Dag 17: zon 24/7/16, santo domingo burgos, 7.15 tot 15.30, 92 km, 5.35 gefietst
Het is nog donker in de slaapzaal als we op staan om 6 uur! We moeten met de gsm's schijnen om onze spullen bij elkaar te zoeken. We eten ons eigen ontbijt in de eetzaal, de koffie komt uit de automaat. We beginnen met een rustige afdaling van 10 lm op een kaarsrechte baan. We kunnen onze trui zeer goed gebruiken. Een beetje later komen we aan in belorado. Hier zijn ze het marktplein nog aan het proper maken. Daarna enkele langere klimmen. We piknikken om 11 uur in een zeer klein dorpje op dezelfde bank als in 2014. We hebben helemaal niet warm en dit in juli en in spanje. We bezoeken iets verder nog de kerk van juan de ortega. Hier staan zeker 100 motorrijders die voor een tocht gaan vertrekken. Op dit punt kruist onze fietsweg de weg van de wandelaars. In de kerk kan je ook slapen er liggen matten, dekens en kussens klaar. Het is om half twee moeilijk een restaurant te vinden waar we kunnen eten. Schijnbaar eten de spanjaarden nog wat later op zondag. Op een terras van een cafe zien we nog twee vlaamse motorrijders, ze zijnop weg naar midden portugal. Hun gezin komt met het vleigtuig achterna. Ze vinden ons kompleet maf om met de fiets en al de bagage zover te rijden. We fietsen verder en is het al 2 uur geworden. We stoppen aan een groot hotel restaurant. We vragen of we er kunnen eten en worden dan naar een grote zaal geleid waar we helemaal alleen zitten. Al de andere mensen zijn nog aan het aperitieven in de bar. Een beetje later komt er nog een hele familie bijzitten. Het moet er schijnbaar vooruit gaan, het een is nog niet op of het andere staat er al. Dan nog 15 km naar burgos, ondertussen nog een korte klim 700 m met stukken van 14 %. In het park net voor burgos zit het vol met piknikken spanjaarden. We slapen in een mooi hotelletje midden in burgos. We bezoeken de stad nog en gaan er weeral eten. Vanaf 15 uur is de zon beginnen schijnen en is het weeral goed warm. Om 20 uur lopen straten hier weer vol.
Dag 16: zat 23/7/16, los arcos santo domingo, 7 tot 17.30, 89 km, 6.10 gefiet st
We zijn gisteren zeer vroeg gaan slapen. Er waren zeer lawaaierige jonge spanjaarden in de alberque. Volgens de vlaams hopsitaleros probeert dr spaanse jeugd zo goedkoop op vakantie te gaan. Om 22 uur gaat het licht en de wifi uit. Wie dan nog buiten is komt er niet meer in. 's Morgens moet iedereen om 7 uur uit zijnbed zijn. Wij vertrekken ook om 7 uur. In de voormiddag passeren we logrono, we doen er inkoen voor de piknik van deze middag. We laten nog wat kaarsjes branden. Rond de middag fietsen we verder. Het is best pittig en wind op kop. We piknikken in navarete. We fietsen al de hele dag door de wijnstreek van de rioja. Om 17.30 komen we aan in de grote albersue van santo domingo de calzada. Zoals gewoonlijk douchen we en doen de was. Het was vandaag bewolkt, de wind op kop maar voor de rest goed fietsweer. We eten 's avonds de menu peregrino voor 11 euro/persoon. Voorgerecht, hoofdgerecht, desert, grote fles wijn en fles water! Terug vroeg in ons bed en dan morgen naar de mooie stad burgos.
Dag 15: vrij 22/7/16, zubiri los arcos, 7.15 tot 16.15, 92 km, 6.30 gefietst.
Om 10 voor 6 eruit. Het is nog donker buiten. Om half 7 ontbijt en een beetje later op onze fiets. Voor zekerheid vullen we onze bussen aan de fontein waar gisteren de wielertoeristen stopten. Je weet maar nooit wat er in het water zou zitten. Als we vertrekken al ligt maar nog altijd bewolkt, op zich geen probleem. Om half 9 in pamplona. We passeren de stierenarena, op dit uur slapen alle stieren nog. Pamplona is doods op dit uur. We zien enkel mensen van het stad die de markten en strater proper maken. We komen er ook nog een waalse jonge fietser tegen uit namen, die zeer behoorlijk nederlands spreekt. Hij studeert geneeskunde en dit is het laatste jaar dat hij zolang op vakantie kan. Hij probeert rond te komen, in spanje, met 12 euro per dag. Straffe gast. Dan volgt voor ons een nieuw stuk route. We probeerde om zolang mogelijk van onze route van 2014 af te blijven. Er volgt een klim van 7 km met ong. 450 hoogtemeters. Gaat vlot, inge doet er een klein uur over. Boven op de top nemen we wat foto's van het mooie landschap. We dalen vervolgens verder af om op op onze oude route te komen in estella. Onze weg wordt, in het centrum, geblokkeerd door kamelen/ drommedarissen. We vinden niet direct iets om te gaan eten en kopen dan maar ergens een slaatje. Een beetje verder stoppen we bij de wijnfontein, die hadden we in 2014 gemist. De wijnfontein staat bij een wijnfabriek , die net voor een klooster staat. Al die passeert kan er gratis wijn tappen. De fontein geeft max 100 liter per dag. Schol! Dan nog een beetje klimmen en dan 15 km naar beneden met wat wind in de rug. Om kwart na 4 komen we aan in los arcos. We slapen er in de alberque die uitgebaat wordt vrijwilligers van het vlaams genootschap. Het zit er al goed vol, maar omdat we gisteren al gebeld hadden, slapen we in een slaapkamer van 4 personen waar we voorlopig nog alleen liggen.
Dag 14: don 21/7/16, st palais zubiri, 7.45 tot 17.30, 87 km, 6.30 u gefietst
Om 7 uur aan het ontbijt met de 2 vrijwilligers en alain, een fransman die voor het goede doel ( parkinson) wandelt. Hij is vertrokken in tours en gaat tot roncevalles. Gisteren heeft hij 50 km gewandeld, een straffe kerel. We geraken er moeilijk weg, want het is goed praten aan tafel. Het is 32 km tot saint jean pied de port. Het is bewolkt en mistig. Het gaat langs een drukke weg af en toe door kleine dorpjes waar de wegen vol ligt met stront van schapen en koeien. Voor de rest is frans baskenland best de moeite! Groen, mooie propere huizen, mooie vergezichten. In saint jean nemen we om 10 uur onze eerste piknik,naast het kontaktpunt van de franse pelgrimsorganisatie. Dit stadje is ons te druk en te toeristisch. Na het eten zijn we er dan ook direct weg. Een beetje later beginnen we aan de klim over de pyreneeen. Om 11.30 zijn we aan de spaanse grens, na 1470 km. Hier begint het klimmen pas echt, 18 km aan de stuk om ongeveer 1000 hoogtemeters te overbruggen. Alles bijeen gaat dit vlot. Ieder zijn eigen tempo. Eric eerst boven. Als inge boven komt rijden we een beetje later door naar roncevalles dat een beetje lager ligt. We eten er de menu del dia en gaan onze stempel halen in de alberque, is eigenlijk een oud klooster, die uitgebaat wordt door de nederlandse pelgrimsorganisatie. Om 16 uur breekt pas de zon door en kan onze trui uit. Na nog 2 colletjes van 2 km komen we aan in zubiri. We dachtern er de gaan slapen in de gemeentelijke, municipal, alberque. Onze neus wordt er bijna afgebeten. Geen fietsers welkom enkel voetgangers. Als we vragen of er nog ergens anders plaatsen stuurt ze ons weg ( zonder te kijken). Gelukkig is erbeetje verder in de straat nog een private alberque waar we wel vriendelijk worden ontvangen. We hebben de indruk dat de helft van de spaanse jeugd op camino is, maar volgens de dame van onze alberque is het eigenlijk helemaal niet druk. We piknikken nog aan een drinkfontein waar de ene na de andere wielertoerist water komt slurpen of zijn drinkenbus vullen. Eric denkt dat hij deze nacht goed gaat slapen met 3 spaanse juffrouwen op zijn kamer.
Dag 13: woe 20/7/16, onesse et laharie > saint palais, 8 tot 16.45, 112 km, 6.10 gefietst
Gisterenavond geslapen in de duurste b&b van de reis. Op gebied van sfeer en gezelligheid was het veruit de minste plaats van allemaal. Fietsers waren er schijnbaar niet welkom, het leek of we van een andere planeet kwamen of was het omdat we geen avondeten van hun moesten hebben? Wel deze morgen een fatsoenlijk ontbijt gekregen met iets meer klank ( mocht ook wel voor die prijs). We vertrekken met een beetje mist en heel vochtog weer. Het zal hele dag bewolkt blijven en een pak frisser wat maakt dat het zeer goed fietsweer was. Deze voormiddag en de stuk van de namiddag hebben we nog in de bossen van de landes gezeten. Bij onze eerste stop, rond 10 uur, zetten we ons op een bank met youghurt en abrikozen. Plots ziet eric twee pelgrims op koersfiets bijroepen. Hij ziet dat er ene een koersbroek met campine erop aan heeft. Hij roept zijde gij van beerse. De koereurs draaien terug om en komen naar ons af. Het blijkt dat het 2 neven hoppenbrouwers wim en wouter uit rijkevorsel zijn. Ze zijn de 4de juli vertrokken en hebben eerst een andere weg gevolgd. Ze slapen op kampings, zijn al wat vekeerd gereden en hebben al wat stukken gehad. We lachen samen wat af. Dan verder naar het 'mondaine' dax, van het mondaine hebben we niet veel gemerkt. We piknikken er in de tuin van het hotel de ville. Een beetje later zijn we uit de landes en zitten we in frans baskenland. In de verte zien we al iets dat op de pyreneeen lijkt. Er is dan ook terug klimwerk bijgekomen. Onderweg vinden we niks meer om te gaan eten. De koks stoppen hier om 14 uur, dan maar terug brood met chocolade. De enige winkel die we tegenkomen heeft een bordje hangen 'a demain'. Om 16.45 komen we aan in saint palais. Eric denkt al heel de reis dat hij vandaag bij de nonnekes gaat slapen. Dit valt tegen, het is een oud klooster dat uitgebaat wordt door vrijwilligers van een waalse pelgrimsorganisatie. We worden supergoed onthaal door het koppel guy en beatrice. We krijgen er frisdrank en een nette kamer toegewezen. We kunnen er onze was nog laten doen met een wasmachine! We zullen morgen proper en fris spanje binnenrijden. A demain!
Dag 12: di 19/7/16, landiras onesse et laharie. 8 tot 17 u, 99 km, 5.15 gefietst, snikheet.
Na een zeer uitgebreid ontbijt , met zels tomatenconfituur, vertrekken we om 8 uur. Om 9 uur zien we al ergens 31 graden op een thermometer staan. We fietsen door de bossen van de landes en het is zo goed als vlak en het gaat goed vooruit. De landes zijn aangelegde dennenbossen. De bomen staan meestal netjes op een rij. Er is niet veel schaduw omdat er grote stukken zijn gekapt. Maar de nieuw aangeplantte stukken zijn nog laag, hier en daarvstaat er nog een hoek mais tussen met een watersproei-installatie. Dit beeld gaan we vaandaag morgen blijven zien en niet meer vergeten. Lange rechte wegen van meer dan 5 km zonder bocht en zonder einde! Af en toe komen we een klein dorpje tegen. 's Middags zijn we in frans baskenland aangekomen en eten we in een klein restaurantje. Er is zeer veel volk en het lijkt al of we in spanje zitten. We bezoeken in dit dorpje laboueyhre, de st jacques kerk. Er is een glasraam met sint jacob op. We houden er nog even siesta in een dorpsparke ondervde plantanen. We kopen er ook nog een nieuwe bus zonnecreme. Dan nog 25 km te rijden in de hitte, 38 graden in de schaduw! Het gevoel van vorig jaar komt terug boven: meer stoppen en meer drinken. De laatste 25 km waren nog vals plat, wind op kop en geen schaduw.
Dag 11: ma 18/7/16, le pizou landiras, 8.20 tot 16.30, 90 km, 5.40 gefietst Het is
We slapen uit vandaag. Om half 8 aan het ontbijt, catherine heeft voor alles gezorgd, croisants, chocoladebroodjes, fruit,.... . En we kunnen voor de eerste keer buiten eten! We hebben er nog een leuke babbel. We weten nu ook waarom er zoveel witte auto's rijden in het zuiden. Meestal zijn de witte bedrijfswagens, ze weerkaatsen ook beter de hitte en zouden beter opvallen in het verkeer. Om 8.20 vertrekken richting st emilion. We komen dierect in de wijnvelden van het departement gironde terecht. De streek van de bordeaux wijnen. Het is al direct warm. Om 10.20 zijn we in st emilion. Het stadje maakt zich weer klaar voor een invasie van de toeristen van alle nationaliteiten. We houden er ook onze piknik. Het stadje is zeer klein en na een uurtje zijn we er weer weg. Geen wijngeproefd! Als we vertrekken komen we de ene auto na de andere tegen die er naartoe rijden. Bijna file. We blijven door de wijnvelden fietsen. De wijnboeren zijn aan het sproeien, snoeien, maaien en aan het kulteren. We blijven op en neer fietsen. We kunnen ook een deel,op een oude spoorwegbedding fietsen waar men een fietspad heeft gemaakt, net het bels lijntje. Ondertussen is het 36 gr maar het waait wel een beetje. Om 15 uur zijn we in cadillac voor onze tweede piknik. De cadillac is gemaakt in amerika door een uitgeweken fransman van dit dorp! Door de hitte is het stadje en de omgeving doods. Dan nog 15 km door de schroeiende hitte naar onze chambre d'hote in landiras. Een zeer mooie slaapplaats in een oude varkensboerderij. De meteo waarschuwt ons voor morgen: canicule 40 graden. Geen inspanning leveren, voldoende drinken en uit de zon blijven. Als we al 1 van de 3 zaken zullen doen zal het ook wel gaan..... . ' s avonds gaan pizza eten in het dorp. Er slaapt ook nog een koppel uit nederland: elise en frank. Zij fietsen de route in stukken 10 dagenlang en zijn dit jaar in poitiers vertrokken. We hebben nog een leuke babbel omdat er geen wifi is....
