Je kunt niet op ieder moment van iedere dag je kop laten teisteren door de oorlog. Dan word je gek. Er moet af en toe afleiding zijn, die ervoor zorgt dat de ontelbare beelden van ellende en miserie kortstondig terzijde wordt geschoven.
Zo trokken we afgelopen woensdag met DVvdDT naar Kerkrade. Er was goed weer voorspeld maar het was in de voormiddag toch nog goed fris. We moesten de grens over, en bijna nog eentje want kasteel Erenstein (ons doel) ligt in Nederlands Limburg tegen de Duitse grens.
We parkeerden ons voertuig aan Brasserie Nieuw Ehrenstein waar we later op de dag iets lekkers ging eten en drinken. De wandeling zelf was er eentje van 8 km met een lus op bospaden en soms verharde wegen langs het water en fraai erfgoed. De signalisatie liet wat te wensen over nl. een rode paal met een rode band (hoe komen ze dr op).
Het was niet altijd 100% duidelijk maar uiteindelijk ging het ons vooral om het sociaal contact en de buitenlucht, daar aan de Anstelvallei. Zo maakten we ook contact met enkele vissers van inheemse afkomst die met hun hengel een karper aan de lijn hadden.
We voelden ons als een vis in het water en herboren reden we terug naar Lanaken.
|