|
Vandaag stond er iets op het programma waar ik wel al een tijdje naar uitkeek. Zowel het bezoek aan de Joodse school als onze eigen rondleiding door Antwerpen waren beiden wel zaken waarnaar ik uitkeek. Voormiddag brachten we een bezoekje aan de Joodse school, maar mijn beeld was volledig verkeerd hierover. Rudi vertelde ons dat we zeker op tijd moesten zijn, omdat ze daar met een geweer voor de deur zouden staan. Daar aangekomen bleek echter dat dit niet het geval was. Het was natuurlijk zoals te verwachten weeral een "goed" georganiseerde uitstap Aan de school aangekomen bleek dat er 2 studenten niet waren doorgegeven aan de school, met als gevolg dat ze beiden eerst niet binnen mochten in de school. De andere studenten mochten ondertussen wel al binnen gaan en onze tassen en jassen werden 2 maal gecontroleerd. Met enkele Belgische studenten hadden we een schaar bij (omdat we later op de dag zelf een rondleiding in Antwerpen moesten geven) en deze moesten natuurlijk dan ook afgegeven worden. Ook moesten we allen ons paspoort afgeven en dat kregen we dan pas terug wanneer we de school weer zouden verlaten. Allereerst kregen we wat uitleg over de school en mochten we ook vragen stellen. Nadien mochten de twee jongens meegaan naar de jongensschool en wij meisjes gingen mee in de meisjesschool kijken. We kwamen terecht in een klasje, ik denk van het eerste leerjaar. Het verbaasde ons onmiddellijk hoeveel talen de kinderen daar spraken. Er waren kinderen die tot ongeveer 5 talen spraken. De kinderen hebben zich allen voorgesteld en we hebben een lesje rekenen bijgewoond. De leerkracht vertelde ons dat ze altijd eerst een soort van hersengymnastiek doet met de kinderen en dat heeft ze ons dan ook laten zien. Nadien hebben de kinderen nog enkele liedjes gezongen en dit was eigenlijk wel leuk om te zien. Wel was het heel erg raar dat de kinderen gewoon op hun stoeltje of bank konden gaan staan en door de klas konden wandelen. De juffrouw leek haar klas precies niet in de hand te hebben, maar we weten natuurlijk niet of dit altijd zo is of slechts vandaag, nu wij in de klas waren. Ik vond het toch wel leuk om eens een bezoekje te brengen in de Joodse school en om eerlijk te zijn denk ik dat het wel leuk is om er les te geven.
's Middags zijn we iets gaan eten en nadien was het tijd om onze eigen rondleiding doorheen Antwerpen te geven aan de studenten. De rondleiding zou om half 2 beginnen in het centrum van Antwerpen, maar zoals je wel al kan raden moesten we om half 2 de tram nog nemen naar het centrum. Voor mij was dit al een beetje een frustratie, vermits onze rondleiding wel enige tijd zou duren en we wilden eigenlijk dat de studenten nog heel even vrije tijd hadden om te gaan winkelen. Om 2 uur aangekomen in het centrum van Antwerpen konden we eindelijk beginnen met de rondleiding. Naar mijns inzien begon de rondleiding ontzettend goed en de studenten leken geïnteresseerd. Ze kregen ieder een bundel met een beetje informatie over de gebouwen en de pleine in Antwerpen en bij min of meer iedere stopplaats waren enkele vraagjes of opdrachtjes voorzien. Enkele studenten zeiden al onmiddellijk dat ze dit leuk vonden, omdat ze dan beter zouden opletten, terwijl andere studenten liever enkel wat uitleg hadden. Na enkele stopplaatsen gehad te hebben en dus enkele pleinen en gebouwen bezocht en besproken te hebben, kregen we ineens te horen dat de rondleiding nog maar een half uur zou duren. Dit nieuws kregen we te horen rond 3 uur, kwart na 3. Rudi meldde ons dat hij naar een vergadering moest en dat we dus rond 4 uur ten laatste aan het station moesten zijn. Dit zorgde natuurlijk voor een mengelmoes van gevoelens. Ikzelf had nog geen enkele plaats kunnen bespreken, vermits mijn 2 gebouwen aan het einde van de rondleiding zouden plaatsvinden en deze dus nog aan de beurt moesten komen. De buitenlandse studenten zeiden dan tegen ons dat ze het goed vonden als wij de rondleiding verder deden zonder Rudi, zodat onze moeite toch beloond zou worden. Dit was voor mij toch wel al een beetje een opluchting, maar ik was nog steeds ontgoocheld, teleurgesteld en ontzettend boos op Rudi. Dit kwam mede door het feit dat we allen beoordeeld zouden worden op de rondleiding en ik er de hele dag voor niets bij had gelopen (dit gevoel had ik althans). Rudi wilde niet dat we de rondleiding nog zouden verderzetten en ontgoocheld hebben we dan maar de trein terug naar huis genomen. Wat me wel heel erg trof was het feit dat 2 Griekse studentes (Vicky & Foteini) toch nog naar het Rubensmuseum wilden gaan. Ik heb hen dan mijn bundel met informatie meegegeven zodat ze wat extra Engelse informatie zouden hebben bij bepaalde kunstwerken en kamers in het museum. De dag was voor mij goed begonnen en in mineur afgesloten. Op dat moment was het een echte klap in mijn gezicht.
16-03-2010 om 00:00
geschreven door Sylvia 
|
