Artiesten. Ik krijg er de kriebels van. Maar toch heb ik er een zwak voor... Zondag ging ik naar de Gentse feesten. Naar een optreden kijken van hem. ( Ik noem zijn naam niet, anders kan het gênant worden ... ) Voor hij op kwam, liep hij eerst rond het podium. Tussen het publiek. Hij had ons al goed zien zitten want we zaten helemaal vooraan. Wij hadden de slappe lach dus viel we meteen op. Meneer de artiest stond op het podium en keek geregeld mijn richting uit. Toen hij vroeg mee te klappen bij een liedje kregen we opnieuw de slappe lach. We begonnen te klappen maar niet gewoontjes. Je kent het wel, zo'n tik op je elleboog, daarna in de handen om vervolgens je andere elleboog een tik te geven. En zo voort ... Wordt vooral gebruikt op kamp. Bij kinderliedjes.
Hij zong vrolijk verder. Na het nummertje zei hij: 'Ik dacht dat ik belachelijk stond te doen maar er zitten hier toch ook enkele onnozelaars deze avond!' Waarna hij ons begon na te doen en nog een speelse blik mijn richting instuurde. Vreemd mannetje als je het mij vraagt.
Na het optreden heb ik uiteraard nog een foto met hem kunnen versieren. Maar ik had ook een vraagje voor hem. We vertrekken volgende week op kamp en we hadden graag zijn liedjes gespeeld rond het kampvuur. Dus vroeg ik de akkoorden van zijn nummers. Hij zei ja! Dus nodigde ik hem onmiddellijk uit op kamp. Live is natuurlijk beter, niet? Nu ja, hij beantwoordde alle vragen positief maar veel verwacht ik er niet van. Vandaag heb ik hem een mailtje gestuurd. Akkoorden zou hij toch op zijn minst kunnen geven. Zeker nadat hij een volledig optreden mij in het oog had gehouden. Dus mij bekijken in ruil voor akkoorden. Lijkt mij een faire deal!
