|
Vandaag, zaterdag 20 februari 2010 is het eindelijk zo ver. Voor de eerste keer zal ik Nefeli ontmoeten aan de luchthaven in Zaventem. Via facebook zijn de eerste contacten reeds gelegd en 'kennen' we elkaar al een beetje. Het uitwisselen van interesses, hobby's, studierichting en nog veel meer is reeds gebeurd. 's Morgensvroeg zijn Natacha en ik ieder afzonderlijk met de auto naar het station van Hasselt gereden om daar de trein te nemen. We moesten echter elk afzonderlijk rijden, vermits we genoeg ruimte nodig hadden in de auto om later die dag naar studho te rijden met de 3 studentes en hun al baggage. Aan het station aangekomen hebben Natacha, Iris en ik samen de trein naar Zaventem genomen. Het begon echter al goed...de treinen reden niet over Leuven ten gevolge van het treinongeval van eergisteren. We waren dus langer onderweg naar Zaventem dan gepland en de Griekse studenten zouden op ons moeten wachten in de luchthaven. We hebben dan een sms gestuurd naar Nefeli om te vragen of ze in de aankomsthal op ons wilden wachten. Dit was weer even spannend, want we kregen geen sms terug. In de luchthaven aangekomen waren ze echter gemakkelijk te vinden. Dan maar weer naar Hassel met z'n alle. Natuurlijk is het een heel getrek en gesleur om die grote koffers in de trein te krijgen en vooral om plaats te vinden. Aangekomen in de kamers leek niet alles even vlot te verlopen. Om te beginnen werkte er al 1 sleutel van de kamerdeur niet en vermits het weekend was, was er niemand aanwezig om deze om te ruilen. Dan Rudi maar gebeld die ons een andere sleutel kon bezorgen. De materialen die we hadden meegenomen voor de Griekse studenten om te gebruiken in hun kamer waren precies niet zo gewenst, de oorzaak hiervan is voor ons onbekend. Het was voor mij redelijk moeilijk om contacten te leggen met Nefeli, de studente waarvan ik 'Laguna' (een soort van meter) ben. Ze was redelijk stil en moeilijk verstaanbaar, maar uiteindelijk lukte het toch behoorlijk. Ze aanvaardde mijn hulp redelijk goed en hier was ik wel tevreden mee. De Spaanse studenten die al sedert woensdag in Studeho verbleven hebben de Griekse studenten mee naar de winkel genomen, om hen de weg te tonen en hen te helpen met winkelen. Zo, dit waren alvast de eerste contacten, op naar morgen om mijn andere studente af te gaan halen!
20-02-2010 om 00:00
geschreven door Sylvia 
|
). De heenweg met de auto verliep gelukkig heel vlot en er was niet zoveel verkeer op de weg. In de auto begonnen de zenuwen toch een beetje te komen. Hoe zouden de studenten zijn? Zal het contact ook weer zo stroef verlopen als gisteren bij de Griekse studenten? ... ? In de luchthaven aangekomen zijn we in de aankomsthal gaan staan om hen op te wachten. Het duurde en het bleef maar duren en de Turske studenten waren nog nergens te zien. De baggage was al een tijdje van de band (dit hadden we op het scherm kunnen zien), maar de studenten waren er nog niet. Op een gegeven moment gingen er enkele politieagenten naar binnen. Zou er iets gebeurd zijn?
Vol verwachting en in alle spanning stond ik daar samen met Natacha te wachten. Uiteindelijk kwamen er twee Turkse meisjes naar buiten gewandeld, dat moesten ze zijn! Ze wilden onmiddellijk naar een vriendin in Duitsland bellen, want deze zou hen lakens en dergelijke brengen. Natuurlijk moest het weer lukken dat hun GSM in België totaal niet werkt en zijn we naar de telefooncel gewandeld. Hier hebben we wat vaker moeten proberen om te kunnen bellen en uiteindelijk lukte het toch niet. Sultan vroeg dan of ze met mijn GSM mocht bellen. Uiteindelijk heeft ze een sms gezonden en heeft hun vriendin verschillende malen getelefoneerd, met als gevolg dat er veel geld van mijn kaart 'verdween'
Toen bleek dat de studentes het hele bedrag voor de komende 3 maanden in 1 keer moesten betalen. Natuurlijk was dit niet doorgegeven en hadden ze dit niet bij. Al bij al was het een geluk dat ze toch wel genoeg geld bij hadden om de waarborg en dergelijk te betalen en was de kotbaas bereid om hen in de loop van de week de rest te laten betalen. Dan zijn we maar naar de bank gereden om te kijken of ze al wat geld af konden halen, wat dus blijkbaar niet lukte. çagla (tot onze grote verbazing uitgesproken als tsjala) haar code was wel correct, maar ze kon geen geld afhalen. In tegenstelling tot çagla was Sultan haar code incorrect en konden ze dus metgevolg beide geen geld afhalen. Na deze lange dag was het weer tijd om naar huis te gaan en om morgen een goede start te maken voor het EOS-programma!
