Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Eric en Inge Compostela 2014
13-07-2014
wij zijn te zondag is gaan fietsen!
dag 16, zon 13 juli, 7u30-15u30, 86 km, 5u45 gefietst, lectoure naar marciac, ideaal fietsweer.
Om 7u ontbijt met de andere pelgrims. Bernadette en pascal zijn 2 vrijwilligers die de pelgrims verwennen in de pastorie. Ze doen dit gedurende 2 weken en worden dan afgelost door anderen. Dit lijkt ons ook wel een tof jobke. We zijn volgend jaar al welkom.
We smeren onze kettingen en vertrekken. De eerste 25 km hadden we maar 2 versnellingen nodig, de allergrootste en de allerkleinste. Dit zegt al genoeg over het parcours. We arriveren in casteran-verduzan en wandelen er over het marktje. Inge koopt er wat rozijnen en eric een koffiekoek. We eten het direct op en inge koopt nog een extra portie rozijnen als noodrantsoen. De zonnebloemem verdwijnen en er komt mais in de plaats.
We fietsen op een zeehoogte van 200 m. In de verte zijn de pyreneeen (volgens de boek en eric) zichtbaar. Inge ziet ze niet door de wolken.
Vandaag gaat het zeer vlot, niettegenstaande het toch op en neer blijft gaan. We zijn dus vandaag nog eens op tijd binnen. We zitten nu op het mooie marktplein van marciac met arcades en een pintje en en rose.
We slapen in een pelgrimsherberg, in een torengebouw van een boerderij voorlopig nog met twee op een kamer, maar apparte bedden! Straks om 20u diner.
Wist je datje: vandaag geen regenhoezen voor de fietszakken nodig gehad
PS: een foto van onze stempelkaart om te bewijzen dat wij dit allemaal niet verzinnen....
dag 15, 7u45-17u10, 93 km, 6u gefietst, castelnaun naar lectoure, weer; wisselvallig met buien in de voormiddag.
We vertrekken na een lekker ontbijt en een eitje om 7u45 in de regen. Het regent de eerste 30 km. We maken in de viormiddag een lange pauze in moisac. We doen er onze inkopen in de intermarche en we komen er ook ad en ronald tegen. In moisac in het i-kantoor geven we onze blog van gisteren in. We fietsen verder tussen de fruitbomen. De eerste 50 km zijn vlak.
We piknikken in auvilar en slaan er een babbeltje met eengzein uit lier. De volgende 40 km gaan weer goed op en neer met overwegend zonnebloemen naast de weg. Bij de aankomst in lectoure trakteren we ons op een rose, een pintje en wat fruit.
We slapen bij de pastoor midden in het stad. Het toeval wil dat frans ook bij ons op de kamer slaapt, plus nog een onbekende wandelaar.
We eten er om 7u 's avonds en 's morgens met een tiental andere pelgrimwandelaars.
De belgische vlaggetjes hebben we gisteren aan onze fietsen gemonteerd. Vandaag hadden ze al veel effect. 2 waalse koppels spraken ons ook nog aan. Inge heeft ook altijd het armbandje van karolien aan.
Wist je datje: inge het de laatste 8 km zwaar had. Kop naar beneden, verstand op nuk en trappen.
Dag 14, vrij 11 juli, 7u30-18u45, 109 km, 7u30 gefietst, weer: aangenaam fietsweer, Meyronne naar Castelnaun-montratier
Uitzonderlijk krijgen we om 7 uur ontbijt waardoor we toch op tijd kunnen vertrekken voor een zware tocht.
Onze eerste halte is al na 20 km in Rocamadour. Dit was vroeger een verzamelplaats van de pelgrims en is nu heel toeristisch. Rocamadour is eigenlijk tegen en in de rotsen gebouwd. Wie de 216 treden naar boven kruipt is al zijn zonden kwijt. Inge is er aan begonnen maar na enkele treden gestopt, ze zei dat ze niet veel zonden had. Ik geloof er niks van.
We fietsen/klimmen verder door Dordogne, langs de notenboomgaarden. Na het zware klimwerk krijgen we een lange rustige afdaling van 20 km naar Vers. Ondertussen kunnen we sinds lang in ons truitje met korte mouwen fietsen.
Door het vele klimwerk konden we enkel gaan halen in Cahors, echt al een zuiderse stad. Dan nog 30 km te gaan naar onze slaapplaats in Castelnaun bij Vrienden op de fiets. Voor Inge zijn de laatste 10 km erg zwaar, het bliijft op en neer gaan. We kopen voor de laaste 5 km nog een blikje bier en wat fruit.
Wie zien we weer per toeval zitten op een terras op de markt in Castelnaun? Onze hollandse vriend Frans. Frans heeft nog geen slaapplaats gevonden en vraagt waar wij slapen en of daar nog plaats is. Een telefoontje naar onze gastvrouw en Frans heeft ook een slaapplaats. hij moet wel bij ons op de kamer slapen. In ieder geval hebben wij alweer een goede daad gedaan.
We komen terecht bij Jan en Moniek, een hollands koppel dat al 7 hier in Frankrijk woont. Wij zijn hun eerste logés van Vrienden op de fiets, waar zij nog maar pas lid van zijn. We werden er de ganse avond verwend: biertje, wijntje en lekker eten met een toetje.
PS: Frans heeft wel gesnurkt.
We zijn nu halfweg een moment om al een balans op te maken. Dank zij onze voorbereiding hebben we eigenlijk enkel moeten fietsen. We hebben geen tijd verloren met het zoeken van slaaplaatsen, wat zeker met dit weer een voordeel was. Geen mechanische pech gehad. De weg in de gps en een duidelijke beschrijving maakte dat wij praktisch niet verkeerd gereden hebben. De afstanden waren best te doen. Bij veel klimwerk is 90 km wel het maximum. De chambre d'hotes waar we meestal 's avonds ook leker eten krijgen maakt het ook wat aangenaam. We hebben zeker niet de gemakkelijkste route gekozen, maar dat wisten we eigenlijk al. voor dat we eraan begonnen.
Deze tocht voldoet aan onze verwachtingen. We leren Frankijk echt kennen, wat voor ons onbekend gebied was. Dit is voor ons ook een verlof en proberen we zoveel mogelijk steden te bezoeken.
dag 13, don 10 juli, 7u30-16u30, 82 km, 5u25 gefietst, weer: droog maar koud, van lagraulliere naar meyronne.
Vandaag gaat het niet regenen, zei onze gastheer bij het ontbijt.
We vertrekken om 7u3, het is koud 12C. Via donzenac komen we na wat klimwerk in brive la gaillarde (een mooi stadje). Hier komen we frans uit holland terug tegen. Hij sliep in dezelfde woning als ons. Na brive er een pittige klim van 8 km. Ondertussen komen we nog 4 fietsende pelgrims tegen. Een koppel en ronald en ad. Het zijn allemaal jong gepensioneerden die een tent als slaapplaats gebruiken. Inge lijkt wel het jonge veulen te zijn in het groepje.
In turenne piknikken we in een bushokje. Het is koude wind en we kunnen de bescherming best gebruiken. We sturen ook al een smsje naar hilde en johan om hun te laten waar en wanneer we gaan zijn. In martel worden we verrast. Totaal onverwacht staat hilde er zwaaien op het plein. We zetten er ons op een terras en drinken een rosse. Ze overhandigt ons de belgische vlagjes (die greet heeft gemaakt). Er zit ook nog een armbandje bij dat karolien voor inge heeft gemaakt, het past volledig bij haar outfit van 's avonds. Na het glasje fietsen we verder naar meyronne. We zitten ondertussen volledig in de dordognestreek. Voor ons ook weer een ontdekking. Mooie vergezichten, een aantrekkelijke vakantiestreek. Hilde en johan zijn kenners en kunner ons veel over vertellen.
We gaan snel douchen en om 17u30 pikken ze ons om ergens te gaan eten. We hebben een plezante babbel, goed gegeten en gedronken. Ze rijden nu terug naar hun camping een 50 km verder. We geven ons nog een zak met overbodige spullen terug naar merksplas.
Wist je datje: de dordogne is tot hiertoe de mooiste streek die we gezien hebben op onze tocht.
Altijd goed weer in frankrijk? Deze week nog niet....
dag 12, woe 9 juli, 8u15-16u15, 79 km, 5u15 gefietst, weer: heel de dag koud, regen en weinig zon.
Om 7u30 ontbijt. In deze streek van frankrijk kunnen we schijnbaar niet vroeger eten. Omdat de boek ons vertelde dat we de eerste 30 km geen winkels zouden tegenkomen hadden we de dag voordien al brood gekocht. Na 30 km maken we een ommetje naar st germain les belles. We komen er een fietsende nederlandse pelgrim tegen. Hij komt hier een warme koffie drinken om zich op te warmen. Hij zei dat hij ons al ergens gezien had. Hij herkende onze blauwe regenjasjes.
We rijden verder uzerche. Onderweg vele lege dorpen.
We piknikken in uzerche aan de romaanse kerk. We houden vandaag restjesdag: een stukje saucis, een reep chocolat en nog een blik tonijn met groenten. Brood en nog cola.
In uzerche nemen we onze tijd, maken er een stadswandeling en checken er onze mail en blog in de bib. Uzerche was moeite, hooggelegen met een fraai panorama.
We klimmen verder naar onze eindbestemming. We hebben ganse dag gefietst rond de 400 m hoogte, wel altijd op en neer. Onze jassen ook altijd aan-uit, te warm-te koud of een bui.
Op onze bestemming verwennen we ons met een lekker gebakje. Ondertussenbegint het weer te regenen.
Het zoeken naar onze slaapplaats in het dorpje was ook een heel avontuur. Het plannetje was onduidelijk, we kwamen uit bij een kasteel na een kwartier ploederen door een slechte weg-helling in het bos. Dit leek ons iets te chic voor onze portemonee. Via een andere weg komen we na 2 km terug in het dorp. Eigenlijk was ons bed maar 250 m van de bakker verwijderd. Door deze omweg kwamen we nat aan onze bestemming.
Morgenavond hebben we meet and greet met hilde en johan in de buurt van rocamadour.
Wist je datje! Het was vandaag eigenlijk geen ideaal fietsweer. Jas aan-uit, trui aan-uit, bash over fietszakken, roadboek in-uit hoesje.
dag 11, din 8 juli, 8u45-17u30, 98 km, 6u15 gefietst, crozant-st leonard de noblat, weer: zon en regen.
We moesten vandaag uitslapen, want we konden pas om 8 uur ontbijten bij onze hollandse hoteluitbater. Na een toffe babbel vertrekken we om 8u45. Om 10 uur komt de zon er door. De eerste 25 km zijn zwaar, geen ene meter plat.
In la souteraine kopen we brood, cola en mag eric is voor de eerste keer een pak koeken kiezen: lu-choco prince- chocolat.
In benevent l'abbaye houden we om 13 u onze eerste rustpauze. We eten er een granny en een suikerwafel en raken er aan de praat met een koppel uit brasschaat, die ook al naar compostela waren gefietst.
Vanaf benevent beginnen de langere hellingen. Dit zijn de uitlopers van het centraal massief. Inge is moe maar we moeten verder.
Om 14u30 piknikken we in chatelus. Ondertussen hebben we onze regenjasjes al dikwijls aan en uitgedaan. We moeten nog 30 km fietsen, het aftellen kan beginnen. We hebben wel mooie vergezichten.
We passeren het dorp van de natuurkundige gay-lussac. Hopelijk bekend bij flip, tomas en mattias. Eric dacht dat hij iets te maken had met de gaswet (pV=cte). Hij is niet meer zeker omdat het voor hem te lang geleden is.
Om 17u30 komen we aan in onze mooie chambre d'hote midden in het centrum van st leonard de noblat. De gastvrouw steekt onze gewassen kleren nog in de droogkast.
We verkennen nog het pittoreske stadje. We kopen er nog wat fruit en vragen aan de fruitboer het weer. Het blijft wisselvallig. En tot wanneer vraagt eric. Hij antwoordt: nog tot kerstmis! We bezoeken nog de speciale kerk en eten er een pizza. Ondertussen regent het hier weeral en is het fris. De cafe, restaurants en straten zij zo goed als leeg.
Wis je datje: vertrekken om 8u45 is veel te laat voor ons. We zijn er de ganse dag ongemakkelijk van. Zo bleef er 's namiddags weinig tijd over om het kalm aan te doen.
Wie is er naar de clarissen geweest? Eindelijk droog!
dag 10, maan 7 juli, 7u30-16u20, 93 km, 5u55 gefietst, weer:droog!
's morgens stond het ontbijt klaar op tafel, 7uur was te vroeg opstaan voor onze gastvrouw. De appelsienen lagen klaar, maar we moesten ze zelf nog persen. Voor de rest een klassiek frans ontbijt: brood en gelei.
We vertrekken om 7u30 met droog weer. Onze trui kunnen we tot 's middags goed gebruiken. In la chatre hebben we op het marktplein wat naar de mensen gegaapt. Het terrasje zit goed vol met koffiedrinkende fransen. En alle passanten hebben een stokbrood onder de arm of in de hand.
Het landschap is nog steeds ardennenachtig maar wel met meer zonnebloemvelden. Het gaat de hele dag goed op en neer. De zon doet ons deugd.
Om 13u30 stoppen we in cluis voor de piknik.
In de late namiddag moet de zonnecreme eindelijk terug uit de fietszak. Daarna smeert Eric nog is de kettingen.
Om 16u20 komen we aan in ons hotel met zicht op een meer. Het is vandaag sluitingsdag daarom kunnen we pas om 17u30 binnen. We schrijven onertussen op het terras ons dagboek voor we verder naar crozant om eten te zoeken. We dachen dat dit een grote stad ging zijn. Er was eigenlijk maar 1 kruidenierswinkel waar ze op 30 m2 echt alles hadden behalve brood. De vrouw achter de toog was zeker 80 jaar, ze wist eigenlijk zelf niet meer hou ze was. Tellen kon ze als de beste, een kassa had ze niet nodig.
Wist je datje: net voor la chatre hadden we al 1000 km van onze tocht afgelegd.
dag 12, woe 9 juli, 8u15-16u15, 79 km, 5u15 gefietst, weer: heel de dag koud, regen en weinig zon.
