Weeral een week voorbij.
Het vuur om een bericht toe te voegen aan de blog is veel minder geworden. Het was/is een uitlaatklep om hetgene je meemaakt te kunnen plaatsen in je leven. Jullie weten nog dat die opgestart werd bij het begin van de behandeling van de kanker bij Annie.
Ik denk dat al onze vrienden, die we toch regelmatig zien, ook wel weten dat het ondertussen met Annie goed tot zeer goed gaat.
Voor onze jongste wachten we de nakende lente af en kunnen we weer die bange periode van verkoudheden en besmettingen achter ons laten.
Alhoewel dit bericht laat vermoeden dat dit één van de laatste is bestaat de kans dat ik toch af en toe nog iets post.
