We zijn dinsdag op controle geweest bij de oncoloog en het nieuws dat we daar te horen kregen was allesbehalve positief. De dokter denkt dat de tumor terug aan 't groeien is omdat het spreken en het stappen achteruit gaan . De chemo zou blijkbaar maar ten volle zijn werk doen na 2 maanden . Da's nu nog anderhalve maand . De dokters hopen dat we die tijd krijgen .
We proberen het hier thuis dan ook zo comfortabel mogelijk te maken voor Miel . Inge en ik gaan niet meer werken en vanaf volgende week gaat Tom ook niet meer naar school . We willen zoveel mogelijk bij hem blijven en van alle momenten genieten .
Hijzelf is nu wel rustiger , nu hij weet dat ik niet meer werk. Iedereen staat wel klaar om ons hier te helpen maar hij voelt zich toch het beste met ons tweetjes .Als er bezoek is geneert hij zich omdat hij niet goed kan spreken en ook omdat zijn gezicht zo opgezwollen is van de cortisone. Het laatste stoort hem nog het meest van al . Hij is dan ook heel zenuwachtig als er iemand geweest is. Daarom probeer ik het hier dan ook zo rustig mogelijk te houden .
De laatste 2 dagen gaat het spreken terug beter maar we zullen het dag per dag moeten bekijken . We durven niet teveel hopen want we hebben al zo dikwijls slecht nieuws gekregen .
Zolang we samen ons wandelingetje kunnen doen zijn we al tevereden .Hij geniet echt van de buitenlucht . Als de zon nu nog van de partij zou zijn is het perfect voor ons.
Op 24/3 is de 2de chemo . We kijken er wel naar uit en hopen vooral dat het aanslaat ! Hopelijk kunnen we jullie volgende keer eens beter nieuws brengen .
We willen jullie ook allemaal nog eens speciaal bedanken voor alle mailtjes, kaartjes en sms'jes . Dat doet hem echt heel veel plezier .
