Voilà. Ik ben alweer onderweg. En de weergoden hebben hun best gedaan. De voorspelde regen en hagel is gelukkig weg gebleven. Deze morgen had ik een beetje last om uit mijn bed te komen. Echt verwonderlijk is dat niet als de wekker op half vijf staat en de voorbije drie nachten de gemiddelde slaaptijd ongeveer 4,5 uur bedroeg. Ja, de voorbereidingen om te vertrekken nemen soms meer tijd in beslag dan mij lief is. Maar de fietszakken stonden vorige nacht al ingeladen klaar. Het enige dat ik echt nog wilde doen was keren en dweilen. Op het werk was ik al om twaalf uur gestopt en na een bezoekje bij mijn moeder was het ongeveer drie uur wanneer ik thuis kwam. Dan dus nog keren, dweilen, de vaatwas in de kast zetten, drinkbussen vullen, alles op de fiets hangen en mijzelf omkleden Ja, het was al 16h20 wanneer ik op mijn fietske zat.Aangezien ik langs mijn ouders fietste ben ik daar nog eventjes dag gaan zeggen en in t dorp nog een broodje gaan kopen. Om 17 uur had ik 5 km gefietst van de 60 die mij naar Hasselt moesten brengen. Echt veel treuzelen moest ik dus al niet meer doen. Ik heb normaalgezien geen problemen met een avondritje, maar wanneer ik mijn GPS niet meer kan zien wordt het wel problematisch. Gelukkig was ik al in Hasselt wanneer het zover was. Ik stond aan het hotel om 20h20. Lichtjes verkleund, maar o zo gelukkig dat ik er nog voor het donker geraakt was. Met een gereden gemiddelde boven de 20 km/h had ik zeker niet veel mogen voorhebben, anders was ik lost in Limburgia.
Ik durf wel zeggen dat het hier prettig fietsen is. Voor de bloesems ben ik eigenlijk nog net iets te vroeg. Er zijn er al wel, maar nog niet veel. Het hotel is ook wel best goed. Alleen spijtig dat de mensen in de kamer hiernaast hun huilende hond alleen hebben achtergelaten. Wat hondenkipkap voor morgen tussen de boterham zou ik op dit moment wel zien zitten.
Morgen wil ik zeker iets vroeger vertrekken (ja, later zou niet goed komen). Dan fiets ik naar Aachen en zou nog wel wat tijd over willen hebben om eens door de stad te wandelen. Diest: aan "de halve maan" Toch al enkele bloesems aan de bomen. Nabij Hasselt wordt het stilaan donker.
Amai, wat vliegt de tijd. morgen nog één keertje vroeg op staan en na de middag mag ik eindelijk vertrekken. Al heb ik het gevoel dat ik er niet echt klaar voor ben, maar dat zijn de vakantiezenuwen die iedere keer terug komen. Spijtig genoeg geven ze morgen erg slecht weer. Die dagen komen er meestal toch eens tussen, maar om te vertrekken is dat toch niet optimaal. Hopen dus dat de weergoden het snel eens worden en hun vredespijp gaan roken om de wolken te verdrijven.
Nee, geen aprilvis maar een ernstige boodschap. Gisteren heb ik mijn fiets een groot onderhoud gegeven. Ik ben begonnen met hem eens grondig te poetsen. ja, als je er vluchtig naar kijkt zou je denken dat het een nieuwe was. Maar als je wat grondiger zou kijken bleef daar nog weinig van over. Niettemin mijn fiets nog maar twee jaar oud is hebben de reisjes naar Santiago de Compostella en Rome hun tol geëist. De ketting en de achterste cassette tandwielen had ik vorig jaar pas vervangen en heb ik nu opgepoetst. Het profiel op mijn achterste wiel was erg veel afgesleten en daarom had ik alvast besloten om de beide banden te vervangen. tijdens het kuisen van mijn fiets brak de bel af. Zo wild was ik er echter niet aan begonnen. En wanneer de wielen uit mijn fiets waren zag ik dat de remblokjes er ook niet te best meer uitzagen. Even langs de winkel dus en wat als een poetsbeurt begon werd een hele klus. Nadat de kleine slag in beide wielen eruit was en de remmen terug afgesteld stonden was mijn tweewielig muilezeltje alweer klaar voor het volgende avontuur.
Deze middag zag ik twee fietsers voorbijrijden met zakken voor en achter aan hun ezeltje. Ik had meteen goesting om mee te rijden. Maar ik moet nog 12 dagen geduld oefenen. Dit jaar had ik mij voorgenomen om naar Wenen te fietsen, maar bij het uittekenen van de route heb ik besloten om er nog enkele dagen bij te doen en door te fietsen naar Boedapest. Helemaal langs de mooie blauwe Donau. De eerste week heb ik zelf uitgetekend via knooppunten netwerken in België, Nederland en Nordrhein-Westfalen in Duitsland, met een rustdag in Bonn. Daarna sluit ik aan op de "Limes-fietsroute". Dit is de noordgrens van het vroeger Romijnse rijk met vele gezellige stadjes . Een groot stuk van de route loopt langs de Donau en dat wordt in sommige boekjes omschreven als één van de mooiste fietspaden in Europa. Laat dit dus maar komen. Deze namiddag ging het al naar Scherpenheuvel via de heuveltjes achter Aarschot. Misschien moet ik nog eens kijken naar de afstelling van het achterste versnellingsapparaat, maar grote problemen heb ik niet meer gevonden aan mijn muilezeltje. Nu hopen dat mijn kaarsje in Scherpenheuvel zijn werk doet. %%%FOTO1%%%
