geraken.'

Het grootste afknapper bij hun brommobiel is ook voor Willy en Annie
het onbegrip van de jonge bestuurders. 'Ze maken gebaren of komen vlak
achter ons rijden. Dan gaan we maar opzij. We vermijden elk conflict',
zegt Annie. Het belet het paar niet om vanuit Den Haan grote
expedities te ondernemen: tot over de Nederlandse grens, naar
Oostburg.

'Maar dat mag nu niet meer, omdat er tussen Sluis en Oostburg een stuk
autoweg ligt', zegt Annie. De gewone automobilist knort tevreden als
er weer een stuk expresweg wordt opgewaardeerd tot autoweg en geeft
flink gas bij. De brommobilist moet voortdurend op zijn hoede zijn
voor wijzigingen aan het wegennet en de soms uit het niets opduikende
blauwe verkeersborden G1 en G3, die het begin van respectievelijk een
autosnelweg of een autoweg aangeven en dus verboden terrein zijn voor
de trage weggebruikers. En toch. Willy Nauts en Annie Borny geraakten
vanuit Den Haan ook al tot in Brussel, naar het Voedingssalon: drie
uur heen en drie uur terug over secundaire wegen.

Zonder brommobiel zouden ze niet kunnen. 'We wonen in een sociale
woonwijk en daar zijn geen winkels.' Willy is vastberaden: hij blijft
rijden zo lang hij kan. Telkens als er een nieuw type uitkomt, koopt
hij een nieuwe Ligier, die hij telkens omnium verzekert.

Geen comfort

Ook voor wie geen autorijbewijs meer heeft, is de brommobiel een
mogelijke oplossing. Laurent Goethals (78) slaagde er twee jaar
geleden niet in om zijn rijbewijs te laten vernieuwen. De praktische
proef ging goed, maar bij de oogarts liep het mis. 'Ik kan blijkbaar
niet goed naar links kijken. Ik heb me daarbij neergelegd en op
aanraden van mijn zoon een brommobieltje gekocht waarmee ik tot nog
toe vijfduizend kilometer heb gereden.' Voor Goethals valt de
vergelijking met zijn Volkswagen van vroeger in het nadeel van de
Ligier uit. 'Voor oudere mensen is dat goed, maar je hebt er geen
comfort in. De wegligging is hard, het maakt veel lawaai en het gaat
niet snel. Ik rij nu niet meer zo ver. Ik ben ook alleen, waar moet ik
naartoe? Bovendien is mijn zoon altijd bereid om mij te voeren.'

De lichten van BMW's

Monique Lauwers (50) uit Brugge rijdt 25.000 kilometer per jaar met
haar brommobiel. Ze slaagde tweemaal niet voor de theoretische proef
van haar rijbewijsB en koos voor de gemakkelijke oplossing. 'Zo'n
Ligier is best handig, maar duur in de aankoop, zo'n 13.000 euro. Ik
weet het, daar heb je ook al een echte auto voor. Maar ze zijn zuinig
in het verbruik: drie liter per honderd kilometer.'

Het vervelendste zijn de andere automobilisten: 'Ze knipperen met hun
lichten, kleven tegen mijn bumper. BMW's zijn het ergst.'

'In het begin ging ik soms op de pechstrook staan om ze door te laten,
maar dat doe ik nu niet meer.' Monique herinnert zich nog de eerste
keren dat ze, zonder enige ervaring en zonder rijbewijs achter het
stuur van haar brommobiel plaatsnam. 'In het begin wou ik er niet mee
rijden. Op een rotonde durfde ik mijn voorrang niet nemen, nu doe ik
dat wel.'

Met een paar jaar rijervaring achter de rug begint Monique er toch
terug over te denken om haar rijbewijsB te halen. 'Mijn familie woont
voornamelijk in Antwerpen en het kost me drieëneenhalf uur om daar te
geraken. Bovendien zat ik al twee keer per ongeluk op de expresweg. Ik
heb het bij de politie nagevraagd: op N-wegen zoals de N49 tussen
Antwerpen en Knokke mag ik in principe rijden, maar op bepaalde
stukken wordt die een expresweg. Alleen staat het verkeersbord dat dat
aangeeft pas na vijf kilometer op de weg. En je kunt dan moeilijk vijf
kilometer achteruitrijden.'

www.bloggen.be/free4wheels

bron: De Standaard 26/04/2008