We vertrokken vanmorgen richting Canmore, we reden door het Mount Glacier national park, dan door het Yohopark en als laatst door het Banff national park. Telkens prachtige uitzichten, prachtige natuur, mooie meren, herdere rivieren, bloemen in overvloed (chinezen en japanners helaas ook!!). De beren bleven binnen, we zagen ook geen moose, jammer, enkele bighornsheep kwamen we tegen. Gelukkig een stralende zon, onze laatste dag kon niet meer stuk. Vanavond kregen we ook nog gratis dessert in het restaurant omdat we wat lang op ons eten moesten wachten! Jammer genoeg is het morgen voorbij, we rijden voormiddag nog langs een alternatieve route , voor wildlife te spotten , en om 15u30 moeten we aan boord zodat we morgen rond de middag in Brussel arriveren. We gaan Canada zeker missen, de rust, de prachtige natuur, de wandelingen, de beren,... volgend jaar misschien terug en dan richting Alaska? Wie weet, nu is de spaarpot leeg, school en werk wachten!! Bedankt aan ieder die ons volgde op deze blog, bedankt voor de reacties, de goede zorgen aan het thuisfront!!
We vertrokken vanmorgen richting Revelstoke, een vrij lange rit van ong 200km door de bergen. We reden door de prachtige okanaganvallei, de vallei bij uitstek van de wijn, fruitteelt en groententeelt. We bezochten eerst een fruitplantage, ongeloofelijk wat hier allemaal gemaakt wordt, vers, zo lekker! Daarna gingen we nog even naar een bijenfarm. Lekker proeven,... en dan wat souveniers kopen. Buiten Vernon werden we verrast door een fruitboederij met geiten, we hebben gelachen, niet normaal, de geiten liepen over een brug en hadden een systeem waarbij ze aan de hand van een fietwiel een potje vol ma¨s zelf naar boven konden heisen! Daarna volle bak naar Revelstoke, een nationaal park gekend voor zn wilde bloemen, grizzleyberen,... We maakten een prachtige wandeling naar de top van mount Revelstoke, we zagen gigantisch veel bloemen, meertjes,... jammer genoeg waren de beren een siësta aan t houden, hopelijk hebben we morgen meer geluk! We aten nog overheerlijk in de village ideot, de plaats waar onze 2 boys zich als een vis in t water voelden! Lukas bezeerde zn voet vandaag bij n onnozel ongelukje, zal er morgen weer blauw uitzien!!!! Morgen rijden we richting Banff, we bezoeken Glacier national park, Banff park, met dit prachtige weer, ongetwijfeld weer de moeite waard. We willen absoluut niet naar huis, de rust, het mooie weer, de prachtige natuur en het wildlife heeft het ganse gezin betoverd!! Hier komen we ongetwijfeld opnieuw op vakantie!!
Vanmorgen vertrokken we naar Kelowna. We bezochten eerst nog een honeybeefarm. We zagen duizenden bijen die ijverig in de raten bezig waren om hun honing te bewaren. We proefden verschillende soorten honing, allemaal eigen teelt, lekker en toch allemaal anders, ze maakten ook honing met infuus, toegevoegde lavendel, expresso, ... We kochten enkele potjes, ons bagagegewicht wordt elke dag hoger! Daarna op weg voor een rit van meer dan 3 u door de bergen. Het landschap wisselt van zeer bebost tot woestijnachtig. In het stadje Hope maakten we nog even een middagstop. Hope is vooral bekend om de vele houtsnijwerken die de straten versieren. Tegen 3u30 kwamen we eindelijk aan in de Qualsgate winerie. We kregen een zeer leerrijke rondleiding door de wijnvelden, we leerden hoe men witte en rode wijn maakt, de verschillende vaten die men gebruikt, en nadien mochten we nog 4 wijnen proeven. De kids kregen jammer genoeg enkel appelsap, het is ook in Canada verboden om alcohol te drinken onder de 21. We gingen nog even naar het stadspark voor wat frisse lucht want t was een warme dag en we vulden onze alcoholbuik met stevige griekse kost. Morgenvroeg vertrekken we naar Revelstoke. Een Nationaal park met veel wildlife. Voor onze buren: McSteamy en McDreamy waren jammer genoeg al bezet, McFlurry's genoeg!!!! Voor oma en opa, we komen tegen 12u in Houthalen aan , tegen 13u kunnen we komen eten: stukjessoep en gewone aardappelen zijn de enige vereisten!
De stad staat bekend als de warmste plaats in Canada (hoewel het er in de winter ook bijzonder koud kan zijn), waardoor het een uitzonderlijk goed gebied is voor wijnbouw. Diverse wijnboeren hebben zich langs het meer gevestigd en met name de "sparkling wine" wint vele prijzen op de wereldmarkt. Toeristen krijgen hier vaak gratis of tegen een geringe vergoeding een uitgebreide rondleiding, inclusief proeven.
In keeping with our family tradition of celebrating memorable moments with good friends, wine and food, we are pleased to provide you with a winery experience that marries all three. Our family appreciates the time you are taking to learn about our wines and what you will experience by visiting the winery!
Our public Family Winery Tour is consistently regarded as one of the most educational and dynamic tours in the valley, including a bit of history on the Okanagan Valley, a stroll through our vineyards, a visit to our production facilities and concluding with a tasting in our Wine Shop.
Vanmorgen vertrokken we al vroeg uit seattle. We werden om 10u30 verwacht in de Boeingfabriek voor een rondleiding! Jammer genoeg waren camera's, gsm, eten,.... verboden dus de foto's zullen jullie op t internet moeten zoeken. De rondleiding was ok, veel technische uitleg over alle modellen van boeing, daarna een beperkte, zeer afgeschermde rondleiding in de fabriek. We dachten dat het er erg hectisch aan toe zou gaan, maar net t tegenovergestelde, de boys kregen zelfs goesting om er te gaan werken(allez werken!!), we zagen vooral veel mensen niets doen, koffie drinken, wat praten,........ We zagen ook dat hier vooral grote stukken aan elkaar gemaakt worden, het echte bandwerk gebeurd blijkbaar ergens anders. Op dit moment werd de nieuwe 787 gemaakt, 67m lang, prijzen vanaf 320 miljoen dollar(alleen t omhulsel, stoelen, motor enz... moeten extra betaald), 3 maanden werk voor 1 toestel, normaal werden er dit jaar 15 gemaakt, maar t tempo dat wij vandaag zagen,.......man man, dan komen ze nog niet aan 3 denk ik. Enfin, t is wel leerrijk geweest. Namiddag gingen we naar de outlet, we kochten vooral in functie van onze lieftallige dieroppassers (en dan vooral het jongste lid zal verwend worden), Laurien vond in elke winkel wel iets, we gaan ruim boven onze toegelaten kilo's komen!!! Morgen bezoeken we een wijngaard want we rijden richting Okanagan, de wijnstreek van Canada. Daarvoor bezoeken we nog een bijenfarm. Voor oma en opa, er is niemand ziek of gekwetst, Dr Cullen is een personage uit de vampierenfilm Twilight!
Seattle is de grootste stad van de staatWashington aan de westkust van de Verenigde Staten en is gelegen in King County. Het is tevens het economische hart van het noordwesten van de Verenigde Staten. De stad heeft ruim 608.660 inwoners en een agglomeratie met bijna 3,8 miljoen inwoners (2010).
Seattle is gelegen aan de Puget Sound, een zeearm van de Stille Oceaan, die een natuurlijke haven vormt. De stad is vernoemd naar het opperhoofd Seattle van de stam van de Suquamish- en Duwamish-indianen. In het oosten grenst Seattle aan Lake Washington.
Microsoft heeft zijn hoofdkwartier in Redmond, een voorstad van Seattle, en vliegtuigfabrikant Boeing heeft grote productiefaciliteiten in Seattle en de regio, met name in Everett. Beide bedrijven zijn belangrijk voor de werkgelegenheid in de regio.
Vanmorgen vertrokken we met regen uit Ocean Shores. Op weg naar Seattle trok de hemel iets open maar jammer genoeg bleef de regen ons achtervolgen. We stopten in Tacoma Mall waar Laurien de halve A&F shop leegkocht, pa was goedgezind en de hele uitzet werd met een smile ingepakt en betaald. Dan naar de A&F voor de boys, die waren prijsbewuster en kochten enkel wat Tshirts. In Seattle centrum werden er nog Uggs ingekocht, jammer genoeg waren Laurien haar favoriete modellen er niet maar muisgrijze gaan haar ongetwijfeld ook mooi staan. Morgenvoormiddag bezoeken we de Boeingfabriek ten noorden van Seattle, namiddag gaan Laurien en ik nog even shoppen . Tegen de avond rijden we Canada terug binnen!! Greetzzzzz
We reden vandaag door indianengebied op weg naar Oceanshores, onze tussenstop naar Seattle. Jammer genoeg hadden we voor de eerste keer deze vakantie minder goed weer zodat de prachtige kustlijnen voor ons verborgen bleven. Typisch forksweer!! Mistig, donker, gewoon creapy!! We doorkruisten het Olympic Rainforest , een nationaal park, regenwoud, aan de kant van de pacific. Olympic National Forest is een Amerikaanse National Forest gevestigd in Washington , USA.Met een oppervlakte van 633.677 acres (2,564 km ²), het omringt bijna Olympic National Park en de Olympische Berg , het Olympic National Forest bevat delen van Clallam , Grays Harbor , Jefferson , en Mason provincies.Het landschap van het nationale bos varieert, van het gematigde Olympische regenwoud tot het zoute water van de fjord Hood Canal op de toppen van Mt.Washington .Washington . De jaarlijkse neerslag is gemiddeld ongeveer 220 cm (5,6 m), wat aanleiding kan geven tot stromen, zoals de Humptulips rivier . Morgen rijden we richting Seattle, de shopstops bij de A&F stores zijn zorgvuldig gepland. De kleine is vol shopverwachting!! Pa zn portefeuille al heel wat minder!
Gisteren vertrokken we al vroeg naar de ferry voor de overtocht van 1,45u naar de USA. Stralende hemel, blauw water, een grote walvis, enkele dolfijnen en zeehonden, de overtocht verliep vlot en rond 12u kwamen we aan in Port Angeles. Vlug wat fastfood achter de kiezen en de tocht naar Forks kon beginnen. Voor de onwetende onder jullie, Forks is dé place to be voor mijn tienerdochter, hier is namelijk de twiglighttrilogie van Stefanie Meyer verfilmd. Voor diegenen bij wie nog steeds geen belletje gaat rinkelen even kort het plot: de sterfelijke Bella Swan wordt verliefd op de onsterfelijke vampier Edward die met zijn familie in Forks woont. Onnodig te vermelden dat de relatie op heel wat tegenstand moet rekenen, zeker als een vijandige clan vampieren zich komt moeien! Op naar Forks dus en mijn allerliefste dochter kreeg het weer wat ze verdiende, stralend weer, hoge temperaturen, kortom een dag die ze in Forks maar 1 keer per jaar hebben en absoluut een dag waar vampieren van gruwelen! Eerst richting het strand; La Push is een bekend strand uit de film, de wolvenstam, waar Bella's vriend Jacob toe behoord, heeft er zijn reservaat en bijhorend strand. Veel toeristen, we vragen ons af hoe de 3000 inwoners van dit dorp reageert op al die toeristen? Ongetwijfeld niemand die ooit van het bestaan van Forks gehoord had voor de film, laat staan van de indianenstam in La Push. Enfin, het strand is mooi, het dorpje Forks is dat veel minder, terug in de tijd, vooral twiglightshops met souveniers. We doen de tour met Laurien , die het allemaal geweldig vindt, paps trakteert haar nadien op een overvloed souveniers, zelfs de vriendinnen worden niet vergeten! Onze dochter is tevreden, jammer alleen dat we geen vampier aan de haak kunnen slaan. Vandaag vertrekken we naar Oceanshores, de tussenstop naar Seattle want t is een lange rit van ongv 6 u tot in de stad. Het weer is vandaag minder, hopelijk valt het aan de kust wat mee!
Hey lieftallige buren, jammer genoeg kunnen we jullie die rode draak niet bezorgen! Ze hangt vast aan een lantaarnpaal ! Een verlepte zeehond kan misschien nog net, kan die nijn gezelschap houden !! Of een vampier misschien, ........... kan Steven bij de nijn en de vampier bij Sharon???
Vanmorgen vertrokken we al vroeg naar de haven om in te schepen voor het whalewatchen . We vertrokken met een stralende zon, blauwe hemel maar eens op zee werd het heel mistig, jammer , maar het weer laat zich niet commanderen. Na een uur richting noorden te varen , bereikten we een eerste plek waar de orka's s'morgens gespot waren! Niets te zien, koud , mist, we zagen onze dure trip al in de mist opgaan. En dan plots begon het op te klaren, op 10 min tijd was de hemel open, en met de zon kwamen ook de orka's. 3 grote groepen, bestaande uit vrouwtjes, mannetjes en kalfjes. Indrukwekkend!! En ook hier komt gelukkig de natuur op de eerste plaats! Het is bij wet verboden om op minder dan 100m bij orka's te komen, jammer van de foto's maar gelukkig voor de dieren . Rond 2u kwamen we terug aan in de haven, we maakten nog een fikse wandeling over de pier, daarna werden de gifts aangevuld. Vanavond gingen we eten bij een toonaangevende italiaan , lekker, en met een goedgevulde buik en een heel wat legere portefeuille vertrokken we terug richting hotel. Morgenvroeg nemen we de boot richting USA, je moet 1,5u op voorhand daar zijn want de controle schijnt streng te zijn. Daarna rijden we via Port Angeles naar Forks, de plaats waar alle hippe vampieren van Twiglight wonen!! Moesten jullie niets meer van ons horen zijn er enkele mogelijkheden: 1) de internetverbinding werkt niet in Forks (zoiets oud en achtergebleven in de tijd hebben we nog nooit gezien) 2) er is zoveel regen dat we niet ter plekke geraken (Forks heeft namelijk 300 regendagen per jaar, daarom dat vampieren er zo graag wonen!) 3) Laurien heeft Edward gevonden en we zijn "vrijwillig" bekeerd. Griezelige groeten, hopelijk zijn onze beesten nog ok !
Inukshuk Een inukshuk is een opeenstapeling van stenen in de vorm van een persoon die de weg wijst. Een Inukshuk werd vroeger in Canada gebruikt om de mensen de weg te wijzen zodat ze uit het aanbod van vele richtingen en mogelijkheden niet de verkeerde route of richting zouden nemen.
Het woord inukshuk stamt uit de taal van de Inuit of ook wel Eskimos genoemd. De Inuit maken inukshuks voor verschillende doelen: om de richting aan te geven voor reizigers, te waarschuwen voor aankomend gevaar, als een gedenkteken of om te helpen bij de jacht op caribou-herten.
De inukshuk staat symbool voor de kracht, leiderschap en motivatie van de Inuit indianen die in een van de meest vijandige gebieden ter wereld overleven
Gisteren reden we vanuit Tofino richting Victoria . Een vrij lange rit, dus we planden een tussenstop aan de oostkust op een 3u rijden van Victoria. De girls deden een beachstop, Stef ging golfen. Prachtig weer dus iedereen tevreden. s'Avonds aten we nog ribs in een lokaal restaurant, maagvulling, maar niets speciaal. Vanmorgen vertrokken we dan naar Victoria, de hoofdstad van BC. Victoria is de hoofdstad van British Columbia , Canada en is gelegen aan de zuidpunt van Vancouver Island. Victoria is op ongeveer 100 kilometer (62 mijl) verwijderd van Vancouver op het vasteland. De stad is ongeveer 100 kilometer (62 mijl) van Seattle per vliegtuig of ferry, en 40 kilometer (25 mijl) van Port Angeles , Washington door ferry over de Juan de Fuca Strait .Vernoemd naar koningin Victoria van het Verenigd Koninkrijk en de Dominion van Canada , is Victoria een van de oudste steden in de Pacific Northwest , ontstaan in 1841. De stad heeft een groot aantal historische gebouwen, met name de twee meest beroemde bezienswaardigheden, het British Columbia Parlement Buildings (afgewerkt in 1897 en de thuisbasis van de Wetgevende Vergadering van British Columbia ) en de keizerin hotel (geopend in 1908).Chinatown is de tweede oudste in Noord-Amerika na San Francisco .
Bijgenaamd de "Stad van de Tuinen," Victoria is een aantrekkelijke stad en een populaire toeristische bestemming.Victoria is ook populair bij gepensioneerden , die komen om te genieten van het gematigde en meestal sneeuw-vrij klimaat van het gebied en het ontspannen tempo van de stad.
We kregen onmiddellijk een ander beeld te zien dan dat van Vancouver. Vancouver, vuil, ouderwets, veel daklozen, geen cultuur, Victoria, gezellig, modern, kunst en cultuur, veel bloemen, terrasjes,.... kortom gezelligheid troef. Fijn dat we hier 2 dagen blijven!! We bezochten eerst de haven, leuke straatanimatie, mooie bloemen, gezllige sfeer. Daarna even de shopomgeving verkennen, viel nog mee, een bezoekje aan Chinatown mocht ook niet ontbreken! Klein maar leuk. Cultuur kwam op deze rondreis nog niet aan bod, daarom gingen we in de late namiddag naar het Royal BC museum. De boys zijn zo onder de indruk van de indiaanse kunst, de totempalen, maskers, tekeningen,... vol lof dus over het museum, alleen jammer dat het er binnen zo donker was, de foto's zullen vrij onduidelijk zijn.Vanavond gingen we dineren bij Chandlers, een topklasse seafoodrestaurant, dat Stef had uitgezocht op de pc. Lukas en ik waagden ons aan het summermenu voor 2, vissoep als voorgerecht, kreeft en zalm als main en creme brulee en koffie als dessert!!! Lekker!!! Ruben at de seabass(een soort witte , vaste vis), Stef nam de zalm. Voor Laurien is hier alles te speciaal dus de kilo's vliegen eraf. Nog een bezoekje aan de avondmarkt in de haven met plaatselijke kunstenaars, de kids kochten elk een tekening van bekende plaatsen in Victoria, gemaakt door een kunstenaar die ook meewerkte aan het grote kunstwerk voor de olympische spelen. Mooi, de souveniers beginnen te komen !!! Morgen vertrekken we al vroeg op walvissentocht, hopelijk wordt er niemand ziek en zien we orka's enz... wildlife blijft natuurlijk niet wachten tot we er zijn dus... Vandaag zagen we een baldeagle, enkele herten, een zeehond, veel arenden en 2 doodgereden wasberen.
Tofino is een dorpje van ongeveer 1650 inwoners aan de westkust van Vancouver Island , in British Columbia gelegen aan de westelijke eindpunt van Highway 4 , op het puntje van het schiereiland Esowista , aan de zuidelijke rand van de Clayoquot Sound . Tofino Inlet kreeg zijn naam in 1792 door de Spaanse commandanten Galiano en Valdes , ter ere van Admiraal Vicente Tofino , onder wie Galiano cartografie had geleerd . Vandaag hielden we het rustig, voormiddag gingen we naar de westkust van het eiland. Jammer genoeg was het heel bewolkt, veel mist en nevel, iets wat hier heel normaal is. Gelukkig trok het namiddag open en de girls gingen naar de beach, de boys gingen golfen. Relaxing!! Om 5u30 werden we in het plaatselijke seafoodrestaurant verwacht waar Lukas en Ruben zich tegoed deden aan krab. Hard werken voor je eten en er ook nog veel voor betalen, je moet het maar kunnen verkopen!! 1 krab kost hier al vlug 40$!! Morgen trekken we verder naar de oostkust, hopelijk blijft het weer goed!
Op volgende sfeerbeelden, de inscheephaven Horseshoebay, het eeuwenoude bos van bomen die minstens 800jaar oud zijn en het uitzicht vanuit onze bungalow.
Gistermorgen vertrokken we al vroeg naar de haven om in te schepen op de ferry naar Vancouver island. Een tocht die in mineur begon, we reserveerden voor de ferry van 10u, je moet 1u op voorhand aanmelden, jammer genoeg bleek bij aankomst deze ferry in panne te liggen, dus samen met een heleboel anderen wachten op de volgende, in de rij staan en 2 u wachten, je brengt je tijd natuurlijk liever op een andere manier door. De overtocht , die bijna 2 u duurde, was prachtig, winderig maar zonnig! Bij aankomst reden we naar een plaatselijk strand waar we onze subwaysanwiches opaten, aan t strand smaakt zoiets altijd beter! Daarna de tocht naar Tofino, door de bergen, een rit van 4,5u. Tegen 6u arriveerden we aan ons hotel, een soort resort met prachtig uitzicht op het strand, vissersboten enz... s'Avonds aten we verse, wilde zalm in een superrestaurant, hmmmmmmmm.
We vertrokken vanmorgen naar het Stanley park. Het Stanley Park is een stadspark van 404,9 hectare in Vancouver, Canada. In 1886 besloot de stadsraad het natuurgebied open te stellen als park, twee jaar later opende Frederick Arthur Stanley het park, dat naar hem is vernoemd, voor het publiek. Het park trekt tegenwoordig ongeveer acht miljoen bezoekers per jaar. Een van de meest gebruikte voorzieningen van het park is de False Creek Seawall, een 9 kilometer lange dijk om het park dat wordt gebruikt als pad om op te fietsen, wandelen en te skaten. Stanley Park is ruim tien procent groter dan het New YorkseCentral Park. Daarna ging het naar Granville island,Granville Island is een klein schiereiland tegenover Downtown Vancouver, onder de Granville Street Bridge. Ooit was Granville Island een industriegebied, maar tegenwoordig is het uitgegroeid tot een op commercieel en toeristisch vlak aantrekkelijke buurt. Je vindt er een hoop galerijen, theaters, winkels en restaurants. Tegen 3u vertrokken we dan naar de winkelstraat van Vancouver, maar dat viel dik tegen, na een klen uurtje vertrokken we dan maar richting Chinatown. Leuk maar onze voorkeur gaat uit naar Chinatown SF . Na een lekkere hap bij een italiaan in Gastown , gingen we moe naar het hotel. Terug een heleboel daklozen, triestig,....... Onze algemene indruk van Vancouver? Leuk, maar helemaal niet up to date, GEEN shopping voor Europeanen, veel vuile en achterbuurtachtige straten, veel rare mensen en een heleboel daklozen. Niet iets wat we opnieuw zouden doen. Morgen opnieuw naar de natuur, we vertrekken al heel vroeg naar de ferrie, we laten ons overzetten en rijden dan 5u richting Tofino ! Wales en orka's , here we come!!!
We kregen vanmorgen een supervers, luxeontbijt!! Tegen 9u15 vertrokken we naar Whistler Mountain. We kochten een gondelpas voor de hele dag. De eerste trip bracht ons na 35 min aan het eerste bergstation, een dichte gondel, niet teveel beweging, oef, we waren er. Aangezien de stoeltjeslift naar de top nog niet open was, namen we vervolgens de gondel tussen de 2 peaks! Leuk, comfortabel en prachtige views. Daarna terug naar peak 1, de top was geopend. Een zeer koude rit naar de top, in een open stoeltjeslift, creapy!!! Boven maakten we een tocht van 45min tussen de ijsvelden, indrukwekkend! Daarna terug naar top 2, even wandelen en vervolgens met de stoeltjeslift!!!! een afdaling van 30min, en koud dat dat was!!! Beneden vlogen we met zn 5 de plaatselijke starbucks binnen voor hot chocolade met whipped cream en latte met extra whipped cream. Lekker en vooral heel verwarmend. De tocht naar Vancouver verliep vlot, tegen 4u reden we de stad binnen. Na het inchecken begonnen we aan onze verkenningstocht door de stad, Lukas had alweer honger tegen 7u en we stopten dan bij een zeer authentieke mexicaan voor heerlijke fachitas. Als afsluiter nog een tocht door de achterbuurt van Vancouver, veel daklozen en superrare mensen, creapy!!! Morgen gaan we met de fiets naar Stanleypark, daarna volgt een shoppingmoment!!
We vertrokken vanmorgen met de stralende zomerzon naar Whistler, een tocht van ruim 4 u door indianengebied. De eerste helft van de rit ging door een woest, bergachtig, rotsachtig en vooral zeer droog landschap. De tweede helft van de tocht werd het landschap terug groener, je had prachtige rivieren en blauwe meren. We zagen verschillende herten en een coyote, jammer genoeg hebben we enkel een foto van ver. Tegen 3u30 arriveerden we in Whistler. Whistler is een stadje in Brits-Columbia, Canada, 100 kilometer ten noorden van Vancouver. Het is voornamelijk bekend als een toeristische plaats en heeft een van de grootste skigebieden in Noord-Amerika. In 2010 vond hier een gedeelte van de Olympische Winterspelen plaats. Het bevolkingsaantal varieert van 10.000 in de zomer tot ruim 40.000 in de winter. Het gebied rond Whistler was oorspronkelijk bewoond door de Coast Salish Aboriginals. In 1860 werd het gebied bezocht door kolonisten. De naam Whistler komt van het geluid dat gemaakt wordt door marmotten die in het gebied voorkomen ('whistle' betekent 'fluiten' in het Engels). In het begin van de 20e eeuw bouwden Myrtle en Alex Philip de rainbow lodge in Alta Lake (nu Whistler). In 1914 werd Alta Lake met Vancouver verbonden met een treinverbinding en hierna groeide het gebied al snel als een toeristisch gebied. Whistler als skibestemming begon in 1966 met de aanleg van de eerste skiliften op de Whistler mountain. Dit groeide razendsnel en in 1980 werd de Blackcomb mountain, gelegen naast Whistler mountain geopend als een nieuw gebied. We logeren in een prachtig hotel, de Pan Pacific, in een heuse suite, ieder zn eigen slaapkamer, bijhorende badkamer, ruime living en zelfs een keuken. Het hotel heeft een grappig kaartsysteem om binnen te komen, Laurien is er helemaal weg van. Je hebt je gedigitaliseerde sleutel voor alles nodig, voor je kamer, voor de lift, enz... Het hotel ligt in het centrum van het dorpje, wat opgevat is als een typisch zwitsers alpendorp, erg gezellig met veel restaurantjes en shops. We deden nog een klein tochtje naar het lost lake, dat we uiteindelijk vonden! Morgen gaan we al vroeg op pad met de gondel naar de top van Whistler mountain. Een kostelijke trip die zeker de moeite waard gaat zijn. Je betaalt ongeveer 50$ pp voor het gebruik van de verschillende liften naar de top van de berg en terug. Eens boven kan je verschillende mooie trails kiezen om te wandelen.We hebben nog steeds prachtig weer, overdag ong 23°. Morgen vertrekken we na de wandeltocht richting Vancouver, de kuststreek dus, een trip van iets meer dan 1u.
We hoorden van onze gastfamilie dat er vorig jaar enorme bosbranden geweest zijn in het gebied, je zag vanuit hun veranda de tuin zelfs niet meer van de rook, die dagenlang bleef hangen. De regering promoot de heraanplanting, elk stuk wordt apart bekeken en aangeplant, na 3 jaar wordt er opnieuw gekeken of de aangeplante bomen groeien, zoniet wordt er bijgeplant. We hoorden ook nog dat er toch elk jaar locals door beren worden doodgebeten, door roekeloos gedrag, zo werd er enkele weken geleden in een naburig dorp een oudere vrouw door 4 blackbears aangevallen en gedood. Ook beren worden het slachtoffer van mensen; de eerste maal dat ze in een dorp vuilbakken of boomgaarden plunderen , worden ze gevangen en gemerkt met een oortag, daarna worden ze diep in het bos uitgezet. De 2de keer dat ze trapt worden, is het definitief voorbij en worden ze afgemaakt. Jammer, maar volgens Rick is er zeker geen tekort aan beren. We zagen vandaag ook een verkeersslachtoffer, een blackbear!! Vandaag begon in Canada ook het zalmseizoen, je mag terug vissen op zalm, voor de rivieren is het nog te vroeg, ze zitten enkel nog aan de kust en maken hun opwaartse reis, over 2 weken zijn ze ong 500 mijl landinwaarts gezwommen om kuit te schieten. Volgens onze gastheer is er een enorm verschil tussen zalm wan de kust en de uitgeputte zalm in de rivieren, we zullen zien! Voor de GLEE-fans, morgen verschijnt hier de eerste GLEEfilm, misschien kunnen we in Vancouver kaartjes bemachtigen!
Het is een park met grote diversiteit: diepe riviervalleien, hoge bergpieken met gletsjers, alpiene bergweiden en uitgestrekte oerbossen. Wandelroutes zijn er spectaculair, onder meer door de vele watervallen, waaronder Helmcken Falls. Het is ook een populair gebied voor watersporten: kajakken en kanovaren kan op de vele meren waaronder Murtle Lake, het grootste meer in Noord-Amerika waar geen motorboten toegelaten zijn. Het Wells Gray Provincial Park is ook boeiend voor bezoekers die zich interesseren voor geologie. Meer dan 7500 jaar geleden waren hier een twintigtal vulkanen actief. Langs de zijweg naar de green Mountain Viewing Tower begint een pad naar de basaltzuilen van de Whitehorse Bluffs. Op dertig minuten wandelen van de Clearwater Lake Campground ligt de lavastroom Dragon's Tongue.
We verlieten vanmorgen ons sympathiek gastgezin en bezochten de watervallen van het park. Zeer indrukwekkend, onze voorkeur ging uit naar de Dawson falls. Na de lunch bleven we nog even aan het meer van Clearwater, tegen 4 u vertrokken we naar Klamloops. We pikten voor het eten nog een plaatselijk countryfestival in het lokale park mee en besloten de avond met een pikant etentje.
Na een lekker ontbijt aan de oevers van de Athabesqueriver vertrokken we richting Malignelake. Eerst bezochten we de Malignecanyon, een prachtige canyon met bijhorende watervallen. Daarna richting Malignelake, de place to be volgens de boekskens, maar te toeristisch naar onze zin. Dan maar voor de lunch naar Jasper waar we bij de subway elk een smos bestelden. Je gelooft het of niet maar hier betaal je dus voor een simpele smos 12$, voor ons 5 betaalden we 50$ . Toch genoeg he! Tot Clearwater was het ongeveer 340 km rijden , we zagen onderweg onze 10de beer, een prachtexemplaar dat langs de kant van een lookoutpost gezellig wat boomwortels aan t opknabbelen was. Een half uur hebben we zitten genieten van deze knuffelbeer, op aaiafstand!!! Jammer genoeg was Stef ditmaal onverbiddelijk, we moesten in de auto blijven, en hij zag er zo schattig uit! Rond 6u kwamen we aan in Clearwater bij onze B&B . We werden er hartelijk ontvangen door Joanne en haar man, een leuke 2slaapkamerflat met een prachtige tuin, een gezellige babbel van de gastvrouw, en voor morgenvroeg een veelbelovend ontbijt. We dineerden nog aan de oevers van het Dutch lake, lekkere verse wilde zalm en een overheerlijk stukje ijstaart. We reden vandaag ook de staat Brittisch Columbia binnen, de tijdzone verschuift hier zodat we nu 9u achter zijn op de Belgische tijd. Onze gastvrouw vertelde ons dat het hier , net als in België gans de maand juli geregend heeft, de vorige gasten hadden dus pech, zij zagen niets, behalve hun paraplu! De rivieren stonden erg hoog met als gevolg dat alle activiteiten zoals raften,... opgeschort moesten worden, een financiële terugval voor de plaatselijke economie. Gelukkig beloofd augustus beter te worden. Wat valt ons tot nutoe het meest op in Canada? 1) alle wegen zijn hier superclean, je ziet geen papiertje liggen langs de wegen 2) we zien zeer weinig roofvogels, in de US zagen we elke 5 min een arend of buizerd, hier nog maar 2 3) je waant je hier in China, hele busladingen Chineese toeristen overspoelen het land, vlug uit de bus, foto en terug weg 4) het leven is hier duur, 5$ voor een ijsje, 4,5$ voor een koffie. We tellen ongeveer 200$ per dag voor het eten, we zijn er al een paar keer moeten overgaan! Ook de hotels zijn redelijk prijzig, de toeristencentra hebben maar een paar hotels, de kamers zijn ongeveer 250$ per nacht
Lukas en vingers, dat zijn 2 dingen die duidelijk niet samengaan op vakantie!! Na het ongelukje!! in Las Vegas waar Lukas een vinger brak, kwam vandaag het vervolg!!! Na een nog dommer ongeluk !!!!!!! 4 zwaar gekneusde vingers(gelukkig aan zijn linkerhand !!). Het hoe en wat besparen we u, de gletjerwandeling ging gelukkig verder, een paar dagen pijnstillers en t is weeral voorbij (HZSlezers, lach u een breuk met dit kieken)
Vanmorgen vertrokken we al om 8u voor een rit van 1,5u richting Jasper waar we een gletsjertocht geboekt hadden. We waren nog geen 30min weg of we zagen onze eerste zwarte beer van de dag. Hij liep langs de weg, ma dus de auto uit , beer achterna voor een paar mooie snapshots. Ik stijg dus weer in achting bij mijn kids , die deze beerachtervolging bijzonder moedig vonden, Stef was net iets minder enthousiast. Iets verder liep er net achter onze auto een groter exemplaar de weg over. Na nog enkel berggeiten gezien te hebben , kwamen we in Columbia icefields aan waar we een prachtige , 4u durende wandeling over de gletsjer deden! Vermoeiend, soms moeilijk, maar zeker de moeite waard. Na de lunch bezochten we nog enkele watervallen, meren en rivieren. We zagen een grizzley, nu ma en kids de auto uit, we voelden ons net zo'n troep Japanners!! Nog 2 zwarte beren en enkele kariboe's verder, kwamen we aan in Jasper village, waar we de dag afsloten met een lekker, gezonde lunch.
Na een lekker ontbijt vertrokken we vanmorgen richting Lake Louise. We stopten onderweg bij Johnston canyon met bijhorende waterval. Daarna richting Lake Moraine , een prachtig hemelsblauw meer met bijhorende bergen !! Adembenemende uitzichten dus. We besloten om een tocht te doen naar een nabijgelegen vallei, kwestie van beren te spotten. Ligt een vallei meestal niet beneden? Deze dus niet!! De tocht had een lengte van 2,8km en een stijging van 500m . Onnodig te vermelden dus dat de weg op zeer langzaam ging!! We deden er meer dan 2 u over, de terugtocht verliep gelukkig vlotter! Daarna richting Lake Louise, de populaire tegenhanger van Lake Moraine. Tegen 18u vertrokken we richting village voor een hapje, groot was onze verbazing toen we plots op een helling een gigantische black bear zagen!! Onze dag kon niet meer stuk!! Ongeloofelijk maar waar maar op iedentiek dezelfde plek zagen we bij terugkomst opnieuw een beer, welliswaar een kleiner model maar slechts op 5 m van ons af. Super!!! Morgen gaan we richting Jasper waar we de gletsjer gaan beklimmen!!
Op de voorlaatste foto staat de afbeelding van een verkeersbord, wat betekent dit volgens jullie(vooral NIET nadenken!!) De uitleg van LUKAS(bijna 18!!!): afdalen met wandelstok mag niet, springen kan wel !! De uitleg van Ruben : niet geschikt voor bejaarden Laurien gaf geen uitleg, die ging gewoon naar beneden (ahhhhhhhhhhhhh)
t werd namiddag trouwens nog schitterend weer, rond de 22° en af en toe een lokale wolk!
Na een deugddoende nacht begonnen we vanmorgen met een uitgebreid ontbijt . In het Sheraton is niets goedkoop, we betaalden 25 $ voorhet buffet dus Lukas liet zich van zijn economische kant zien . Zijn ontbijt ! Spek en ei, pasta, een omelet met tomaat,paprika,kaas,mushrooms , daarna toast met confituur, een bord haver, een croissant, een bord versgesneden fruit, een stuk dikbilrund (onvoorstelbaar!!!), dan een chocolademuffin en nog wat zoet!! Wij deden het iets bescheidener en rond 10u vertrokken we voor een 1,5u durende autorit naar Banff. De weergoden waren ons iets minder goed gezind voormiddag, we kregen donkere wolken, gelukkig bleef het droog! Een bezoekje aan de winkelstraat mocht niet ontbreken en rond 14u vertrokken we naar de Bowfalls. Indrukwekkend! Daarna trokken we onze stoute bergschoenen aan en begonnen vol goede moed aan de Tunnelmountaintrail, een wandeltocht van ong 45 min naar de top van een bergje. Easy, stond toch aangegeven op de kaart, wij dus weg, na ong 50 m zagen Laurien en ik het al niet meer zitten! De boys wel en als volleerde berggeiten deden ze een recordpoging om de top te bereiken. Stef bleef de dames steunen maar na een aantal stops (de stops werden vooral talrijker, de meters vorderden niet...) trok hij toch naar de boys! Maar de girls gaven niet op en iets !!! later dan de boys bereikten ook zij de top !!! Dan naar het hotel, een pracht van een resort waar Stef ons kon verrassen met een mooie loft, elk een eigen kamer met bijhorende badkamer... we komen niets tekort. Een lekkere barbeque sloot de avond af, de boys verlekkeren zich op dit moment nog even aan Saw, the final (je kan hier gratis DVD's lenen!!) Morgen een trip naar Lake Louise en omgeving.
Op bijgevoegde foto's zie je het park van Calgary met bijhorendeskyline. Uitzicht vanuit de Calgarytoren en het Olympisch plein (Calgary Olympische winterspelen).
Hallo thuisfront, na een vlotte reis landden we vanmiddag om 14u in Calgary ( 22u belgische tijd). We haalden onze huurauto af en gingen naar t hotel. Daarna een frisse wandeling in het park van Calgary want de vermoeidheid begon ons parten te spelen. We bezochten ook chinatown, gingen downtown, zagen een stukje van de musical Hairspray en besloten om 20u de avond met een lekker etentje op de Calgarytower, een toren van 200m , met op de top een ronddraaiend restaurant sky 360 . We hebben dus een nachtje doorgedaan en gaan nu doodmoe slapen, de foto's volgen morgen. Vanuit een zonnig Calgary de groeten...
