Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Eric en Inge Compostela 2014
31-07-2014
Terug naar huis
dag 34: donderdag 31 juli; 21 km gefietst; Santiago centrum naar Santiago luchthaven; goei weer
We staan op om 8 uur en hebben ontbijt in het klooster. We laden onze fietstassen terug in en springen op onze fiets. We hebben met Frans afgesproken om 9 u30 aan de schelp op het plein voor de kathedraal. Samen gaan we de laatse 20 km fietsen naar de luchthaven. Het is nog een pittig ritje waar we nog eens goed kunnen op zweten. Het is eigenlijk een mooie afscheidsrit want we zitten op de weg van de wandelaars die,ook hun laatste kilometers aan het afleggen zijn. We kunnen ze nog eens voor de laatste keer "buen camino" wensen.
In de luchthaven aangekomen moeten onze fietsen in een rechthoek passen die op de muur geschilderd is. We moeten daarom ons zadel lager zetten, het voorwiel eruit halen, de pedalen eraf en het stuur draaien. Nadien moeten we hem nog inpakken in krimpfolie. Hier zijn we een tijdje mee bezig, nadien checken we in en leggen onze fietsen en bagage op de transportband. Juist nog tijd voor onze laatste 2 cervezas op Spaanse bodem.
Vlucht verloopt vlot. In Zaventem zijn we wel even onze fietsen kwijt, men had ze aan de verkeerde transportband gezet. Te samen met Frans nemen we de trein naar Turnhout.
In Turnhout staat er familie en enkele vrienden ons op te wachten. We nemen afschedi van Frans en spreken af dat we mekaar in Merksplas nog gaan ontmoeten.
Thuis aangekomen staat er nog meer volk in onze hof. We maken er een gezellig feestje van dat duurt tot in de vroege uurtjes.
Wij willen iedereen bedanken die ervoor zorgden dat wij ons droom konden waarmaken:
* Flip, Tomas, Mattias en Eva: die bewezen hebben dat we met een gerust hart op reis konden vertrekken en ook aankomen....
* Familie, vrienden en de bezoekers van onze blog: hun aanmoedigingen deden ons elke avond deugd
* Areva en Van Gansewinkel voor de maand vakantie aan één stuk.
dag 33: woensdag 30 juli, 0 km, 0 minuten gefietst, goei weer, Santiago-Santiago
Slapen uit in het klooster en nemen een ontbijt in Santiago. Om 12 uur gaan we naar de pelgrimsmis. De kerk zit bomvol en we moeten rechtstaan. We verstaan er geen jota van, maar we het wierookvat "butafumeiro" wordt door de kerk gezwierd. Dit is zeer indrukwekkend want het vliegt net niet tegen het plafond. Zes pastoors hangen aan een touw om het vat eens goed te laten zwieren. In de namiddag kopen we wat souvenirs en om 17uur hebben we terug afgesproken met de Frans in het huis der lage landen. Nadien zoeken we een terraske voor een frisse serveza. Omdat het onze laatste avond is gaan we samen met Frans eten, we eten een visschotel met enkele flessen wijn. Nadien kuieren we nog wat door de straatjes en gaan om 23 uur naar het klooster voor onze laatste Spaanse nacht.
Wist je datje: Wij dachten dat het wierookvat veel groter zou zijn.
dag 32, din 29 juli, 2 uur met de bus van finsterre naar santiago, goei weer
Na wat onderhandelen hebben we in finisterre een diploña gekregen. Volgens het bureau hadden we een stempel te weinig. Zij weten niet dat wij een andere weg afleggen dan de wandelaars, een langere weg¡
Gisterenavond met de fiets naar het einde van de wereld gefietst. Daar aangekomen en geinstalleerd, kunnen we nog juist 1 foto trekken van de onderstaande zon. Daarna verdwijnt ze achter de nevel die op de zee ligt. Er volgt handgeklap en de flessen wijn en bier gaan open. Hier en daar brandt er een vuurtje waar sokken worden verbrand. Wij hebben 30 dqgen geen sokken aangehad en hadden dus niets om te verbranden. Wij hebben elkaar dan maar is goed vastgepakt. Er zitten alleñaal jongeren in groepjes bij mekaar. Wij zijn de oudtse uit het gezelschap. Je ziet hier alle nationaliteiten, ze trekken waarschijnlijk al een tijdje met mekaar op en nemem nu afscheid van mekaar. Er komt ook nog een groepje japanse wandelaars aan, ze koñem net te laat voor de zonsondergang. Ze trekken dan maar foto·s van de vuurtjes.
Tegen 23 uur rijden we met de fiets naar ons bed.
We slapen uit tot 7u30 en nemen om 9u45de bus naar santiago. We moeten ons voorwiel demonteren om onze fiets in de laadruimte te krijgen. Al na 10 minuten zitten onze fietsen onder de rugzakken. De bus zit vol en rijden langs de kust naar santiago (2uur). Inge is blij dat ze uit de bus mag, veel bochten draaien, keren, op en neer. Een rit om reisziek te worden.
In santiago rijden we eerst naar het treinstation en dan verder naar ons hotel. Het blijkt nog is een klosster te zijn. Inge volet zich er weer thuis en zou het er rap gewoon kunnen worden. Je koñt er volgens haar volledig tot rust. We sturen een sms-je naar Frans waar hij zit. Een beetje later belt hij op en spreken we om 17u af in het huis der lage landen. We wandelen verder en 20 meter verder zit Frans op het terras.
s Midags eten we nog eens de Menu del dia maar nu met wijn. In het huis der lage landen komen we nog 2 koppels tegen die we eerder waren tegengekomen. We wisselen wat ervaringen uit en gaat nadien wat met de frans pinten pakken.
Om 19u krijgen we nog een diploma in de franciskuskerk ter ere van het feit dat Franciscus van asssisi 800 jaar geleden ook als pelgrim in santiago is aangekomen. Nadien nog een viering met een 40-tal pelgrims in een klein kapel in de kerk. Heel ontroerend voor veel mensen ook voor Inge.
Dan terug de stad in waar veek straatkunstenaars bezig zijn, de terassen zitten vol.
Wist je datje: Niet te geloven ziet plots de Jesus door santiago fietsen. Dit was ook weer een speciaal moment. Hij wil ons weer veel vertellen maar we verstaan zo goed als niets. We nemen nog wat foto·s van hem, hij van ons en spreken we af dat we via mail met hem nog contact gaan houden (via google translate).
Aan het einde van de wereld: nu moeten we wel stoppen.
dag 31, maan 28 juli, 7u15-16u15, 93 km, 6 u gefietst, van herbon naar finisterre, weer: goed fietsweer.
Na een redelijke nachtrust, de snurkers hebben zich redelijk kalm gehouden. We hadden stopjes in onze oren en een buff rond onze kop.
We zijn vandaag juist een maand onderweg. Al na een half uur krijgen we eeen beklimming van 6 km aan 7% voor de wielen. Rond de middag nog een getrapte klim van 12 km, niet zo steil als de eerste.
Op een kruispunt in het niets staan er twee jonge gasten met een rugzak. Ene roepen naar eric zijn belgisch vlagske. Ongelooflijk een bink van turnhout op stap met italiaanse maat. Hij was zijn moeder gaan bezoeken in leon, die vertrokken was in turnhout. Hij is verder met haar doorgestapt naar santiago en is nadien blijven hangen in spanje. Hij trekt nu nog door naar een techno-festival in portugal. Twee pelgrims die we gisterenavond gezien hebben gingen hier ook naartoe.
Alles gaat vlot, tegen 14u hebben we al 80km gedaan. De atlantische oceaan komt ondertussen in het zicht.
Finisterre is een echt badstadje. We worden onmiddellijk aangeklampt door mensen die ons een kamer willen aanbieden. We slapen in een kamer niet ver uit het centrum.
Er is in finisterre niet zo veel te zien: een vismijn en een paar strandjes. Bovendien is het maar 23c, en wij zijn geen strandmensen (toch niet in de zomer).
Straks nog 3km naar het echte einde van de wereld om de zonsondergang mee te maken en de 0 km-paal te vinden.
Wist je datje! Deze morgen hebben we voor de laatste keer ons gat ingesmeerd. Vanavond voor de laatste keer onze fietsklederen gewassen.
Morgen slapen we eens uit en een paar dagen de toerist uithangen in santiago. Tenminste als ons dit nog lukt na 2.957 km.
Aan het einde van de wereld: nu moeten we wel stoppen.
dag 31, maan 28 juli, 7u15-16u15, 93 km, 6 u gefietst, van herbon naar finisterre, weer: goed fietsweer.
Na een redelijke nachtrust, de snurkers hebben zich redelijk kalm gehouden. We hadden stopjes in onze oren en een buff rond onze kop.
We zijn vandaag juist een maand onderweg. Al na een half uur krijgen we eeen beklimming van 6 km aan 7% voor de wielen. Rond de middag nog een getrapte klim van 12 km, niet zo steil als de eerste.
Op een kruispunt in het niets staan er twee jonge gasten met een rugzak. Ene roepen naar eric zijn belgisch vlagske. Ongelooflijk een bink van turnhout op stap met italiaanse maat. Hij was zijn moeder gaan bezoeken in leon, die vertrokken was in turnhout. Hij is verder met haar doorgestapt naar santiago en is nadien blijven hangen in spanje. Hij trekt nu nog door naar een techno-festival in portugal. Twee pelgrims die we gisterenavond gezien hebben gingen hier ook naartoe.
Alles gaat vlot, tegen 14u hebben we al 80km gedaan. De atlantische oceaan komt ondertussen in het zicht.
Finisterre is een echt badstadje. We worden onmiddellijk aangeklampt door mensen die ons een kamer willen aanbieden. We slapen in een kamer niet ver uit het centrum.
Er is in finisterre niet zo veel te zien: een vismijn en een paar strandjes. Bovendien is het maar 23c, en wij zijn geen strandmensen (toch niet in de zomer).
Straks nog 3km naar het echte einde van de wereld om de zonsondergang mee te maken en de 0 km-paal te vinden.
Wist je datje! Deze morgen hebben we voor de laatste keer ons gat ingesmeerd. Vanavond voor de laatste keer onze fietsklederen gewassen.
Morgen slapen we eens uit en een paar dagen de toerist uithangen in santiago. Tenminste als ons dit nog lukt na 2.957 km.
dag 30, zon 27 juli, 7u30-14u30, 58 km, 4u15 gefietst, van loxo naar santiago naar herbon, weer: heet.
We hebben zeer goed geslapen in onze luxe kamer. Inderdaad de laatste loodjes wegen het zwaarst. De meesten van jullie zullen gedacht hebben waarom doen ze die laatste 25 km niet ineens bij. Wij wisten wel beter! Over deze 25 km hebben we 2 uur gedaan. Hoofdzakelijk pittige klimmen.
Om 9u30 komen we na 2837 km aan in santiago. Volgens inge halen we nu best ons diploma al, de rij is niet lang. Toch is het 1 uur aanschuiven. Nadien worden we nog zeer vriendelijk onthaald in het huis der lage landen. We krijgen er een bakje koffie, een koekje en de nodige info voor de komende dagen. Hier zit een nederlandse ogranisatie, te vegelijken met het vlaamse genootschap, die nederlandse en vlaamse pelgrims in santiago. Nadien passeren we langs de kathedraal waar we dinsdqgmiddag tzrug zullen zijn en dan blijven tot donderdagmorgen.
We rijden verder richting finisterre en stoppen in padron omdat daar een albergue is. Dit 27 km voorbij santiago en met lange klimmen tot 10%. Het was zeer heet en helemaal nat het zweet. In padron gaan we om 14u naar de albergue. Daar hangt er uit dat er nog 8 bedden vrij zijn en dat de voetgangers voorrang hebben op de fietsers. Er kan pas vanaf 16u terug worden ingeschreven. We besluiten dan om een dorp terug te rijden want daar zou, volgens het boek, plaats zijn in het klooster voor 20 personen. Aan de poort van het klooster liggen al 20 pelgrims te wachten. Het klooster gaat ook pas om 16u open. Inge blijft aanschuiven met de andere pelgrims. Eric rijdt terug naar padron voor een fles wijn, bier, kaas en wat fruit. Hij brengt ook nog wat fruit mee voor een wandelaarster uit duitsland. Om 16u checken we in. Na een half uur ligt de zaal en worden er nog 2 tentjes buitengezet. Wij zijn de enigste fietsers. Volgens de andere pelgrims ligt er iemand in de zaal die enorm hard snurkt. Wij hebben onze oorstopjes al klaarliggen. De anderen willen daarom in de tentjes slapen!
Wist je datje: dit franciskanerklooster heeft een zwembad met palmbomnen. Paters zijn er niet meer te zien. Alle gebouwen staan leeg. In een klieine plaats hebben ze een primitieve albergue gemaakt.
PS: foto's later wegens geen wifi en slecht internet
dag 29, zat 26 juli, 7u15-16u, 101 km, 6u30 gefietst, van sarria tot loxo, weer: eerst
mistig dan heet.
We zitten nog eens vroeg op onze fiets. Het is nog mistig en kunnen onze trui lang gebruiken. Het is eigenlijk heel de voormiddag klimmen, op en neer met stukken van 7-8% en een stuk van 10%. Er zit ook nog een getrapte klim in van 12 km die we in een uur doen.
Er zijn enorm veel wandelaars op onze weg. Het is namelijk zo dat als je 100 km wandelt, je ook al een diploma krijgt. Dus vele spanjaarden zijn er hier pas aanbegonnen. Wanneer we op hun pad fietsen moeten we veel bellen en slalommen.
Het blijft mistig tot 11u30. Om 14u gaan we eten en hebben dan al 81 km op de teller. Schijnbaar gaan we beter en beter over de hellingen. De omgeving en de wegen lijken sterk op die van de ardennen.
Na arzua, waar we gegeten hebben, nemen de wandelaars een andere route. Dit maakt dat er voor ons geen voorzieningen meer zijn onderweg: geen winkels, bars, geen albergues, weinig slaapgelegenheid. Toch hebben we in een dorpje van 10 keer niks een mooie kamer gevonden met alles erop en eraan. Dit is nog eens luxe.
We zitten nu op 25 km van santiago en genieten nog even van de rust. Het was een redelijk pittige rit vandaag.
Wist je datje: het lijkt alsof de wandelaars terugkomen van een festival. Grote rugzak, korte broek en heel moe. Eric egt dat ze eerder van dranouter terugkomen omdat er ook af en toe een oudere tussen zit.
dag 28, vrij 25 juli, 7u30-16u30, 87 km, 5u40 gefietst, van cacabelos naar sarria, weer: goed fietsweer.
We hebben goed geslapen in ons hok. We hebben wel met de deuren open geslapen want anders was het te warm. Als we klaar staan om te vertrekken begint er plots om 7u30 luide muziek te spelen. We denken dat dit het signaal is om iedereen te verwittigen dat de hokken leeg moeten zijn.
We beginnen flink op en neer door een druivenstreek te rijden om dan te beginnen aan de pas naar cebreiro. Dit is een klim van 15 km van 600 naar 1300 m om in galicie te geraken. Er zitten toch wel wat steile stukken in tot 9%. Om jullie een idee te geven: inge rijdt op een klim van 7%, gepakt en gezakt, 7 km per uur (dit kan ze lang volhouden). Dit wil niet zeggen dat ze bij 9% van de trappers moet, naar santago wordt er niet afgestapt!
We fietsen over de oude hoofdweg waarlangs nu een autoweg ligt. Dit is zeker niet de mooiste beklimming. Als we denken dat we boven zijn volgt er nog een stuk van 200 m. We passeren via cebreiro, een geklasseerd dorpje van 20 huizen, heel autentiek. Dan volgen er nog 2 korte klimmen en beginnen we aan een mooie afdaling van 12km. We hebben zeer mooie vergezichten. Boven komen we ook nog een vrouw uit brugge tegen. Ze doet de tocht alleen. Haar man en haar zoon hebben de tocht ook al alleen gedaan per fiets. Haar dochter gaat het volgend jaar alleen doen.
Het landschap is nu heelgroen,vergelijkbaar met oostenrijk. In galicie valt ook meer neerslag dan in de rest van spanje.
We beginnen al te leven als spanjaarden en gaan in samos pas eten om 14u30. Nadien nog 13 km fietsen met wat nog klimwerk.
In galicie is het vandaag een feestdag, alle winkels zijn er dicht.
Heel het dorp leeft van en zit vol met pelgrims (overwegend jongeren).
Wist je datje! We hebben op deze van st jacob besloten om een korte tussenstop te maken santiago. Vervolgens door te rijden naar finistere (+120 km) waar we dan maandagavond aankomen. Hier blijven we dan slapen om op dinsdagmorgen de bus terug te nemen naar santiago.
dag 27, don 24 juli, 7u30-17u15, 94 km, 6u10 gefietst, hospital de orbigo naar cacabelos, weer:heet
Toen we om 7u30 vertrokken dachten we dat we in de streek van poperinge zaten. We zagen mais, patatten, bieten, mensen die we moeillijk konden verstaan en vooral veel hop. Vlug werd al duidelijk dat we terug in de bergen zaten.
Iets voor 9 uur bereiken we astorga. Hier kopen we brood en iets plaatselijk dat volgens onze boek moet lijken op een geraardsbergse mattentaart. Volgens trok het in de verte er niet op en was het een gewoon botercakes. Astorga is een echt pelgrimsstadje, hier kwamen vroeger vele routes samen om dan verder te trekken naar santiago.
In een parkje smeren we onze kettingen nog is want er staat een col buiten categorie op het programma. Van 800 m naar 1500 m over een afstand van 12 km. We bereiken zeer vlotjes de top van deze col cruz de ferro. Hier laten vele mensen een steen achter met een boodschap. De steen hebben ze in de meeste gevallen heel hun tocht meegedragen. Wij hebben er geen bij omdat wij gelukkig nog niet veel hebben meegemaakt/verloren/.... .
Na de cruz de ferro volgt er een korte steile afdaling en nadien terug een klimmetje naar 1500 m. Dan volgt de echte afdaling van 15 km die wordt aangegeven als zeer gevaarlijk. Inderdaad zeer veel putten in de weg, haarspelbochten. In de afdaling passeren we een zeer mooi bergdorpje (zie foto) el acebo. In het dorpje vlak voor ponferada eten we in een chic restaurant. Nadien krijgen we nog een borrel aangeboden. Normaal drinken we tijdens de dag geen alcohol maar voor een streekprodukt maken we een uitzondering.
Ondertussen is het heel heet geworden en bereiken we ponferada. Hier heeft dit jaar het wk wielrennen plaats. We hebben het parcours verkend en Eric denkt dat het niet voor tom boonen is maar eerder voor gilbert of andere l-b-l specialisten.
We rijden nog een paar dorpen verder en zien op de thermometers dat het nog 33c is.
We verkiezen nog is om in een albergue te slapen. We komen terecht in een speciale alberque binnen omtrekmuren van de kerkplaats en bestaat uit 40 houten slaaphokken. In elk hok kan er 2 man liggen. Gelukkig (?) liggen we in hetzelfde hok, zie foto.
Wist je datje: vandaag is het precies een jaar geleden dat er in santiago een hoge snelheidstrein uit de bocht vloog.
dag 25, din 22 juli, 7u30-16u50, 114 km, 6u05 gefietst, burgos naar calzadilla, weer: begin 10c nadien heet, blauwe lucht als op de puzzels.
Na een heerlijke nachtrust in een hostal midden in burgos, staan we op zoals gewoonlijk om 6uur. We eten ons eigen ontbijt naast de koffieautomaat. Om 7u30 is het nog echt fris op de fiets inge doet trui en jasje aan. Na een half uur hoort eric zijn achterste rem lawaai maken en besluit ze te vervangen. Na wat gevloek en gekloot kunnen we terug vertrekken.... .
Iets na 11 uur passeren we voorbij castrojeric. Een mooi dorpje, waar ooit 6 kerken hebben gestaan en waar nog veel albergues zijn. We eten er de rest van ons ontbijt op.
We hebben er prachtige vergezichten vooral nog graanvelden. Hier hebben precies alle boeren hun eigen pikdorser. Door de mooie vergezichten en de horizon die we zien is eric niet verbaasd dat de mensen vroeger dachten dat de aarde een platte schijf was.
's Middags stoppen we voor een menu peregrino en staan er al 75 km op de teller. We eten zeer lekker voor 10 euro, van deze schotels was echt werk gemaakt.
Omdat alles vlot gaat willen we nog 2 uur verder fietsen. Ondertussen is het heel heet geworden, maar in de paar dorpen die we tegenkomen kunnen we aan de fonteinen onze drinkbussen vullen. De laatste 12 km moeten we nog over een grindweg. Op deze weg zien we nog zeer veel vermoeide wandelaars. Zij hebben heel de dag in de volle zon moeten wandelen. Aan het einde van de grindweg verschijnt er een albergue municipal. Hier kunnen we slapen voor 5euro per man. Zeer propere slaapzaal en sanitair. Onvoorstelbaar. Na het douchen zijn we weer fris.
Gelukkig is er in het dorpje een bar, want in de automaat zit geen bier.
Wist je datje: nu zitten we echt op de caminoweg, overal wegwijzers, km-standen, standbeelden, schelpen, wandelaars...
dag 24, maan 21 juli, 7u30-16u, 94 km, 5u25 gefietst, weer: 's morgens fris, nadien zon, ideaal fietsweer, santo domingo-burgos
Gisterenavond kwamen we nog Jesus tegen. We hebben jullie nog niet veel verteld over hem maar we komen hem bijna dagelijks tegen vanaf 12 juli. We kunnen met deze Jesus ook moeilijk communiceren want hij kan alleen spaans. Hij is in genua (I) vertrokken en is altijd heel hartelijk als we hem tegenkomen. Het is echt spijtig dat we niet met hem kunnen praten.
Na een redelijke nachtrust staan we op om 6uur. Er lag maar 1 snurkster in de zaal, wel juist onder inge. We eten ons eigen ontbijt in de eetzaal en vertrekken om 7u30.
In de voormiddag zien we veel akkers met pepers. Voor de rest allemaal graan en windmolens. Tot 11u kunnen we onze trui goed verdragen. Tegen de middag komen we een koppel fietsers uit brussel tegen. Zij zijn langs parijs gekomen en hebben veel minder kms afgelegd.
We bezoeken nog een kerk-klooster in de velden. Vroeger kregen de pelgrims hier soep, nu enkel nog degenen die in de herberg blijven slapen. We smeren onze fietsen ook nog is en voelen al onmiddellijk het verschil.
We eten 's middags lekker in een baanrestaurant, waar deze keer weinig volk zit.
Na het eten wordt het warm moor nog altijd goed fietsweer. Na een korte klim van 14% komen we aan in burgos.
We gaan naar de I om te vragen waar ons hotel is dat we gisteren hebben geboekt. Op het pllein voor de kathedraal komen we het brussels koppel, jesus en de frans tegen. Burgos is een groene stad. Veel parken en fietspaden. Terassen zitten vol, veel volk op straat. Zeer indrukwekkende kathedraal.
Wist je datje: nu normaal 2 dagen vlak.
dag 23, zond 20 juli, 7u30-16u, 86 km, 5u55 gefietst, los arcos-san domingo de la calsada, weer: bewolkt af en toe regen 22C.
Na een zeer goede nachtrust (we lagen al om half 9 in ons bed) staan we op om 6 uur. We hebben zelfs de andere pelgrims niet komen horen slapen. We eten ons ontbijt buiten en drinken koffie uit de automaat. We neñen afscheid van de vlaañse uitbaters van het genootschap Jan en Marie-Jose. Inge volet dat ze terug superbenen heeft. Het is aangenaam fietsweer, 22 C bewolkt af en toe moeten we onze regenjassen aandoen. In het begin zien we zeer veel wandelaars. Voor de wandelaars is de cañino zeer goed aangegeven, het is bijna onmogelijk voor hun om fout te lopen. Wij ñoeten het doen met het roadboek en de GPS, wat aardig lukt. In logrono kopen we brood. Hier is gisterenavond schijnbaar een goed feestje geweest oñdat ze de straten aan het proper spuiten zijn. Overal grote plastic bekers en flessen. Logrono is een vrij grote stad en fietsen lang door een industriegebied en een groot park. Door het park geen asfaltweg. We koñen zeer veel joggers en wandelaars tegen. Het gaat goed vooruit. Tegen het middageten hebben we al 70 km gedaan. We fietsen door de Rioja ñet zeer veel wijngaarden. Het valt ons dat er zeer vele kleine percelen zijn tov wat wij kennen in de Moezel. Na het eten komt er zeer veel wind op kop. Zelfs bergaf moten we bijtrappen om vooruit te komen. Om 16 u koñen we aan in santo domingo en besluiten we oñ hier te slapen. de volgende slaapplaats is 28 km verder en minstens 2,5 u fietsen. We slapen terug in een zeer mooie albergue met ong 20 op een kamer. We tikken dit verhaal in in een I-kantoor daarom geen fotos, die hbben jullie nog te goed. En een toetsenbord ñet andere letters qwerty en nog een hoop andere tekens op de verkeerde plaats...... Wist je datje: We koñen nog altijd zeer weinig pelgriñfietsers tege, bijna geen. Dit was ook de vlaañse uitbaters opgevallen.
dag 22, 7u45-16u, 75 km, 5u25 gefietst, pamplona naar los arcos, weer: bewolkt 26c.
Eric sleurt de fietsen terug van verdiep 6 naar beneden langs de trap.
Om 7u45 vertrekken we vanuit pamplona. Inge heeft slecht geslapen (heel warm op de kamers) en heeft slechte benen.
We verlaten onze route om een bezoek te brengen aan het gedenkkruis van onze dorpsgenoot Frans Koks, die onderweg stierf tijdens zijn camino. Op deze plaats werd er een, door zijn kinderen gemaakt, kruis gezet. Het was wel een hele zoektocht om dit te vinden. We wisten enkel de naam vaan het dorpje en dat het op de wandelcamino lag. Omdat we ook nog onvoldoende spaans kennen en de wandelroute niet samenvalt hebben we een tijdje moeten zoeken. Gelukkig kwamen we een plaatselijk koppel tegen waarvan de vrouw engels kon. Zij kon zeggen waar de wandelweg was en zeggen waar het kruis zeker niet stond. Dus wij de andere richting uit. Toen kwamen we een wandelaar tegen die het kruis had zien staan. Het was een zeer mooi kruis, voorbijgangers trokken er foto's van en bleven erbij zitten.
Dan verder richting puenta la reina. Enkel nog graanvelden, olijven en al een beetje druiven. We zitten in het baskenlan, in de rioja wijnstreek.
In estella eten we een peregrino menu.
We rijden verder over de oude hoofdweg die parallel loopt met nieuwe snelweg. Wij komen geen verkeer tegen. Op de wandelweg zien we zeker 100 wandelaars.
We slapen in een herberg in los arcos die wordt uitgebaat door het vlaams genootschap. We slapen in een slaapzaal waar 50 pelgrims kunnen liggen.
Vandaag was het een zware etappe. Veel klimwerk en wind op kop.
Wist je datje: in het dorp los arcos kunnen 270 pelgrims slapen. Regelmatig zijn alle bedden bezet.
dag 21, 7u15-15u45, 86 km, 5u15 gefietst, van yesa naar pamplona, weer: heet 36c, wind in de rug.
Deze morgen staan we zo als gewoonlijk vroeg op. Maar de receptie is gesloten. Een pater opent het bierkot waar onze fietsen staan. We eten buiten onze eigen piknik op. Om 7 uur is de pate ineens weg, de klokken laten luiden? We vullen onze drinkbussen en flessen aan de bron en we beginnen aan de afdaling van 4km. Na wat klimwerk komen we iets na half 9 aan in sanguessa. Een klein stadje. We lopen er wat rond om tegen 9u zonnecreme en een fietsband te kopen. We vinde vrij snel de fietsenwinkel en kopen een binnenband. We laten ook onze banden nog wat bijvullen tot 5 bar. Dan fietsen we door een kloof en door een tunnel. Verder op een hoogte van 500 m langs graanvelden en zonnebloem. Dit alles in een zeer breed dal met mooie vergezichten. Een rustige weg waar we in 30 km geen autos tegenkomen. We passeren de 2000 km iets voor campanas (25 km van pamplona). In campanas eten we om 13u30 in een baanrestaurant. Een dagmenu van 3 gangen incl. 1,5 lter water voor 10,5 euro. Zeer lekker en genoeg gegeten. De zaak zit weer stampvol met werkmannen. Volgens eric veel onderhoudsmannen van de windmolens. In deze provincie navarra staat het vol van windmolens, die allemaal draaien.
We komen de ganse dag geen pelgrim tegen. Na het eten vliegen we met wind in de rug naar pamplona. We hebben gisterenavond via booking.com nog een mooie kamer gevonden. Bij aankomst bleekt de kamer op de zesde verdieping te liggen en onze fiets gaat niet in de lift. Eric draagt ze dan maar via de trap naar boven.
Na douchen en klederen wassen gaan we met de bus naar de city. Mooi stadje en veel (schoon) volk.
Wist je datje! Gisteren was het hier de warmste dag van het jaar met 38c. Nu zondag zou het maar 23c worden. Dit is voor ons OK als het maar droog is.
dag 20, don 17 juli, van 7u30 tot 17u, 93 km, 5u45 gefietst, van jaca naar yesa, weer: heet.
Gisterenavond hebben we gemerkt dat spanjaarden avondmensen zijn. Om 19 u zaten we alleen op het terras, en om 20u30 zaten de terassen overal bomvol. We eten ook s avonds nog maar eigenlijk is dit vogelpik spelen op de menukaart. De dienster kende alleen spaans maar we hadden goed gekozen.
Om 6u30 aan het ontbijt. Een ontbijt met alles erop en eraan: terug vlees en kaas, warme worstjes, fruit.... We laten ons nog eens goed gaan.
We vertrekken voor, wat we dachten, een rustig tochtje. In het begin 30 km redelijk wat klimwerk. Dan verschijnt er ophet einde van de bosweg een groot klooster: monasteria san juan de la pena. Een heel mooi gerenoveerde abdij. Als we willen vertrekken staat eric zijn voorband plat. Dit is bijna niet te geloven want met onze buitenbanden zou je niet mogen plat rijden. (volgens inge zijn banden niet gemaakt om 62 km per uur te rijden, volgens eric is dit zever....). De gereedschapsbak wordt bovengehaald. Er staat een kap in de binnenband. Aan de buitenband is niets te zien. Volgens eric ligt dit aan een beschadigd velglint ter hoogte van een gat voor een spaak.gelukkig hebben we een velglint en een binnenband bij. Hopeljk kunnen we morgen ergens een nieuwe binnenband kopen.
We fietsen freewheelend verder. We hebben besloten om voortaan s middags warm te eten. We stoppen iets te vroeg want de dagmenu begint pas om 13u, niet duur en toch lekker. Het was weer vogelpik spelen. We zitten eerst alleen in de zaal om 13u15 zit de de zaak vol met werkmannen. Om 14 u vertrekken we terug en is het buiten een sauna. Het water in onze drinkbussen is direct warm, we kunnen ze wel af en toe vullen aan drinkfonteintjes (wij denken dat het drinkbaar is...).
Ondertussen komen we meer en meer pelgrimwandelaars tegen. Met ons fietst op he laatst een italiaan mee met een koersfiets met drie wielen achter elkaar, op het laatste wiel hangt zijn bagage. Als we denken dat we bijna in yesa zijn, is de weg versperd. Geen doorkomen aan. Het alternatief is 4km klimmen aan 10%, om boven uit te komen aan een klooster monasteria de leyre. Zweet, zweet, dit is echt zwoegwerk. We kunnen hier slapen tegen een schappelijke prijs maar wel in apparte kamers. We hebben ook uitzicht op dal en stuwmeer.
We hebben vandaag zeer mooie vergezichten gehad.
Wist je datje: een technieker in huis is veel waard en die alles bij heeft is onbetaalbaar (volgens inge!)
dag 19, woen 16 juli, 7u30-16u45, 87 km, 6u30 gefietst, van oloron naar jaca, weer: zon en heet in nm.
We staan op om 6u en zitten als eerste in de keuken te eten. We moeten zelf voor ons ontbijt zorgen. We hadden alles gisterenavond al gekocht. Gelukkig stond er ook een koffieautomaat.
We vertrokken om 7u30. De eerste 40 km zijn rustig klimmend door het dal. Mooie zichten op de bergen. Dit is ons lievelingslandschap, hier voelen wij ons thuis. We komen geen andere pelgrimfietsers tegen. We af en toe een wandelaar.
De laatste 15 km is het betere klimwerk. Inge kruipt -:) tegen 6,7 en eric rijdt tegen 8-9 km per uur naar boven. We doen er iets minder dan 2 uur over. Af en toe rijdt er een wielertoerist naar beneden, niemand anders rijdt met fietszakken naar boven.
We hadden het geluk dat de tunnel gesloten was daardoor kwamen er geen vrachtwagens naar boven. Boven aan de grens nemen we ruimschoots de tijd om fotos te nemen. We piknikken om op 1km voorbij de grens aan een spaanse skilift.
Daarna 28 km naar beneden. Erik zijn fietsteller gaat al zeker tot 62 km per u (recht op gezeten...). Inge doet het rustiger aan.
In canfranca zijn ze een reuzegroot mooi treinstation aan het renoveren. We geraken er aan de klap met een vlaams koppel op de motor. Ze zijn op tocht naar san sebastian. Zijn ook al een paar dagen kletsnat geworden. Hun is het ook opgevallen dat het zeer rustig op de baan is. Ondertussen wordt het zeer heet een smeren we nog eens een laag zonnecreme.
Ik dacht dat eric ineens naar santiago wou rijden, maar hij draait toch eens een parking op.
In jaca slapen we na de kathedraal in een chic hotel voor slechts 28 euro voor 2 personen. Vanaf morgen moeten we in de namiddag nog een slaapplaats zoeken voor s avonds.
We moeten nu ons aanpassen aan de spanjaarden, eten om 20u30.
Wist je datje: de fransen enorm hoffelijke chauffeurs zijn omdat ze ons pas voorbijsteken als ze op het linkerrijvak kunnen, anders bljven ze gewoon rustig achter ons rijden. Op het eerste zicht zijn de spanjaarden zo ook opgevoed.
dag 18, din 15 juli, van 7u30 to 14u30, 68 km , 4u10 gefietst, van Lourdes naar oloron, weer: zon!
Gisterenavond laat in ons bed. De kaarskesprocessie duurde voor ons langer verwavht, om 23 uur terug op de kamer en dan de blog nog snel ingetikt.
Bij het vertrek om 7u30 merken we dat er toch Pyrene�n bestaan. We zien de bergen! Het was mooi om te zien. We rijden rustig verder voor een korte rit, stilte voor de storm van morgen. Het blijft nog altijd rustig op en neer gaan rond de 400 m hoogte.
In Nay nemen we even tijd om het marktje te bezoeken. Het is er druk. s Middags piknikken we nog eens in ons t-shirt op een bankje in de zon. Eric smeert de kettingen nog eens en Inge kuist de fietsen nog eens de laatste keer in Frankrijk met een serviette dat we gisteren gereucperred hebben in het restaurant (een dik papieren serviet, geen echte stoffen!!!). We hebben ook nog eens de zonnecr�me moeten zoeken in onze fietszakken.
Om 14u30 komen we aan in onze slaapplaats. Wie komen we hier ook weer tegen? De Frans. Frans had er gisteren ook een korte rit van gemaakt omwillen van het slechte weer.
Seffens op tijd in ons bed om morgen een 1400 m te gaan klimmen op de Col du Somport om in Spanje te geraken.
Wist je dat: we moeten morgen van 200 m naar 1600 m klimmen over 50 km. Het begint steil stukken vals plat en op het laatst nog is steil. En dan 30 km naar beneden!
dag 17, maan 14 juli, 7u45-14u10, 70 km, 4u10 gefietst, van marciac naar lourdes, bewolkt en regen.
Vandaag even de hoofdroute verlaten en een zijroute genomen om langs lourdes te rijden. Het is een gemakkelijke rit maar de ganse dag motregen.
Onderweg is er weinig te zien. De wolken belemmeren een ganse dag ons uitzicht. Om 14u bereiken we lourdes. We zoeken ons hotel, douchen en gaan de heiligdommen verkennen. Om 17 u gaan we naar de mis. eric denkt dat hij op een festival zit. Overal zijn er missen bezig, het volk loopt van de ene mis naar de andere en overal staan er kraampjes.
We zitten nu te eten bij een italiaan en maken ons klaar voor de kaarskesprocessie van 21u.
Onderweg hebben we nits gezien van de franse nationale feestdag buiten dat de vlag aan het gementehuis hangt. Hier in lourdes een concert op het plein en vuurwerk.
Wist je datje: dat we gisterenavond algerijns gegeten hebben, klaar gemaakt door onze algerijnse gastvrouw. Ook sliepen we gisterenavond terug met 4 op de kamer de Frans die ook weer ineens op het terras zat en een wandelende franse pelgrim/
Vanaf nu zullen we Frans een paar dagen niet meer zien, want hij was al in Lourdes geweest.
PS: De foto is niet getrokken op Tomorrowland!!!!!
dag 16, zon 13 juli, 7u30-15u30, 86 km, 5u45 gefietst, lectoure naar marciac, ideaal fietsweer.
Om 7u ontbijt met de andere pelgrims. Bernadette en pascal zijn 2 vrijwilligers die de pelgrims verwennen in de pastorie. Ze doen dit gedurende 2 weken en worden dan afgelost door anderen. Dit lijkt ons ook wel een tof jobke. We zijn volgend jaar al welkom.
We smeren onze kettingen en vertrekken. De eerste 25 km hadden we maar 2 versnellingen nodig, de allergrootste en de allerkleinste. Dit zegt al genoeg over het parcours. We arriveren in casteran-verduzan en wandelen er over het marktje. Inge koopt er wat rozijnen en eric een koffiekoek. We eten het direct op en inge koopt nog een extra portie rozijnen als noodrantsoen. De zonnebloemem verdwijnen en er komt mais in de plaats.
We fietsen op een zeehoogte van 200 m. In de verte zijn de pyreneeen (volgens de boek en eric) zichtbaar. Inge ziet ze niet door de wolken.
Vandaag gaat het zeer vlot, niettegenstaande het toch op en neer blijft gaan. We zijn dus vandaag nog eens op tijd binnen. We zitten nu op het mooie marktplein van marciac met arcades en een pintje en en rose.
We slapen in een pelgrimsherberg, in een torengebouw van een boerderij voorlopig nog met twee op een kamer, maar apparte bedden! Straks om 20u diner.
Wist je datje: vandaag geen regenhoezen voor de fietszakken nodig gehad
PS: een foto van onze stempelkaart om te bewijzen dat wij dit allemaal niet verzinnen....
dag 20, don 17 juli, van 7u30 tot 17u, 93 km, 5u45 gefietst, van jaca naar yesa, weer: heet.
dag 18, din 15 juli, van 7u30 to 14u30, 68 km , 4u10 gefietst, van Lourdes naar oloron, weer: zon!
