Vandaag nordicten (als het juist geschreven is weet ik niet) of ons leven er van af hing en mijmerden over hoe het allemaal zo ver is kunnen komen. We waren met z'n tweeën lid geworden van een nordic walking-vereniging in de jaren 2000 of zo in de overweging dat we toch eigenlijk weer iets aan sport moesten gaan doen. De pingpongperiode lag ver achter ons en onze enige lichaamsbeweging bestond uit het sierlijk uitvoeren van het grasmaaien, het afwassen, het wassen van ons voertuig en andere huishoudelijke taken.  Een onhoudbare situatie, daar waren we het over eens.  Ik weet niet meer wie van ons twee met het idee aankwam om te gaan nordiccen maar zelf ben ik het zeker niet geweest.  Het leek me niets !  En nu ben ik er zot van. O ja, we zagen vandaag voor het eerst twee herten... maar het kan ook hetzelfde hert zijn geweest dat voor de tweede keer voor ons opdook in de bossen van Genk. Dat was niet zo duidelijk !
Volgende week meer straffe verhalen !