Dag 19: di 26/7/16, carrion manzilla, 6.45 tot 15.30, 77 km, 4.15 gefietst, 1965 km
Vanmorgen of beter vannacht vanaf 5 uur is het alle volle bak gerommel op de slaapzaal. Het is nog stikdonker en iedereen wil al vertrekken. Inge daait zich nog eens om maar om 5.30 gaat het licht aan. Om 6 uur is de zaal al leeg dus gemakkelijk om op te staan. Wij die dachten wat langer te blijven liggen omdat er een korte rit was voorzien. Wij moeten niet meer zoeken naar ons materiaal en ook niet meer stil zijn, iedereen is al weg behalve een vergeten knuffel. Om 6.45 zonder eten op onze fiets. Direct 14 km verharde zandweg onder onze wielen. We stoppen in de bar naast de albergue waar we in 2014 sliepen. We hebben besloten om het er vandaag eens van te pakken. 2 grote koffies, croisants, chocoladekoekjes, muffins en yoghurt. Dan verder naar sahagun. We zetten ons terug op een terras en tikken er onze blog van gisteren in. Nog wat zonnecrele smeren en zijn weeral weg. We komen terug de 2 waalse jongens tegen. Ze zijn 17 jaar en we herkennen ze aan hun fluo-vestjes en de grote voetfietspomp die ze meesleuren. Knappe prestaties om dit te doen. Bovendien valt het meer en meer op dat de waalse jongeren behoorlijk nederlands spreken. Als ze doorrijden zeggen ze altijd in het nederlands 'tot straks' en wij 'a tout a 'l heure' . Om 12.30 krijgt eric honger. Het is nog te vroeg voor de menu del dia. We hebben nog een brood van burgos, wat worst, kaas en kopen wat chocolade, 4 nectarines en cola en we hebben weeral gegeten. Inge gaat nog wat kaarsen aansteken. Wanneer ze terug op de bank zit passeert karen sterkens ( werkt op de gemeente merksplas) en haar vriende. inge herkent karen aan haar haarkleur. We wisten dat karen en tony ook onderwaeg waren naar sdc. We hadden al met elkaar gesmst. Ze zetten zivch bij ons op de bank en wisselen onze ervaringen uit. We smeren onze ketting, vullen onze drinkenbus en verder. We zullen vanavond in hetzelfde dorp slapen als karen. Vlak voor manzilla komen we ze terug tegen. We zetten ons samen met hun vrienden rit liechielsen ben ben jespers, uit meerle, op het terras van onze albergue. We lachen wat af, drinken rose en bier gaan er vlot in. Het is steeds schuiven met de stoelen om in de schaduw t nblijven zitten. Het is ook eens plezant om vroeg in een albergue aan te komen.
Dag 18: ma 15/7/16, burgos carrion de los condos, 8.15 tot 16.45,98 km 5.45 gefietst
In ons hotel is geen ontbijt en we zijn wat langer blijven liggen, tot 7 uur! We gaan ontbijten in de stad. Grote koffie americano en croisant 1,7 euro, we pakken er nog een broodje bij. We pakken onze tijd en vertrekken om 8.15. Na 3 km zijn we burgos uit. Het valt ons altijd op hoe snel je een stad uit bent. Meestal kom je dan ook nog op 't laatst het kerkhof of het containerpark tegen, of omgekeerd. Onze piknik nemen we in een klein dorpje op voor inge een herkenbare plaats namelijk naast de weegbrug. Elk dorp heeft hier ook zijn weegbrug met gewichten. We vermoeden dat hier niet direct de facturatie aan gekoppeld is zoals bij van gansewinkel. Plots komt er een wiite camionnet aangetoeterd, ze rijdt tot einde dorp om er te gaan draaien ondertussen komen alle vrouwen ( stuk of 3) buiten. Als de camionet terug is worden de brodenvia de raam verhandeld. Er is schijnbaar maar 1 soort brood. We smeren zonnecreme en zijn weer weg. We rijden onder de bogen van een vroegere abdij waar in 2 nissen vroeger eten voor de pelgrims werd gelegd. We leggen er een berichtje in voor de mannen van rijkevorsel. Benieuwd of ze het gaan vinden. Er is ook een primitieve bar naat, we bestellen er een collega. Een beetje later komt er een ouder canadees koppel bijzitten, brian en martha. Een beetje later een jonge colombiaanse! Zie foto. We hebben een leuke babbel. De colombiaanse is gisteren in burgos vertrokken en heeft al twee blaren. Haar moedet volgt de camino nortes en ze hopen samen in sdc aan te komen. Ondertussen is het weeral warm geworden en tijd om terug te vertrekken. Om 14 uur eten we in een alberque in bocadila. Dit is een alberque met een zwembad. Er zijn pelgrims die in bikini aan het zwembad zitten, voor inge is dit erover. Eric heeft er geen problemen mee. Het was onze bedoeling om in fromista te stoppen, maar het is nog maar kwart na 3 en besluiten om er nog 18 km bij te doen tot carrion los condos. Het is toch zwaarder dan gedacht want we komen pas om 17 uur binnen. We slapen bij 5 jonge nonnen. We hebben de laatste 2 slaapplaatsen. Ze nodigen ons al onmiddellijk uit voor de vespers, zangstonde, guitarconcert,mis, zegening door de bisschop van de provincie van Palencia, receptie en eten ter ere van de feestdag van santiago. Dus geen tijd meer gevonden om onze blog in te geven......
Dag 17: zon 24/7/16, santo domingo burgos, 7.15 tot 15.30, 92 km, 5.35 gefietst
Het is nog donker in de slaapzaal als we op staan om 6 uur! We moeten met de gsm's schijnen om onze spullen bij elkaar te zoeken. We eten ons eigen ontbijt in de eetzaal, de koffie komt uit de automaat. We beginnen met een rustige afdaling van 10 lm op een kaarsrechte baan. We kunnen onze trui zeer goed gebruiken. Een beetje later komen we aan in belorado. Hier zijn ze het marktplein nog aan het proper maken. Daarna enkele langere klimmen. We piknikken om 11 uur in een zeer klein dorpje op dezelfde bank als in 2014. We hebben helemaal niet warm en dit in juli en in spanje. We bezoeken iets verder nog de kerk van juan de ortega. Hier staan zeker 100 motorrijders die voor een tocht gaan vertrekken. Op dit punt kruist onze fietsweg de weg van de wandelaars. In de kerk kan je ook slapen er liggen matten, dekens en kussens klaar. Het is om half twee moeilijk een restaurant te vinden waar we kunnen eten. Schijnbaar eten de spanjaarden nog wat later op zondag. Op een terras van een cafe zien we nog twee vlaamse motorrijders, ze zijnop weg naar midden portugal. Hun gezin komt met het vleigtuig achterna. Ze vinden ons kompleet maf om met de fiets en al de bagage zover te rijden. We fietsen verder en is het al 2 uur geworden. We stoppen aan een groot hotel restaurant. We vragen of we er kunnen eten en worden dan naar een grote zaal geleid waar we helemaal alleen zitten. Al de andere mensen zijn nog aan het aperitieven in de bar. Een beetje later komt er nog een hele familie bijzitten. Het moet er schijnbaar vooruit gaan, het een is nog niet op of het andere staat er al. Dan nog 15 km naar burgos, ondertussen nog een korte klim 700 m met stukken van 14 %. In het park net voor burgos zit het vol met piknikken spanjaarden. We slapen in een mooi hotelletje midden in burgos. We bezoeken de stad nog en gaan er weeral eten. Vanaf 15 uur is de zon beginnen schijnen en is het weeral goed warm. Om 20 uur lopen straten hier weer vol.
Dag 16: zat 23/7/16, los arcos santo domingo, 7 tot 17.30, 89 km, 6.10 gefiet st
We zijn gisteren zeer vroeg gaan slapen. Er waren zeer lawaaierige jonge spanjaarden in de alberque. Volgens de vlaams hopsitaleros probeert dr spaanse jeugd zo goedkoop op vakantie te gaan. Om 22 uur gaat het licht en de wifi uit. Wie dan nog buiten is komt er niet meer in. 's Morgens moet iedereen om 7 uur uit zijnbed zijn. Wij vertrekken ook om 7 uur. In de voormiddag passeren we logrono, we doen er inkoen voor de piknik van deze middag. We laten nog wat kaarsjes branden. Rond de middag fietsen we verder. Het is best pittig en wind op kop. We piknikken in navarete. We fietsen al de hele dag door de wijnstreek van de rioja. Om 17.30 komen we aan in de grote albersue van santo domingo de calzada. Zoals gewoonlijk douchen we en doen de was. Het was vandaag bewolkt, de wind op kop maar voor de rest goed fietsweer. We eten 's avonds de menu peregrino voor 11 euro/persoon. Voorgerecht, hoofdgerecht, desert, grote fles wijn en fles water! Terug vroeg in ons bed en dan morgen naar de mooie stad burgos.
Dag 15: vrij 22/7/16, zubiri los arcos, 7.15 tot 16.15, 92 km, 6.30 gefietst.
Om 10 voor 6 eruit. Het is nog donker buiten. Om half 7 ontbijt en een beetje later op onze fiets. Voor zekerheid vullen we onze bussen aan de fontein waar gisteren de wielertoeristen stopten. Je weet maar nooit wat er in het water zou zitten. Als we vertrekken al ligt maar nog altijd bewolkt, op zich geen probleem. Om half 9 in pamplona. We passeren de stierenarena, op dit uur slapen alle stieren nog. Pamplona is doods op dit uur. We zien enkel mensen van het stad die de markten en strater proper maken. We komen er ook nog een waalse jonge fietser tegen uit namen, die zeer behoorlijk nederlands spreekt. Hij studeert geneeskunde en dit is het laatste jaar dat hij zolang op vakantie kan. Hij probeert rond te komen, in spanje, met 12 euro per dag. Straffe gast. Dan volgt voor ons een nieuw stuk route. We probeerde om zolang mogelijk van onze route van 2014 af te blijven. Er volgt een klim van 7 km met ong. 450 hoogtemeters. Gaat vlot, inge doet er een klein uur over. Boven op de top nemen we wat foto's van het mooie landschap. We dalen vervolgens verder af om op op onze oude route te komen in estella. Onze weg wordt, in het centrum, geblokkeerd door kamelen/ drommedarissen. We vinden niet direct iets om te gaan eten en kopen dan maar ergens een slaatje. Een beetje verder stoppen we bij de wijnfontein, die hadden we in 2014 gemist. De wijnfontein staat bij een wijnfabriek , die net voor een klooster staat. Al die passeert kan er gratis wijn tappen. De fontein geeft max 100 liter per dag. Schol! Dan nog een beetje klimmen en dan 15 km naar beneden met wat wind in de rug. Om kwart na 4 komen we aan in los arcos. We slapen er in de alberque die uitgebaat wordt vrijwilligers van het vlaams genootschap. Het zit er al goed vol, maar omdat we gisteren al gebeld hadden, slapen we in een slaapkamer van 4 personen waar we voorlopig nog alleen liggen.
Dag 14: don 21/7/16, st palais zubiri, 7.45 tot 17.30, 87 km, 6.30 u gefietst
Om 7 uur aan het ontbijt met de 2 vrijwilligers en alain, een fransman die voor het goede doel ( parkinson) wandelt. Hij is vertrokken in tours en gaat tot roncevalles. Gisteren heeft hij 50 km gewandeld, een straffe kerel. We geraken er moeilijk weg, want het is goed praten aan tafel. Het is 32 km tot saint jean pied de port. Het is bewolkt en mistig. Het gaat langs een drukke weg af en toe door kleine dorpjes waar de wegen vol ligt met stront van schapen en koeien. Voor de rest is frans baskenland best de moeite! Groen, mooie propere huizen, mooie vergezichten. In saint jean nemen we om 10 uur onze eerste piknik,naast het kontaktpunt van de franse pelgrimsorganisatie. Dit stadje is ons te druk en te toeristisch. Na het eten zijn we er dan ook direct weg. Een beetje later beginnen we aan de klim over de pyreneeen. Om 11.30 zijn we aan de spaanse grens, na 1470 km. Hier begint het klimmen pas echt, 18 km aan de stuk om ongeveer 1000 hoogtemeters te overbruggen. Alles bijeen gaat dit vlot. Ieder zijn eigen tempo. Eric eerst boven. Als inge boven komt rijden we een beetje later door naar roncevalles dat een beetje lager ligt. We eten er de menu del dia en gaan onze stempel halen in de alberque, is eigenlijk een oud klooster, die uitgebaat wordt door de nederlandse pelgrimsorganisatie. Om 16 uur breekt pas de zon door en kan onze trui uit. Na nog 2 colletjes van 2 km komen we aan in zubiri. We dachtern er de gaan slapen in de gemeentelijke, municipal, alberque. Onze neus wordt er bijna afgebeten. Geen fietsers welkom enkel voetgangers. Als we vragen of er nog ergens anders plaatsen stuurt ze ons weg ( zonder te kijken). Gelukkig is erbeetje verder in de straat nog een private alberque waar we wel vriendelijk worden ontvangen. We hebben de indruk dat de helft van de spaanse jeugd op camino is, maar volgens de dame van onze alberque is het eigenlijk helemaal niet druk. We piknikken nog aan een drinkfontein waar de ene na de andere wielertoerist water komt slurpen of zijn drinkenbus vullen. Eric denkt dat hij deze nacht goed gaat slapen met 3 spaanse juffrouwen op zijn kamer.
Dag 13: woe 20/7/16, onesse et laharie > saint palais, 8 tot 16.45, 112 km, 6.10 gefietst
Gisterenavond geslapen in de duurste b&b van de reis. Op gebied van sfeer en gezelligheid was het veruit de minste plaats van allemaal. Fietsers waren er schijnbaar niet welkom, het leek of we van een andere planeet kwamen of was het omdat we geen avondeten van hun moesten hebben? Wel deze morgen een fatsoenlijk ontbijt gekregen met iets meer klank ( mocht ook wel voor die prijs). We vertrekken met een beetje mist en heel vochtog weer. Het zal hele dag bewolkt blijven en een pak frisser wat maakt dat het zeer goed fietsweer was. Deze voormiddag en de stuk van de namiddag hebben we nog in de bossen van de landes gezeten. Bij onze eerste stop, rond 10 uur, zetten we ons op een bank met youghurt en abrikozen. Plots ziet eric twee pelgrims op koersfiets bijroepen. Hij ziet dat er ene een koersbroek met campine erop aan heeft. Hij roept zijde gij van beerse. De koereurs draaien terug om en komen naar ons af. Het blijkt dat het 2 neven hoppenbrouwers wim en wouter uit rijkevorsel zijn. Ze zijn de 4de juli vertrokken en hebben eerst een andere weg gevolgd. Ze slapen op kampings, zijn al wat vekeerd gereden en hebben al wat stukken gehad. We lachen samen wat af. Dan verder naar het 'mondaine' dax, van het mondaine hebben we niet veel gemerkt. We piknikken er in de tuin van het hotel de ville. Een beetje later zijn we uit de landes en zitten we in frans baskenland. In de verte zien we al iets dat op de pyreneeen lijkt. Er is dan ook terug klimwerk bijgekomen. Onderweg vinden we niks meer om te gaan eten. De koks stoppen hier om 14 uur, dan maar terug brood met chocolade. De enige winkel die we tegenkomen heeft een bordje hangen 'a demain'. Om 16.45 komen we aan in saint palais. Eric denkt al heel de reis dat hij vandaag bij de nonnekes gaat slapen. Dit valt tegen, het is een oud klooster dat uitgebaat wordt door vrijwilligers van een waalse pelgrimsorganisatie. We worden supergoed onthaal door het koppel guy en beatrice. We krijgen er frisdrank en een nette kamer toegewezen. We kunnen er onze was nog laten doen met een wasmachine! We zullen morgen proper en fris spanje binnenrijden. A demain!
Dag 12: di 19/7/16, landiras onesse et laharie. 8 tot 17 u, 99 km, 5.15 gefietst, snikheet.
Na een zeer uitgebreid ontbijt , met zels tomatenconfituur, vertrekken we om 8 uur. Om 9 uur zien we al ergens 31 graden op een thermometer staan. We fietsen door de bossen van de landes en het is zo goed als vlak en het gaat goed vooruit. De landes zijn aangelegde dennenbossen. De bomen staan meestal netjes op een rij. Er is niet veel schaduw omdat er grote stukken zijn gekapt. Maar de nieuw aangeplantte stukken zijn nog laag, hier en daarvstaat er nog een hoek mais tussen met een watersproei-installatie. Dit beeld gaan we vaandaag morgen blijven zien en niet meer vergeten. Lange rechte wegen van meer dan 5 km zonder bocht en zonder einde! Af en toe komen we een klein dorpje tegen. 's Middags zijn we in frans baskenland aangekomen en eten we in een klein restaurantje. Er is zeer veel volk en het lijkt al of we in spanje zitten. We bezoeken in dit dorpje laboueyhre, de st jacques kerk. Er is een glasraam met sint jacob op. We houden er nog even siesta in een dorpsparke ondervde plantanen. We kopen er ook nog een nieuwe bus zonnecreme. Dan nog 25 km te rijden in de hitte, 38 graden in de schaduw! Het gevoel van vorig jaar komt terug boven: meer stoppen en meer drinken. De laatste 25 km waren nog vals plat, wind op kop en geen schaduw.
Dag 11: ma 18/7/16, le pizou landiras, 8.20 tot 16.30, 90 km, 5.40 gefietst Het is
We slapen uit vandaag. Om half 8 aan het ontbijt, catherine heeft voor alles gezorgd, croisants, chocoladebroodjes, fruit,.... . En we kunnen voor de eerste keer buiten eten! We hebben er nog een leuke babbel. We weten nu ook waarom er zoveel witte auto's rijden in het zuiden. Meestal zijn de witte bedrijfswagens, ze weerkaatsen ook beter de hitte en zouden beter opvallen in het verkeer. Om 8.20 vertrekken richting st emilion. We komen dierect in de wijnvelden van het departement gironde terecht. De streek van de bordeaux wijnen. Het is al direct warm. Om 10.20 zijn we in st emilion. Het stadje maakt zich weer klaar voor een invasie van de toeristen van alle nationaliteiten. We houden er ook onze piknik. Het stadje is zeer klein en na een uurtje zijn we er weer weg. Geen wijngeproefd! Als we vertrekken komen we de ene auto na de andere tegen die er naartoe rijden. Bijna file. We blijven door de wijnvelden fietsen. De wijnboeren zijn aan het sproeien, snoeien, maaien en aan het kulteren. We blijven op en neer fietsen. We kunnen ook een deel,op een oude spoorwegbedding fietsen waar men een fietspad heeft gemaakt, net het bels lijntje. Ondertussen is het 36 gr maar het waait wel een beetje. Om 15 uur zijn we in cadillac voor onze tweede piknik. De cadillac is gemaakt in amerika door een uitgeweken fransman van dit dorp! Door de hitte is het stadje en de omgeving doods. Dan nog 15 km door de schroeiende hitte naar onze chambre d'hote in landiras. Een zeer mooie slaapplaats in een oude varkensboerderij. De meteo waarschuwt ons voor morgen: canicule 40 graden. Geen inspanning leveren, voldoende drinken en uit de zon blijven. Als we al 1 van de 3 zaken zullen doen zal het ook wel gaan..... . ' s avonds gaan pizza eten in het dorp. Er slaapt ook nog een koppel uit nederland: elise en frank. Zij fietsen de route in stukken 10 dagenlang en zijn dit jaar in poitiers vertrokken. We hebben nog een leuke babbel omdat er geen wifi is....
Dag 10: zon 17/7/16, angouleme le pizou, 7.45 tot 17.15, 92 km, 5.50 gefietst
Onze gastvrouw was deze morgen niet aanwezig wanr ze moest naar een trouwfeest en ging zeker tot half 8 dansen! Alles voor het ontbijt stond we al klaar. Om 7.45 vertrekken we, zonder stadsplan is het wel een beetje moeilijk om angouleme uit te geraken. Het begint al direct op en neer. De klimmen worden langer. We fietsen 40 km zonder een dorp tegen te komen. Om 10.45 houden we halt in montignac le cocq. We hadden gedacht hier wel een bar tabac te vinden, maar er was niks. Gelukkig een bank in de schaduw om op te zitten. Hier houden we onze schaft. Het is ondertussen al goed heet. Dan maar verder naar aubeterre. Aubeterre is heel toeristisch stadje. Veel te toeristisch we geraken er nauwelijks met onze fiets door. Er is een ondergrondse kerk uitgehouwen in een grot. Op het marktplein is een markt maar al het brood is al op. Eric vindt nog 2 sponsbroden in een klein winkeltje. We weten, denken, dat we dee eerstvolgende 60 km niks meer gaan tegenkomen dat open is op een zondag. We eten er ook in een restaurant. Om half twee zijn we er weg. Nog 30 km te rijden. Het is broeiend heet, de asfalt knettert weer onder onze wielen. We passeren saint aulaly waar het ganse dorp versier is met zelfgemaakt plastic bloemen. We zijnvan de charente terecht gekomen in de dordogne. Nog 20 km door de bossen, nog niet de landes. Het lijkt meer op het zwarte woud. 10 km voor onze bestemming houden we halt in een cafe uitgebaat door engelsen, het zit er ook vol met engelsen. Om 17.15 komen we aan bij onze gastvrouw catherine. We worden er onthaald met aperitief en bbq. We hebben er een leuke babbel waardoor de blog wat later is verschenen.
Dag 9: zat 16/7/16 ,vendome angouleme, 7 tot 16 u15, 110 km, 6.20 gefietst, 29 graden
Extra vroeg eruit vandaag want we willen op tijd vertrekken. Dus om 6.30 aan het ontbijt bij de zeer drukke gastvrouw barbara. Ze blijft maar praten en zeer vlug praten waardoor we ze nauwelijks kunnen volgen. Wij zeggen af en toe dan maar oui en oh! Wé vertrekken met onze trui aan en kunnen hem het eerste anderhalf uur goed gebruiken. Er is veel wind maar in onze rug en het gaat dan ook goed vooruit. Het zijn in begin redelijk vlakke stukken waar we niemand op tegenkomen. De fransen slapen nog. De belgen misschien ook nog? Meer en meer komen we dorpen tegen waar er huizen te koop staan. Des te meer huizen die te koop staan, des te meer engelse auto's komen we tegen. Ze kunnen in ieder geval mooi renoveren. Om half 10 houden we onze eerste piknik. De fransen beginnen we waker te worden. Het is zaterdag en dan beginnen ze hier ook schijnbaar met de remork rond te rijden. Beetje verder in een afdaling springt uit de kant reeke. Het loopt even met eric mee en dan springt het voor inge haar wiel naar de overkant van de weg. Levensgevaarlijk ! ( volgens inge) In valence, dat we toch iets groter hadden ingeschat, hebben we om half 1 1.000 km op onze teller staan. Ondertussen loopt de temperatuur goed op. Om half 3 onze middag piknik. Inge doe er enkel inkopen in een mini bar tabac. Youghurt en wat drinken, de rest hebben we zelf nog. Dan nog 20 km op en neer naar onze slaapplaats in angouleme. We klimmen eerst nog naar de i voor onze stempel. Een berje later doet inge de historische woorden: we vragen steeds eerst een stadsplan voor we onze slaaplaats gaan zoeken en zeker als de stad op de heuvel ligt! Na veel klimmen en dalen komen we na een half uur aan op onze slaapplaats die 500 meter van de i lag. Als we in de straat van onze slaapplaats staan denken we 'waar komen we nu terecht'. We moeten langs een poortje 3 huizen verder binnen saar de zeer mooi knappe francaise cecile binnen laat. Eigenlijk hebben we een mooie slaapplaats, we douchen en trekken even de stad in.
Dag 8, vrij 15/7/16, montbazon verdon, 7.15 tot 19.30, 135 km, 8 u gefietst
Vandaag zitten we al heel vroeg op onze fiets. We konden al ontbijten om 6.30! De kinderen van het gastgezin vertrokken ook al vroeg op scoutskamp voor 20 dagen. De graanvelden worden heel even vervangen door weide met koeien en mais. De zonnebloemvelden komen er ook bij maar de bloemen zijn nog dicht. Onze eerste stop half 10 om wat teten en de ketting eens te smeren. We halen nog twee lekkere koeken. We komen hier ook een hollands koppel tegen waarvan de man tot compostela zal rijden en de vrouw keert al vroeger terug. De vrouw rijdt op een elektrische fiets. We zullen vandaag nog een paar keer tegenkomen. Om 12 uur komen we na 71 km aan. We houden er onze middagstop. We eten er en gaan er een stempel halen. De vlaggen aan het stadhuis zijn er, naar aanleiding van de aanslag in nice, bijeengebonden met een zwart lintje. Men hangt ze er niet halfstok. We brengen er bezoek aan de kerk waar sint jacob in volledige pelgrimsuitrusting staat. We komen er ook een koppel fransen tegen die gisteren in tours zijn vertrokken. Dan verder richting poitiers. Het wordt iets meer heuvelachtiger, warmer. We rijden zuid-frankrijk binnen. Om 16 uur, 110 km, komen we aan in poitiers. We bezoeken de kathedraal en zetten ons neer op een terras en bestellen een leffe. We kopen een slaatje en wat taboule en eten dit op een bank voor het hotel de ville op. Om een of andere reden hebben we ons misrekend want we moeten nog 25 km verder naar onze slaapplaats. Dit zijn nog 25 lastige km, altijd bergop en bergaf. Om 19.30 komen we aan in onze airbnb, we hebben weeral wat overuren gedraaid.
Dag 7: don 14 juillet 16, vendome montbazon, 7.45 16.45, 92 km, 5.45 u gefietstope
Onze gastvrouw heeft ons verwend met een lekker ontbijt. Ze had al veel gereisd naar het oosten, cambodja. We krijgen ook confituur rechtstreeks van cambodja, van cintroenen, voor inge een echte lekkernij. Vanaf het vertrek krijgen we al direct enkele klimmetjes voorgeschoteld. Een trui kunnen we ook best gebruikrn. Plots is de brug op onze weg weg ( tgv). Brug is afgebroken! Dan maar op goed geluk langs een veldweg op zoek naar een overweg. We hebben geluk en moeten maar 2 km omrijden. Bij de eerste bakker die we tegenkomen stoppen we. We kopen er een pain cereales, 2 chocoladebroodjes een 2 appelflappen die we onmiddellijk opeten. Vanaf hier komen we voor het eerst zonnebloemen en druiven tegen. De zonnebloemen staan nog ver van open. Dan volgens de kastelen zich op en rijden we stilaan Tours binnen. Ook een verchil met onze vorige fietstocht 'langs oude wegen' hier geen lege dorpen. We zijn in tours om 13 uur na 71 km. We piknikken op een bank voor de kathedraal. Er is zeer verl wind en het is koud als de zon verdwijnt achter de wolken. We beozeken de kathedraal met prachtige glasramen. We komen er ook onze drie zonen tegen. We laten er nog eens een kaarske branden. Vervolgens verder de stad in, we vinden er niks van pelgrims terug. Langs het kleine station en dan weer op de route. We passeren de loire nog eens en het wordt zwart boven onze kop. We denken dat er een goei bui aan gaat komen en schuilen in het halletje van de bank. Na 20 minuten fietsen we verder want veel regen valt er niet. Om 16.45 bereiken we onze air bnb in montbazon. Een prachtig oud herenhuis in het stadje. We douchen en gaan op zoek naar een bar. Niks open te vinden, onvoorstelbaar. Dan maar naar een caming-speeltuin aan de oevers van de indre. We zetten ons hier op een terras. Schol! PS: wij hebben vandaag onze rit niet ingekort omdat het een beetje waaide -:)
Dag 6: woe 13/7/16, chartres vendome, 7.45 tot 17 u, 110 km, 6.45 gefietst
Om 7 uur aan het ontbijt met pelgrim Kurt. Een amerikaan van 74 jaar die al meerdere keren naar compostela is gewandeld, vanuit verschillende richtingen. Nu was hij vertrokken aan de grens tussen polen en oekraine. Hij is nu in de helft, hij heeft nog 1600 km te gaan en zal hiervoor nog een 70 dagen voor nodig hebben. We vertrekken in onze trui want het is behoorlijk fris. Het gaat licht op en neer, langs kleinere en veiligere wegen. Om 10.30u zijn we in Bonneval en houden we er onze eerste stop. De weergoden zijn ons hier niet goed gezind. We doen inkopen en het begint te gieten. We schuilen onder de poort van een kasteel. Het schijnt een pschyiatrische instelling te zijn en we zien er nog te goed uit om binnen te mogen. Na de bui eten we al rechtstaand een stukje taart. We vinden nergens een plaats om droog te zitten. We ontmoeten er mensen uit beerse (hedwig puck). Ze rijden afwisselend met de koersfiets, de ene dag de man de andere dag de vrouw naar compostela. De andere volgt dan de ganse dagrit met de auto. Dan verder naar chateaudun, 12.35, 62 km. Hier aangekomen begint het weer te gieten. We piknikken in de hal van het hotel de ville. Vervolgens verder langs de vallei van de loir ( zonder e). Het is rustig fietsen. Af en toe kan onze trui uit. Om 17 uur komen we aan in vendome, bij air bnb midden in de stad. We doen een stadswandeling en gaan er eten bij de italiaan.
Dag 5, di 12/7/16, seraincourt chartres, 7.45 tot 15.15, 88 km, 5 u35 gefietst.
We vertrekken na het frans ontbijt: broodjes, chacolade broodje, croissant en gelei en een grote tas koffie. Er staan vandaag niet zoveel km op het schema. Het is bewolkt, de wind is gedraaid, een beetje gaan liggen en we hebben nu zelfs zijwind. We stoppen in de carrefour voor brood, kaas en worst met noten. We zaten door onze voorraad heen! Om kwart na11 nemen we pauze en eten wat op een bank op het dorpsplein. Onderweg doen we even onze regenjassen aan, het is maar een buitje. Om 13.15 komen we aan aan het kasteel van maintenon. We eten er wat fruit en rusten er even uit. Even verderop krijgen we een felle bui. Gelukkig kunnen we schuilen onder een boom. Dan verder voor een laatste trek naar chartres. We slapen er in de jeugdherberg aan de rand van de stad, een kwartier te voet naar het centrum. We douchen en beginnen nadien onze achterstakkige bloggen in te geven. We kunnen nu al zeggen dat de route langs oude wegen veel mooier en veiliger fietsen was. Ook was het vandaag onze eerste normale dag in frankrijk. Niet te warm, niet te veel wind, niet te veel km en op tijd binnen!
Dag 4, maandag 11/7, compiegne seraincourt, 106 km, 8 tot 18.30, 7.45 gefietst
Gisterenavond na het eten, blijven we nog tot de eerste helft in de stad. ' s nachts opvallend weinig lawaai. We worden wakker om 6.20 en eric denkt dat de fransen verloren hebben, even nagekekeken op de gsm en het klopt. We ontbijten ons eigen eten in de herberg. Om 8 uur vertrekken we in on tshirt. We kopen een brood bij de bakker om de hoek. De stad is nog volledig dood. We merken al snel dat de wind op kop er nog is. Het wordt er niet beter op, eerder nog slechter en slechter. wind, wind, wind op kop! We hebben geen kaart of gps nodig, als we de wind op kop voelen zijn we juist. We stoppen eerste keer in Clermon om 11 uur voor onze eerste tussenmaaltijd, 40 km gedaan op 3 uur. We krijgeneensteepl in de i , die eigenlijk gesloten was. De mannen van degroendienst die het plein proper aan het maken zijn, bonken op de deur tot ze open doen. Met veel tegenzin wordt er een stempel gezet. De dorpsgek begint ook nog tegen ons te praten maar er is geen jota van te verstaan. We kopen er nog cola en een pak koekjes. Dan verder op en neer. Het is zwaar, niet omwille van het parcours of de km maar door de wind vol op kop. We piknikken in andeville om 14.15 na 69 km. We komen er een meisje van lier tegen. Ze doet de fietstocht gans in haar eentje tot in pamplona. We hebben maar 1 gespreksondewerp: de wind. We hebben nog heel wat km voor de boeg. Zelf bergaf maar 17 km per uur en we moeten nog bijtrappen. Erig heeft gans dag op het kleinste tandwiel vooraan gereden! Inge vindt destelvio nog makkelijer dan dit dagje beuken. Het gaat niet vooruit. inge zou haar km teller willen afplakken,zodat zeniet kanzien hoe traag het gaat. Om de 10 km stoppen we even. We dachtendat regen slecht was, dat hitte nog slechter was, maar tegenwind is het slechtste. Dit is niet te doen! De km kruipen voorbij. Ergens stoppen om iets te bekijken zit er zo niet in. Om 18.30 komen we aan in een vintage hotel in de middle of nowhere. De tijd is er stil blijven staan. We krijgen er dedagmenu voorgeschoteld. Het eten was zeer lekker maar we vragen ons af hoe een hotel indit boeregat kan overleven.
Dag 3, cambrai compiegne, 130 km, 8 tot 18 u, 8.20 gefietst
We vertrekken vandaag in ons topje. We stoppen 's morgens al bij de bakker. Om 9.45 zijn we aan de bron van de schelde. Dan verder naar st quentin. We fietsen langs het zeer slechte jaagpad. In st quentin houden we pauze, eten we onze banaan op. Het is er 25 gr. We vertrekken er om 12 u met nog maar 47 km op de teller staan. Om 14 uur piknikken we onder een boom. Het schiet niet echt op, 80 km gedaan. Er is veel wind op kop. Dit is nog erger dan bergop rijden. Er zijn vele stukken dat we slechts 13 km per uur kunnen fietsen. Het gaat zeer langzaam verder en verder. We denken dat we om 18 uur bij het office de tourisme moeten zijn om de code te vragen van de pelgrimsherberg. Om 17.15 moeten we nog 10 km fietsen. Inge blijft achter want ze wil haar eigen tempo fietsen. Ze laat eric alleen verder rijden. Eric gaat er aan snel tempo vandoor. Hij komt bij de I aan om 17.45. Spijtig, het is zondag en dan is het bureau gesloten om 17 uur! Inge komt er 20 minuten later aan. Wat nu gedaan? We weten wel waar de herberg is en fietsen er dan maar naartoe. Het is hier een drukte en lawaai van je gewelste want straks spelen de fransen de finale van de voetbal. Bij de herberg is niets te zien. Een gesloten poort onder de kerk. We fietsen maar terug richting centrum. Onderweg klaxoneert en zwaait er iemand naar ons. Het is iemand die de sleutel heeft van de herberg! Hij had onze schelp herkend. We vragen ons weer af hoe dit kan. In een stad van meer dan 100.000 mensen is er juist een man met de sleutel. Als dit weer geen toeval is op de camino. We installeren er ons, we zijn de enigste gasten. Dan terug in de stad om te gaan eten. Iedereen is hier in blauw wit rood., jong en oud. Hopelijk winnen de fransen.
Dag 2 zat 9/7/16, ninove naar cambrai, 135 km, 8 tot 18.30, 8 u gefietst
We vertrekken in ninove langs de dender richting geraardsbergen. We laten de muur links liggen. We kopen er mattentaartjes en kopen onze piknik bijeen. We blijven nog enige tijd de dender volgen. Bij het verlaten van de dender volgt het klim en daalwerk. Om 12.30 stoppen we voor onze piknik ik doornik, 67 km gedaan. De zon is al goed van de partij. We smeren ons nog eens goed in met zonnecreme. Met weeral veel tegenwind fietsen we naar de grens. We zijn na 83 km aan de grens, in rumegnies (14.30), 204 km van merksplas. Na 100 km is het tijd voor de mattentaartjes, heavy stuff. Het is ondertussen 15.40 geworden en we hebben nog 40 km voor de boeg. We komen nog een hollandse fietser tegen die in leeuwaarden is vertrokken. Hij heeft er al 600 km op zitten, hij gaat tot orleans fietsen. De wind blijft ons tegenwerken en na 135 km stoempen komen we om 18.30 aan in cambrai. We schrijven deze blog met een frisse halve liter op een zeer zonnig terras. Nog 5 km naar ons premiere classe hotel.
Foto's volgen later als de ritten wat korter zijn!
Dag 1 vrijdag 8/7/16, 120 km, van 7.15 tot 18.30, 7.30 gefietst
Om 7.30 vallen de eerste sympathisanten binnen. We ontbijten en delen nog wat koffie uit. Om 7.15 zijnwe weg! Dominic, mieke ein isabel wuiven ons nog uit. Bomma, bompa, greet, jasper, jeroen, karolien en an fietsen met ons mee. De familie poelmans rijdt mee tot in sint lenaerts. An bijft ons vergezellen tot in schoten. Dan verder met bomma en bompa richting antwerpen. We passeren de school van tomas en we gaan eens kijken naar denieuwe brug over de leien. Verder naar het kot van onze kids en naar de kroeg 'den buvee' waar ze ook enkele uurtjes versleten hebben. Spijtig genoeg is het cafe gesloten. Dan maar iets drinken op de grote markt bij den engel. Op het terras is het fris en kunnen we onze trui goed gebruiken. We moeten de voetgangerstunnel nemen maar de lift is weeral defect. Dan maar via de lange en stijle roltrappen. We piknikken in burcht, vervolgens via rupelmonde naar dendermonde. Hier doen we om 15.45 een terraske na 90 km. Hier blijven bompa en bomma ergens slapen. Wij vanaf hier alleen verder. Ondertussen is de zon al goed doorgebroken en is er meer dan voldoende wind op kop. Wefietsen door aalst. Hier moesten we eigenlijk langs de dender naar ninove maar het fietspad is onderbroken. De omleiding laat ons in rondjes rijden. Dan maar langs de grote baan naar ninove. In ninove slapen we bij vrienden op de fiets. Hier sliepen we ook al in 2014 tijdens onze eeerste tocht naar compostela. Zoals gewoonlijk eten we dan een frietje omdat het onze laatste avond is op belgische bodem. foto's volgen later in de bijlage
