In de jaren 1860 werd er een spoorweglijn aangelegd langs het dunbevolkte westelijke deel van Manhattan. De lijn stond toen bekend als de West Side Line. Tegen de jaren 1930 was het verkeer in het gebied zo erg toegenomen dat de spoorweg een gevaar betekende voor de veiligheid. Zodoende werd in 1934 een meer dan 2 km lang deel van het traject - 22 huizenblokken van Gansevoort Street tot aan 34th Street - op een negen meter hoog viaduct geplaatst en kreeg het de naam High Line. De spoorlijn werd gebruikt door goederentreinen die hun waren tot in de warenhuizen in de Meatpacking en Chelsea wijken brachten.

In 1980 werd de spoorweg buiten gebruik gesteld en het viaduct begon in verval te raken. Wilde planten overdekten al snel de sporen.

Aan het einde van de jaren 1990, toen de beslissing reeds gevallen was om de High Line af te breken, stelde een groep buurtbewoners voor om het viaduct om te vormen tot een park, gelijkaardig aan de Promenade Plantée in Parijs. Ze slaagden er in om het bevel tot afbraak teniet te doen en overtuigden de stad hun idee van een ‘park in de lucht’ te steunen.

In 2006 werd met de omvorming van de verhoogde spoorweg tot een park gestart volgens een ontwerp van architecten Diller Scofidio + Renfro en landschapsarchitecten van de James Corner Field Operations. Het eerste deel van de High Line, van Gansevoort Street in het Meetpacking District tot aan 20th Street in Chelsea, opende in juni 2009.

De High Line is nu een verhoogd groen park/boulevard bereikbaar door middel van een reeks van liften en trappen. Een wandeling langs het mooi aangelegde park is een aangename ervaring aangezien je je drie verdiepingen boven de drukke stad begeeft. En dankzij de laagbouw in de buurt heb je ook een mooi zicht op de omgeving.

Het park is zo aangelegd dat je geregeld referenties ziet naar het verleden van de High Line. Zo zijn er nog steeds stukken spoorweg te zien en hebben betonnen balken de vorm van sporen. De route van het park loopt ook door gebouwen waar de treinen vroeger hun lading losten. Langs een centraal wandelpad zijn bloembedden en allerlei planten aangelegd. Vaak zijn het wilde grassen gelijkaardig aan deze die hier groeiden nadat de spoorweg buiten gebruik raakte. Er zijn ook vele zitplaatsen en zelfs ligstoelen evenals een aantal trappen van waaruit je door een venster zicht hebt op het verkeer beneden op 10th Avenue.