Voetbal is emotie. Dat is werd dit weekend nog eens duidelijk. En wat een carrièrezet van onze gouden Standardman . Net als zijn gouden-schoen-voorganger Gilles de bilde heeft Alex witsel met zijn veelbesproken actie niet alleen de loopbaan van zijn tegenstreven naar de bliksem gestampt. Ook zijn eigen loopbaan heeft hij serieus gehypothekeerd. Wie wil deze speler nog ? Welke bondscoach durft hem nog inpassen in de nationale ploeg ? De harde realiteit die hij en zijn club hardnekkig blijft ontkennen.
Ach... Het voetbal brengt het beste in de mens naar boven. Gelukkig woont hij niet in Columbia.
Misschien moeten de clubs deze beelden eens regelmatig bovenhalen. Vanaf de jeugdopleiding al en samen met de "aanmoedigende" vaders en opa's. Om ze zo op het hart te drukken waartoe "zich revancheren" in het voetbal kan leiden. Je torpedeert je eigen carrière. Dan kan men ook rustig uitleggen dat als je vuil speelt je de kans gevoelig verhoogt op "revanche" met hetzelfde gevolg voor je voetbalcarrière ...
... en je BANKREKENING.
Sterkte aan beide.
Reacties op bericht (1)
03-09-2009
Foei
Bestte, laat me beginnen met aan te sluiten bij uw stelling dat het nuttig zou kunnen zijn om bepaalde spelsituaties te tonen aan jeugdelftallen, ouders en begeleidende staf van alle clubs. Toch ook enkele kritische bemerkingen. Je vraagt je af welke club deze speler nog wil. Ik ben ervan overtuigd dat Axel (niet Alex) nu een nog meer waardevolle speler is geworden voor elk team. De reden daarvoor is dat hij nu aan den lijve heeft ondervonden wat het betekent om iemand onderuit te schoppen en ik vermoed dat hij zich niet meer tot zulk gedrag zal laten leiden. Groter is mijn verontwaardiging als je er van uit gaat dat Axel zich wilde 'revancheren'. Volgens mij is er helemaal geen sprake van revanche, eerder van zich niet (meer) te laten intimideren door een speler wiens reputatie niet te benijden is. De trainer van Standard verwijt zijn spelers 'te braaf' te zijn. Dat houdt in dat hij wat meer assertiviteit vraagt van zijn spelers en niet agressiviteit zoals men het graag doet overkomen. Als speler MOET je laten weten/voelen dat je er bent, dat je niet met je laat sollen. Axel die door het leven gaat als een van de meest verfijnde en technisch vaardige spelers in België en als bijzonder aimable in zijn sociale contacten wordt nu door zowat half België afgeschilderd als een monster, een moordenaar. Dat vind ik dan ook niet door de beugel kunnen. Daarnaast hoop ik dat Axel en bij uitbreiding heel wat andere spelers van welke club dan ook, dit overgemediatiseerd incident aangrijpt om zichzelf en zijn speelstijl in vraag te stellen. En dat wasilewski snel herstelt om daarna zijn eigen stellingen over bij boorbeeld het feit dat voetbal niet voor mietjes is, bijstelt en dus werkt aan een betere reputatie. Ten slotte wil ik bijzondere aandacht vragen aan de rol van het bestuur van de clubs. Frustratie, uitlokking, verdachtmakingen, persoonlijke aanvallen en beschuldigingen hebben geleid tot een explosief geheel. En toegegeven dat de pers gretig is ingegaan op de uitspraken om alles nog eens scherper te stellen. In elk geval is het kwaad geschiedt, is er heel wat om over na te denken en is er volgens mij vooral een bondsuitspraak nodig die de nieuwe toon kan zetten. Als Axel Witsel 10 matchen gestraft wordt, verwacht ik dat dit ook het geval zal zijn voor alle spelers die een gelijkaardige tackle uitvoeren en dat ongeacht of hij zijn tegenstrever verwondt of niet. In het andere geval zal ik met het gevoel overblijven (waar het Standardbestuur nu ook mee zit) dat het niet de spelfase is die geviseerd wordt, maar de club in zijn geheel.
