Esperanza's werk

Irina en Nathan zijn begonnen aan de uitwerking van hun plan B en daarbij stuiten ze - hoe kan het ook anders? - op een hoop problemen. Hun eerste zorg is het vinden van een nieuwe woonst. Hoe moeilijk kan het zijn? Nathan heeft immers nog een groot aantal woningen in eigendom die hij erfde van zijn vader. Eentje heeft Nathan echter weten te verkopen: het huis uit 1920, dat relatief dicht bij hen in de buurt ligt. Dat is een optie die dus al wegvalt, maar er moet op zijn minst nog eentje overeind staan dat aan hun eisen, noden en wensen voldoet, nee? Terwijl Nathan vergadert met zijn aandeelhouders en er alles aan doet om de spreekwoordelijke brandjes te blussen, is het aan Irina om daarachter te komen.

Irina liep terug naar de eetkamer waar de blauwdrukken en de grondplannen van een tiental huizen in Niemandsland op uitgespreid lagen en ging verder met deze te bestuderen. Nathan zat nog steeds in zijn bureau voor zijn meeting met de aandeelhouders, die al de hele ochtend aan de gang was. Hij had haar nog snel de plannen van de huizen in handen gedrukt voordat de meeting begonnen was. Irina was er meteen mee aan de slag gegaan.

Ze had haar aandacht dan maar gericht op de andere twee huizen in de buurt. Het ene was een grote villa uit 1980, die waarschijnlijk nog makkelijk opgeknapt kon worden, maar ze lag op een klein perceel. Voedselvoorziening zou problematisch kunnen worden op zo'n klein stuk land. Het andere was een groot landhuis, dat in dezelfde straat stond als het huis uit 1920, maar het was nog een heel stuk ouder met als bouwjaar 1890.

De villa in Midden-Limburg was ook best modern en goed uitgerust voor de tijd waarin ze gebouwd was. Ze dateerde uit het jaar 1999 en het landgoed waarop ze was gelegen, was zelfs nog vrij gemakkelijk te beveiligen, dankzij allerlei natuurlijke hindernissen zoals sloten en dicht op elkaar groeiende bomen. Deze woonst genoot haar absolute voorkeur.

Irina stond op van de eettafel en liep naar haar bureau in haar vertrekken. Ze had besloten om de veiligheidsdiensten om twee prospectieteams te vragen. Eén team stuurde ze als de weerlicht naar Midden-Limburg en het andere team moest het oude landhuis gaan inspecteren. Ze mocht de resultaten van hun prospecties in de loop van de namiddag verwachten, werd haar aan de telefoon beloofd.

***

Irina opende de mail met het prospectieverslag. Het betrof de villa in Limburg. Vreemd, dacht ze. Ze had het verslag van het andere huis eerder verwacht, omdat Limburg net verder weg gelegen was. Het verslag was dan ook erg beknopt. Slechts één enkele foto zei meer dan een verslag van duizend woorden. De villa lag in puin.

Meer lezen? Blijf mijn blog in de gaten houden of volg mijn werk op facebook: www.facebook.com/EsperanzaDiepenhof

Niets uit dit blog mag gekopieerd, op enige wijze vermenigvuldigd of openbaar gemaakt worden zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.