Deze week
gingen we onze laatste week in aan La Universidad La Salle. Jammer genoeg komt het
afscheid steeds dichterbij. We probeerden er niet te veel aan te denken, maar
automatisch werden we er toch steeds met geconfronteerd.
Maandag
hadden we drama. Tijdens deze les moest elk groepje zijn examen voorstellen.
Voor ons examen moesten we in groep een dramales van twee uur voorbereiden. Aan
het eind van de les werd er dan een groepje verkozen tot de beste les en die moest zijn les dan geven op woensdag. Na school
gingen we onmiddellijk naar huis omdat we nog heel wat werk te doen hadden. We werkten niet
alleen voor onze examens hier, maar ook aan onze video die we in elkaar aan het
steken zijn met een mooi overzicht op onze fantastische periode van drie
maand die we hier in Madrid achter de rug hebben. We hopen op deze manier
iedereen, maar vooral ook mensen die ook op Erasmus zouden willen gaan een
beeld te kunnen geven op de onvergetelijke ervaring die wij hier hebben mogen
beleven.
Op dinsdag
hadden we onze laatste les Spaans, want donderdag stond ons laatste Spaans
examen voor de deur. Het was een herhalingsles. Het was wel goed om alles nog
eens even op te frissen en zo hadden we ook eens een beeld van alles wat we nu
al van het Spaans geleerd hebben. Ook naar vrijdag toe was dit al een goede
voorbereiding.
Op
dinsdagavond was er het eerste afscheidsfeestje gepland. Dit ging door bij Iris
thuis. Iris zit bij ons in de klas en is ook van België. Zij verblijft hier bij
een heel vriendelijk gastgezin die ons allen hebben uitgenodigd om Iris
laatste avond bij hen mee door te brengen. Ze trakteerden ons op heerlijke
Italiaanse sangria en pizza. De sangria had een oranje kleur en was
overheerlijk. Tegelijkertijd oefenden we allemaal ons Spaans nog een beetje in
want het gezin sprak enkel Spaans.
Op woensdag
hadden we onze laatste les drama. Tijdens deze les presenteerde het verkozen
groepje hun les. Zij hadden als thema 'Around the World' gekozen. Ik vond het een
heel leuk idee. We gingen samen op wereldtournee en maakten in verschillende
landen een tussenstop. In die landen moesten we dan een dramaoefening doen die
betrekking had tot dat land.
Op
donderdag hadden we ons laatste Spaans examen. We hadden er een beetje schrik voor
want deze keer moesten we echt alles alleen kunnen zonder hulpmiddelen. Op zich was het examen niet zo moeilijk. Hopelijk zit ons gevoel juist, en vallen onze punten dan ook goed
mee. Donderdagavond gingen we met onze hele klas eten in een Italiaans
restaurant in Sol. We noemden het ons laatste avondmaal, want enkelen
vertrokken op vrijdag al naar huis. Er hing een andere sfeer dan anders. We
wouden wel plezier maken, maar het was een beetje dubbel. Iedereen was er wel
met bezig dat dit echt het einde was van ons mooi avontuur hier. Dit gaan we
nooit nog kunnen beleven. We zullen elkaar nog wel zien, maar dat zal toch
altijd anders zijn. Onze mooie herinneringen aan Madrid moeten we echt diep
koesteren, want dit is iets dat ze ons nooit meer kunnen afnemen.
Na het
etentje gingen we allen samen nog eens voor een laatste keer op stap in Madrid.
Vrijdag
gingen we met nogal kleine oogjes naar school. We hadden onze allerlaatste les
Ict en meteen ook onze allerlaatste les aan La Salle. Het voelde echt een
beetje raar. Voor ICT hadden we als opdracht gekregen om met Smartboard enkele
oefeningen te maken die je kan integreren in een les. Tijdens de les maakten we ook een enquête op om ons verblijf aan
La Salle te
evalueren. Om al deze vragen te beantwoorden maakten we gebruik van een
elektronisch systeem. We kregen elk een afzonderlijk bakje waarmee we da vragen
doormiddel van A,B,C of D konden beantwoorden. Het bakje moesten we richten
naar een zender en Sergio kreeg zo de resultaten te zien op zijn computer. Op
zich een heel goed systeem alleen werkte het niet altijd even goed. Het duurde
heel lang eer iedereen zijn antwoord had ingegeven. Soms werkte het zendertje
niet altijd even goed en zo was Sergio vaak heel lang bezig met de nummertjes
af te roepen die nog moesten antwoorden. Als je dit zou moeten doen in een aula waar
meer dan duizend studenten zitten ben je wel heel erg lang bezig.
Aan het
eind van de les verraste Sergio ons met een videofilmpje. Het filmpje bevatte
al onze mooiste momenten aan La
Salle van het begin van ons avontuur tot aan het eind en dit
op het liedje Amigos para siempre. Het raakte ons allemaal heel erg en de
eerste traantjes begonnen te vloeien en dit waren lang niet de laatste van deze
dag. Na het afscheid van Sergio, die in juni al naar België komt volgde het
afscheid van Camelia. Zij is hier drie maand onze steun en toeverlaat geweest.
Zij heeft ons geholpen zoveel ze kon. Je kon bij haar met alles terecht. Alsook
heeft ze Evelien zeer goed geholpen bij het vinden van een tandarts.
Na het afscheid
van La Salle
volgde ook het eerste afscheid van enkele dierbare mede-Erasmusstudenten. Dit
was heel moeilijk en met veel pijn in het hart moesten we van elkaar afscheid
nemen.
Vrijdagavond
gingen we samen met Verena, een meisje van Oostenrijk naar de Belgium
Bar want we wouden haar eens laten kennismaken met een Belgisch biertje en een
Belgische frikandel speciaal met frietjes en ze vond het heerlijk.
Op
zaterdagnamiddag gingen we naar Sol. We deden enkele terrasjes en winkeltjes
samen met de andere Erasmusstudenten omdat we graag nog van onze laatste tijd
samen wilden genieten, want ook hun afscheid was nabij. Zaterdagavond was er
het laatste kotfeestje gepland ter gelegenheid van het afscheid van de meisjes
van Antwerpen. Daarna gingen we nog eens voor een laatste keer naar de Irish
pub.
Zondag
hebben we overdag nog eens wat gewerkt voor school, want door alle
afscheidsfeestjes was daar de laatste tijd niet veel tijd meer voor te vinden.
s Avonds gingen we dan naar Sol en gingen we nog eens Tapas eten met een paar
andere Erasmusstudenten. Diezelfde avond moesten we afscheid nemen van de vier
Antwerpse meisjes die s anderdaags s ochtends heel vroeg vertrokken richting
België. Het afscheid was opnieuw heel zwaar. We hebben er nooit bij
stilgestaan, maar eigenlijk hebben we hier op drie maanden tijd een heel
intense vriendschapsband opgebouwd. Het waren stuk voor stuk meisjes met het
hart op de juiste plaats. Wij zijn heel blij dat we in deze Erasmusgroep zijn
terecht gekomen. We hadden het niet beter kunnen dromen!
