Deze week kreeg Annie haar 12de keer Herceptine, nog 6 te gaan!
Verder werd Leen opnieuw geïnstalleerd in haar appartement met dank voor het mooie bed en de kasten die we kregen.
Op het werk nog rap rap één en ander afwerken zodat ik met gerust gemoed op vakantie kan vertrekken. 14 dagen Ardennen zullen deugd doen!
De voorbereidingen voor de kermis schieten goed op, we duimen nu nog voor goed weer en een grote opkomst !!
Gisteren een mooie dag beleefd: mosselen gaan eten in Phillipine, molen bezocht in Axel, bowlen in Zulte en na een pintje bij Christientje een pizza bij ons thuis. Leuk voor ons allemaal.
Vanavond naar de opnames van Villa Vantilt gaan kijken, het gaat over mensenmet verstandelijke beperkingen en ze hadden grag vel atleten van de Specials ter plekke gehad.
Al 2 weken verder en de sfeer is niet echt verbeterd. Afscheid nemen is blijkbaar moeilijk en dit ondanks de berichten over en weer en de "nieuwtjes" op Facebook e.d. Het ergste is dat wij daar van zo dicht bij betrokken worden.
Een week ardennen achter de rug, veel bij onze buur gezeten, wat gewandeld, den toerist uitgehangen en gerust wegens géén GSM!
Gisterenavond een prachtig vuurwerk gezien in Hastiére - altijd laatste zaterdag van juli, een echte aanrader! Dat ze niet meer zeggen dat ze daar geen geld hebben ! Het schouwspel duurde een half uur en het was indrukwekkend!
Morgen ga ik weer aan de slag en we proberen om de normale gang van zaken terug te vinden.
Het blijft maar aanmodderen. Verwerken van tegenslagen is voor sommigen blijkbaar erg moeilijk en dit straalt dan af op anderen die daardoor kregelig worden omdat ze zelf die dingen moeten verwerken.
Ganse dagen een drukke peuter van bijna 3 jaar in huis is niet echt ideaal voor een rustige thuis en daar hebben we toch af en toe wel nood aan.
De vakantie is al een tijdje opgeschoven, sommigen zijn al terug en anderen vertrekken nog. Wij zijn bij de gelukkigen die het nog tegoed hebben. Elk zijn beurt hé.
Alweer een bewogen week achter de rug.
Sinds zondag is de relatie van Leen gedaan en het verloopt niet al te netjes. Het internet is op zulke momenten blijkbaar echt een bron van frustraties en leugens verspreiden verworden. Dit doet dan pijn.
Woensdag kreeg Annie nogmaals een baxter (nog slechts 8 te gaan!) en we kunnen er nu weer voor 4 weken tegen.
Vandaag op familiebezoek en dan morgen weer nog een bestekje maken zodat we dan binnenkort ook een weekje vakantie kunnen nemen.
Wat een week ! Temperaturen die echt niet gewoon zijn voor ons kleine Vlaanderen. Ondertussen toch heel wat werk kunnen realiseren.
We stelden het goed vorige week in Leuven, we waren wel meer dan 2 uur onderweg zowel 's morgens als 's avonds.
Het leek echt op donderdag alles te gebeuren was, we hadden 's avonds liefst 4 verschillende afspraken! Enkel de afspraak om de site van oudstrijdersstraatcomite.net in orde te stellen haalden we niet. Dat zal iets voor komende week zijn.
De vakantie is ondertussen begonnen en sommigen zijn al vertrokken voor een -hopelijk- deugdoende rustige periode. Ikzelf moet nog wachten tot 23 juli voor een weekje vakantie en dan 2 weken na 15 oogst.
Tegen dan is het weer kermis! Ondertussen moet Annie nog een paar baxters halen en kunnen we verder aftellen naar het einde van de behandeling.
Vanop een (te) warm terras een kort verslagje van de voorbije week.
De zomergekte heeft weer toegeslagen op het werk! Plotseling moet alles weer af voor het verlof. Dat kan natuurlijk niet en dan komen daar spanningen van. We zitten tegenwoordig meer op vergadering dan bezig te zijn met ons echt werk en dan opmerkingen krijgen dat ons werk niet tijdig af is .....
Als daarenboven andere zaken een verplichting worden dan kan het wel eens allemaal te veel worden. Tijd zal ook hier wel raad brengen.
Ondertussen doen we goed verder met de voorbereiding van de kermis. We waren aanwezig op de bierfeesten, jammer maar er waren minder aanwezigen dan vorig jaar dacht ik.
Morgen ondergaat Jan zijn jaarlijks onderzoek in Leuven. We hebben vertrouwen dat dit zonder problemen zal zijn.
Na enkele dagen in de champagnestreek en een druk weekend wachtte er gisteren weer een drukke dag op kantoor.'s Avonds dan een vergadering met het Oudstrijdersstraatcomité.
Vandaag waren we bijna de ganse dag in Feniks voor de evaluatie van de stage van Jan en bekeken we de mogelijkheid om daar in kortopvang op vakantie te gaan .
Tussen dat alles door ook nog heel wat werk aan de reclames en affiche voor de kermis. Wie mij kent weet dat ik dat echt zeer verzorgd wil doen en dat er dan al eens iets moet wijken en ik die periode voor niets anders oog heb. Af een toe een tegenslag doet mijn optimisme dan ook geen goed.
Gelukkig gaat het ondertussen verder goed met de gezondheid van ons allen. Alleen voor Leen blijft het nog wat afwachten hé.
De werkweek begon rustig, de mailbox zat niet helemaal vol en er waren maar enkele gemiste oproepen op de gsm. Nogal vlug terug de draai gevonden en ook de tijd genome voor een koffietje.
Vanaf dinsdag was het weeral de druk zoals we die de laatste weken gewoon zijn en nog een verplichte vergadering in Brussel. Men blijft maar bijkomende zaken vragen en is dan verwonderd als je eens zegt dat je het niet allemaal kan rondkrijgen. Het ongenoegen is bij zeer veel collega's groot.
Vandaag al op eierenjacht gegaan en het zwembad gekuist. Straks naar het schoolfeest in De Kindervriend en morgen dan gaan stemmen! En verwend worden zeker? het is vaderdag ...
Komende woensdag terug Herceptine en op donderdag en vrijdag een ander medicament: Champagne! We gaan onze voorraad opslaan, als je er wilt laat het weten hé.
Te Loudes toch weer enigszins tot rust gekomen.Voor het eerst een ganse week geen GSM mee van het werk en ook die mails niet gelezen.
Toch is de druk niet van de ketel ik zie er nu al tegenop om de gsm aan te zetten en de mailbox te openen. Hopelijk is het morgen niet te druk op bureau en is er tijd om wat bij te praten bij een koffietje. Ik denk dat ik het anders niet uithoud.
Het was dus leuk in Lourdes met mooi weer, op tijd een flesje wijn en een wandeling en natuurlijk de momenten van rust in en om het bedevaartsdomein. Het werd de laatste dagen al heel druk met enkele duizenden Franse Oudstrijdersstraat op bedevaart.
Zaterdagmorgen om 7u30 vertrokken in Lourdes, vlot tot in Parijs kunnen rijden. In Parijs amper 20 minuten verloren maar de autostrade naar Lille was afgesloten op 40 Km voor Lille. Via Cambrai, Valenciennes en Tournai toch om 19 u veilig thuis geraakt.
Sinds zondag hebben we dus al heel wat kilometers gedaan .
We kwamen zondag rond 16 u aan in Seguret - Domaine de Cabasse. Een mooi domein met prachtige kamers. We werden door Fonske echter vriendelijk doch dringend uitgenodigd om in Gigondas de wijn van Brusset te komen proeven wat we dan ook deden.
Na een lekker avondmaal vroeg onder de wol en op maandag gaan wandelen in Vaison la Romaine. Tegen de middag dan gaan eten bij Fonske en nadien niets meer nodig wegens voldaan.
Deze morgen terug de baan op naar Lourdes. Een tussenstop te Carcasonne voor het middagmaal.
We proberen te leven als God in Frankrijk en bij mooi weer en een goed glas wijn lukt dat wel. Spijtig dat jullie er niet bij zin!
Morgen begint onze bedevaart en alle intenties die meegegeven werden komen zeker aan bod.
Oef een zeer drukke week is gedaan!
Annie kreeg woensdag haar negende Herceptine en is daarmee halfweg. Eind 2010 is ook deze behandeling gedaan.
Leen blijft veel pijn hebben en er wordt gedacht aan gescheurde ligamenten in haar nek, het zal iets van lange adem worden. Auto is total loss verklaard nu nog hopen dat recht ook recht is.
Op het werk gaat het van kwaad naar erger. Met veel nutteloze opdrachten en lijstjes die moeten gemaakt worden? Veel vergaderingen maar gelukkig zijn er daar bijeenkomsten die niet stresserend werken.
Volgende week gaan we naar Lourdes, ik ben blij van eens te kunnen rusten en zal zelfs voor het eerst mijn gsm niet meennemen die ons toch wil bereiken kan dat via Annie op 0474 57 36 93. Blij om van de stress van het werk efkes verlost te zijn maar dan toch ook spijtig dat je die week je vrienden niet ziet. We doen zeker een kaarsje branden voor jullie allemaal !
Een week met veel verschillende emoties.
Vorige zondag vierden we (wat laat) Jan zijn 21ste verjaardag. Het was een prachtig feest waarop iedereen zich goed amuseerde en vooral onze Jan zelf ook.
De optredens (Pipi Langkous, Plop, Kampioenen, Jan van Melle en Samson) waren zeer leuk en goed voorbereid.Ik zorg wel eens voor wat foto's.
Maandagvoormiddag amper tijd om adem te halen maar dit werd 's namiddags ruimschoots goedgemaakt op een ontspannende vergadering.
Op dinsdag was het heel wat minder: Leen had een accident met haar auto. Achteraan aangereden; auto total loss, Leen pas vandaag terug uit het ziekenhuis. Ze klaagt nog steeds over hoofd- en nekpijn.
Het waren dus weer wat "angstige" dagen vol zorgen. Het is op deze dagen duidelijk dat we allen nood hebben aan een plek of iemand waar we tot rust kunnen komen en zodoende de batterijen terug kunnen opladen.
Ondertussen is het echt terrasjesweer geworden, ben dan ook van plan om dat te doen.
Het waren weer enkele drukke dagen op hetwerk. Toch slaagden we erin om alle afspraken na te komen en zelfs thuis de garage af te werken (allee toch 98 %).
Woensdag zijn we dan vertrokken naar Herne. Een klein dorp in het Pajottenland. Want vanaf donderdag zijn het weer de Special Olympics waar onze Jan voor het laatst aan deelneemt.
We zijn goed gelogeerd bij zeer vriendelijke mensen.
Donderdag breng ik eerst Stijn bij de kookploeg van De Hoge Kouter waar hij 2 dagen zal helpen.
Wijzelf zijn tegen 11 u op de regenachtige spelen en pas om 12 u komt de begeleiding van Jan eraan. De organisatie van de Specials is zoals altijd : het kan beter...
Hoog tijd om op de andere site oude bekenden op te zoeken. Wat ongeloof en ontgoocheling maar daar is ze dan toch mijn chocoladevriendin. Toch tof hoe je met mensen die je lange tijd niet zag zo een goede band kan opbouwen/behouden.Ik kijk echt al uit naar de volgende ontmoeting.
Zoals je kan vermoeden :van het medische front géén nieuws en je weet géén nieuws is goed nieuws !!
Woensdag dus weer herceptine gekregen nog ....? te gaan (12 ?). Het verliep weeral niet vlot, het duurde 2 uur vooraleer de baxter aangelegd werd en dan was het rap rap naar huis want onze Jan had die dag een baaldag en de oppas bleef maar tot 12u30.
Op donderdag bij de Dr voor de buikpijn. Op echo niets te zien en de bloedafname bracht ook niets op. Vermoed wordt dat het om littekenweefsel gaat van de galoperatie vorig jaar. Afwachten maar.
Ondertussen is het op het werk echt hectisch aan het worden gelukkig kunnen we wat verpozen als we vrienden ontmoeten.
Zo is sinds gisteren de badkamer (eindelijk) volledig af. Douchescherm geplaatst, kasten opgehangen en de voegen afgekit. Nog enkele avonden in de garage en we kunnen ons focussen op de kermis.
Komend lang weekend gaat Jan voor het laatst mee naar de Specials. We zullen die leuke dagen missen in de toekomst.
Het was een ontspannende week aan zee en in de ardennen.
We waren enkele dagen in Vlissingen en genoten daar onder een stralende zomerzon van de (dure) Hollandse koffie terwijl we de vrachtschepen zagen voorbijvaren. Zeer leuk hotel met ruime kamers en lekker eten. Echter één constante in Nederland: de aardappelen zijn altijd gefrituurd! We hadden dit vroeger al eens geconstateerd en ook nu was het weer zo.
In het volgende stadje waren ze druk bezig met de voorbereiding van het koninklijk bezoek op Koninginnedag. Ongelooflijk hoe de Nederlanders darvoor uit de bol gaan! Strenge veiligheidsvoorschriften ten gevolge van de aanslag in 2009..
Vrijdag mochten we Jan dan terug halen van de bosklassen. Ook hij stelde het goed ondanks de vele muggen op de verblijfplaats. Na een drukke avond en morgen van wassen en opruimen vertrokken we dan naar ons huisje in de ardennen.
We werden bij onze buren verwacht voor een barbecue en konden ondertussen ook hun nieuwe auto bewonderen en kennis maken met hun hondje Sam. Nu nog klein en bang maar dit zal rap veranderen.
Stijn bleef thuis om zo eens te proberen te wennen aan het alleen wonen (wat hij zo graag zou willen). Na dit weekend zal zijn verlangen wat afgenomen zijn denk ik.
De week werd wel regelmatig onderbroken door telefoontjes voor het werk. Iedereen verwacht nu eigenlijk altijd direct een antwoord. Het wordt volgende week ongetwijfeld druk met de vergaderingen (leuke en minder leuke) en ook met op mandag een vergadering voor de toekomst van Stijn en Jan en op woensdag Herceptine-dag en donderdag dan bij de dokter voor de buikproblemen.
Van het medische front geen nieuws dus enkel andere weetjes.
Lenteweer, dus Annie niet te houden en in de tuin aan het werken. Goed hé, het was vorig jaar anders!
Vanaf morgen gaat Jan voor het laatst op bosklassen en dus kunnen wij er nog eens met ons tweetjes tussenuit.
Het zal leuk zijn om wat te kunnen op rust komen. Het was de laatste week hectisch op het werk, er kwamen wat last-minute afspraken bij waardoor andere afspraken uitgesteld werden. Hopelijk komt de "rust" terug eens we definitief weten wat onze nieuwe opdracht juist omvat. Dit zal echter pas in oktober zijn! Ondertussen wordt verwacht dat we onze gewone activiteiten verder zetten en daarenboven het werk van onze 2 collega's die met pensioen gegaan zijn erbij nemen !
Drukke week achter de rug. Woensdag in het ziekenhuis heeft Annie dan toch gezegd tegen haar dokter dat ze regelmatig stekende pijn heeft in haar buik. Zijn reactie was laconiek (en misschien zelfs ongepast):"dan moet je een afspraak maken met Dr. .....". Die is nu voorzien op 6 mei. Hopelijk is de oorzaak van de pijn onschuldig.
Donderdag naar Geubels gaan zien. Het was wat minder dan ik er van verwachtte maar toch leuk.
Vrijdag een dag naar de beurs in Frankfurt. Druk druk druk in de beurs maar vooral op de trein ingevolge de sluiting van het luchtruim waardoor velen op zoek mochten naar een alternatief.
We hadden een 40 tal minuten vertraging wegens een overvolle trein en hadden nog geluk dat we de laatste trein terug uit Brussel konden nemen.
Deze namiddag naar het feestje van Ziekenzorg en morgen eens naar de kermis op de Statie.
Maandag weet ik hopelijk dan iets meer over de hervormingen op het xerk en kunnen we alles weer beter gaan plannen en hoeven we niet te veel geplande afspraken af te zeggen door nieuwe afspraken die door anderen gepland worden.
Alle valiezen uitgeladen en de was is gedaan. We zijn weer klaar voor een werkweek.
Woensdag moeten we dus naar het ziekenhuis voor een nieuwe dosis Herceptine. Verder loopt alles vlot, er zijn wat bijwerkingen zoals vreetbuien en dan aansluitend buikpijn maar daar zal er niet veel aan te doen zijn zeker - de hormonen hé.
Ons weekje vakantie zit er weer op. We praatten veel over hun dode hondje Duck en keken ook naar foto's van hun nieuwe hond die ze eind van de maand zullen hebben. Het zal een hele aanpassing worden het wordt een Benner Senner en hij zal Sam heten.
Komende week mogen we er weer invliegen met morgen al wat vergaderingen (denk ik) en dan woensdag wat ziekenhuisverblijf, donderdag naar een optreden van Filip Geubels (hopelijk praat hij niet te vlug ..) en vrijdag dan naar een beurs in Frankfurt.
Hopelijk vind ik tussenin nog tijd om te gaan shoppen.
Nu (bijna) iedereen zicj klaar maakt om morgen weer te gaan werken en ondertussen bezig is de valiezen leeg te maken en de wasmachine vol te proppen maken wij ons klaar voor enkele dagen ontspannen.
Morgen vertrekken naar de ardennen en daar wat rust opzoeken, dat we ondertussen bijeenkomsten en andere zaken moeten missen komt er dan wel bij. We horen/lezen het wel als er iets nieuws is. Bijpraten met Alfons en Helga zal ook eens deugd doen en nodig zijn. Het zal wel een aanpassing zijn nu hun hond Duck er niet meer is.
Hopelijk wordt het gauw lente zodat we straks een terrasje kunnen doen.
Van het medische front eigenlijk géén nieuws. Met Annie gaat het verder goed en voor nieuws van mijn knie wordt het dus afwachten tot eind mei.
Dat men nooit moet wanhopen dat iets niet in orde komt blijkt ook nu weer. Meer dan 26 jaar zegt Annie dat ik de garage moet afwerken en deze week ben ik beginnen schilderen. Zo zie je maar hé alles komt goed. Soms duurt het wat lang maar ja is dan maar zo.
Op het werk is het druk druk druk met nog maar eens hervormingen op stapel. Gelukkig zijn er dan ook bijeenkomsten waarop je bekenden tegenkomt waarvan het misschien al veel te lang geleden was en waarop je dan ook heel wat hebt bij te praten. We wachten af wat de toekomst brengt en wat onze taak juist zal inhouden.
Vanaf dinsdag gaan we enkele dagen naar de Ardennen om wat frisse boslucht op te snuiven.
