Zondag 13-04-08 zijn we begonnen aan de reis van ons leven. Met 1,5 uur vertraging zijn we dan om 20.00 uur in schiphol vertrokken, na een goede vlucht van 6.05 uur zijn we in Almaty aangekomen. Onze chauffeur stond ons al op te wachten, hij heeft ons veilig en wel naar ons appartement gebracht, zoals je leest is de reis zeer vlot verlopen. De eerste indruk van de buitendeur en de gang was niet al te best, zeer vuil en versleten. Het appartement zelf is zeer sober en ouderwets maar wel proper, we kunnen ons behelpen, maar het is echt geen luxe verblijf, maar daar hadden ze ons al voor gewaarschuwd. We gaan later proberen foto's in ons album te plaatsen maar momenteel wil het nog niet lukken ( te trage verbinding denk ik ).
Maandag hebben we de hele dag zonder eten en drinken gezeten, we hadden vanuit ¨België geen voorraad meegenomen vermits je beperkt aantal kilo's bagage mag menemen ( 20 kg ) We zouden onmiddellijk naar de winkel gaan maar helaas we werden aan de telefoon gekluisterd, er werd ons verteld dat er spoedig iemand ging bellen over het kindvoorstel, dus wij maar wachten hé. Voor ons kindvoorstel te laat komen zouden we echt niet willen, rond 14 u werd er gebeld dat ze tussen 15-16 u zouden langskomen. 1 uur de tijd dus, snel een winkel zoeken, maar dat was niet zo eenvoudig als je geen Russisch kan. Met lege handen en honger terug thuis gekomen. Rond 19.30 u warer Sara en Aigul in ons appartement aangekomen, een beetje later als verwacht maar Aigul had het heel druk en heeft zich meermaals verontschuldigd. Eenmaal dat we de foto van onze kleine Ilyan zagen was alles vergeten. Een kwartier later konden we naar een winkel gaan zoeken vermits we nu de rest van de avond tijd hadden.
Dinsdag 15-04-08 zijn we de streek een beetje gaan verkennen en hebben we kennis gemaakt met enkele andere koppels We hebben nog een korte ontmoeting gehad met Ive en Vanessa met hun zoontje Elliot die dezelfde nacht nog naar huis vertrokken na een verblijf van 3 maanden, daar waren nog een aantal andere koppels. Annemie en Dirk hebben ons zeer goed geholpen om internet in ons appartement te installeren ( daarvoor onze dank ) wat niet zo simpel was. Hiervoor hadden we nog een internetkaart nodig, dat wisten we niet.
Woensdag 16-04-08, DE grote dag is aangebroken, de eerste ontmoeting met Ilyan. we waren allebei doodnerveus. Hoe zou ons kindje reageren, hoe valt de directrice van het babyhuis nr 3 mee, en nog talloze vragen. Na een kort gesprek met de directrice die eigenlijk reuze meeviel kwam een nanny binnen met kleine Ilyan. Wat een SCHATJE, we hebben hem een 5 tal min. mogen vasthouden en hebben snel wat foto's gemaakt en daar was de nanny al weer voor hem weer terug te komen halen, Hij keek wat beteuterd en angstig maar heeft niet geweend. Morgen kunnen we hem normaal gezien 2 uur gaan bezoeken, de bezoekuren zijn meestal tussen 10 en 12 u. Hier kijken we alvast naar uit en hopelijk Ilyan ook. Vanavond gaan we met 4 koppels uit eten, dat wordt weer een gezellige boel.
Vanmorgen was onze chauffeur weer netjes op tijd om ons te komen afhalen om naar het babyhuis te gaan. Onderweg naar het babyhuis is het flink beginnen sneeuwen, we hebben hier al alles gehad : stralende zon, gietende regen en nu zelfs sneeuw, maar dat is hier blijkbaar normaal de ene dag 22° C de andere dag sneeuw.
We zitten samen in het babyhuis met een ander tof Belgisch koppel, Nathalie en Peter met hun prachtig zoontje Tibeau. Onze zenuwen werden wel weer op de proef gesteld, Nathalie en Peter kregen vrijwel onmiddellijk hun kindje te zien, wij moesten nog een 10- tal min. wachten, ons ventje was nog aan het eten.
Dan verscheen een van de nanny's met ons schatje op de arm, eerst was hij nog een beetje vreemd ( maar heeft niet geweend ) maar na een 20- tal min. kirde en lachte hij van plezier, dus dit eerste lange bezoek ( 1,5 u ) is voor ons supergoed meegevallen,
Hier een foto van het nieuwe gezinnetje en van ons lachebekje
Onze tolk Hasan heeft net gebeld met minder leuk nieuws. Helaas mogen we morgen niet op bezoek bij kleine Ilyan, er is namelijk inspectie in het babyhuis ( komt wel erg vaak voor ) We vinden het wel heel erg jammer, vermits we op zaterdag en zondag ook geen bezoek mogen brengen. We hebben ons vandaag super goed geamuseerd en een aangenaam contact gehad met ons zoontje, nu kunnen we hem pas maandag terug zien, dat gaan lange dagen worden, we keken zo uit naar het bezoek van morgen, helaas is er niets aan te doen.
Vrijdag 18-04-08 Vandaag mochten we Ilyan niet gaan bezoeken, dat vonden we uiteraard wel heel jammer, we zijn hier nu 5 dagen en hebben hem 1 keer bezocht en met hem kunnen spelen. We hebben er vandaag maar wat van geprofiteerd om Almaty city een beetje te verkennen. We hebben wat door de stad gewandeld en wat winkeltjes bezocht, op zoek naar enkele souveniers. In het plaatselijk winkelcentrum hebben we dan eens geproefd van de hamburgers en de frietjes, ik moet zeggen dat ze lekker waren, en zeker niet duur in verhouding met wat je in de supermarkt betaald voor wat eten. In de supermarkt vindt je alles terug van bekende tot producten uit eigen streek, de bekende merken zijn dan wel peperduur, de Kazachse producten daarentegen is steeds een gok, dus we zullen moeten experimenteren om een betaalbare maaltijd op ons bord te toveren.
Morgen staat er een groepsuitstap op het programma, we kijken er alvast naar uit.
Rond 10 uur vanmorgen zijn Hasan en de chauffeur ons komen ophalen en zijn we vervolgens met de hele Belgische groep ( 12 volwassenen en 4 kindjes ) naar een bergmeer gereden. Het was wel eens fijn om eens uit de smog te zijn, en eens zuivere berglucht te kunnen opsnuiven. We hebben vooral genoten van de prachtige natuur en het uitzicht, zeker de moeite waard. Het is hier een gewoonte ( bijgeloof ) dat wanneer je een zakdoek in tweeën scheurt en een helft in een boom knoopt het geluk brengt, dat moesten we dan ook maar uitproberen vonden we ( zie foto in ons album ) Nu hebben we ook eens kunnen zien hoe het leven en de huisvesting buiten de grote stad er uit ziet. We hebben vele armzalige huisjes ( barakjes ) gezien, mensen die hier nog met ezel en kar hun lading vervoerden, in schril contrast met de mensen die in grote limousines hun huwelijk vierden. In de stad rijden vooral dure Amerikaanse en Europese wagens. Bij terugkeer zijn we dan gestopt om te gaan eten in een lokaal hotel-restaurant. Deze dag is zo toch nog omgevlogen ondanks dat we geen bezoek mochten brengen aan onze kleine schat. ( we missen hem al )
Derde dag zonder bezoek aan Ilyan. Het is een stralende dag, rond de 20°C, echt een heerlijk weertje, we konden makkelijk zonder jas buiten komen, ongelooflijk hoe de temperaturen hier van dag tot dag zo kunnen verschillen. Dus een ideale dag om onze verkenningstocht van Almaty City verder te zetten. We zijn eerst opzoek gegaan naar de Duitse supermarkt, we hadden er al zoveel over gehoord dat we er zelf ook wel een kijkje wilde nemen, je kan de Duitse supermarkt eigenlijk vergelijken met de andere supermarkten alleen de prijzen zijn over het algemeen duurder omdat ze hier hoofdzakelijk de bekende merken hebben, het aanbod aan vers vlees en sterke drank is aanzienlijk groter. Op onze verkenningstocht zijn we langs het reusachtig administratief gebouw in de Tole Bi straat en de prachtige Kathedraal in het Panfilov park gewandeld. ( zie fotoalbum )
Kortom we hebben deze dag weer goed doorgebracht al missen we Ilyan, gelukkig mogen we morgen weer op bezoek.
Vandaag mogen we onze Ilyan nog eens gaan bezoeken, onze chauffeur was weer netjes op tijd om ons op te pikken. Na een iets moeilijkere tocht ( file ) waren we toch rond kwart voor 10 in het babyhuis aangekomen. We hebben tot half 11 moeten wachten vooraleer ze met Ilyan binnen kwamen. Hij lachtte al na 10 sec. dat deed onze harten volledig smelten. Ilyan is echt een vrolijk baasje, hopelijk blijft dit zo. We hebben ongeveer 1 uur met hem kunnen spelen, want om half 12 kwamen ze hem al weer ophalen.
Het Amerikaans koppel dat ook aanwezig was, wist ons te vertellen dat zij hun zoontje vrijdag en zelfs zaterdag mochten bezoeken. Tegen ons hadden ze gezegd dat er vrijdag geen bezoek was omwille van inspectie en dat er op zaterdag nooit bezoek is. Je kan geloven dat we dat niet leuk vonden, goed voor hun maar jammer voor ons. Hopelijk mogen we Ilyan deze week wel elke dag bezoeken.
We zijn nog maar net terug en kijken al weer uit naar morgen.
Rond 3uur gaan we samen met Peter en Nathalie shoppen in de Tsum dat is een plaatselijk winkelcentrum hier in de buurt. Dus onze namiddag zal weer goed gevuld zijn.
P.S. foto's kan je steeds terugvinden in het fotoalbum.
Vanmorgen een half uur voor we moesten vertrekken, kregen we telefoon van Hasan dat er geen bezoek kan zijn vandaag, we vinden het echt erg, we zijn hier nu 9 dagen en hebben Ilyan slechts 2,5 uur gezien.
Gisteren vroegen ze ons in het babyhuis al waarom we vrijdag niet gekomen waren, maar Hasan had ons ook toen verteld dat er geen bezoek was wegens inspectie, deze keer wist Hasan niet wat de reden was.
Dit is echt wel jammer want dit is toch de hoofdreden waarom we hier zijn.
Even genoeg geklaagd.
We wensen Annemie een gelukkige verjaardag toe, geniet er van en tot vanavond, dan gaan we er zeker en vast ene op drinken.
Vandaag was het weer een dagje zonder onze kleine schat, het was vandaag echt warm, 27°C , in de schaduw dan nog wel. Om de dag een beetje op te vullen zijn we op zoek gegaan naar de centrale moskee in de Ashimbaev street, amai dit is echt wel een enorm grote moskee, we moesten zelfs op een behoorlijke afstand gaan staan om de volledige moskee op foto vast te leggen. We hebben enkel aan de ingang een kijkje genomen van hoe het er van binnen uitzag, we zijn maar niet naar binnen gegaan uit respect voor hun geloof. De vloer was een groot tapijt, voor de rest was het zeer sober, een heel groot verschil met de orthodoxe kerk waar we zondag een kijkje genomen hadden maar zeker een bezoekje waard.
Na het bezoek aan de moskee zijn we richting de Green Bazaar gewandeld, amai amai ! wat we daar allemaal gezien hebben, niet te geloven, het vlees lag en hing overal ongekoeld in de hallen, bah dit kan toch niet gezond zijn.
Om de dag af te sluiten zijn we Annemie haar verjaardag gaan vieren samen met alle Belgische koppels, na de drink zijn we met 6 koppels gaan eten in een gezellig restaurantje, de muziek stond wel erg luid maar de sfeer zat er wel weer goed in. Nathalie heeft de Russische menu een beetje vertaald voor ons, dus Nathalie we gaan je zeker missen als jullie terug naar België vertrekken ( dat is niet de enige reden hoor ! ) Het eten was weer heel lekker en zeker niet duur een echte aanrader ! Om middernacht zijn we terug naar huis gegaan en zo is dag 9 al weer voorbij gevlogen.
Gisterenavond rond 23 u hebben we van Hasan een berichtje ontvangen dat we vandaag rond 16u een bezoekje mochten brengen aan Ilyan.
Vanmorgen rond 10 ging de telefoon, met een bang hartje hebben we opgenomen, het was Hasan die belde, we dachten dat hij weer slecht nieuws ging brengen maar in tegendeel, hij bevestigde het sms ' je van gisterenavond , dus we mochten op bezoek.
JOEPIE, maar het blijft elke dag afwachten tot we weg zijn.
Het bezoek is vandaag weer super meegevallen, hij was wel wat moe aangezien ze hem nog moesten wekken maar een (ochtend )middaghumeur heeft onze kleine schat niet. We hebben vandaag ook kennis gemaakt met de minder aangename dingetjes, Frank stak Ilyan in de hoogte en net op dat moment moest hij overgeven ,recht in Frank zijn oog. Daarna hebben we het maar iets rustiger gedaan, hij had vandaag duidelijk wat last van zijn maagje, hij heeft een paar keer een beetje overgegeven. Onze kleine spruit is ook tandjes aan het krijgen, we hebben kunnen voelen dat zijn eerste tandje er al een beetje aan het doorkomen is. We hebben weer een fijne tijd samen gehad, vandaag hebben we hem zelfs bijna 2 uur mogen zien.
Vanmorgen liep de wekker om 8 u af, klaar maken en op naar Ilyan. We stonden op de afgesproken plaats en uur onze chauffeur op te wachten maar het was de eerste keer dat hij niet op tijd was. Na een tiental min. wachten kregen we een telefoontje van Hasan, dat het bezoek naar de namiddag verplaatst werd, dit was voor ons geen probleem zolang we maar naar onze kleine spruit konden gaan. Dan maar weer terug naar huis, waar we online wat hebben bijgepraat met de kersverse opa en oma, het is steeds leuk om nieuws te horen van het thuisfront. In de vroege namiddag zijn we een beetje boodschappen gaan doen en lekker genoten van een heerlijk terrasje in het zonnetje. Rond half 4 stonden we weer paraat om naar het babyhuis te gaan.
Het was weer een blij weerzien met ons ventje, vanaf het ogenblik hij ons zag verscheen er een spontane lach op zijn gezichtje, hij begint ons stilletjes aan te herkennen, dat geeft wel een fijn gevoel.
Nathalie, Peter, Annemie en Dirk, 2 Belgische koppels, vertrekken deze nacht weer huiswaarts voor een periode van ongeveer 4 à 5 weken. dit vinden we natuurlijk wel jammer want we kwamen goed overeen. We wensen hen een goede reis en hopen hen hier in de tweede periode weer terug te zien.
In de nacht van vrijdag op zaterdag vertrekken nog 2 koppels samen met hun kindjes naar België terug, dus Nick,Christine, Marjan, Tom en de kindjes we wensen jullie ook een goede reis en een behouden thuiskomst toe.
Vandaag mochten we opnieuw genieten van de glimlach van onze jongen, hij was super goed gezind. Het is vandaag de vijfde keer dat we op bezoek mochten, stilaan begint het door te dringen dat de bezoekjes aan Ilyan ten einde lopen. We zullen hem zeker en vast erg missen in de periode dat we terug in België zijn. We vermoeden dat we terug vanaf nul moeten beginnen aan onze vertrouwensband, ons ventje is te klein om ons na een 5 à 6 weken gemis terug te herkennen. We merken dat Ilyan zich op zijn gemak voelt bij ons, dat kunnen jullie aan de foto's wel zien. Zaterdag en zondag mogen we niet op bezoek daarom hebben we weer wat uitstappen gepland met de andere Belgische koppels.
Zaterdag 26 April 2008
Vandaag staat een bezoek aan Kok-Tobe op het programma, het is fantastich mooi weer, 27°C Samen met alle Belgische koppels zijn we te voet naar het Kazachstan hotel gewandeld dat is ruim 1 uur stappen vanaf ons app., van daaruit met de kabellift naar het op een heuvel gelegen Kok-Tobe, we hadden van daaruit een prachtig zich op Almaty City en de verder gelegen bergen, er was zelfs een hutje waar je Glühwein kon drinken ! Na een paar uurtjes vertoeven in deze rustige omgeving zijn we richting een duits restaurant gewandeld, dit was ons aangeraden door Marc Triest ( Zij hebben begin dit jaar hier een pracht van een dochtertje geadopteerd ) bedankt Marc voor de tip, we hebben er van genoten. Er werd ons zelfs een fles vodka aangeboden door enkele andere restaurantbezoekers, we hebben ze met smaak leeggedronken. Het was zoals gewoonlijk weer een plezante dag geweest, echt tof hoe goed de Belgische koppels hier overeen komen.
Zondag 27 April 2008
Vanmorgen hebben we samen met een ander koppel en hun dochtertje het geprobeerd om eens aan een lift te geraken, we hadden al vaak gezien dat ze hier wel snel stoppen, en ja hoor na nog geen 2 minuten hadden we geluk, een auto uit de tegenovergestelde richting keerde om en bood ons een lift aan, even onderhandeld over de prijs en voor amper 2,5 euro hadden we ons een wandeling van ruim 1 uur uitgespaard. Aan hotel Kazachstan stonden er onmiddellijk een paar taxibusjes klaar om ons met zijn dertienen naar Chimbulak (Ski resort ) te voeren, onderweg heeft onze chauffeur ons zeer uitgebreid uitleg gegeven over alles en nog wat. Ze hebben toch een halve dag met ons doorgebracht. Eerst zijn we naar Chimbulak gereden waar we met een stoeltjeslift de nog hoger gelegen bergen ingetrokken zijn. Hier zaten we ongeveer op een hoogte van een 3200 meter ( We konden nog veel hoger gaan maar daar was te weinig tijd voor ) We hebben hier opnieuw genoten van het uitzicht en van de laatste sneeuw, toen we terug beneden waren hebben we nog snel een kleinigheidje gegeten om vervolgens af te dalen naar Platina. Van hieruit hadden we een zeer goed uitzicht op de ijspiste van Medeo. Na een 20 tal min. zijn we verder gereden naar de ijspiste zelf. Op onder andere deze ijspiste worden in 2011 de Aziatische winterspelen gehouden. Momenteel lag er geen ijs meer maar je kon er wel met in-line-skates op rijden. Wat je hier zelfs op een zondag zeer veel ziet is mensen die in het huwelijksbootje stappen. We hebben verschillende limousines gezien met een stoet van versierde wagens er achter. Zo is ons weekend al weer voorbijgevlogen. Morgen kunnen we hopelijk weer naar ons ventje.
Vandaag hebben we het wat rustig aan gedaan, Ingrid was wat ziekjes, waarschijnlijk heeft het te maken met het eten van hier. We hebben rond de middag even naar Hasan gebeld wanneer we op bezoek mochten gaan, alle andere koppels hadden immers al een uur gekregen om te gaan bezoeken. Na even wat heen en weer bellen mochten we dan toch gaan bezoeken. Rond half 4 zijn ze ons komen afhalen om op bezoek te gaan bij onze kleine spruit. Nu zijn we reeds verschillende keren op bezoek mogen gaan, dat schept wel een band en dat is vooral te merken wanneer ze Ilyan binnenbrengen, dan lacht hij steeds weer.
Dinsdag 29 april
Vandaag is ons laatste bezoek aan onze kleine deugniet geweest. We hebben vandaag ook duidelijk gemerkt dat hij niet graag het speelgoed deelt, Geert en Klara zaten vandaag samen met hun dochtertje Sarita bij ons in de muziekzaal, de deugniet in hem kwam naar boven toen we Sarita en Ilyan bij elkaar zetten, hij nam steeds weer de blokjes van Sarita af ondanks hij de grootste blokjes zelf had, even heb ik dan maar de strenge moeder moeten zijn en heb de blokjes steeds weer afgenomen en terug gegeven aan haar. We waren van de veronderstelling dat we vandaag 2 uur van hem konden genieten maar na amper 1 uur kwam Hasan binnen met het minder goed nieuws dat er inspectie was en we onmiddellijk moesten vertrekken. Daar was het dan : het moment van afscheid, onze Ilyan is te klein om het te beseffen maar voor ons was het zwaar, al vlug verschenen de traantjes bij de mama, er is 1 grote troost, we weten dat de kindjes hier heel goed verzorgd worden. Ze worden hier duidelijk ook goed gestimuleerd, want onze jongen is 9 maanden en staat qua motoriek zeker niet achter op kinderen van die leeftijd. Hij kruipt vrolijk rond en trekt zich regelmatig op aan de stoelen, hij bleef zelfs op een gegeven moment een tiental seconden recht staan zonder enige hulp, we zijn echt trots op hem. We hopen dat de komende weken snel voorbij zullen gaan, zodat we hem weer in onze armen kunnen sluiten.
We zijn ondertussen al weer een paar dagen thuis en hebben tot nu toe nog geen tijd gehad om onze blog up to date te houden maar nu hebben we dan toch even de tijd gevonden.
Na een vlucht van 7 uur en zonder enige vertraging zijn we afgelopen vrijdag om 10.40 u geland te Schiphol om daarna aansluitend het vliegtuig(je) te nemen naar Zaventem.
Daar zijn opa en oma Lommel ons komen afhalen, het was een emotioneel weerzien, ze waren enorm opgetogen over ons zoontje, we hebben dan in de luchthaven bij een drankje alvast de foto's bekeken die we op ons fototoestel hadden staan. Daarna zijn we terug naar huis gereden en hebben we de 430 foto's , ( veel hé ) op de laptop bekeken. Na het bekijken hiervan zeiden ze nogmaals dat ze echt trots waren op hun toekomstig kleinkind en dat ze hopen dat hij heel snel in België is. We hebben dan nog een lekkere Belgische friet gegeten ( meer dan 20 frietjes en lekker warm ) en daarna zijn we naar vake en moeke in As gereden. Weer onze laptop bovengehaald en met trots nogmaals al de fotootjes van ons kersvers zoontje bekeken, ook hier zijn ze enorm trots op hem en het kan voor hun ook niet snel genoeg gaan dat ze hem eens in het echt kunnen zien. Het was ook een aangenaam weerzien met ons hondje die 3 weken zonder zijn baasjes heeft moeten doorbrengen. Hij was héél blij ons weer te zien en wilde onmiddellijk terug mee naar huis ondanks dat hij uitstekend verzorgd is geworden.
Zaterdag hebben we dan thuis het gras gemaaid, onkruid geplukt, onze koffers uitgepakt en opgeruimd, daarna zijn we nog gaan shoppen in Hasselt en zijn vervolgens in een taverne aldaar lekker gaan eten en hebben we geklonken op ons zoontje, we missen hem al enorm en hopen dat deze periode van 4 a 6 weken snel voorbij gaat zodat we hem snel weer eens kunnen knuffelen.
Zondag moesten we weer naar opa en oma Lommel om oma haar verjaardag te vieren, dat hebben we gedaan met een lekker stuk taart en tegen de avond hebben we lekker gebarbequed.
Vandaag, maandag zijn we weer terug aan het werk gegaan. Onze collega's die de blog gevolgd hadden waren zeer enthousiast over ons kindje en hebben het mapje met de foto's met veel interesse bekeken. Ingrid had van enkele collega's nog een knuffelbeertje gekregen, bedankt hiervoor. We hopen dat we snel een datum krijgen wanneer we in Almaty voor de rechter kunnen verschijnen, zodat we Ilyan weer kunnen zien.
Aan al de koppels die op het moment nog in Almaty verblijven, we hopen dat we elkaar snel terug zullen zien want het was echt een heel fijne groep, nog veel succes ginder en tot binnenkort.
We hebben afgelopen vrijdag minder goed nieuws gekregen van HKM. Onze wachttijd om terug naar Almaty te reizen is plots bijna 8 weken ipv. 4 weken, we vinden het zeer erg dat we zo lang moeten wachten voor we ons ventje terug zien. Nu we hem ontmoet hebben kunnen we gewoon niet wachten om hem terug in onze armen te nemen. Het zal nog even tanden bijten worden maar er is helaas niets aan te veranderen, de vakantieperiode in Kazachstan begint vanaf juni tot augustus en de rechters , procureurs en ambtenaren nemen dan ook verlof , dus daarom schuift alles enkele weken op. De ontmoeting eind juni zal dan zeker en vast zoveel intenser zijn. We zijn alvast met het aftellen begonnen.
Maandag 23-06-08 om 18.35 kunnen we het vliegtuig in Amsterdam nemen, dinsdagmorgen rond 6u s'morgens plaatselijk tijd landen we in Almaty, waar we dan ongeveer 6 weken gaan verblijven. In de loop van die dag ontmoeten we normaal gezien de advocate die ons gaat vertegenwoordigen op de rechtbank. Op 26-06-08 is het onze beurt om voor de rechter te komen. Hierna heeft de rechtbank een beroepsperiode van 15 werkdagen, na deze periode kunnen we beginnen om alle documenten in orde te maken voor zijn paspoort en visum. De laatste 2 weken van ons verblijf krijgen we Ilyan ook mee naar ons appartement en kan de hechting aan zijn nieuwe papa en mama beginnen. Als alles loopt zoals verwacht landen we op 07-08-08 om 10.40 in Schiphol samen met ons kindje. Laten we hopen dat alles goed verloopt.
Het vertrek naar onze kleine schat is nu wel héél erg dichtbij. Vandaag hebben we onze koffers ingepakt en alles in orde gemaakt om te kunnen vertrekken Het zal een fijn weerzien worden met ons manneke waar we ondertussen toch al een hele tijd naar verlangen, 8 weken wachten is een erg lange tijd. Het is ginder wel al een heel stuk warmer dan ons vorige verblijf, gemiddeld 35° C in de schaduw, dat wordt dus puffen geblazen en geen enkel appartement is voorzien van airconditoning. Ons volgend bericht zal vanuit Almaty zijn, hopelijk hebben we weer snel internet om zo iedereen die de blog volgt op de hoogte te houden. Tot ziens België en tot over een kleine 7 weken.
Na een vertraging van 2 uur door technische problemen van het vliegtuig zijn we vanmorgen rond 7.30u veilig en wel geland in Almaty. Het was onmiddellijk te merken dat het hier echt zomer is. Anastasia stond ons op te wachten aan de luchthaven, zij heeft ons dan samen met de chauffeur naar ons tijdelijk appartement gebracht, dit is duidelijk een heel verschil met het vorige, hier betalen we 80 dollar per dag, maar voor dit geld zouden we hier graag willen blijven. Dit is jammer genoeg niet mogelijk, op het eind van de week zullen we verhuizen naar een appartement in de Masanchistreet, benieuwd wat dat gaat geven, dat appartement kost maar 65 dollar per dag, het verschil zal wel ergens in zitten.
Nadat we ons voorzien hadden van wat lichtere kledij zijn we gaan shoppen in de duitse supermakt hier 2 straten verder, wat een luxe we kennen onze weg al.
Na een paar uurtjes bijgeslapen te hebben gaan we nu onze nieuwe omgeving een beetje verkennen, jammer dat we vandaag niet naar Ilyan kunnen, maar dit hadden we wel verwacht, toch blijf je immers hopen dat het toch lukt.
Vanmorgen hebben we opnieuw naar Hasan gebeld om te vragen of we vandaag op bezoek konden bij Ilyan, hij hield ons nog even in spanning maar na ongeveer 15 min. kwam het verlossend telefoontje, we konden hem gaan bezoeken.
Rond 9.20 werden we opgehaald en vervolgens naar het babyhuis gebracht, normaal mogen we vanaf deze periode Ilyan zelf in het leefgroepje gaan halen, helaas wisten we nog niet waar we moesten zijn en hebben dan toch maar boven in de muziekzaal gewacht, vrij snel kwam onze kleine kapoen al binnengestapt aan de handen van de nanny.
Het was een zeer blij weerzien, in het begin was hij een beetje voorzichtig en stilletjes maar dat was vlug voorbij. Na een kleine 20 min. was die schaterlach al weer van de partij.
We vinden dat Ilyan toch wel wat veranderd is, zijn haartjes zijn al wat gegroeid en hij heeft ondertussen al 4 tandjes, het gaat vlug als je hem even niet gezien hebt, ook is hij een flink stuk gegroeid.
Wat ons beide opvalt is dat hij nu veel knuffelachtiger is en dat hij nu graag kusjes krijgt.
Omdat het hier redelijk warm is hadden we wat verdund appelsap meegenomen, wat hij maar al te graag had, hij wilde zijn flesje niet loslaten zo lekker vond hij het.
Vrijdag gaan we ook een koekje proberen, benieuwd hoe dat in de smaak valt.
Morgen hebben we geen bezoek aangezien het dan een heel belangrijke dag is voor ons, we moeten voor de rechtbank verschijnen.
We zouden het fijn vinden als jullie een berichtje achter laten. Dit geeft ons veel steun. Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in ons gastenboek
,recht in Frank zijn oog.
