Vanmorgen ben ik vertrokken uit mijn hostal om met de trein naar Aranjuez te komen. Aangezien ik in Madrid al wat eten en drinken gekocht had, had ik nog een extra tas nodig om al mijn spullen mee te krijgen. Gelukkig kon mijn handtas wel in die tas, maar ik was nog steeds goed geladen :)
Ik was gisteren al eens gaan kijken waar het station precies was (en ik heb lang gezocht, héél lang gezocht) en hoe ik een ticket kon kopen aan de ticketmachine, dus toen de taxi mij afzette aan het station, wist ik precies waar ik moest zijn. Ook mijn ticket kopen ging vlot, totdat ik moest betalen. Ik stak er cash geld in, maar er kwam geen ticket uit en ook mijn geld keerde niet terug. Op het scherm bleef er maar staan dat ik moest betalen, totdat plots ook die tekst verdween en ik weer op de startpagina terechtkwam, zonder ticket of geld...
In mijn beste Spaans ben ik het dan maar gaan uitleggen aan het loket. Als ik een formulier zou invullen, kreeg ik mijn ticket en mijn wisselgeld terug. Mijn naam en familienaam kon ik perfect invullen, maar bij adres kon ik nog niets invullen, dus mocht ik gewoon 'Bélgica' opschrijven. Geen idee hoe ze dat ooit kunnen gebruiken! Ook hadden ze mijn nummer van mijn identiteitskaart nodig (Spanjaarden hebben je identiteitskaart echt voor álles nodig), en toen heb ik ze per ongeluk dan nog mijn rijksregisternummer gegeven ook. Veel zullen ze dus niet kunnen aanvangen met mijn gegevens, vrees ik.
Uiteindelijk ben ik dan toch op de trein geraakt, na nog enkele roltrappen overwonnen te hebben met al mijn bagage mee. In Aranjuez is het echter niet zo'n modern station, dus waren er geen roltrappen meer, enkel nog trappen. Gelukkig zijn Spanjaarden ook wel heel vriendelijke mensen, en heeft er iemand mijn zwaarste valies naar boven gedragen :)
Gisteren had ik gekeken waar mijn nieuwe verblijfplaats-voor-drie-nachten zou zijn, (Hostal Real), maar ik kon natuurlijk geen plannetje afprinten. Daarom heb ik de route gisterenavond dus zo goed mogelijk overgetekend mét de straatnamen erbij, zodat ik zeker in mijn nieuwe hostel zou raken. Ik ging immers te voet gaan, want zo ver was het niet... Het was inderdaad niet zover, maar met twee valiezen, een rugzak, een laptoptas en nog een andere tas mee heb ik er toch wel eventjes over gedaan. De zandwegjes waarover ik moest lopen, maakten het er niet gemakkelijker op, en ook de zon was weer van de partij. Gelukkig ben ik dan eindelijk wel in mijn hostel geraakt. Het is een heel chique bedoening eigenlijk, het is precies alsof ik op hotel ben!
Nadat ik al mijn spullen op mijn kamer had gezet, zijn Hannelore, Britt en ik een goeie frisse cola gaan drinken in de '100 montaditos'. Dit is een soort café waar je allerlei broodjes (montaditos) kunt bestellen voor maar 1 op woensdag en zondag, en maandag kost het zelfs maar 50 cent! Daar zal ik nog wel teruggaan denk ik!
Ook ben ik naar mijn eerste mogelijke woonplaats voor de volgende vijf maanden gaan kijken. Vlak bij school, in het centrum, een ruime kamer op een verdieping die ik moest delen met 3 andere meisjes. Er is ook nog een living en een aparte keuken. Het lijkt me heel leuk om daar te wonen, en ook de mevrouw wou wel graag dat ik daar zou blijven, totdat ze hoorde dat ik maar tot februari bleef... Donderdag gaat ze me laten weten of ik toch daar mag wonen, maar tot dan gaan alle andere studenten die voor een heel jaar in Aranjuez blijven, voor. Afwachten dus!
Vanavond gingen we rond halfacht gaan eten, maar blijkbaar gaan de keukens van restaurants pas open vanaf acht of negen uur 's avonds. Daardoor waren we dan ook te laat op onze eerste afspraak met andere Erasmusstudenten die in Aranjuez studeren, maar ach ja, we zijn in Spanje, zo stipt moet je hier blijkbaar niet zijn :)
|
Deze ochtend was het eindelijk zover: om negen uur zou mijn vliegtuig naar Spanje vertrekken, waar ik tot half februari naar school zal gaan. Nadat iedereen was uitgezwaaid en ik zonder problemen door het beveiligingspoortje was geraakt, was het enkel nog wachten tot we mochten inchecken. Maar dat wachten zou wel héél lang wachten worden... Net vandaag was er een probleem met de computers op Zaventem, waardoor iedereen manueel ingecheckt moest worden en iedereen op het tarmac naast het vliegtuig zijn bagage moest aanduiden. Het voordeel was dat ik dan wel zeker wist dat mijn bagage in de luchthaven niet verloren was gegaan, en dus zéker mee was op het vliegtuig.
