Dinsdag goed nieuws gekregen bij de hartspecialist. Er zijn geen bijwerkingen vastgesteld en de behandeling kan dus door gaan.
Normaal gezien binnen 3 maand terug controle maar wij moeten terug binnen 2 maand. De dokter gaat dan met pensioen ...
Ondertussen was Annie ook weer druk in de weer om onze nieuwe stagiare in te wijden in de bakkunsten. Onze leergierige en werklustige stagiare bracht het er goed vanaf.
De sauna is ondertussen al goed in gebruik genomen, dit zijn van die momenten van rust die een mens nodig heeft. Een terrasje doen en een koffietje drinken natuurlijk ook. Het leven is zo al stresserend genoeg.
Donderdag mocht ik dan naar de dokter voor mijn knie. Volgende dinsdagmorgen wordt een scan genomen en ik mag terug naar de dokter op 25 mei. 2 maanden wachten op een afspraak en dus een diagnose. Een eventuele operatie zal dan besproken worden maar blijkbaar zit die agenda nu al vol tot eind juni! Het zal voor na de kermis zijn . Hopelijk lukt het om zo lang te wachten.
Weeral een drukke week achter de rug.
Woensdag kreeg Annie opnieuw een dosis herceptine, komende dinsdag nu bij de hartspecialist om na te zien dat die herceptine geen schade toebrengt aan haar hartspier.
Ondertussen doet ze telkens ietsje meer in het huishouden mar terug de oude worden zal een werk van lange adem zijn.
Donderdag werd de infraroodcabine geplaatst maar de inwijding moet nog gebeuren. Zal voor morgen zijn!
Ook voor mij weer een drukke werkweek met af en toe toch wat ontspanning zoals thuis de douchekranen plaatsen of een feest voorbereiden in school van Jan of wat bijpraten bij een koffietje.
Tijdens de voorbije week heeft Annie toch af en toe de man met de hamer ontmoet. Ze is eigenlijk boos op haar lijf dat ze nog niet alles terug kan zoals zij dat wil. Met wat geduld komt dat wel weer in orde.
Komende woensdag opnieuw een baxter herceptine en donderdag wordt onze infraroodcabine geplaatst. Inhuldiging zal in zeer beperkte kring (Annie en ik) gebeuren, hopelijk brengt de cabine ons de beloofde rust.
Gisteren dus begonnen aan onze vierdaagse, een middagdutje zal wonderen doen.
Terwijl Annie dus stilaan terug de oude wordt maken we volop plannen voor de vakantie hierbij moeten we echter rekening houden met de revalidatie van mij knie die waarschijnlijk zal moeten geopereerd worden. Oud worden hé. De vakantie zal wel zeer welkom zijn met alle stress die het werk met zich meebrengt. Gelukkig zijn er ook enkele mooie momenten die dan weer voor een energieboost zorgen.
Stilaan herneemt Annie haar huishoudelijke taken. Deze week zelf de strijk gedaan en af en toe helpen kuisen.
We zijn volop bezig met de inrichting van onze badkamer om daar de infraroodcabine te kunnen plaatsen en zoals je weet breken en weer opbouwen maakt veel stof. Wie Annie kent weet dat dat dagelijks moet opgeruimd worden en dat is eigenlijk maar goed ook want het kraakt toch al het ganse huis door.
Donderdagavond zat ze er toch wat door en was ze blij dat ik bezig was met kuisen. Ook vrijdagavond en vandaag mocht ik het zelf doen. Hopelijk krijgt ze geen terugval. Er komen drukke weekends aan.
Vanavond naar een optreden in De stringe en morgen schoolfeest in Zwevegem en dan wandelen in de vrije basisschool van Anzegem en genieten van één of meer Ename's.
Volgende week een 4 daagse met een huweljksjubileum, een neef op bezoek een optreden in Feniks en bijeenkomst voor onze kermis .
Tussendoor af en toe wat werken .
Een drukke week achter de rug! Na die 2 dagen "ziekenhuis" was het de bedoeling om thuis wat grote kuis te houden samen met onze poetshulp.
Woensdag werd daar nog een goede aanzet voor gegeven maar op donderdag was onze helpster dan opnieuw ziek. Annie heeft dan maar zelf gedweild! Zelf vond ze dat het niet goed vooruitging maar het was toch helemaal gedaan en bovenal ze kon het opnieuw !!
Ondertussen werd er ook al wat strijk gedaan zo wordt ons huishouden stilaan weer normaal na een periode van een 10-tal maanden.
Ook voor mij was het een hectische week met wat onverwachte afspraken, gemiste vergaderingen en ook andere verkeerd gelopen afspraken.
Nu eindelijk wat rust en straks verjaardag van mijn petekind gaan vieren ! Al 5 jaar , wat gaat de tijd snel! Ik verheug er mij al op om haar pépé Frank te horen roepen.
De voorbije dagen zijn tamelijk vlot verlopen.
Het plaatsen van de port a catch liep wel wat vertraging op maar omstreeks 15 u konden we toch naar huis. Ondertussen was ook de herceptine al toegediend.
Vandaag dan bij de neus- keel - oorspecialist. Het gat in haar neustussenschot zal niet gedicht worden aangezien er geen garantie is op veel verbetering. Waarschijnlijk was het gebrek daar al zeer lang aanwezig maar werd het nu echt merkbaar door de bloedneuze tengevolge van de chemo. Er moet enkel meerdere keren daags een zalf gebruikt worden.
We zijn juist terug van enkele dagen vakantie. Van donderdag waren we in een klein hotelletje in Poupehan. Het was leuk en het deed deugd om eens aan niets te moeten denken. We genoten van de lekkere maaltijden en probeerden die dan af te werken door wat te wandelen.
Ondertussen werd thuis verder verbouwd aan de douche en dat zagen we direct als we thuis kwamen, dus direct weer aan de slag.
Morgen dus een nieuwe port a acatch laten plaatsen en toediening herceptine. Dinsdag dan afspraak met neus- keel- oorspecialist.
Ik hou jullie op de hoogte.
Amaai, 10 dagen geleden, straks denken jullie nog dat er niets gebeurd is. Het tegendeel is waar, het was weer eens druk door verscheidene redenen.
Vorige maandag kwam Annie tot de constatatie dat er een gat gekomen is in het tussenschot van haar neus . We veronderstellen dat dit nog een gevolg is van haar behadeling maar zeker is dat natuurlijk niet.
Ondertussen is ook onze Jan wat ziek geworden en dat heeft toch altijd wat meer spanning in het gezin.
Ikzelf heb ook een verkoudheid te pakken en gistermorgen ben ik opgestaan met pijn in mijn rechteroog, na consultatie bij de oogarts bleek het te gaan om een meer dan 20 jaar oude wonde die weer open was. Twee dagen afplakken en 14 dagen druppels erin en het zou weer moeten overgaan. Afplakken is echter lastig en het zorgt voor barstende koppijn.
Tussendoor hebben we ook beslist om een infraroodcabine (sauna)te plaatsen en morgen worden de werken daarvoor gestart. Het zal dan kwestie zijn van tijd te maken om aan de weldaden van de sauna te kunnen genieten.
Volgende donderdag gaan we er voor enkele dagen tussenuit om dan op maandag 22 februari een nieuwe port a cach te laten plaatsen en op 23 februari is er dan een afspraak met neus- keel- oor om een oplossing te zoeken voor het gat in het tussenschot van haar neus.
Dat zal dan waarschijnlijk de zevende verdoving worden op minder dan 1 jaar.
Gisteren was er de toediening van de Herceptine. Het verliep tamelijk vlot, het lukte goed om de ader te vinden.
De wonde van het verwijdern van de port a catch is goed aan het genezen en er werd beslist om op maandag 22/02 een nieuwe te plaatsen.
Ondertussen verder op krachten komen en de wonde helemaal laten genezen.
Gisteren werd Annie 51 jaar en we vierden dit uiteraard. We gingen met het ganse gezin eten naar Fire Place waar we genoten van een heerlijke maaltijd .
De avond werd ook wat geheimzinnig door de berichtjes van een vriendin. Fijn te weten dat ook door vrienden van lang geleden meeleven.
Ondertussen is de eerste reeks inspuitingen voor de pijnlijke arm (flubitis) gedaan en kan er vandaag gestart worden met de tweede reeks van 10.
Woensdag terug een baxter voor de herceptine nu dus in de arm en een nieuwe afspraak maken voor plaatsen nieuwe port a catch zodat de overige 14 baxters terug via die weg kunnen toegediend worden.
Traditiegetrouw verliep het vandaag weer zeer vlot.
Afspraak om 7u30 om als één der eersten naar het operatiekwartier te gaan en dan rond 12 u max. 14 u naar huis te kunnen.
Wachten in de kamer tot 10u30. Dan aan OK wachten tot 11u30.
Omstreeks 14 u terug naar de kamer en rond 15 u mag je naar huis.
Om 15u45 , ja je mag naar huis maar de chirurg en de oncoloog moeten nog komen.
16u25 de oncoloog is er , nieuwe afspraak voor woensdag 03/02/10 om 9 u voor toediening Herceptine.
je mag naar huis , de chirurg komt niet meer ....
Het gaat ondertussen al heel wat beter met Annie haar arm. De dagelijkse inspuiting geeft blijkbaar het gewenste resultaat.
Het zal goed zijn als de port a catch eruit is want de minste aanraking ervan doet echt pijn, het lijkt wel of dat ding door Annie haar vel wil kruipen.
Gisteren waren we dus op doktersbezoek in Oudenaarde. Annie slaagt er blijkbaar in om er aales bij te halen wat maar mogelijk is. Als er een prijs bestaat voor de meeste verwikkelingen ....
Sinds zondag heeft ze nu een pijnlijke arm, na wat onderzoek blijkt het om een kleine trombose te gaan. Ze moet nu 20 dagen een inspuiting krijgen tegen het flubitis.
Maandag e.k. moet de port a cath dan verwijderd worden, enkele weken nadien zullen ze dan waarschijnlijk een nieuwe plaatsen.
Er zal op 01/02/10 gepoogd worden om de Herceptine toe te dienen via een gewone baxter. Nog slechts 15 te gaan.
Gisteren de laatste bestraling gehad.
Met wat pijn in het hart nam Annie afscheid van de dokters en de verplegenden in Kortrijk. Jan had nog gezorgd voor een mooie tekening en ze waren daar zeer tevreden mee.
De ontsteking is echter niet weg. Er blijft eigenlijk maar één oplossing meer over. Port a catch laten uithalen en een andere laten plaatsen.
Een probleemloze behandeling heeft Annie dus nog niet echt gehad maar we werden wel gespaard van de andere ongemakken (misselijk, moe, ..).
Dinsdag afspraak in Oudenaarde.
Vandaag echter eerst feest voor het gedaan zijn van de bestraling en voor de 27 ste verjaardag van Stijn.
Het was een zeer drukke week.
De ontsteking van de port a catch is nog niet volledig weg. Nog een doos antibiotica erbij ! Ondertussen start morgen de laatste week van de bestralingen. Dit komt goed uit want sinds vorige week had Annie nu toch plots brandwonden, gelukkig dat we al zo ver gevorderd zijn en de behandeling kan doorgaan.
Als de ontsteking deze week niet weggaat zal de port a catch weggenomen worden en vervangen door een ander exemplaar. Er moet immers nog 15 maal Herceptine toegediend worden.
Voor die behandeling verhuizen we dan opnieuw naar Oudenaarde.
Het nieuwe jaar is niets anders dan het vorige aan het worden.
Na 2 dagen zijn we al 2 keer naar de dokter gemoeten.
Op nieuwjaarsdag met Jan. Al een paar dagen zat er niet te veel fut in. Hij heeft al weer een paar weken een kleine verkoudheid die niet beter wordt. Op oudejaar dan geen honger en géén zin in champagne ! Hij kloeg over oor- en buikpijn en krijgt nu weer antibiotica.
Op 2 januari werd Annie wakker met veel pijn in de streek van haar port a cath die al enkele dagen rood zat. Haar arm bewegen was ook pijnlijk. Omdat hier toch wel veel gevaar is voor de vorming van een klonterje dat dan om het even waar in het bloed terecht kan komen, werden we door onze huisdokter doorverwezen naar het ziekenhuis.
Na een nazicht door de oncoloog werd beslist om een antibioticakuur op te starten en af te wachten tot maandag. Gisteravond ging het al wat beter en deden de bewegingen al wat minder pijn.
De dag is al vroeg begonnen vandaag. We waren reeds om 7u30 aan de beurt voor de bestraling.
Het was daar al tamelijk druk, ook de verplegenden zijn graag op tijd thuis vandaag! Het is hen van harte gegund. De ontvangst verloopt telkens heel vriendelijk en warm. Je bent er echt welkom.
Prettige feesten straks en een voorspoedig 2010 !
De -korte- dagen vliegen echt voorbij. Al een week vakantie gedaan!
Gisteren boodschappen gedaan; Annie vertoonde geen spoor van vermoeidheid en trippelde de ganse tijd lustig mee rond in de winkel. In de namiddag dan nog hutsepot klaar gemaakt en geen tijd voor een middagdutje! Hopelijk blijft het duren.
Op de vooravond van Kerstmis gaan we straks weer naar de bestraling.
We zijn ook met deze behandeling halfweg. Van hoopvolle vooruitzichten gesproken !
Langs deze weg aan allen :" Zalig Kerstfeest" en vrede ( in alle betekenissen) aan iedereen die je lief is !
Een echt winterweekend !
Zaterdagmorgen bijtend koud (-8°C) en toch was het nodig om buiten te werken !
's middags op restaurant om de verjaardag van Jan te vieren met z'n peter en dan naar zee waar Leen reeds de ganse week is.
Vandaag dan de verjaardag van Leen gevierd met een winterse wandeling langs het strand. De sneeuw lag tot 8 cm dik en het was onieuw bijtend koud.
We hebben ons dan verwarmd aan een lekkere koffie en dan terug naar de logeerplaats om van een aperitiefje en een gourmetschotel te genieten.
Ondertussen was er nog sneeuw bijgekomen en verkozen we om tijdig terug naar huis te komen.
Vanaf morgen weer "zonnebankkuur".
De dag is al vroeg begonnen vandaag. We waren reeds om 7u30 aan de beurt voor de bestraling.
Het was daar al tamelijk druk, ook de verplegenden zijn graag op tijd thuis vandaag! Het is hen van harte gegund. De ontvangst verloopt telkens heel vriendelijk en warm. Je bent er echt welkom.
Prettige feesten straks en een voorspoedig 2010 !
