Ik ben Floor
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen (België) en mijn beroep is ontdekkingsreizigster/verleidster.
Ik ben geboren op 30/10/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lachen, spetteren, kraaien en kazelen....
Mijn grote nichtje werd twee jaar, vorige week. Al wegens erg drukke agenda's van alle genodigden werd het feestje naar vandaag uitgesteld. In t weekend waren we al pakjes gaan kopen en vandaag mocht Nena ze opendoen. Mama had vandaag ook een taart gebakken, een bumba-taart want Nena is wel de aller-grootste bumba-fan van de hele wereld! En op haar 2de verjaardag had Nena twee schattige staartjes, en dat maakt voor mama nog één jaar geduld
Prachtig weer, geen rugby én zondag. Wat kan een mens dan meer doen dan gaan wandelen he? We kozen Hengelhoef en wandelden over het pad door het bos, helaas met heel veel zwerfvuil maar ook met prachtige herstkleuren, paddestoelen en plassen
Vandaag heb ik voor t eerst in de autostoel gezeten. Mama vond het een beetje een tweestrijd: er wordt aangeraden van kindjes zo lang mogelijk tegen de rijrichting mee te vervoeren, en ik pas nog in mijn maxicosi (mijn voeten komen wel tegen de rugkant van de achterbank) maar verder zit ik er nog erg veilig in. Maar ik zit graag recht want ik zie graag alles. Vorig weekend waren ze dus een autostoel gaan kopen, ne draaier op aanraden van tante Ilse; en vandaag heeft papa hem in de auto gezet. Ik moest wel wennen. Opeens zat ik hoog, kon ik mijn broer in de ogen kijken en belangrijker nog: kon ik naar buiten kijken! Wat een verrijking zeg
Soms komt er een onverklaarbare uitslag te voorschijn. Op mijn dikke wangen en mijn billen/knieën. Vanwaar die komt is een groot vraagteken. Ik huil dan ook dus mama denkt dat ik er dan wel wat last van heb. Het komt vanzelf, en ook heel belangrijk: het gaat vanzelf weer weg. Iemand een tip?
Op de kermis was ik al geweest, zij het passief. Vanavond werd het actief. Ik mocht in t moleke. Terwijl mijn broer op de motors scheurde en naast de flosj greep zat ik te genieten en te sturen in mijn roze cadillac. Mama zat op de koffer, 'zwart te rijden'. En net toen opi voorstelde om me alleen te laten omdat ik toch wel stevig zat in die auto, bewees ik het tegendeel door onder het dashboard te schieten. Twee rondjes mocht ik mee gaan en toen brulde ik half Houthalen bij elkaar om mijn ongenoegen mee te delen
...hoort er nu ook helemaal bij. En ik vind het fijn, of beter: ik vind het heel lekker. En om geen verwarring te zaaien heb ik een echte meisjestandenborstel: ne roze!
Ik kan met alles bellen: de afstandsbediening, de lepel of een gsm ( echt of speelgoed, maakt niet uit) Ik houd het voorwerp tegen mijn oor en roep: 'tatatata'
Nu ik bijna één jaar ben moet ik zelf leren eten. MIjn boterhammekes s morgens dat gaat al heel goed, en de stukjes fruit in de namiddag gaan ook heel vlot maar een gevulde lepel vol in mijn mondje krijgen vergt nog enige oefening. En veel poetswerk voor mama achteraf, maja ik moet het wel leren he
Wéér feest vandaag! Mijn kleinste nichtje werd gedoopt! Eerst gingen we naar de mis waar ik stil moest zijn maar dat was moeilijk en dan naar het huis van Stien waar ik heerlijk gegeten heb: eerst aperitief (soepstengels voor mij) en een (zeg maar twee eigenlijk) kopje brocollisoep. De hoofdmaal liet ik me ook niet voorbij gaan en ik liet me alles smaken. Ik heb fijn buiten gespeeld met de grote jongens en ik heb met moeke wat levenswijsheid uitgewisseld. t Was een fijne dag!
We verblijven uiteraard niet tot het einde van de werken bij omi en opi, enkel bij het stoffige deel en bij het leggen van de égalisé op de vloer. Ik zit hier bv in de afwasteil op de tafel in 'bad', de witte achtergrond is de plastiek die de stofferige keukenwerf afscheidt van de 'propere' leefruimte, zijnde de living.
Taal: mama, papa, tijt (kijk), da (daar), poe (poes), tede motoriek: ik doe tede met het handje, klappen in de handjes, ik dans en zing altijd als ik muziek hoor en soms ook spontaan. Ik steun op mijn beentjes maar maak absoluut geen aanstalte tot stappen. Ik eet s morgens en s avonds borstvoeding, en verder boterhammen in blokjes, middag met de pot mee en fruitsla (af en toe nog fruitpap), ik drink water. Ik eet heel veel en heel goed en eigenlijk is het nooit genoeg. Slapen doe ik goed; in de voor- en namiddag 1 tot 2 uur en s nachts de klok rond (ongeveer), meestal slaap ik door. Ik heb 6 tanden: 4 vanboven en 2 vanonder.
We verblijven enkele dagen bij omi en opi wegens een erg stofferig huis. Papa is er muren aan t afbreken, nieuwe electriciteit aan t leggen, de waterleiding aan het vernieuwen, een deur dicht aan t metselen en een schuifraam in de plaats aan t toveren en wij kunnen er nu niet zo goed wonen. We mogen dus gebruik maken van een bedje bij omi en opi en ook van de hof en de jeep. Tot groot plezier van de kindjes!
Het beloofde een lange mooie dag te worden. Eentje om nog vaak te herhalen! Samen met mijn grote broer, omi en mama zijn we naar de Efteling geweest. Papa moest werken. (zodat wij goed kunnen bratsen ) Het zonnetje was ook van de partij en onze dag kon niet stuk. We vertrokken en reden probleemloos naar Kaatsheuvel. De bolderkar en de buggy werden uitgeladen en de kindjes en de picknick erin geladen. En dan gingen we het grote sprookjesbos in! We keken onze oogjes uit naar alle heksen, wolven, geitjes, rapoensels en repelsteeltjes. We staken papier in de immer-roepende-grote-mond van Holle Bolle Gijs en ik deed een klein dutje in mijn koets. We aten heerlijke boterhammetjes en ik kreeg een huisbereide middag, we zaten in een treintje dat ons door verschillende continenten reed en we likten een ijsje. Het was een hele fijne dag. De naar-huis-weg was wel iets langer dan gepland maar uiteindelijk zijn we er wel geraakt en wat maakte het ook uit, mijn broer en ik sliepen toch Volgend jaar nog eens he!
Ik praat er al weken over: we gaan een nieuw huis bouwen, we gaan verhuizen. Maar ik hoor de klok wel luiden, ik weet alleen de klepel niet hangen. We gaan VER-bouwen en dan verhuizen naar een nieuwe keuken en living... Mar bon. Bouw is bouw, niewaar? Deze morgen toen Floor haar dut deed, besloot mama om mijn auto's en speelgoed eens op te ruimen: duplo bij duplo, playmobil bij playmobil en kapot in de vuilbak. Het ging goed, we waren het eens over wat weg mocht enzo. Opeens zei mama; oei Emiel, we gaan een vod moeten halen want hier zijn wat stof draden in de doos', ze wilde ook die doos omkappen over t speeltapijt, mar net op tijd bewoog er een tarantula in mijn traktor. Mama sprong op, deed een indianedans ofzo, en zei dat ik mijn grote auto's aan de kant moest duwen, want dze doos MOEST buiten. Ik verzekerde mama nog dat ik alleen bang ben van wespen en niet van spinnen, maar het mocht niet baten. De voormiddag modderde zowat aan en toen onze spiderman thuis kwam, heeft mama nog 1 keer hard geroepen en toen was t onheil naar de spinnenhemel. We begonnen dan met de keuken op te ruimen, wat verzamelt een mens toch nest op 5 jaar tijd... Alles werd in dozen gestopt of in de kast die nu in de garage staat en dan begon papa de kastjes oaf te breken. Opi en omi kwamen nog eens kijken en ik speelde nog heel braaf met mijn zusjes.
Zo stil op de achterbank!
Ai ai, mijn hand zit vast!
Dan maar ne houten lepel om mee te spelen!
