Ik ben Floor
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen (België) en mijn beroep is ontdekkingsreizigster/verleidster.
Ik ben geboren op 30/10/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lachen, spetteren, kraaien en kazelen....
Soms komt er een onverklaarbare uitslag te voorschijn. Op mijn dikke wangen en mijn billen/knieën. Vanwaar die komt is een groot vraagteken. Ik huil dan ook dus mama denkt dat ik er dan wel wat last van heb. Het komt vanzelf, en ook heel belangrijk: het gaat vanzelf weer weg. Iemand een tip?
Op de kermis was ik al geweest, zij het passief. Vanavond werd het actief. Ik mocht in t moleke. Terwijl mijn broer op de motors scheurde en naast de flosj greep zat ik te genieten en te sturen in mijn roze cadillac. Mama zat op de koffer, 'zwart te rijden'. En net toen opi voorstelde om me alleen te laten omdat ik toch wel stevig zat in die auto, bewees ik het tegendeel door onder het dashboard te schieten. Twee rondjes mocht ik mee gaan en toen brulde ik half Houthalen bij elkaar om mijn ongenoegen mee te delen
...hoort er nu ook helemaal bij. En ik vind het fijn, of beter: ik vind het heel lekker. En om geen verwarring te zaaien heb ik een echte meisjestandenborstel: ne roze!
Ik kan met alles bellen: de afstandsbediening, de lepel of een gsm ( echt of speelgoed, maakt niet uit) Ik houd het voorwerp tegen mijn oor en roep: 'tatatata'
Nu ik bijna één jaar ben moet ik zelf leren eten. MIjn boterhammekes s morgens dat gaat al heel goed, en de stukjes fruit in de namiddag gaan ook heel vlot maar een gevulde lepel vol in mijn mondje krijgen vergt nog enige oefening. En veel poetswerk voor mama achteraf, maja ik moet het wel leren he
Wéér feest vandaag! Mijn kleinste nichtje werd gedoopt! Eerst gingen we naar de mis waar ik stil moest zijn maar dat was moeilijk en dan naar het huis van Stien waar ik heerlijk gegeten heb: eerst aperitief (soepstengels voor mij) en een (zeg maar twee eigenlijk) kopje brocollisoep. De hoofdmaal liet ik me ook niet voorbij gaan en ik liet me alles smaken. Ik heb fijn buiten gespeeld met de grote jongens en ik heb met moeke wat levenswijsheid uitgewisseld. t Was een fijne dag!
We verblijven uiteraard niet tot het einde van de werken bij omi en opi, enkel bij het stoffige deel en bij het leggen van de égalisé op de vloer. Ik zit hier bv in de afwasteil op de tafel in 'bad', de witte achtergrond is de plastiek die de stofferige keukenwerf afscheidt van de 'propere' leefruimte, zijnde de living.
Taal: mama, papa, tijt (kijk), da (daar), poe (poes), tede motoriek: ik doe tede met het handje, klappen in de handjes, ik dans en zing altijd als ik muziek hoor en soms ook spontaan. Ik steun op mijn beentjes maar maak absoluut geen aanstalte tot stappen. Ik eet s morgens en s avonds borstvoeding, en verder boterhammen in blokjes, middag met de pot mee en fruitsla (af en toe nog fruitpap), ik drink water. Ik eet heel veel en heel goed en eigenlijk is het nooit genoeg. Slapen doe ik goed; in de voor- en namiddag 1 tot 2 uur en s nachts de klok rond (ongeveer), meestal slaap ik door. Ik heb 6 tanden: 4 vanboven en 2 vanonder.
We verblijven enkele dagen bij omi en opi wegens een erg stofferig huis. Papa is er muren aan t afbreken, nieuwe electriciteit aan t leggen, de waterleiding aan het vernieuwen, een deur dicht aan t metselen en een schuifraam in de plaats aan t toveren en wij kunnen er nu niet zo goed wonen. We mogen dus gebruik maken van een bedje bij omi en opi en ook van de hof en de jeep. Tot groot plezier van de kindjes!
Het beloofde een lange mooie dag te worden. Eentje om nog vaak te herhalen! Samen met mijn grote broer, omi en mama zijn we naar de Efteling geweest. Papa moest werken. (zodat wij goed kunnen bratsen ) Het zonnetje was ook van de partij en onze dag kon niet stuk. We vertrokken en reden probleemloos naar Kaatsheuvel. De bolderkar en de buggy werden uitgeladen en de kindjes en de picknick erin geladen. En dan gingen we het grote sprookjesbos in! We keken onze oogjes uit naar alle heksen, wolven, geitjes, rapoensels en repelsteeltjes. We staken papier in de immer-roepende-grote-mond van Holle Bolle Gijs en ik deed een klein dutje in mijn koets. We aten heerlijke boterhammetjes en ik kreeg een huisbereide middag, we zaten in een treintje dat ons door verschillende continenten reed en we likten een ijsje. Het was een hele fijne dag. De naar-huis-weg was wel iets langer dan gepland maar uiteindelijk zijn we er wel geraakt en wat maakte het ook uit, mijn broer en ik sliepen toch Volgend jaar nog eens he!
Ik praat er al weken over: we gaan een nieuw huis bouwen, we gaan verhuizen. Maar ik hoor de klok wel luiden, ik weet alleen de klepel niet hangen. We gaan VER-bouwen en dan verhuizen naar een nieuwe keuken en living... Mar bon. Bouw is bouw, niewaar? Deze morgen toen Floor haar dut deed, besloot mama om mijn auto's en speelgoed eens op te ruimen: duplo bij duplo, playmobil bij playmobil en kapot in de vuilbak. Het ging goed, we waren het eens over wat weg mocht enzo. Opeens zei mama; oei Emiel, we gaan een vod moeten halen want hier zijn wat stof draden in de doos', ze wilde ook die doos omkappen over t speeltapijt, mar net op tijd bewoog er een tarantula in mijn traktor. Mama sprong op, deed een indianedans ofzo, en zei dat ik mijn grote auto's aan de kant moest duwen, want dze doos MOEST buiten. Ik verzekerde mama nog dat ik alleen bang ben van wespen en niet van spinnen, maar het mocht niet baten. De voormiddag modderde zowat aan en toen onze spiderman thuis kwam, heeft mama nog 1 keer hard geroepen en toen was t onheil naar de spinnenhemel. We begonnen dan met de keuken op te ruimen, wat verzamelt een mens toch nest op 5 jaar tijd... Alles werd in dozen gestopt of in de kast die nu in de garage staat en dan begon papa de kastjes oaf te breken. Opi en omi kwamen nog eens kijken en ik speelde nog heel braaf met mijn zusjes.
Man man, wat een begin van de dag. Na mijn gebruikelijk en smakelijk ontbijt op bed gingen mama en ik al naar beneden. De mannen zouden zich eerst wassen, ik krijg mijn wasbeurt na de boterham met gelei, logischer wijze. Mama was mij een andere pamper aan t aandoen, ik had er flink werk van gemaakt: pipi en kaka a volenté. En omdat mama de pamper niet goed in de emmer kreeg, liet ze 1 seconde mijn been los. 1 seconde, die greep met beide handen. Ik draaide mij van rug naar buik en petong.... de zwaartekracht deed de rest. Ik rolde van mijn kussen. Een hysterische mama krijste in paniek wartaal uit, een koelbloedige broer wist enkel te melden 'dat ga je toch tegen papa moeten zeggen hoor mama'... Ik huilde, wat was me dat opeens zeg. Mama nam me op, maar ze maakte me van streek en ik werd een beetje bang, ik voelde haar hart te keer gaan. Ze riep onder aan de trap 'Héééérbéééért kom gauw" en dat maakte me zo bang dat ik er stil van werd. En dat vond mama alles behalve. En papa ook. Mama ging rap haar kleren aan doen, ik kreeg ne pamper aan, en we vertrokken alle vier als de Flodder-family naar spoed? Mama had al gebeld en gezegd wat er gebeurd was, en dat ik suf was. Maar onderweg keek naar mama, die voor de gelegenheid langs mij zat, zei ik 'mama' en ik klapte in mijn handjes. Mama barstte in tranen uit en zei maar de hele tijd 'sorry sorry kindje'. Op spoed vond ik het geweldig. Een dokter die met een raar ding aan mijn buik voelde, een verpleegster die mij precies heel goed kende, en allemaal onbekende maar erg geïnteresseerde mensen. Er werd besloten dat mama wat voorzichtiger moest zijn en dat ik er goed vanaf kwam en we gingen naar huis. Al bewijs dat ik me goed voelde at ik 2 boterhammen, en omdat ik de dokter iets had horen zeggen over 'wekadvies' besloot ik maar 1 uur voormiddagdut te houden. Na de middag ging mama werken en amuseerde ik mij kostelijk met mijn broer in t badje. Al bij al was t leuke dag Ik lag al een tijdje in dromenland toen mama thuis kwam, maar ze maakte me toche ven wakker om mijn pupillen te bekijken. Toen die er 'isocoor' uitzagen mocht ik verder dromen, over Icarus