Weer even een korte stand van zaken. We zijn nu volledig geïnstalleerd in ons eigen huisje. Het is echt heel leuk om een eigen stekje te hebben. We komen en gaan als we willen. We laten binnen wie we willen. We koken wat we willen enz. (zie fotos) We hebben zelfs een tvtje. De eigenaars zijn heel lieve mensen en als we iets nodig hebben mogen we het altijd vragen. Er komt zelfs elke dag een poetsvrouw. We moeten ons eigen bed zelfs niet opmaken. We betalen waarschijnlijk wel iets teveel maar ja dan geef ik het liever aan die mensen dan aan Lamin van het guesthouse en het is nog altijd stukken goedkoper
Gisteren zijn we naar paradise beach geweest, een heel mooi stukje strand in Sanjang. Daar hebben een aantal jongens (zie foto) ons rondgeleid tussen de vele visserbootjes en rookhuisjes. Daarna zijn we nog even gestopt in Art Village in Tujering. Gisteravond was ik uitgenodigd op een verjaardagsfeestje. Ik heb daar iets gegeten wat ik denk dat ingewanden waren van een schaap maar ik heb gewoon wijselijk geproefd (het was lekker) en niet gevraagd wat het was
Elke dag een beetje grenzen verleggen ;)
Vandaag gaan we nog een laatste dag profiteren van het feit dat Sara haar papa en broer hier op hotel zitten. (Lees: We gaan lui aan het zwembad liggen ) Morgen weer werkendag;)
De eerste week zit erop! Het is wel een bewogen week geweest
Ik heb een superleuke klas met maar elf leerlingen (zie foto) en ook met mijn mentor klikt het goed. Het tempo ligt wel echt enorm traag. Dus het is hier zeer relaxed (iets te naar mijn zin ) De kinderen van mijn klas zijn wel erg leergierig en ze zijn niet veel werkvormen gewoon. Dus als ik dan een les geef op een wat andere manier dan ze gewoon zijn, zijn ze echt heel erg enthousiast. Ze zijn ook heel lief voor mij. In het begin dacht ik dat er een aantal moeilijkere kinderen bij waren maar dat lag gewoon aan de manier waarop de leerkracht met hen omging. Tegen mij zijn ze echt heel lief, zelfs aanhankelijk. Maar dat hebben de meeste kindjes hier wel. Het zijn allemaal grote knuffelaars. (Ik ga zo eentje meenemen in mijn koffer denk ik.)
Vandaag hebben we samen met de drie andere meiden van Groep T workshops georganiseerd voor ons project. We hebben de kinderen pannenkoeken laten maken, een volksdans aangeleerd, gelukspoppetjes gemaakt en kringspelletjes gespeeld. Ze vonden het allemaal superplezant (en wij ook trouwens )
Dan het minder leuke nieuws: vandaag verhuizen we naar ons eigen huisje (zon 100m verder). Op zich is dat geen slecht nieuws natuurlijk maar de manier waarop we in het guesthouse behandeld werden, was echt beneden alle peil. We betaalden heel erg veel voor niks eigenlijk. Dus hebben we met drie besloten om zelf iets anders te zoeken en dat is dan ook gelukt. Wij (Sara en ik) hebben contact gehad met onze school en zij hebben ervoor gezorgd dat we ons geld terugkrijgen. Het andere meisje dat met ons mee gaat, heeft wel wat meer problemen gehad. Zij moest hier cash betalen (900 euro) en nu wilde Lamin (de eigenaar) het geld niet terugbetalen. Hij beweerde dat het al op was (op één week tijd en in Gambia!!!)Maar uiteindelijk heeft ze met Els gebeld in België (Lamin zijn vrouw) en zij gaat ervoor zorgen dat ze haar geld terugkrijgt. Het is echt heel spijtig want we waren hier wel graag
Fatou, de directrice, zat echt enorm met ons in zon lieve madam!
Gisteren zijn we met de hele groep nog eens gaan dansen want de andere meisjes vertrekken nu voor twee weken naar Tanji, een ander dorpje. Zij gaan ook nog rondtrekken in Senegal. Ik ga ze wel missen want we hebben hier samen veel plezier gemaakt!
Bon ik ben eigenlijk al uitverteld. Ik vind het steeds moeilijker om te schrijven Ik denk dat ik in het begin gewoon heel veel indrukken te verwerken kreeg maar nu ben ik alles al zo gewoon dat ik niet goed meer weet wat ik moet vertellen
Maar ik ga wel trouw elke week blijven schrijven hoor!
