|
Net als Gilles en Phaedra spreekt de daadkracht van het anarchisme mij enorm aan.
Geen loze woorden, maar krachtige daden en deadlines die gerespecteerd worden, zijn een must in een goede staatsvorm!
Bovendien denk ik dat ieder van ons een beetje 'anarchist' is. Ongenoegen tegenover de heersende macht zal er altijd wel zijn, vermits de genomen beslissingen nu eens in je voordeel zijn, dan weer in je nadeel.
Net als het communisme, is het anarchisme 'op papier' een schitterende staatsvorm....
Men wil een geweldloze samenleving, zonder macht of autoriteit en dat blijkt, zoals Gilles zegt, één grote utopie te zijn. Naar mijn mening moet men de reden daarvoor gaan zoeken in het feit dat het anarchisme onderhevig is aan het egoïsme.
Ik denk dan bijvoorbeeld aan de ellenlange discussies in de klas over het vastleggen van een toets. Meestal duidt de leerkracht (de heersende macht) een datum aan die hem/haar het beste uitkomt. Voor de éne leerling zal die datum geen probleem zijn, voor de andere zal dat wel een probleem zijn.
De anarchistische leerlingen onder ons zullen in opstand komen en zullen een datum, die hen zelf goed uitkomt, aanduiden. Vermits wij allemaal verschillende individu's zijn met verschillende interesses en bezigheden, zullen we in ons anarchisme gedreven worden door ons eigen belang, dat primeert op het algemeen belang. Op die manier wordt het anarchisme sterk bepaald door het egoïstische karakter van de verschillende individu's en is het gedoemd om in de praktijk te mislukken.
Een anarchistische staatsvorm kan daarom, naar mijn denkbeeld, enkel mogelijk zijn wanneer het eigen belang en het algemeen belang dezelfde zijn en het anarchisme bijgevolg niet meer onderhevig is aan het egoïsme....Maar dat is natuurlijk één grote utopie, vermits iedereen uniek is en er altijd egoïsme op de wereld zal zijn.
01-05-2010 om 20:42
geschreven door pieter
|
