Je hebt hem waarschijnlijk al gezien, The hangover I. Met de geweldige Bradley Cooper. Wat hou ik van die man. Een pracht van een lijf! Waarom kom ik nooit zo iemand tegen? Het lijkt of dat soort venten enkel in Amerika leeft. Tijd om te verhuizen. Er zit echt niets anders op. Amerika, here I come!
Of misschien ook niet... Wat vooraf ging: Vrijdagavond. Ik spreek met een paar vrienden af om eens goed uit de bol te gaan. Eén van mijn vrienden heeft niet genoeg geld mee. Lief als ik ben trakteer ik hem de hele avond. Op één voorwaarde. We drinken telkens wat de ander drinkt. Hilarisch feestje. Goede muziek. En veel ambiance!
Toen ik deze middag wakker werd, moest ik onmiddellijk denken aan deze film. Choja, onmiddellijk is veel gezegd. Ik werd wakker in de zetel. Geen idee hoe ik daar terecht kwam. Mijn handtas lag naast mij op de grond. Ik keek erin en zag dat alles verdwenen was. Na een elegante rol kwakte ik tegen het tapijt, stond op en ging naar de voordeur (die nog op een kiertje stond). Ik deed de deur volledig open om wat frisse lucht in mijn longen te krijgen. Even genieten van het zonnetje. Draaide me om en oh wat zag ik daar? Mijn huissleutel. Op de buitenkant van de deur. Opnieuw geen idee hoe ik die daar vergeten kon zijn ...
Tijd voor een douche. Want na het uitgaan ruikt niet alles even fris. Bij het uitkleden voelde ik dat mijn schouder een klopje had gekregen. Niet zo aangenaam maar toch negeerde ik het wijselijk. Stomverbaasd stond ik in de douche. De kraan nog niet opengedraaid. Ik bewonderde mijn lichaam. Bewonderen is veel gezegd. Verwonderd, ja, zo kan je het noemen. Mijn knieën waren blauw. En geel. En rood. Plus ze deden ook behoorlijk wat pijn. Ook hiervan heb ik geen idee hoe ik eraan kom ...
Mijn leven lijkt echt een film! Hopelijk eentje met een happy end. Tot nu toe weet ik enkel dat ik met de fiets ben naar huis gekomen en dat ook deze helemaal stuk is.
Nu is het officieel, ik drink geen alcohol meer! (Of toch tijdelijk niet meer.) Ik zou graag mijn geheugen terug hebben. Dus heb jij soms het mijne gezien of weet je iemand die mij verder kan helpen? Please let me know!
Eindelijk! Lang naar uitgekeken. Welverdiend. Heeft op zich laten wachten maar is er nu toch, de VAKANTIE!
Amai amai, ik heb er nog nooit zó hard naar uitgekeken. Alles is ook al netjes gepland. Voor zover je dat kan want er bestaat nog altijd iets zoals tweede zittijd ... Maar geen nood! Het komt allemaal dik in orde.
Een beetje werken in juli. Augustus een volledige maand op kamp en september wordt lekker uitrusten. En studeren. September is eigenlijk een van de belangrijkste maanden van het jaar. Dan worden alle leden van de ksa ingeschreven. Dus niet veel tijd om uit te rusten. Langsgaan bij alle lieve kindertjes en vragen of ze alsjeblief willen terugkomen dit jaar. Want wij zijn je nieuwe leiding. En dan hopen dat we er lief genoeg uitzien en 'ja' zeggen. Zelfs al is het een ettertje. Ook dan worden we verondersteld te blijven lachen. Wat natuurlijk niet altijd even makkelijk is. Maar we doen ons best.
Maandag worden onze punten bekendgemaakt. Spannend! 2 maanden of 3 maanden vakantie ... Hmmm, ik gok op het eerste. Maar 2 maanden vind ik ook al mooi. 3 is er echt over want wie het kleine niet eert ...
