Helaas door het narcisme van mijn broer hoor ik ook niets meer van mijn moeder.  Heb al enkele jaren geleden niet meer met haar gesproken.

Nochtans ben ik geïnteresseerd ivm met de gezondheid van mijn moeder.  Maar door toedoen van mijn broer, heb ik zowel hij als zijzelf op facebook haar moeten blokkeren, omdat mijn broer constant opmerkingen maakte.  Eerst via zijn profiel en heb hem dan geblokkeerd waardoor hij commentaar gaf op facebook via mijn moeder haar account.

Da's voor mij enorm lastig omdat ik al bijna geen 'echte' vrienden heb.  Die me zowel psychologisch als mentaal steunen.

Ben hier sinds gisteren de tiende week en niemand is op bezoek gekomen, zelfs Gidos, Pasvu-begeleiding, mijn buren, enz...

Sinds ik in opname zit in Sint-Amandus, komt er zelfs niemand op bezoek.  Ook niet mijn zogezegde vrienden van het dagcentrum.

Dan vraag ik me af wat vriendschap betekent.