Ik ben Floor
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen (België) en mijn beroep is ontdekkingsreizigster/verleidster.
Ik ben geboren op 30/10/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lachen, spetteren, kraaien en kazelen....
Gisteren was het precies 1 jaar geleden dat ik geboren was. We vierden het niet groots: papa was wel thuis maar dat was eerder om voor mij te zorgen terwijl mama mijn taart maakte. Om drie uur wandelden we onder ons drietjes naar de school van Emiel. Het was mooi weer dus dat was heel fijn. Op de terugweg maakten we een stop in de Lodge waar Emiel en ik een kinderpannekoek kregen en mama en papa een aperitiefje dronken. Thuis aten we "gewoon" eten. En vandaag was mijn feest. Iedereen kwam bij ons thuis vieren. Het werd een halloweenfeest: een jarig spookje, spinnensoep, afgehakte vingers, worstenbroodjes en boterhammen met kaas en kipkap. En de taart natuurlijk. Ik genoot, en mijn pop heeft er in elk geval een lief moedertje bij gekregen.
Er is niets fijners dan vanalles en nog wat tegen mijn oor te houden en dan luidkeels : "Taaaattaa, jaaaaa, mama, boemboem..." te roepen. Ik gebruik alles als telefoon: de echte gsm maar ook de afstandsbediening, een beker, een stift, een pop,...
Mijn grote nichtje werd twee jaar, vorige week. Al wegens erg drukke agenda's van alle genodigden werd het feestje naar vandaag uitgesteld. In t weekend waren we al pakjes gaan kopen en vandaag mocht Nena ze opendoen. Mama had vandaag ook een taart gebakken, een bumba-taart want Nena is wel de aller-grootste bumba-fan van de hele wereld! En op haar 2de verjaardag had Nena twee schattige staartjes, en dat maakt voor mama nog één jaar geduld
Prachtig weer, geen rugby én zondag. Wat kan een mens dan meer doen dan gaan wandelen he? We kozen Hengelhoef en wandelden over het pad door het bos, helaas met heel veel zwerfvuil maar ook met prachtige herstkleuren, paddestoelen en plassen
Vandaag heb ik voor t eerst in de autostoel gezeten. Mama vond het een beetje een tweestrijd: er wordt aangeraden van kindjes zo lang mogelijk tegen de rijrichting mee te vervoeren, en ik pas nog in mijn maxicosi (mijn voeten komen wel tegen de rugkant van de achterbank) maar verder zit ik er nog erg veilig in. Maar ik zit graag recht want ik zie graag alles. Vorig weekend waren ze dus een autostoel gaan kopen, ne draaier op aanraden van tante Ilse; en vandaag heeft papa hem in de auto gezet. Ik moest wel wennen. Opeens zat ik hoog, kon ik mijn broer in de ogen kijken en belangrijker nog: kon ik naar buiten kijken! Wat een verrijking zeg
Soms komt er een onverklaarbare uitslag te voorschijn. Op mijn dikke wangen en mijn billen/knieën. Vanwaar die komt is een groot vraagteken. Ik huil dan ook dus mama denkt dat ik er dan wel wat last van heb. Het komt vanzelf, en ook heel belangrijk: het gaat vanzelf weer weg. Iemand een tip?
Op de kermis was ik al geweest, zij het passief. Vanavond werd het actief. Ik mocht in t moleke. Terwijl mijn broer op de motors scheurde en naast de flosj greep zat ik te genieten en te sturen in mijn roze cadillac. Mama zat op de koffer, 'zwart te rijden'. En net toen opi voorstelde om me alleen te laten omdat ik toch wel stevig zat in die auto, bewees ik het tegendeel door onder het dashboard te schieten. Twee rondjes mocht ik mee gaan en toen brulde ik half Houthalen bij elkaar om mijn ongenoegen mee te delen
...hoort er nu ook helemaal bij. En ik vind het fijn, of beter: ik vind het heel lekker. En om geen verwarring te zaaien heb ik een echte meisjestandenborstel: ne roze!
Ik kan met alles bellen: de afstandsbediening, de lepel of een gsm ( echt of speelgoed, maakt niet uit) Ik houd het voorwerp tegen mijn oor en roep: 'tatatata'
Nu ik bijna één jaar ben moet ik zelf leren eten. MIjn boterhammekes s morgens dat gaat al heel goed, en de stukjes fruit in de namiddag gaan ook heel vlot maar een gevulde lepel vol in mijn mondje krijgen vergt nog enige oefening. En veel poetswerk voor mama achteraf, maja ik moet het wel leren he
Wéér feest vandaag! Mijn kleinste nichtje werd gedoopt! Eerst gingen we naar de mis waar ik stil moest zijn maar dat was moeilijk en dan naar het huis van Stien waar ik heerlijk gegeten heb: eerst aperitief (soepstengels voor mij) en een (zeg maar twee eigenlijk) kopje brocollisoep. De hoofdmaal liet ik me ook niet voorbij gaan en ik liet me alles smaken. Ik heb fijn buiten gespeeld met de grote jongens en ik heb met moeke wat levenswijsheid uitgewisseld. t Was een fijne dag!
We verblijven uiteraard niet tot het einde van de werken bij omi en opi, enkel bij het stoffige deel en bij het leggen van de égalisé op de vloer. Ik zit hier bv in de afwasteil op de tafel in 'bad', de witte achtergrond is de plastiek die de stofferige keukenwerf afscheidt van de 'propere' leefruimte, zijnde de living.
Taal: mama, papa, tijt (kijk), da (daar), poe (poes), tede motoriek: ik doe tede met het handje, klappen in de handjes, ik dans en zing altijd als ik muziek hoor en soms ook spontaan. Ik steun op mijn beentjes maar maak absoluut geen aanstalte tot stappen. Ik eet s morgens en s avonds borstvoeding, en verder boterhammen in blokjes, middag met de pot mee en fruitsla (af en toe nog fruitpap), ik drink water. Ik eet heel veel en heel goed en eigenlijk is het nooit genoeg. Slapen doe ik goed; in de voor- en namiddag 1 tot 2 uur en s nachts de klok rond (ongeveer), meestal slaap ik door. Ik heb 6 tanden: 4 vanboven en 2 vanonder.
Zo stil op de achterbank!
Ai ai, mijn hand zit vast!
Dan maar ne houten lepel om mee te spelen!
