Jorin is thuis aan het werk achter zijn computer. Indira's shift staat op het punt om te beginnen, Indira veegt haar voeten aan haar job omdat ze zich te goed voelt om te werken en Jorin tracht haar vel te redden tot zijn grote frustratie.
Fragment 2
"Godverdomme, Indira! Leg dat boek weg! Het is twee uur. Je moest al aan het werk zijn." Ze schrok op uit haar overpeinzingen, wierp hem een vuile blik toe, maar zette toch haar computer aan. Niet veel later hoorde Jorin aan de andere kant van de schouw twee maal het waarschuwingssignaal weerklinken dat de komst van een mail aankondigde. Hij klemde zijn kiezen op elkaar en slikte zijn woede door samen met een grote slok water. Pas nadat hij er zeker van was dat zijn stem rustig zou klinken, vroeg hij wat er in de mails stond.
"Eerste waarschuwing: slaapmodule," zei ze. "Wat denken ze nu wel? Ze kunnen mij niet verplichten om in die doodskist te slapen!" foeterde ze. "Doe het nu toch gewoon maar. Je hebt het tot hiertoe ook altijd gedaan," zei Jorin kalm. De inhoud van de tweede mail kon hij wel raden, maar hij vroeg er toch naar. "En de tweede?" "Tweede waarschuwing: laattijdig inloggen," antwoordde ze bars. "Ik was amper vijf minuten later! Als ik vijf minuten te vroeg ben, krijg ik geen rotte cent extra, maar dit houden ze van mijn loon af en ik krijg er een waarschuwing voor! Belachelijk!" Daar ging zijn zelfbeheersing. "Verdomme, Indira! Je kent de regels. Houd je er dan aan. Zo moeilijk is dat nu toch niet?" Jorins stem schoot de hoogte in van frustratie. Nog één waarschuwing en zijn vrouw zou ontslagen worden.
Witheet van woede stortte hij zich weer op zijn werk. Hij goot een grote pan met vloeibaar staal in de machine die zijn vrouw verondersteld werd te bedienen en hij riep haar weer tot de orde. Eenmaal het staal in de machine zat, koelde het razendsnel af. De machineoperator moest dus snel werken om te voorkomen dat het staal de machine zou beschadigen, maar Indira zat nog met haar neus in haar mailbox. Hij schoot overeind, stoof naar haar bureau en rukte haar toetsenbord van onder haar vingers weg. Vliegensvlug sloot hij het scherm met de mails en wisselde naar het werkscherm, waar hij nog net op tijd het juiste commando voor de machine kon ingeven. Na deze interventie moest hij zich haasten om zelf geen waarschuwing in zijn mailbox te krijgen.
Meer lezen? Blijf mijn blog in de gaten houden, of volg mijn werk op facebook: www.facebook.com/EsperanzaDiepenhof
Copyright by Esperanza Diepenhof alias Sofie Timmermans
Niets uit dit blog mag gekopieerd, op enige wijze vermenigvuldigd of openbaar gemaakt worden zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur.
