Met enkele maten wandelden we afgelopen donderdag in het natuurreservaat De Maten. We vertrokken aan de Havenlaan in Diepenbeek voor een tocht van 6,6 km. We voelden ons -net als echte waterratten- onmiddellijk thuis. We ontdekten en zeker niet voor de eerste keer een authentiek wijerlandschap met prachtige vijvers. De Augustijnenvijver is dan ook een pleisterplek voor talloze vogels. Na afloop dronken we een bier (Geuze Lambiek, Sint Hubertus Tripel Blond en een Hapkin) in Brasserie Cascade in Genk en plots stond daar de najaarsblues voor de deur.
Weer keert het najaar en belaagt Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt
U weet wat we bedoelen
het einde van de zomer is altijd een beetje treurnis en afscheid. Met de geuren van de herfst nog in onze neus waaide ook de weemoed binnen. Niets is voor altijd, en zeker de zomer niet. Desondanks maakten we weer afspraken voor de volgende weken.
|