Ik ben Floor
Ik ben een vrouw en woon in Houthalen (België) en mijn beroep is ontdekkingsreizigster/verleidster.
Ik ben geboren op 30/10/2008 en ben nu dus 16 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lachen, spetteren, kraaien en kazelen....
We verblijven enkele dagen bij omi en opi wegens een erg stofferig huis. Papa is er muren aan t afbreken, nieuwe electriciteit aan t leggen, de waterleiding aan het vernieuwen, een deur dicht aan t metselen en een schuifraam in de plaats aan t toveren en wij kunnen er nu niet zo goed wonen. We mogen dus gebruik maken van een bedje bij omi en opi en ook van de hof en de jeep. Tot groot plezier van de kindjes!
Het beloofde een lange mooie dag te worden. Eentje om nog vaak te herhalen! Samen met mijn grote broer, omi en mama zijn we naar de Efteling geweest. Papa moest werken. (zodat wij goed kunnen bratsen ) Het zonnetje was ook van de partij en onze dag kon niet stuk. We vertrokken en reden probleemloos naar Kaatsheuvel. De bolderkar en de buggy werden uitgeladen en de kindjes en de picknick erin geladen. En dan gingen we het grote sprookjesbos in! We keken onze oogjes uit naar alle heksen, wolven, geitjes, rapoensels en repelsteeltjes. We staken papier in de immer-roepende-grote-mond van Holle Bolle Gijs en ik deed een klein dutje in mijn koets. We aten heerlijke boterhammetjes en ik kreeg een huisbereide middag, we zaten in een treintje dat ons door verschillende continenten reed en we likten een ijsje. Het was een hele fijne dag. De naar-huis-weg was wel iets langer dan gepland maar uiteindelijk zijn we er wel geraakt en wat maakte het ook uit, mijn broer en ik sliepen toch Volgend jaar nog eens he!
Ik praat er al weken over: we gaan een nieuw huis bouwen, we gaan verhuizen. Maar ik hoor de klok wel luiden, ik weet alleen de klepel niet hangen. We gaan VER-bouwen en dan verhuizen naar een nieuwe keuken en living... Mar bon. Bouw is bouw, niewaar? Deze morgen toen Floor haar dut deed, besloot mama om mijn auto's en speelgoed eens op te ruimen: duplo bij duplo, playmobil bij playmobil en kapot in de vuilbak. Het ging goed, we waren het eens over wat weg mocht enzo. Opeens zei mama; oei Emiel, we gaan een vod moeten halen want hier zijn wat stof draden in de doos', ze wilde ook die doos omkappen over t speeltapijt, mar net op tijd bewoog er een tarantula in mijn traktor. Mama sprong op, deed een indianedans ofzo, en zei dat ik mijn grote auto's aan de kant moest duwen, want dze doos MOEST buiten. Ik verzekerde mama nog dat ik alleen bang ben van wespen en niet van spinnen, maar het mocht niet baten. De voormiddag modderde zowat aan en toen onze spiderman thuis kwam, heeft mama nog 1 keer hard geroepen en toen was t onheil naar de spinnenhemel. We begonnen dan met de keuken op te ruimen, wat verzamelt een mens toch nest op 5 jaar tijd... Alles werd in dozen gestopt of in de kast die nu in de garage staat en dan begon papa de kastjes oaf te breken. Opi en omi kwamen nog eens kijken en ik speelde nog heel braaf met mijn zusjes.
Man man, wat een begin van de dag. Na mijn gebruikelijk en smakelijk ontbijt op bed gingen mama en ik al naar beneden. De mannen zouden zich eerst wassen, ik krijg mijn wasbeurt na de boterham met gelei, logischer wijze. Mama was mij een andere pamper aan t aandoen, ik had er flink werk van gemaakt: pipi en kaka a volenté. En omdat mama de pamper niet goed in de emmer kreeg, liet ze 1 seconde mijn been los. 1 seconde, die greep met beide handen. Ik draaide mij van rug naar buik en petong.... de zwaartekracht deed de rest. Ik rolde van mijn kussen. Een hysterische mama krijste in paniek wartaal uit, een koelbloedige broer wist enkel te melden 'dat ga je toch tegen papa moeten zeggen hoor mama'... Ik huilde, wat was me dat opeens zeg. Mama nam me op, maar ze maakte me van streek en ik werd een beetje bang, ik voelde haar hart te keer gaan. Ze riep onder aan de trap 'Héééérbéééért kom gauw" en dat maakte me zo bang dat ik er stil van werd. En dat vond mama alles behalve. En papa ook. Mama ging rap haar kleren aan doen, ik kreeg ne pamper aan, en we vertrokken alle vier als de Flodder-family naar spoed? Mama had al gebeld en gezegd wat er gebeurd was, en dat ik suf was. Maar onderweg keek naar mama, die voor de gelegenheid langs mij zat, zei ik 'mama' en ik klapte in mijn handjes. Mama barstte in tranen uit en zei maar de hele tijd 'sorry sorry kindje'. Op spoed vond ik het geweldig. Een dokter die met een raar ding aan mijn buik voelde, een verpleegster die mij precies heel goed kende, en allemaal onbekende maar erg geïnteresseerde mensen. Er werd besloten dat mama wat voorzichtiger moest zijn en dat ik er goed vanaf kwam en we gingen naar huis. Al bewijs dat ik me goed voelde at ik 2 boterhammen, en omdat ik de dokter iets had horen zeggen over 'wekadvies' besloot ik maar 1 uur voormiddagdut te houden. Na de middag ging mama werken en amuseerde ik mij kostelijk met mijn broer in t badje. Al bij al was t leuke dag Ik lag al een tijdje in dromenland toen mama thuis kwam, maar ze maakte me toche ven wakker om mijn pupillen te bekijken. Toen die er 'isocoor' uitzagen mocht ik verder dromen, over Icarus
Het is dit weekend feest-weekend! Het begon op zaterdagmorgen, oma kwam mij ophalen toen ik wakker werd, en net toen ik aan mijn boterhammeke ging beginnen, hoorden we een auto op de inrit. Het was mama... met papa! Ik trakteerde hem meteen met de grootste, schoonste en aller-verleiderlijkste glimlach die ik maar heb! Mama had zich een ganse week ongeveer afgevraagd hoe ik zou gaan reageren als papa na acht lange dagen weer thuis zou zijn, want voor een baby is dat toch vrij lang, zo dacht ze. Maar met mijn geheugen is nog alles dik in orde, ik herkende deze stoere bink wel hoor! Welkom thuis papa! Na het uitpakken van de kadootjes -voor mij een zwarte (!) body met een tekst die mama nu even kwijt is- ging ik beginnen aan mijn middagdut. Na de middag gingen we even bij opi wat ouwe bazaar op halen en dan weer rap rap naar huis, we werden verwacht op de wei van Maria, onze overbuurvrouw. Elk jaar is er een grote bbq voor alle bronbewoners en dit jaar mocht ik mee! Hiephoi. Ik heb lekker gesmuld en kennis gemaakt met iedereen die ik nog niet kende. Fijn feestje, jammer dat het maar 1 keer per jaar is. Toen ik moe was, ging ik slapen, de deuren in t slot en de babyfoon mee. Mama en papa zijn regelmatig komen piepen of alles nog ok was, maar daar weet ik niets van, ik droomde over worsten en tomaten en zwarte body's... Zondag was het markt. We hadden ook een stand bij ons voor de deur. Alle ouwe bazaar, en ook die van opi dus, werd naar de straat gesleurd, nog rap wat afgestoft en geprijsd. Ons winkeltje deed het niet zo heel slecht, mama en papa waren in elk geval content. s Middags aten we frietjes op de inrit. En ik deed zoals altijd mijn dutjes. In de namiddag, toen onze winkel dicht ging, zijn we naar de bronbar geweest. Ik kreeg er water en mama en papa mohitto. Waar is gerechtigheid? Het was heel fijn en ik heb er vollebak van genoten! Nog 365 keer slapen...
Het lijkt wel my middle name... Maar toch niet hoor! Deze voormiddag heb ik goed geslapen, gespeeld met mijn broer, gegeten, kaka gedaan.. En namiddag ben ik eerst met mijn broer meegeweest naar het feest van zijn vriend. Ik vond dat wel fijn zo een 4-jarigenfuif. Ik heb me dan ook goed geamuseerd. Als we om 18u thuis waren heeft mama nog rap rap fruitpap gemaakt voor mij, mij wat verfrist en als Emiel met oma en opa weg was, kwamen ook net tito en tita aan en zijn we samen naar Anne en Marcel geweest. Tijdens de receptie kreeg ik mijn fruitpap, nog nooit zo laat gehad maar kom. En toen iedereen aan tafel mocht was ik wat lastig. Mama heeft me dan een stukje brood gegeven en daar heb ik mezelf op in slaap 'gesotst'. In de buggy. Robert Lijnen heeft speciaal voor mij de 'muurkes' van de tent naar beneden gegaan en zo lag ik wel fijn. Alleen had mama de hele tijd bang dat ik kou voeten had dus legde ze de hele tijd de handdoek op mijn voetjes en ik legde mijn voetjes dan weer op de handdoek. Om elf uur gingen we naar huis. Nog voor de dessert, dju toch. Ik kreeg nog wat borstvoeding en ben dan heel fijn gaan slapen!
Ik ben negen maanden, tijd voor een up-date: tanden: ik heb er 3: 1 van boven en 2 van onder, vlijmscherp, laat het een waarschuwing zijn; eten: s morgens en s avonds borstvoeding, ontbijt: boterham met confituur, middag (ongeveer 400g, heel veel groenten, de rest is normale portie), en fruitpap slapen: van 20u (ong) tot 7 à 8 uur, ik word enkel wakker als er een beentje door mijn spijlen steekt, rond half 10 een voormiddagdut van 1 à 2 uur, om 13 uur een namiddagdut van 1 à 2 uur Kruipen: noem dat maar sluipen Klappen in de handjes en op het boze bolleke Hoe groot wordt Floor? Zooo groot (met wat geluk) Tèdè praten: mama en tèdè, ik krijs wel de hele dag, vooral met mijn broer is er veel interactie speelgoed: alles maat 74-80 karakter: ik ben altijd vrolijk, en ik weet wat ik wil, dus NEE is NEE.
Het is niet altijd makkelijk voor mama om én mama én entertainer én kokkin tegelijk te zijn. Want als ik geen zin meer heb om te spelen, dan heb ik nu eenmaal geen zin meer. In de draagdoek is een oplossing, maar nu moet ik op de rug en dan kan ik natuurlijk fijn haarke-trek spelen, wat dan weer niet meteen mama haar favoriete spelleke is. Ze heeft dus een nieuwe oplossing: Ik mag in de pombak zitten terwijl zij groenten schoonmaakt (in de andere bak welliswaar...) En met een wortel in de hand vind ik dat best plezant...
Mijn eerste nationale feestdag... De Brabançonne mocht ik dit jaar nog een keertje overslaan. Maar ik mocht wel 'delen in de feestvreugde'... Dat wil zeggen: de dag beginnen met de vriend van mijn broer en zijn ouders met een ontbijt in onze keuken. Het was heel gezellig, en ik liet met de sandwich met confituur goed smaken. Daarna ging ik een quick-dut doen terwijl er beneden gebrain-stormed werd over hoe de rest van de dag eruit zou zien. Toen ze (mijn mama en papa en de mama en papa van de vriend, Bjarne, van Emiel) eruit waren, werd ik liefjes gewekt door papa en vertrokken. Allemaal gezellig in één auto met de papa van Bjarne aan t stuur, mijne papa er langs, de drie dames (mama, de mama van Bjarne en ikke) op de middelste rij en de twee stoere babbelaarkes vanachter. In t koffer was er nog plaats voor mijn buggy en de vierentachtig maletten van mama. We zouden eerst naar de sluis in Genk rijden, kijken of die waterski daar ons aanstond. Indien niet zouden we verder rijden naar t Steinerbos. Op t kanaal was t ambiance. Snelle speedboten crosten over t water, met mannetjes er achteraan. t Deed mij eigenlijk niet zo veel. Ik hapte af en toe als ik nat werd, maar ik was vooral geïnteresseerd in één van de tassen: die waar mijn voer in zat natuurlijk. Ik liet het me goed smaken en at een ferm kom helemaal leeg. Als de jongens en onze ouders een ijsje gingen eten, lekte ik daar ook aan mee. Ondertussen zagen we de junioren en later ook de heren. Die laatsten konden er wat van. Amaai, snelheid en veel gespat. Eén boot was zo snel dat mama en ik helemaal nat werden. Ik werd uit mijn buggy getild en je kon mooi zien waar ik had gelegen, mijn droge afdruk was lichter dan het natte stof Prettig vond ik het niet, maar ik heb me er ook niet druk om gemaakt. Als de 'course' gedaan was reden we naar de kinderboerderij in Kiewit. Ik kreeg er fruitpap en de rest ging er tafelen. Het was heel gezellig, en duidelijk ook lekker (er bleef nl niets meer over). We dronken op het terras; onder een parasol die ons tegen de buien beschermde, ook nog een koffie en dan gingen we weer naar huis. Maar amaai, wat was er allemaal gebeurd??? De bloemkes van mama zijn helemaal verwoesd door dikke hagelbollen, het dak van ons huis leek besneeuwd en papa kwam ijsbollen laten zien die hij op het gras gevonden had. We hadden duidelijk een natuurlijkspectakel gemist, maar we zijn er niet rouwig om want wij genoten van een super-fijne dag!!!!
Klappe in de handjes...
Zomertenen...
Wat? Is mijn mond niet om te ruiken? Mor allee, dat ontkruid toch...
Na mijn bratspartijtje van gisterenavond heb ik heel lang geslapen, ook wel nog even bij papa in het grote bed, maar slapen is slapen he. Mama is natuurlijk weer erg jaloers (Het was half 9...) Deze middag ben ik weer met papa en Emiel bij mama gaan eten. Helaas was het druk en kon mama niet meegaan. We gingen dus onder ons driekes. Eerst kregen Emiel en ik eten: ik mijn papje en Emiel kreeg al soep. En net als ik met een rijstkoek bezig was en Emiel en papa met de pattatjes kwam mama ook gauw gauw een hapje eten. Het was weer heel fijn en lekker en gezellig. Om 15 u kwam iet of wat overstuur thuis, ze kon haar portemonnee en gsm niet meer vinden. Ze was zeker dat ze die dingen nog gehad in t ziekenhuis maar ze zaten niet meer in haar tas; helaas lagen ze ook thuis niet. Conclusie: gestolen. Dus terug naar t ziekenhuis, gesprekje met de politie en tegen vijf uur waren we eindelijk thuis. Na de fruitpap zijn we nog op zoek gegaan naar een nieuwe gsm voor mama maar op zondag is dat een vrijwel onmogelijk karwei. s Avonds aten we frietjes van de frituur want mama had natuurlijk geen goesting om nog te koken. Ik heb ze mij ook goed laten smaken, ik ben een echt belgske!
Mama moet werken dit weekend, niet zo fijn want dan moeten we ze de hele dag missen. Dat hadt ge gedacht! We (de mannen en ik) zijn deze middag bij mama op het werk gaan eten. Ik mijn huisbereid groentepapje en de rest ne dagschotel a la ziekenhuis. Ik heb de hele refter laten horen dat ik erbij was toen mijn kom leeg was. Waarom maken ze ook altijd zo weinig voor mij? Net als we klaar waren, ging mama haar dect. Ze moest met de mug vertrekken en hup in no time zaten we mamaloos. Maar papa snelde naar spoedgevallen en zo konden we zien hoe mama in een gele autowegsnorde. Later dan verwacht kwam ze weer thuis. Papa had ondertussen een gigantische hoeveelheid fruitpap gemaakt en dat heeft mij en mijn broer gesmaakt. We reden nog even naar de winkel waar we tegels bestelden, ik een ferm hoopke kaka deed, en naar een andere winkel waar we behangpapier kozen. En dan naar opi en omi. Laurens en Stien (en hun mama en papa) waren er ook. En in de garage stond een grote verrassing voor Laurens en Emiel: een echte jeep! Mijn broer, rally-piloot-to-be, nam plaats achter het stuur en race-te op de klinkers. Hij crashte tegen het muurke van de garage, tegen de heg en tegen verschillende schenen, maar hij vond het wel de max! Laurens en ik vonden het beter om op een veilige afstand en hoogte te kijken en te supporteren. We aten er heerlijke pizza en Emiel bleef er slapen. Ikke niet want mama kan dat nog niet over haar hartkrijgen. Ik heb ook al 2 nachten niet goed geslapen en ik ben dan blij als ik nog wat mag drinken bij mama. En hoe omi ook zaagde, ik ging mee naar huis. Allee huis, ik mocht mee naar het eerste feest van Robbe. Een kleine knappe bink die nog niet zo heel lang geleden op een toch wel wonderbaarlijke wijze geboren is. Het was een fijn feest. Ik probeerde de biertjes van de Frank en Jochem te pikken, ik wreef Raf over zijn mouw en ik smoste met de pasta over de tafel. En natuurlijk heb ik veel gelachen en vollebak genoten! Een heerlijke dag was het!!!
)
Man man, wat een begin van de dag. Na mijn gebruikelijk en smakelijk ontbijt op bed gingen mama en ik al naar beneden. De mannen zouden zich eerst wassen, ik krijg mijn wasbeurt na de boterham met gelei, logischer wijze.
Emiel: 'hoge golven in kar 10, storm op zee...'
Klappe in de handjes...
Zomertenen...
